Campanula alpestris (ook wel Allioni's klokje genoemd, naar de auteur Carlo Allioni) is een opvallend rotsplantje uit het geslacht Campanula) dat endemisch is in de zuidwestelijke Alpen.
Het is een 5-10 cm hoog plantje met onopvallende, smalle blaadjes en per bloemstengel één enkele, buitenproportioneel grote bloem.
De blaadjes zijn lijn- tot lancetvormig, gaafrandig en behaard. De plant heeft een bladrozet en enkele kleinere stengelblaadjes.
De solitaire bloem is paars, cilindrisch tot klokvormig en 3-4,5 cm breed. De stempel is driedelig.
In tegenstelling tot de meeste andere klokjes staat de bloem rechtop.
De plant bloeit in juli en augustus.
Allioni's klokje komt vooral voor op rotsen en puinhellingen, vooral op kalkrijke bodem op een hoogte tussen 1400 en 2800 m.
Allioni's klokje is endemisch in de Alpen en de Vooralpen, en komt dus nergens anders voor. Zelfs in de Alpen is het een zeldzaam plantje.
Allioni's klokje kan nauwelijks met een andere plant verward worden. De grote, rechtopstaande bloem en het typische habitat sluiten andere klokjes uit. De paarse kleur en drielobbige stempel onderscheiden het van de gentianen.
Campanula alpestris is een bedreigde soort in Frankrijk.
Campanula alpestris (ook wel Allioni's klokje genoemd, naar de auteur Carlo Allioni) is een opvallend rotsplantje uit het geslacht Campanula) dat endemisch is in de zuidwestelijke Alpen.
