Solanum aculeatissimum, tamién conocida como la yerba moro india y berenxena holandesa,[1] ye una especie de planta fanerógama perteneciente a la familia de les solanacees.
Ye un parrotal o maleza que lleva pequeñes frutes de 2-3 cm de color mariellu maciu dempués de les flores blanques colos carauterísticos estames mariellos.
El llugar d'onde S. aculeatissimum ye nativa entá nun se determinó de forma concluyente. A pesar del so nome común que suxure un orixe del sur d'Asia, sicasí, l'orixe de la planta ye bien probable que sía África o América del Sur; ente que los especímenes fueron identificaos n'Asia, ye raru ellí y créese que ye la resultancia d'una forma accidental o una introducción apostada. Ta estrechamente rellacionada con otres especies de Solanum natives tantu del África subsaḥariana como d'América Central. África ye'l primer continente nel que S. aculeatissimum foi documentada. El botánicu escocés Francis Masson atopó la planta cerca del Cabu de Bona Esperanza, mientres los años 1772-1774, o mientres una espedición posterior cuando se quedó nel sur d'África dende 1786 hasta 1795. N'América del Sur, la planta describióse per primer vegada en 1816 -1821 por Augustin Saint-Hilaire.[2]
El frutu considérase tóxicu, y l'alimentación casual de la fruta, yá sía madura o inmadura, llevaron a muertes nel ganáu. El ganáu aparentemente evita alimentase de la fruta.[3] La mayor concentración d'alcaloides (4,4%) alcuéntrase nes granes. Sicasí una decocción de frutes, cazumbre de fruta o cazumbre de la fruta asao rexistráronse como remedios tradicionales n'África.[3] La solasonina ye'l principal glicoalcaloide na so xamasca, tarmos, frutos y granes, amás d'alcaloides menores qu'inclúin solamargina, solanina y solasodina.[3]
Solanum aculeatissimum describióse por Nikolaus Joseph von Jacquin y espublizóse en Icones Plantarum Rariorum 1: 5, pl. 41. 1781.[4]
Solanum: nome xenéricu que remanez del vocablu Llatín equivalente al Griegu στρνχνος (strychnos) pa designar el Solanum nigrum (la "Yerba moro") —y probablemente otres especies del xéneru, incluyida la berenxena[5]—, yá emplegáu por Pliniu'l Vieyu nel so Historia naturalis (21, 177 y 27, 132) y, enantes, por Aulus Cornelius Celsus en De Re Melecina (II, 33).[6] Podría ser rellacionáu col Llatín sol. -is, "el sol", por cuenta de que la planta sería mesma de sitios daqué soleyeros.[7]
aculeatissimum: epítetu llatín que significa "bien espinosa".[8]
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Solanum aculeatissimum, tamién conocida como la yerba moro india y berenxena holandesa, ye una especie de planta fanerógama perteneciente a la familia de les solanacees.
