Multimedia w Wikimedia Commons Nibylis Darwina[3], lis Darwina (Lycalopex fulvipes) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych (Canidae). Najmniejszy przedstawiciel lisów zamieszkujących Amerykę Południową. Występuje w dwóch izolowanych populacjach − w Parku Narodowym Nahuelbuta (region Araukanii, na południu Chile) i na wyspie Chiloé. Początkowo lis Darwina był opisany tylko z wyspy Chiloé przez Karola Darwina w 1834 roku. Przez długi czas był uznawany za podgatunek argentyńskiego lisa szarego, dopiero w 1990 roku odkryto w chilijskim Parku Narodowym Nahuelbuta niewielką populację owego ssaka, a przeprowadzone badania genetyczne potwierdziły, że jest to odrębny gatunek z rodzaju Lycalopex[4].
Nazwa rodzajowa: gr. λυκος lukos „wilk”; αλωπηξ alōpēx, αλωπεκος alōpekos „lis”[5]. Epitet gatunkowy: łac. fulvus „brązowy, brunatny”; pes, pedis „stopa”, od gr. πους pous, ποδος podos „stopa”[6].
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został początkowo zaliczony do kategorii CR (krytycznie zagrożony), a w 2016 roku jego status zmieniono na EN (zagrożony)[2].
Gatunek ten jest objęty konwencją waszyngtońską CITES (załącznik II)[7].
Nibylis Darwina, lis Darwina (Lycalopex fulvipes) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych (Canidae). Najmniejszy przedstawiciel lisów zamieszkujących Amerykę Południową. Występuje w dwóch izolowanych populacjach − w Parku Narodowym Nahuelbuta (region Araukanii, na południu Chile) i na wyspie Chiloé. Początkowo lis Darwina był opisany tylko z wyspy Chiloé przez Karola Darwina w 1834 roku. Przez długi czas był uznawany za podgatunek argentyńskiego lisa szarego, dopiero w 1990 roku odkryto w chilijskim Parku Narodowym Nahuelbuta niewielką populację owego ssaka, a przeprowadzone badania genetyczne potwierdziły, że jest to odrębny gatunek z rodzaju Lycalopex.
Nazwa rodzajowa: gr. λυκος lukos „wilk”; αλωπηξ alōpēx, αλωπεκος alōpekos „lis”. Epitet gatunkowy: łac. fulvus „brązowy, brunatny”; pes, pedis „stopa”, od gr. πους pous, ποδος podos „stopa”.
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został początkowo zaliczony do kategorii CR (krytycznie zagrożony), a w 2016 roku jego status zmieniono na EN (zagrożony).
Gatunek ten jest objęty konwencją waszyngtońską CITES (załącznik II).
