Multimedia w Wikimedia Commons Nornica amerykańska[3] (Myodes gapperi) – gatunek gryzonia z podrodziny karczowników, występujący w Ameryce Północnej[2][4].
Gatunek ten opisał naukowo w 1830 roku przez N.A. Vigors na podstawie okazów pochodzących z Ontario. Gryzonie te są spokrewnione z nornicami rudogrzbietymi (M. rutilus), ale reprezentują odrębny gatunek[4].
Zwierzęta te zamieszkują południową Kanadę, półwysep Labrador i północne Stany Zjednoczone; południowa granica obszaru występowania obejmuje Wielkie Równiny i Appalachy. Optymalnym środowiskiem dla nich jest poszycie leśne w lasach szpilkowych, z dużą ilością omszonych pni i gęstymi korzeniami. Zamieszkują także prerie, tundrę i torfowiska; na południu spotykane są w terenie skalistym, zamieszkują także mury porzucone przez ludzi. Są to zwierzęta głównie roślinożerne, choć jadają także grzyby i owady; w Kolorado stwierdzono, że latem nornice te jedzą niemal wyłącznie grzyby[2].
Są aktywne cały rok. Gnieżdżą się pod korzeniami i kłodami drewna, czasem używając w tym celu nor kretów i innych małych zwierząt. Rozmnażają się od połowy stycznia po listopad. Ciąża trwa 17-19 dni, w miocie jest od jednego do dziewięciu młodych. Młode samice rodzą 1–4 razy w roku, starsze do 6. Terytoria tych zwierząt obejmują od 0,25 do 3,5 akra[2].
Zwierzęta te osiągają długość 116–172 mm, przy masie ciała od 6 do 42 g[5].
Ze względu na bardzo szeroki zasięg występowania, jest to gatunek najmniejszej troski. Nie wykazują cyklicznych zmian liczebności[2].
Nornica amerykańska (Myodes gapperi) – gatunek gryzonia z podrodziny karczowników, występujący w Ameryce Północnej.
