Střevlík zrnitý (Carabus granulatus) je brouk z rodu Carabus, čeledi střevlíkovitých. Jeho velikost se pohybuje od 1,7 až do 2,3 cm.
Střevlík zrnitý je shora zbarven do červené, bronzové či zeleně barvy s lesklým povrchem. Zdola je černý. Jeho krovky jsou málo klenuté a mají směrem od hrudi k zadní části těla žebra, mezi nimiž jsou malé oválky v řadě za sebou. Žebro při středním švu je slabé a mizející před koncem krovek. Dlouhé nohy umožňují rychlý běh. Samec se od samice liší rozšířenými předními chodidly.
Vyskytuje se v pásu od Evropy až po Japonsko. V Česku je hojnější na celoročně vlhkých lokalitách. Lze ho nalézt ve všech biotopech. Přes den se ukrývá pod kameny a v mechu.
Nová generace se líhne na podzim (do září), poté přečká zimu. Od dubna začíná být aktivní. Samička vajíčka klade do vyhrabané díry v zemi, celkem naklade přibližně 40 vajíček. Střevlíci jsou aktivní v noci nebo za dne po dešti. Jsou masožraví. Jejich potravou jsou slimáci, žížaly či šneci.
Obrázky, zvuky či videa k tématu střevlík zrnitý ve Wikimedia Commons
Střevlík zrnitý (Carabus granulatus) je brouk z rodu Carabus, čeledi střevlíkovitých. Jeho velikost se pohybuje od 1,7 až do 2,3 cm.
Der Körnige Laufkäfer oder Gekörnte Laufkäfer (Carabus granulatus) ist ein Käfer aus der Familie der Laufkäfer (Carabidae).
Körnige Laufkäfer werden 17 bis 23 Millimeter lang. Der Chitin-Panzer ist bronzefarben und glänzt meist grün. Auf den Flügeldecken befinden sich deutliche Längsrillen, in denen sich kleine „körnige“ Erhebungen befinden. Sowohl die Fühler als auch die Beine sind vollkommen schwarz und sehr lang. Die Schenkel können ausnahmsweise auch rot sein. Die Flügeldecken verbreitern sich in der vorderen Hälfte weniger gerundet als bei Carabus cancellatus und erreichen ihre größte Breite hinter der Mitte.
Der Körnige Laufkäfer besitzt insgesamt 7 Unterarten.
Der Körnige Laufkäfer ist in Europa und Asien weit verbreitet. Außerdem wurde er in Nordamerika eingeschleppt.[8] Man findet ihn auf Wiesen, Feldern und in Wäldern.
Er ist eine der sehr wenigen Arten der Echten Laufkäfer, die ihre Flugfähigkeit nicht vollkommen verloren haben, lediglich die Gebirgsformen sind kurzflügelig.[9] Trotzdem halten sich die nachtaktiven Tiere meist am Boden auf, wo sie Jagd auf Insekten, Würmer und Schnecken machen. Tagsüber verbergen sie sich unter Baumstämmen oder Steinen. Vom Herbst bis zum Frühling überwintern die Tiere oft gemeinsam in Baumstümpfen. Da die Körnigen Laufkäfer gerne auch Kartoffelkäfer fressen, sind sie für die Landwirtschaft sehr nützlich. Die Weibchen des Körnigen Laufkäfers legen etwa vierzig Eier. Die Larven häuten sich dreimal, bevor sie sich im Boden verpuppen. Im Herbst schlüpfen die fertigen Käfer. Der Körnige Laufkäfer steht in Deutschland unter Naturschutz.
Der Körnige Laufkäfer oder Gekörnte Laufkäfer (Carabus granulatus) ist ein Käfer aus der Familie der Laufkäfer (Carabidae).
Carabus granulatus is a species of beetle. It is found across the Palearctic from Ireland to the Russian Far East and has been introduced to North America. It is widespread in Europe. C. granulatus lives in fields, prairies, taiga and in forests. Also along river margins, in fens, lakeshores, and upland peat. It is occasional in gardens.
It is a small Carabus (length between 14 and 20 mm), winged and characterized by an elongated body which is not very convex and an enlarged thorax. The antennae and the legs are black, the upper part of the animal shiny, predominantly greenish bronze, green or occasionally black. The elytra are subparallel with "chain link" (longitudinal grooves with granules).
Carabus granulatus is one of the very few species of ground beetles that have not completely lost their ability to fly, only the mountain forms are short-winged. Nevertheless, the nocturnal animals generally remain on the ground, where they prey on insects, worms and snails. During the day they hide under tree trunks or stones. From autumn to spring, the animals often spend the winter together in tree stumps. The females lay about forty eggs. The larvae moult three times before pupating in the ground. The adult beetles hatch in autumn.
Carabus granulatus is a species of beetle. It is found across the Palearctic from Ireland to the Russian Far East and has been introduced to North America. It is widespread in Europe. C. granulatus lives in fields, prairies, taiga and in forests. Also along river margins, in fens, lakeshores, and upland peat. It is occasional in gardens.
Carabus granulatus es una especie de coleóptero adéfago de la familia Carabidae. Habita en Europa y Asia y ha sido introducido en Norteamérica. Vive en los campos, praderas y bosques.[1]
Mide 14 and 20 mm. La hembra pone alrededor de cuarenta huevos. Las larvas pasan por tres mudas. Es una de las pocas especies del género que conservan la habilidad de volar. Ha sido introducido a Norteamérica.[2]
Carabus granulatus es una especie de coleóptero adéfago de la familia Carabidae. Habita en Europa y Asia y ha sido introducido en Norteamérica. Vive en los campos, praderas y bosques.
Mide 14 and 20 mm. La hembra pone alrededor de cuarenta huevos. Las larvas pasan por tres mudas. Es una de las pocas especies del género que conservan la habilidad de volar. Ha sido introducido a Norteamérica.
Carabus granulatus, le carabe granuleux, est une espèce de coléoptères de la famille des carabes.
C'est une espèce petite (taille comprise entre 14 et 20 mm), « ailée, caractérisée par un corps allongé, peu convexe, un thorax élargi. Les antennes et les pattes sont noires, le dessus de l'animal bronzé à dominante verdâtre ou brune. Les élytres sont subparallèles avec des chaînons[1] » (rainures longitudinales avec des granules).
Ce carabe est une des rares espèces de coléoptères terrestres qui n’a pas complètement perdu son aptitude au vol. Seules les formes montagnardes ont des ailes courtes. Insecte nocturne vivant au bord des eaux, dans les prés humides, il consomme des insectes, vers et escargots. Pendant la journée, il se cachent sous des écorces d'arbres (typiquement le saule) ou des cailloux[1].
Selon NCBI (8 janv. 2013)[2] :
D'autres sous-espèces sont ou ont été reconnues :
Carabus granulatus, le carabe granuleux, est une espèce de coléoptères de la famille des carabes.
Il carabo granulato (Carabus granulatus Linnaeus, 1758) è un coleottero della famiglia Carabidae.
È molto diffuso in Europa e in Asia ed è stato introdotto in Nord America. Vive nei campi, nelle praterie e nelle foreste. Predilige vivere sui terreni umidi.
È un coleottero scuro con marcature di colore che vanno dal bronzo al rame rosso, verde o nero. sullo scudo come una collana, colore da bronzo, rame rosso al verde o nero. Le rientranze verticali sullo scudo sono distintive. Si ciba di frutta e vermi, inoltre predano insetti nocivi come le dorifore.[1] Le sue dimensioni sono comprese tra i 17 mm e i 23 mm.
I carabidi granulati spesso non hanno ali. A volte però, alcuni individui sono provvisti di ali posteriori che permettono loro di volare [2].
Predilige ambienti umidi, come paludi, stagni, laghetti, canali ecc. Si può anche osservare rintanato sotto la corteccia di alberi di frassino e salici. È reperibile da marzo a settembre.
Il carabo granulato (Carabus granulatus Linnaeus, 1758) è un coleottero della famiglia Carabidae.
È molto diffuso in Europa e in Asia ed è stato introdotto in Nord America. Vive nei campi, nelle praterie e nelle foreste. Predilige vivere sui terreni umidi.
Gumburiuotasis puošniažygis (lot. Carabus granulatus, vok. Körniger Laufkäfer) – žygių (Carabidae) šeimos vabalas.
Kūnas 14-21 mm ilgio. Kūno viršutinė pusė tamsiai bronzinė, apatinė – juoda. Antenų ketvirtojo narelio viršūnė apaugusi tankiais plaukeliais.
Labai dažnas drėgnesnėse vietose, ypač pievose bei miškų pakraščiuose.
Gumburiuotasis puošniažygis (lot. Carabus granulatus, vok. Körniger Laufkäfer) – žygių (Carabidae) šeimos vabalas.
Kūnas 14-21 mm ilgio. Kūno viršutinė pusė tamsiai bronzinė, apatinė – juoda. Antenų ketvirtojo narelio viršūnė apaugusi tankiais plaukeliais.
Labai dažnas drėgnesnėse vietose, ypač pievose bei miškų pakraščiuose.
De kettingschallebijter of gekorrelde veldloopkever[1] (Carabus granulatus) is een kever uit de familie loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1758 gepubliceerd door Carl Linnaeus.
De kettingschallebijter leeft in gebieden met een strooisellaag waarin hij zijn prooien vindt, en wordt aangetroffen in graslanden, bossen en soms in tuinen. Deze snelle jager is 's nachts actief en kan overdag gevonden worden onder stenen en houtblokken. De kettingschallebijter is een van de weinige soorten uit het geslacht Carabus die kunnen vliegen; de meeste andere schallebijters hebben slechts rudimentaire vleugels.
Het voedsel bestaat vooral uit wormen en slakken. De kever zoekt zijn prooidieren al rennend en knipt ze vervolgens in stukjes met zijn kaken. De van uitsteeksels voorziene larve jaagt eveneens voornamelijk op weekdieren. Omdat de larve veel minder mobiel is blijft deze vaak rond dezelfde plant of struik.
De kleur is variabel. Meestal is deze donkerbruin tot zwart, maar ook oranjerode, groene en zwarte exemplaren komen voor. De lengte is ongeveer 15 tot 23 millimeter. Kenmerkend voor de soort is de afwisseling op de dekschilden van rechte lengtegroeven en kettingachtige groeven van kleine bultjes. De sprieten hebben ongeveer de helft van de lichaamslengte.
Bronnen, noten en/of referentiesDe kettingschallebijter of gekorrelde veldloopkever (Carabus granulatus) is een kever uit de familie loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1758 gepubliceerd door Carl Linnaeus.
Carabus granulatus er en av billene i delgruppen (underfamilien) jordløpere i familiegruppen løpebiller. Systematikken følger Carabidae of the World.[2]
Carabus granulatus finnes i nesten hele Europa, men er noe sjeldnere helt i sør og vest. Den er utbredt østover i Asia. Finnes i Norge.
Carabus granulatus har en messingfarget overside, men varierer fra bronsefarge til grønnlig og svart. Antenner og bein er svarte. Antennens første ledd er svart. Den er mellom 16-23 mm lang. Slekten Carabus er slekten med de «ekte jordløperne». Beina er lange løpebein, kroppen er elegant bygd. Dekkvingene har hver tre langsgående lengdestrimler eller riller, der mellomromene har små knøler (opphøyninger). Antennens tredje og fjerde ledd med en lang børste/børster i spissen, mens leddene ellers er bare (nakne) og helt uten fine korte hår. (Krever forstørrelse for å se).
Carabus granulatus er vanligvis nattaktiv og lever som predator på andre dyr. Dden finnes på litt fuktige steder, ofte langs vassdrag og strender med leiregrunn. den finnes vanligvis i tilknytning til kulturlandskapet. De voksne sees fra våren og helt til utpå høsten. De overvintrer som voksen (imago), nedgravd i et hulrom under en stein eller en rot.
Larvene er mørke og opptil 25 mm lange. De lever som predatorer, skjult i øverste laget av jorden.
Den tilhører gruppen av insekter med fullstendig forvandling (holometabole insekter), som gjennomgår en metamorfose i løpet av utviklingen. Larvene er radikalt forskjellige fra de voksne i levevis og i kroppsbygning. Mellom larvestadiet og det voksne stadiet er et puppestadie, en hvileperiode, der billens indre og ytre organer endres.
Carabus granulatus er en av billene i delgruppen (underfamilien) jordløpere i familiegruppen løpebiller. Systematikken følger Carabidae of the World.
Multimedia w Wikimedia Commons Biegacz granulowany (Carabus granulatus) – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych, jeden z najpospolitszych dużych biegaczy występujących w Polsce na polach i łąkach, a także w lasach od nizin aż po wysokie partie gór. Zimuje w ziemi, okres aktywności rozciąga się od kwietnia do września.
Jest to chrząszcz o długości 1,7–2,3 cm, drapieżny, polifagiczny. W ciągu dnia ukrywa się w mchu, pod kamieniami lub kawałkami drewna. Należy do nielicznych biegaczy z rodzaju Carabus zdolnych do lotu. Larwy smukłe i długie, podobnie jak dorosłe prowadzą drapieżny tryb życia. Przepoczwarczają się w ziemi. Młode biegacze wylęgają się późnym latem, zimują zwykle po kilka w spróchniałych drzewach.
Na terenie Polski jest gatunkiem pospolitym[2]. Do 2014 roku objęty był ścisłą ochroną gatunkową[3][4]. Od października 2014 niechroniony[5].
Biegacz granulowany (Carabus granulatus) – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych, jeden z najpospolitszych dużych biegaczy występujących w Polsce na polach i łąkach, a także w lasach od nizin aż po wysokie partie gór. Zimuje w ziemi, okres aktywności rozciąga się od kwietnia do września.
Jest to chrząszcz o długości 1,7–2,3 cm, drapieżny, polifagiczny. W ciągu dnia ukrywa się w mchu, pod kamieniami lub kawałkami drewna. Należy do nielicznych biegaczy z rodzaju Carabus zdolnych do lotu. Larwy smukłe i długie, podobnie jak dorosłe prowadzą drapieżny tryb życia. Przepoczwarczają się w ziemi. Młode biegacze wylęgają się późnym latem, zimują zwykle po kilka w spróchniałych drzewach.
Na terenie Polski jest gatunkiem pospolitym. Do 2014 roku objęty był ścisłą ochroną gatunkową. Od października 2014 niechroniony.
Carabus granulatus là một loài bọ cánh cứng. Nó phân bố ở châu Âu và châu Á và được giới thiệu ở Bắc Mỹ. Nó sống ở đồng cỏ và trong rừng.
Bài viết liên quan đến Bọ cánh cứng mặt đất (Carabidae) này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Carabus granulatus là một loài bọ cánh cứng. Nó phân bố ở châu Âu và châu Á và được giới thiệu ở Bắc Mỹ. Nó sống ở đồng cỏ và trong rừng.
Жужелица зернистая[1] (лат. Carabus granulatus) — вид жесткокрылых насекомых из семейства жужелиц.
Жужелица зернистая достигает 18—26 мм в длину.
Является одним из немногих видов своего рода, способных к полёту.
Встречается в светлых влажных лесах Азии и Европы.[2] Интродуцирована в Северную Америку.
.jpg)
_hibernating_in_dead_wood_(13537357954).jpg)
