Arctic Willow

Wierzba arktyczna (Salix arctica) – gatunek drobnej, płożącej rośliny drzewiastej z rodziny wierzbowatych. Przystosowana do środowisk arktycznych i subarktycznych, rozprzestrzeniona wokół Oceanu Arktycznego.

Zasięg geograficzny

Występuje w polarnych i subpolarnych rejonach Europy, Azji i Ameryki Północnej. W Ameryce rośnie w alpejskich i subalpejskich tundrach od Kanady i Alaski przez Góry Skaliste po Nowy Meksyk. Izolowane populacje istnieją w górach stanów Nevada, Utah, Oregon, Waszyngton i Kalifornia. W Azji szeroko rozprzestrzeniona na Syberii i Kamczatce. Występuje też w chińskim regionie Sinciang. W Europie znana z Islandii, Jan Mayen, Svalbardu i północnej Rosji^[4][3].

Morfologia

Kwiatostany

Fragment pędu

Pokrój

Niski, płożący się krzew liściasty, osiągający zwykle poniżej 10 cm wysokości. Jedynie osobniki z północno-zachodniego brzegu Pacyfiku mogą sięgać do 50 cm^[3].

Liście

Osadzone naprzemianlegle. Szerokoowalne^[3] do eliptycznych^[5], długości od 2 do 4^[5]lub 6^[3] cm. Gdy dojrzałe słabo owłosione. Górna powierzchnia blaszki lśniąca i zielona, spodnia blada, zielono-szara^[3].

Kwiaty

Roślina dwupienna. Kwiaty obu płci skupione w kotki. Kotki żeńskie gęsto owłosione, długości 1 do 8 (zwykle 2 do 4) cm, osadzano na bocznych (rzadziej końcowych) krótkopędach. Kotki męskie do 4 cm długie, o kwiatach z dwoma pręcikami^[3][5]. Przylistki brunatne do ciemnobrązowych. Kwiaty pojawiają się wraz z liśćmi^[5].

Ekologia

Gatunek arktyczny i alpejski. Wierzba ta rośnie na suchych łąkach, skalistej tundrze, gołoborzach, stosunkowo wilgotnych terenach nadwodnych oraz na granicy stałych pokryw śnieżnych. W niektórych rejonach jest gatunkiem dominującym. Czasem współwystępuje z innymi płożącymi wierzbami, jak wierzba żyłkowana (Salix reticulata) oraz porostami. W Górach Skalistych tworzy zgrupowania z Polygonum bistortoides^[3].

Przypisy