dcsimg

Evania appendigaster

provided by wikipedia EN

Evania appendigaster, also known as the blue-eyed ensign wasp, is a species of wasp in the family Evaniidae. Its native range is not known, but it likely originated in Asia. Today it occurs throughout the tropics and subtropics and in many temperate regions. As with the rest of its family, the blue-eyed ensign wasp is a parasitoid known for specializing on cockroach eggs.[1]

Description

E. appendigaster, with the flaglike gaster clearly visible

This is one of the larger ensign wasps, with forewings up to about 7 millimeters long. It is distinguished from other species by the wide separation of the first and second sections of the coxa, the segment of the leg that attaches to the body. Its body is black in color with contrasting blue eyes. The abdominal petiole, the constricted stalk that holds the posterior section of the abdomen, or gaster, is attached high on the body. The gaster is laterally compressed and oval to nearly triangular in shape, held in a flaglike fashion and resembling an ensign, a characteristic of the family that inspired the common name ensign wasp.[1]

Biology

This wasp reproduces by laying eggs into egg cases, or oothecae, of cockroaches. The wasp larvae use the cockroach eggs as a food source. Host cockroaches include the American cockroach (Periplaneta americana), Australian cockroach (P. australasiae), brown cockroach (P. brunnea), Oriental cockroach (Blatta orientalis), whitemargined cockroach (Melanozosteria soror), and harlequin cockroach (Neostylopyga rhombifolia).[2] The complete life cycle of the species is summarized on a video available online.[3]

Detailed descriptions of the oviposition process in this species have been published. As one 1920 account describes it, "the Evaniid left the inside wall of the confining tumbler, ran over the Blattid ootheca, crawled over the surface momentarily as she actively vibrated her antenna and finally settled upon it with the long axis of her body parallel with the long axis of the egg mass as it lay upon its right side. Having satisfactorily settled herself, lying upon her right side she extended her ovipositor and crawling slightly forward she punctured the ootheca in the fifth egg cell of the left side, remaining in position for about fifteen minutes. She then left the egg mass and resting upon the inside wall of the tumbler actively cleaned the ovipositor, wings and antennae."[4]

As a 1957 account describes the "peculiar" egg-laying behavior, "the female lies on her side and, with legs braced against the oötheca, penetrates the tough integument of the egg-capsule after about half-an-hour's hard labour."[5] The process apparently requires "a good deal of hard work and much wriggling of the abdomen."[1]

Other authors describe it as a seven-step process. The wasp lands on the ootheca and drums on it with her antennae. During step two, she extends her ovipositor and taps on the ootheca in several places for up to ten minutes, apparently searching for an appropriate site. After a rest period she begins "drilling", repeatedly inserting her ovipositor. Step five is the actual oviposition stage, in which wasps "just sit on ootheca and lay eggs".[2] Steps six and seven are the withdrawal of the ovipositor and departure, respectively.[2]

One egg is deposited in each cockroach egg capsule, and the wasp larva consumes all the eggs within it.[5] The larva proceeds through five instars during development, stages which are distinguished by the changes in the unique mandibles. The first instar has mandibles with small, sharp teeth which it must use to open the tough cockroach eggs.[1][5] During the next two instars, the larva has longer mandibles which are "shaped like a gauntlet glove"[5] with three teeth. The final two instars have thicker mandibles with a long, blunt upper tooth and a narrow, curving lower tooth.[1]

When the larva reaches about 8 millimeters in length it pupates. Upon maturity it cuts a hole in the egg capsule and exits. The adult wasp lives for two or three weeks. It may spend some time on plants such as parsley and fennel.[1]

Competitors include Aprostocetus hagenowii, another parasitoid wasp that attacks cockroach oothecae.[1]

Research

The larvae of the species have been described in minute details.[6] The complete mitochondrial genome of this species has been sequenced.[7]

The wasp may be a candidate for use as an agent of biological pest control of cockroaches.[5][8] Control might be even better if the wasp were released along with A. hagenowii, which tends to have a higher rate of parasitism.[1] The wasp can be bred in laboratory conditions for later release.[9] The parasitizing capacity depends on the density of host oothecae. [10] The development and parasitisation rates are temperature-dependent.[11]

References

Wikimedia Commons has media related to Evania appendigaster.
  1. ^ a b c d e f g h Strange, L. A. A Cockroach Egg Parasitoid, Evania appendigaster (Linnaeus) (Hymenoptera: Evaniidae). EENY-162 (IN319). Entomology and Nematology. Florida Cooperative Extension Service. University of Florida IFAS. 2000.
  2. ^ a b c Yeh, Chin-Chang; Chi-Chang Huang; Cheng-Shing Lin (2000). "Prior experience affects the oviposition behavior in Evania appendigaster (L.) (Hymenoptera: Evaniidae)" (PDF). Chinese Journal of Entomology. 20: 13–21.
  3. ^ Fox, Eduardo (10 May 2011). "Evania appendigaster". YouTube.
  4. ^ Haber, Vernon R. (1920). "Oviposition by an evaniid, Evania appendigaster Linn". The Canadian Entomologist. 52 (11): 248. doi:10.4039/Ent52248-11.
  5. ^ a b c d e Cameron, Ewen (1957). "On the Parasites and Predators of the Cockroach. II.—Evania appendigaster (L.)". Bulletin of Entomological Research. 48 (1): 199–209. doi:10.1017/S0007485300054171.
  6. ^ Fox, Eduardo Gonçalves Paterson; Solis, Daniel Russ; Rossi, Mônica Lanzoni; Eizemberg, Roberto; Taveira, Luiz Pilize; Bressan-Nascimento, Suzete (June 2012). "The preimaginal stages of the ensign wasp Evania appendigaster (Hymenoptera, Evaniidae), a cockroach egg predator". Invertebrate Biology. 131 (2): 133–143. doi:10.1111/j.1744-7410.2012.00261.x.
  7. ^ Wei, Shu-jun; Tang, Pu; Zheng, Li-hua; Shi, Min; Chen, Xue-xin (2010). "The complete mitochondrial genome of Evania appendigaster (Hymenoptera: Evaniidae) has low A+T content and a long intergenic spacer between atp8 and atp6". Molecular Biology Reports. 37 (4): 1931–1942. doi:10.1007/s11033-009-9640-1. PMC 2831182. PMID 19655273.
  8. ^ Hwang, Shaw-Yhi; Chen, Ling-Mei (1 October 2004). "Effects of four physical treatments of oothecae of Periplaneta americana on parasitism and development of parasitic wasp Evania appendigaster" (PDF). Environmental Entomology. 33 (5): 1321–1326. doi:10.1603/0046-225X-33.5.1321.
  9. ^ Bressan-Nascimento, S.; Oliveira, D.M.P.; Fox, E.G.P. (December 2008). "Thermal requirements for the embryonic development of Periplaneta americana (L.) (Dictyoptera: Blattidae) with potential application in mass-rearing of egg parasitoids". Biological Control. 47 (3): 268–272. doi:10.1016/j.biocontrol.2008.09.001.
  10. ^ Fox, E.G.P.; Bressan-Nascimento, Suzete (February 2006). "Biological characteristics of Evania appendigaster (L.) (Hymenoptera: Evaniidae) in different densities of Periplaneta americana (L.) oothecae (Blattodea: Blattidae)". Biological Control. 36 (2): 183–188. doi:10.1016/j.biocontrol.2005.09.006.
  11. ^ Bressan-Nascimento, S.; Fox, E.G.P.; Pilizi, L.G.T. (February 2010). "Effects of different temperatures on the life history of Evania appendigaster L. (Hymenoptera: Evaniidae), a solitary oothecal parasitoid of Periplaneta americana L. (Dictyoptera: Blattidae)". Biological Control. 52 (2): 104–109. doi:10.1016/j.biocontrol.2009.10.005.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Evania appendigaster: Brief Summary

provided by wikipedia EN

Evania appendigaster, also known as the blue-eyed ensign wasp, is a species of wasp in the family Evaniidae. Its native range is not known, but it likely originated in Asia. Today it occurs throughout the tropics and subtropics and in many temperate regions. As with the rest of its family, the blue-eyed ensign wasp is a parasitoid known for specializing on cockroach eggs.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Evania appendigaster ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Evania appendigaster es una especie de avispa de la familia Evaniidae. Se desconoce su área de distribución nativa, pero probablemente se originó en Asia. Habita en los trópicos y subtrópicos y en muchas regiones templadas, incluido el sur de España. Es una avispa parasitoide conocida por especializarse en cucarachas.[1]

Descripción

 src=
E. appendigaster, se observa su característico peciolo que separa al abdomen del tórax.

Es una de las avispas enseña (ensign wasp en inlés) más grandes, con alas delanteras de hasta aproximadamente 7 milímetros de largo. Se distingue de otras especies por la amplia separación de la primera y segunda sección de la coxa, el segmento de la pata que se conecta al cuerpo. Es de color negro. El pecíolo abdominal, la cintura constreñida que sostiene la sección posterior del abdomen, o gáster, está adherida en lo alto del cuerpo. El gáster está comprimido lateralmente y tiene una forma ovalada o casi triangular, sostenida en forma de bandera y se asemeja a una enseña, una característica de la familia que inspiró el nombre común de avispa enseña en inlés.[1]

Biología

Se reproduce poniendo huevos en ootecas de cucarachas. Las larvas de avispa utilizan los huevos de cucaracha como fuente de alimento. Las cucarachas hospederas incluyen la cucaracha americana (Periplaneta americana), la cucaracha australiana (P. australasiae), la cucaracha marrón (P. brunnea), la cucaracha oriental (Blatta orientalis), Melanozosteria soror y Neostylopyga rhombifolia.[2]​ El ciclo de vida completo de la especie se resume en un video disponible en línea. [3]

Se han publicado descripciones detalladas del proceso de oviposición en esta especie. Como lo describe un relato de 1920, "el Evaniid dejó la pared interior del vaso de confinamiento, corrió sobre la ooteca de Blattidae, se arrastró sobre la superficie momentáneamente mientras vibraba activamente sus antenas y finalmente se posó sobre ella con el eje largo de su cuerpo paralelo al eje largo de la masa de huevos que yacía sobre su lado derecho. Habiéndose asentado satisfactoriamente, acostada sobre su lado derecho, extendió su ovipositor y arrastrándose ligeramente hacia adelante, pinchó la ooteca en el quinto óvulo del lado izquierdo, permaneciendo en posición durante unos quince minutos. Luego dejó la masa de huevos y, descansando sobre la pared interior del vaso, limpió activamente el ovipositor, las alas y las antenas".[4]

Como describe un relato de 1957 el "peculiar" comportamiento de la puesta de huevos, "la hembra se acuesta de costado y, con las patas apoyadas contra la ooteca, penetra el duro tegumento de la cápsula de huevos después de media hora de trabajo duro".[5]​ El proceso aparentemente requiere "mucho trabajo duro y mucho movimiento del abdomen".[1]

Otros autores lo describen como un proceso de siete pasos.[5]​ La avispa aterriza en la ooteca y la tamborilea con sus antenas. Durante el paso dos, extiende su ovipositor y golpea la ooteca en varios lugares por hasta diez minutos, aparentemente buscando un sitio apropiado. Después de un período de descanso, comienza a "perforar", insertando repetidamente su ovipositor. El quinto paso es la etapa de oviposición real, en la que las avispas "simplemente se sientan en la ooteca y ponen huevos".[2]​ Pasos seis y siete son la retirada del ovipositor y la salida, respectivamente.[2]

Se deposita un huevo en cada ooteca de cucaracha y la larva de avispa consume todos los huevos que contiene.[5]​ La larva pasa por cinco estadios durante el desarrollo, estadios que se distinguen por los cambios singulares en las mandíbulas. El primer estadio tiene mandíbulas con dientes pequeños y afilados que debe usar para abrir los huevos duros de las cucarachas.[1][5]​ Durante los siguientes dos estadios, la larva tiene mandíbulas más largas que tienen "forma de guantelete"[5]​ con tres dientes. Los dos últimos estadios tienen mandíbulas más gruesas con un diente superior largo y romo y un diente inferior estrecho y curvado.[1]

Cuando la larva alcanza unos 8 milímetros de longitud, procede a pupar. Al madurar, hace un agujero en la cápsula y sale. La avispa adulta vive dos o tres semanas. Puede pasar algún tiempo en plantas como el perejil y el hinojo.[1]

Los competidores incluyen Aprostocetus hagenowii, otra avispa parasitoide que ataca a las cucarachas.[1]

Investigación

Las larvas de la especie se han descrito con minuciosos detalles.[6]​ Se ha secuenciado el genoma mitocondrial completo de esta especie.[7]

La avispa puede ser candidata para su uso como agente de control biológico de plagas de cucarachas.[5][8]​ El control podría ser incluso mejor si la avispa fuera liberada junto con A. hagenowii , que tiende a tener una mayor tasa de parasitismo.[1]​ La avispa se puede criar en condiciones de laboratorio para su posterior liberación. [9]​ La capacidad parasitaria depende de la densidad de las ootecas huésped. [10]​ Las tasas de desarrollo y parasitación dependen de la temperatura. [11]

Referencias

  1. a b c d e f g h Strange, L. A. A Cockroach Egg Parasitoid, Evania appendigaster (Linnaeus) (Hymenoptera: Evaniidae). EENY-162 (IN319). Entomology and Nematology. Florida Cooperative Extension Service. University of Florida IFAS. 2000.
  2. a b c Yeh, Chin-Chang; Chi-Chang Huang; Cheng-Shing Lin (2000). «Prior experience affects the oviposition behavior in Evania appendigaster (L.) (Hymenoptera: Evaniidae)». Chinese Journal of Entomology 20: 13-21.
  3. Fox, Eduardo (10 de mayo de 2011). «Evania appendigaster». YouTube.
  4. Haber, Vernon R. (1920). «Oviposition by an evaniid, Evania appendigaster Linn.». The Canadian Entomologist 52 (11): 248-248. doi:10.4039/Ent52248-11.
  5. a b c d e f Cameron, Ewen (1957). «On the Parasites and Predators of the Cockroach. II.—Evania appendigaster (L.)». Bulletin of Entomological Research 48 (1): 199-209. doi:10.1017/S0007485300054171.
  6. Fox, Eduardo Gonçalves Paterson; Solis, Daniel Russ; Rossi, Mônica Lanzoni; Eizemberg, Roberto; Taveira, Luiz Pilize; Bressan-Nascimento, Suzete (June 2012). «The preimaginal stages of the ensign wasp Evania appendigaster (Hymenoptera, Evaniidae), a cockroach egg predator». Invertebrate Biology 131 (2): 133-143. doi:10.1111/j.1744-7410.2012.00261.x.
  7. Wei, Shu-jun; Tang, Pu; Zheng, Li-hua; Shi, Min; Chen, Xue-xin (2010). «The complete mitochondrial genome of Evania appendigaster (Hymenoptera: Evaniidae) has low A+T content and a long intergenic spacer between atp8 and atp6». Molecular Biology Reports 37 (4): 1931-1942. doi:10.1007/s11033-009-9640-1.
  8. Hwang, Shaw-Yhi; Chen, Ling-Mei (1 October 2004). «Effects of four physical treatments of oothecae of Periplaneta americana on parasitism and development of parasitic wasp Evania appendigaster». Environmental Entomology 33 (5): 1321-1326. doi:10.1603/0046-225X-33.5.1321.
  9. Bressan-Nascimento, S.; Oliveira, D.M.P.; Fox, E.G.P. (December 2008). «Thermal requirements for the embryonic development of Periplaneta americana (L.) (Dictyoptera: Blattidae) with potential application in mass-rearing of egg parasitoids». Biological Control 47 (3): 268-272. doi:10.1016/j.biocontrol.2008.09.001.
  10. Fox, E.G.P.; Bressan-Nascimento, Suzete (February 2006). «Biological characteristics of Evania appendigaster (L.) (Hymenoptera: Evaniidae) in different densities of Periplaneta americana (L.) oothecae (Blattodea: Blattidae)». Biological Control 36 (2): 183-188. doi:10.1016/j.biocontrol.2005.09.006.
  11. Bressan-Nascimento, S.; Fox, E.G.P.; Pilizi, L.G.T. (February 2010). «Effects of different temperatures on the life history of Evania appendigaster L. (Hymenoptera: Evaniidae), a solitary oothecal parasitoid of Periplaneta americana L. (Dictyoptera: Blattidae)». Biological Control 52 (2): 104-109. doi:10.1016/j.biocontrol.2009.10.005.
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Evania appendigaster: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Evania appendigaster es una especie de avispa de la familia Evaniidae. Se desconoce su área de distribución nativa, pero probablemente se originó en Asia. Habita en los trópicos y subtrópicos y en muchas regiones templadas, incluido el sur de España. Es una avispa parasitoide conocida por especializarse en cucarachas.​

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Evania appendigaster ( Italian )

provided by wikipedia IT

Evania appendigaster Linnaeus, 1758 è un insetto dell'ordine Hymenoptera, famiglia Evaniidae. Come tutte le specie della famiglia, E. appendigaster è associata all'ordine dei Blattodea in relazione trofica di predazione-parassitismo.

Descrizione

E. appendigaster presenta caratteri tipici della famiglia che si evidenziano in particolare con la caratteristica conformazione dell'addome e relativo inserimento sul torace. Dalle altre specie della famiglia si distingue fondamentalmente per le maggiori dimensioni.

Il corpo è lungo poco più di 5 mm, ha livrea di colore nero, con ali ialine e apertura alare di 6–7 mm. Capo ipognato, con antenne relativamente lunghe, composte da 13 articoli.

Torace robusto e profondo con zampe posteriori lunghe mesocoxe equidistanti dalle coxe anteriori e dalle posteriori. Ala anteriore provvista di pterostigma ben sviluppato, con metà prossimale della membrana suddivisa in sette cellule chiuse, ala posteriore con venatura ridotta ma provvista di una robusta vena costale.

L'addome è di dimensioni ridotte, molto più piccolo del resto del corpo, compresso lateralmente e con peziolo relativamente lungo. La caratteristica più evidente è l'inserimento del peziolo nella parte prossimale e dorsale del propodeo, in posizione anteriore rispetto alle coxe posteriori. L'ovopositore è relativamente lungo.

Biologia

Come nella generalità degli Evaniidae, le larve di E. appendigaster sono predatrici oofaghe a spese di Blattodei. In particolare, E. appendigaster è associata a scarafaggi commensali dell'uomo, come Periplaneta americana e Blatta orientalis. Le femmine frequentano gli ambienti domestici, dove possono essere occasionalmente catturate, e depongono le uova nelle ovature penetrandole con l'ovopositore. Questa specie depone un solo uovo per teca.

Gli adulti sono glicifagi e si nutrono di nettare e melata.

Distribuzione

Di probabile origine asiatica, E. appendigaster è diventata specie cosmopolita, presumibilmente propagatasi con i suoi ospiti.

Bibliografia

  • Gennaro Viggiani. Lotta biologica ed integrata. Liguori editore. Napoli, 1977. ISBN 88-207-0706-3
  • Antonio Servadei; Sergio Zangheri; Luigi Masutti. Entomologia generale ed applicata. Padova, CEDAM, 1972.
  • Aldo Pollini. Manuale di entomologia applicata. Bologna, Edagricole, 2002. ISBN 8850639546.
  • Cockroach egg parasitoid, su entomology.ifas.ufl.edu, Department of Entomology and Nematology, University of Florida. URL consultato il 23 febbraio 2011. (In inglese)

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Evania appendigaster: Brief Summary ( Italian )

provided by wikipedia IT

Evania appendigaster Linnaeus, 1758 è un insetto dell'ordine Hymenoptera, famiglia Evaniidae. Come tutte le specie della famiglia, E. appendigaster è associata all'ordine dei Blattodea in relazione trofica di predazione-parassitismo.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autori e redattori di Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia IT

Evania appendigaster ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

Insecten

Evania appendigaster is een vliesvleugelig insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de hongerwespen (Evaniidae).

Het is een sluipwesp waarvan het vrouwtje op onder andere kakkerlakken jaagt, ze maakt onder andere de Amerikaanse kakkerlak buit. Ze legt haar eieren in andere insecten, waarna de larven de prooi levend en van binnenuit opeten. Als de prooi nog slechts een leeg omhulsel is verpoppen ze en komt een volgende generatie tevoorschijn. De wesp wordt daardoor gezien als een zeer nuttig insect.

Evania appendigaster heeft een opvallende blauwe kleur ogen die een iriserende glans hebben. De rest van het lichaam is zwart van kleur. Het achterlijf is op een steel geplaatst, de achterpoten zijn opvallend groot, evenals het borststuk. De vleugels daarentegen zijn juist erg klein, de soort doet door al deze kenmerken meer denken aan een mug dan aan een sluipwesp.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Evania appendigaster: Brief Summary ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

Evania appendigaster is een vliesvleugelig insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de hongerwespen (Evaniidae).

Het is een sluipwesp waarvan het vrouwtje op onder andere kakkerlakken jaagt, ze maakt onder andere de Amerikaanse kakkerlak buit. Ze legt haar eieren in andere insecten, waarna de larven de prooi levend en van binnenuit opeten. Als de prooi nog slechts een leeg omhulsel is verpoppen ze en komt een volgende generatie tevoorschijn. De wesp wordt daardoor gezien als een zeer nuttig insect.

Evania appendigaster heeft een opvallende blauwe kleur ogen die een iriserende glans hebben. De rest van het lichaam is zwart van kleur. Het achterlijf is op een steel geplaatst, de achterpoten zijn opvallend groot, evenals het borststuk. De vleugels daarentegen zijn juist erg klein, de soort doet door al deze kenmerken meer denken aan een mug dan aan een sluipwesp.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Evania appendigaster ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

Evania appendigaster é uma espécie de inseto pertencente à ordem Hymenoptera, família Evaniidae. É uma vespa parasita solitária de ootecas de baratas,[1] principalmente de Periplaneta americana.

São muito comuns no Brasil, particularmente em áreas infestadas com baratas de esgoto. Estas vespas tem voo lento e pouco habilidoso. Tímidas, evitam contato com seres humanos. São inofensivas[2] e incapazes de machucar seres humanos ou seus animais, sendo o ovipositor longo, flexível e sem ponta afiada. Mesmo no caso de mordida, suas mandíbulas são muito curtas e sem pontas afiadas, além da vespa ser arredia.

Evanideos aparentemente apenas conseguem parasitar ootecas de baratas de determinada idade,[3] e levam cerca de 30 minutos para conseguir perfurá-las, com aparente ajuda de uma secreção.[4] Depois de perfurar a ooteca, apenas um ovo é posto. Uma mesma ooteca pode ser atacada por diversas vespas.

Suas larvas consomem todo o conteúdo das ootecas,[5] e de cada ooteca sempre apenas emerge uma vespa adulta.[6] Em condições normais, o desenvolvimento leva de 25-45 dias para se completar.[7]

Vespas adultas de ambos os sexos vivem cerca de 15-50 dias, se alimentando apenas de líquidos.

Referências

  1. «Vespas contra baratas». Ciência Hoje
  2. Cameron, Ewen (março de 1957). «On the Parasites and Predators of the Cockroach. II.—Evania appendigaster (L.)». Bulletin of Entomological Research (em inglês). 48 (1): 199–209. ISSN 1475-2670. doi:10.1017/S0007485300054171
  3. Bressan-Nascimento, S.; Oliveira, D.M.P.; Fox, E.G.P. (dezembro de 2008). «Thermal requirements for the embryonic development of Periplaneta americana (L.) (Dictyoptera: Blattidae) with potential application in mass-rearing of egg parasitoids». Biological Control. 47 (3): 268–272. ISSN 1049-9644. doi:10.1016/j.biocontrol.2008.09.001
  4. Fox, E.G.P.; Bressan-Nascimento, Suzete (fevereiro de 2006). «Biological characteristics of Evania appendigaster (L.) (Hymenoptera: Evaniidae) in different densities of Periplaneta americana (L.) oothecae (Blattodea: Blattidae)». Biological Control. 36 (2): 183–188. ISSN 1049-9644. doi:10.1016/j.biocontrol.2005.09.006
  5. imagoUFRJ (10 de maio de 2011), Evania appendigaster, consultado em 22 de novembro de 2018
  6. Fox, Eduardo Gonçalves Paterson; Solis, Daniel Russ; Rossi, Mônica Lanzoni; Eizemberg, Roberto; Taveira, Luiz Pilize; Bressan-Nascimento, Suzete (26 de abril de 2012). «The preimaginal stages of the ensign wasp Evania appendigaster (Hymenoptera, Evaniidae), a cockroach egg predator». Invertebrate Biology (em inglês). 131 (2): 133–143. ISSN 1077-8306. doi:10.1111/j.1744-7410.2012.00261.x
  7. Bressan-Nascimento, S.; Fox, E.G.P.; Pilizi, L.G.T. (fevereiro de 2010). «Effects of different temperatures on the life history of Evania appendigaster L. (Hymenoptera: Evaniidae), a solitary oothecal parasitoid of Periplaneta americana L. (Dictyoptera: Blattidae)». Biological Control. 52 (2): 104–109. ISSN 1049-9644. doi:10.1016/j.biocontrol.2009.10.005

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Evania appendigaster: Brief Summary ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

Evania appendigaster é uma espécie de inseto pertencente à ordem Hymenoptera, família Evaniidae. É uma vespa parasita solitária de ootecas de baratas, principalmente de Periplaneta americana.

São muito comuns no Brasil, particularmente em áreas infestadas com baratas de esgoto. Estas vespas tem voo lento e pouco habilidoso. Tímidas, evitam contato com seres humanos. São inofensivas e incapazes de machucar seres humanos ou seus animais, sendo o ovipositor longo, flexível e sem ponta afiada. Mesmo no caso de mordida, suas mandíbulas são muito curtas e sem pontas afiadas, além da vespa ser arredia.

Evanideos aparentemente apenas conseguem parasitar ootecas de baratas de determinada idade, e levam cerca de 30 minutos para conseguir perfurá-las, com aparente ajuda de uma secreção. Depois de perfurar a ooteca, apenas um ovo é posto. Uma mesma ooteca pode ser atacada por diversas vespas.

Suas larvas consomem todo o conteúdo das ootecas, e de cada ooteca sempre apenas emerge uma vespa adulta. Em condições normais, o desenvolvimento leva de 25-45 dias para se completar.

Vespas adultas de ambos os sexos vivem cerca de 15-50 dias, se alimentando apenas de líquidos.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT