Aloe glauca ist eine Pflanzenart der Gattung der Aloen in der Unterfamilie der Affodillgewächse (Asphodeloideae). Das Artepitheton glauca stammt aus dem Lateinischen, bedeutet ‚blaugrün‘ oder ‚graublau‘ und verweist auf die Farbe der Laubblätter.[1]
Aloe glauca wächst kurz stammbildend. Die 30 bis 40 linealischen Laubblätter bilden dichte Rosetten. Ihre stark glauke, undeutlich linierte Blattspreite ist 30 bis 40 Zentimeter lang und 10 bis 15 Zentimeter breit. Die Blattunterseite ist spärlich warzig-stachelig. Die stechenden, rötlich braunen Zähne am Blattrand sind 4 bis 5 Millimeter lang.
Der einfache Blütenstand ist etwa 60 bis 80 Zentimeter lang. Die dichten, zylindrisch spitz zulaufenden Trauben sind 15 bis 20 Zentimeter lang und 8 bis 9 Zentimeter breit. Die weißen, eiförmig-deltoiden Brakteen sind an ihrer Basis fast stängelumfassend. Sie weisen eine Länge von etwa 30 Millimeter auf und sind 10 Millimeter breit. Die rosafarbenen, grün gespitzten Blüten stehen an 30 bis 35 Millimeter langen Blütenstielen. Sie sind etwa 40 Millimeter lang und an ihrer Basis gerundet. Oberhalb des Fruchtknotens sind sie leicht verengt, dann erweitert und anschließend zu ihrer Mündung hin erneut verengt. Ihre äußeren Perigonblätter sind nicht miteinander verwachsen. Die Staubblätter und der Griffel ragen kaum aus der Blüte heraus.
Die Chromosomenzahl beträgt 2 n = 14 {displaystyle 2n=14} .
Aloe glauca ist in Südafrika verbreitet. Aloe glauca var. glauca wächst in den Provinzen Nordkap und Westkap in trockenem Busch. Aloe glauca var. spinosior ist in diesen Provinzen auf Quarzithängen verbreitet.
Die Erstbeschreibung durch Philip Miller wurde 1768 veröffentlicht.[2] Es werden folgende Varietäten unterschieden:
Aloe glauca var. glauca
Synonyme von Aloe glauca var. glauca sind Aloe perfoliata var. κ L. (1753), Aloe perfoliata var. glauca Aiton (1789), Aloe rhodacantha DC. (1799), Aloe glauca var. major Haw. (1812), Aloe glauca var. minor Haw. (1812), Aloe glauca var. elatior Salm-Dyck (1817) und Aloe glauca var. humilior Salm-Dyck (1817).
Aloe glauca var. spinosior
Die Unterschiede zu Aloe glauca var. glauca sind: Die Laubblätter sind stärker ausgebreitet und weniger glauk. Ihre Unterseite ist stärker warzig-stachelig. Die Zähne am Blattrand sind größer.
Die Erstbeschreibung der Varietät erfolgte 1831 durch Adrian Hardy Haworth.[3] Synonyme sind Aloe muricata Schult. (1809) und Aloe glauca var. muricata (Schult.) Baker (1880).
Aloe glauca ist eine Pflanzenart der Gattung der Aloen in der Unterfamilie der Affodillgewächse (Asphodeloideae). Das Artepitheton glauca stammt aus dem Lateinischen, bedeutet ‚blaugrün‘ oder ‚graublau‘ und verweist auf die Farbe der Laubblätter.
Aloe glauca es una especie de Aloe nativa de Sudáfrica.[1]
Es una planta suculenta usualmente solitaria, de tallo corto, el cual mide 30-60 cm de altura excluyendo la inflorescencia. Tiene unas 30-40 hojas, lanceoladas, de 250-400 x 70-150 mm, la superficie superior plana o ligeramente canalizada, y la superficie inferior convexa, muy glaucas con tenues líneas longitudinales. La inflorescencia se presenta en forma de un racimo simple, con pedúnculo de 0.5-1.0 m de largo, brácteas ovado-deltoides.[2]
Aloe glauca es endémica del Cabo del Norte y del Oeste, donde por lo general se encuentra en los suelos arcillosos de montaña, pero también se sabe que se producen en la vegetación de los alrededores de Laingsburg karoo.
En esta especie el tallo es menor que en Aloe lineata y está a menudo postrada. Las hojas son glaucas, no brillantes o amarillo-verdosas, y con un color sólido. Los racimos de A. glauca son cilíndricos con ápices redondeados, mientras que los de A. lineata son de forma cónica con ápices agudos. Aloe comosa es una planta mucho más alta con una inflorescencia de flores muy alta en la que las anteras y estilos son más exertos que en A. glauca.[3]
Aloe glauca fue descrita por Philip Miller y publicado en Fl. Pl. Africa 26: 1016, en el año 1947.[4]
Aloe: nombre genérico de origen muy incierto: podría ser derivado del griego άλς, άλός (als, alós), "sal" - dando άλόη, ης, ή (aloé, oés) que designaba tanto la planta como su jugo - debido a su sabor, que recuerda el agua del mar.[5] De allí pasó al Latín ălŏē, ēs con la misma aceptación, y que, en sentido figurado, significaba también "amargo". Se ha propuesto también un origen árabe, alloeh, que significa "la sustancia amarga brillante"; pero es más probablemente de origen complejo a través del hébreo: ahal (אהל), frecuentemente citado en textos bíblicos.[6][7]
glauca: epíteto latín que significa "de color verde azulado".[8]
Aloe glauca é uma espécie de liliopsida do gênero Aloe, pertencente à família Asphodelaceae.
Aloe glauca é uma espécie de liliopsida do gênero Aloe, pertencente à família Asphodelaceae.
Blåaloe (Aloe glauca) är en art familjen afodillväxter från Sydafrika. Blåaloe odlas ibland som krukväxt i Sverige.
Blåaloe (Aloe glauca) är en art familjen afodillväxter från Sydafrika. Blåaloe odlas ibland som krukväxt i Sverige.
Aloe glauca là một loài thực vật có hoa trong họ Măng tây. Loài này được Mill. mô tả khoa học đầu tiên năm 1768.[1]
Aloe glauca là một loài thực vật có hoa trong họ Măng tây. Loài này được Mill. mô tả khoa học đầu tiên năm 1768.