Atłasowiec czarny[5] (Phainopepla nitens) – gatunek ptaka zaliczanego do rodziny jedwabniczek (Ptilogonatidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Phainopepla. Zamieszkuje Meksyk i południowo-zachodnie USA. Wyróżniono dwa podgatunki P. nitens[6][3]:
Długość ciała: około 20 cm. Samiec jest czarny z dużym białym lusterkiem na skrzydłach, samica - popielata. U obu płci występuje charakterystyczny czub na głowie i długi ogon.
Często lata wysoko; lot jest płynny, prostoliniowy, trzepoczący. Śpiew świergotliwy, rzadko słyszany; częściej odzywa się gwiżdżącym, zadziornym "lerp".
Atłasowiec czarny zasiedla tereny zakrzaczone, zarośla nad brzegami rzek i na terenach podmokłych. Żywi się owadami chwytanymi w locie oraz owocami, zwłaszcza jemioły.
W ciągu roku wyprowadza zwykle dwa lęgi. Gniazdo jest czarkowate, umieszczone na drzewie, budowane przez samca. Samica składa 2-3 jaja, które są wysiadywane przez oboje rodziców przez ok. 15 dni.
Atłasowiec czarny (Phainopepla nitens) – gatunek ptaka zaliczanego do rodziny jedwabniczek (Ptilogonatidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Phainopepla. Zamieszkuje Meksyk i południowo-zachodnie USA. Wyróżniono dwa podgatunki P. nitens:
P. nitens lepida – południowo-zachodnie USA i północno-zachodni Meksyk. P. nitens nitens – południowy Teksas do północno-środkowego Meksyku.Długość ciała: około 20 cm. Samiec jest czarny z dużym białym lusterkiem na skrzydłach, samica - popielata. U obu płci występuje charakterystyczny czub na głowie i długi ogon.
Często lata wysoko; lot jest płynny, prostoliniowy, trzepoczący. Śpiew świergotliwy, rzadko słyszany; częściej odzywa się gwiżdżącym, zadziornym "lerp".
Atłasowiec czarny zasiedla tereny zakrzaczone, zarośla nad brzegami rzek i na terenach podmokłych. Żywi się owadami chwytanymi w locie oraz owocami, zwłaszcza jemioły.
W ciągu roku wyprowadza zwykle dwa lęgi. Gniazdo jest czarkowate, umieszczone na drzewie, budowane przez samca. Samica składa 2-3 jaja, które są wysiadywane przez oboje rodziców przez ok. 15 dni.