El tucu-tucu de dientes blancos (Ctenomys leucodon) ye una especie de royedor del xéneru Ctenomys de la familia Ctenomyidae.[2] Habita nel centru-oeste de Suramérica.
Esta especie de royedor fosorial describióse orixinalmente nel añu 1848 pol zoólogu y naturalista inglés George Robert Waterhouse. [3]
La llocalidá tipo referida ye: “San Andrés de Machuca, nes coordenaes: 16°44'S 69°01'W y n'altitú de 4000 msnm, al sur del llagu Titicaca, departamentu La Paz, Bolivia”.[4]
Etimológicamente, el términu específicu leucodon construyir con dos pallabres en idioma griegu, onde leuco (λευκός) significa 'blancu' y odón (ὀδών) traduzse como 'diente', esto ye: 'dientes blancos'.
En 1916, el mastozoólogu británicu Michael Rogers Oldfield Thomas designar como especie tipo d'un nuevu subxéneru creáu por él: Haptomys.[5]
Ye un tucotuco monotípicu, de tamañu medianu, con llargor del cuerpu más cabeza ente 200 y 278 mm y de cola ente 79 y 85 mm. El cariotipo ye 2n = 36; FN = 68.
Esta especie de royedor ye endémica d'árees altiplánicas al sur del llagu Titicaca nel sudoeste de Bolivia y el sudeste del Perú. Estender dende la ciudá de La Paz (nel departamentu homónimu) hasta'l sur de Puno.
Según la organización internacional dedicada a la caltenimientu de los recursos naturales Unión Internacional pal Caltenimientu de la Naturaleza (IUCN), al nun tener mayores peligros, clasificar como una especie baxu “esmolición menor” na so obra: Llista Colorada d'Especies Amenaciaes.[1]
El tucu-tucu de dientes blancos (Ctenomys leucodon) ye una especie de royedor del xéneru Ctenomys de la familia Ctenomyidae. Habita nel centru-oeste de Suramérica.
