Zasłonak torfowy (Cortinarius saginus (Fr.) Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1821 r. Elias Fries nadając mu nazwę Agaricus saginus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu ten sam autor w 1838 r., przenosząc go do rodzaju Cortinarius[1].
Nazwę polską nadał Andrzej Nespiak w 1975 r. dla synonimu Cortinarius validus. Używał też nazwy zasłonak zdobny (dla synonimu Cortinarius subtriumphans[3]. Łacińska nazwa gatunkowa saginus w tłumaczeniu na język polski oznacza gruby, masywny[4].
Średnica 5–10 cm, za młodu półkulisty, potem łukowaty, w końcu płaski z szerokim i tępym garbem. W stanie suchym powierzchnia matowa, w stanie wilgotnym błyszcząca i lepka. Barwa ochrowożólta lub ochrowopomarańczowa, przy brzegu jaśniejsza. Pokryty jest ciemniejszymi pozostałościami zasnówki, wskutek czego wygląda jak plamisty. Brzeg długo pozostaje połączony z trzonem białą zasnówką [5].
Wąsko przyrośnięte, początkowo białawe, potem od zarodników ochrowobrązowe[5].
Wysokość 6–9 cm, grubość 1–2,5 cm, walcowaty lub pałkowaty, sprężysty, początkowo pełny, potem pusty. Powierzchnia biaława do ochrowożółtej ze strefą pierścieniową będącą pozostałością osłony[5].
Gruby, białawy, o nieco cierpkim smaku, bez zapachu[5]. Pod działaniem 3% KOH zmienia barwę na złotożółtą do żółtobrązowej[4].
Elipsoidalne dlub migdałowate, słabo lub średnio brodawkowate, o rozmiarach 8,5–11 (12) × 5–6 (8) μm[6].
Znane są jego stanowiska tylko w Europie i w Kanadzie[7]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski jako Cortinarius phoeniceus) do 2003 r. podano 2 stanowiska[3].
Rośnie na ziemi w lasach iglastych pod świerkiem lub sosną, często wśród krzewinek borówki czarnej[3]. W Europie występuje głównie w górach[4] oraz na pogórzu i terenach pagórkowatych[5].
W niektórych atlasach grzybów opisywany jest jako grzyb jadalny[5]. Odradza się jednak zbierania zasłonaków w celach spożywczych, są one bowiem trudne do odróżnienia, a niektóre gatunki są trujące, nawet śmiertelnie[8].
Charakterystycznymi cechami zasłonaka torfowego są; siedlisko (pod drzewami iglastymi), ochrowożółta do ochrowopomarańczowej barwa kapelusz, jaśniejsza przy brzegu, plamki na powierzchni kapelusza. Zasłonak żółtozłoty (Cortinarius triumphans) rośnie pod brzozami i odróżnia się raczej żółtym kapeluszem, kremowymi, liliowymi, szarawymi do purpurowobiałych blaszkami, żółtym miąższem[6]. Plamkowaty kapelusz ma także zasłonak glinkowaty (Cortinarius bolaris), ale plamki te (łuski) są czerwone, jego miąższ po uszkodzeniu zmienia barwę na pomarańczowożółtą, a poza tym gatunek ten rośnie tylko pod drzewami liściastymi (głównie bukami)[5].
Zasłonak torfowy (Cortinarius saginus (Fr.) Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae).
