Misumena – rodzaj pająków z rodziny ukośnikowatych. Na świecie znanych jest około 40 gatunków.
Pająki te mają karapaks jasny pośrodku i brązowy po bokach. Oczy par bocznych umieszczone są na umiarkowanie wyniesionych wzgórkach. U samic wszystkie odnóża są jednobarwnie jasne, zaś u samców dwie początkowe pary są głównie ciemnozielone z jasnym obrączkowaniem nasadowych lub przednasadowych części goleni, nadstopiów i stóp. Liczne kolce zbrojące spodnią powierzchnię goleni i nastopiów są u samców słabsze niż u samic. Samiec ma opistosomę (odwłok) z jasnym tłem i ciemnymi: dwoma pasami podłużnymi na wierzchu, brzegami części grzbietowej i pasem środkowym na spodzie. Samica ma jasną opistosomę, której odcień dostosowywać się może do barwy podłoża. Wzór na opistosomie samicy zawiera elementy fioletowe. Szerokość opistosomy samicy jest większa niż u pokrewnego rodzaju Runcina. Nogogłaszczki samca mają aparat kopulacyjny o spiralnie skręconym embolusie z grubą podstawą i niezmodyfikowanym wierzchołkiem. Samica ma płytkę płciową z wąskim kapturkiem i zesklerotyzowanym łukiem przednim. Duże zbiorniki nasienne występują w liczbie jednej pary, a ich kanały są rozmaicie wykształcone[1].
Nie budują sieci, lecz łapią owady, czyhając na nie nieruchomo i upodabniając się ubarwieniem do otoczenia. Mają odnóża rozstawione na boki[2].
Należą tu następujące gatunki[3]:
Misumena – rodzaj pająków z rodziny ukośnikowatych. Na świecie znanych jest około 40 gatunków.
Pająki te mają karapaks jasny pośrodku i brązowy po bokach. Oczy par bocznych umieszczone są na umiarkowanie wyniesionych wzgórkach. U samic wszystkie odnóża są jednobarwnie jasne, zaś u samców dwie początkowe pary są głównie ciemnozielone z jasnym obrączkowaniem nasadowych lub przednasadowych części goleni, nadstopiów i stóp. Liczne kolce zbrojące spodnią powierzchnię goleni i nastopiów są u samców słabsze niż u samic. Samiec ma opistosomę (odwłok) z jasnym tłem i ciemnymi: dwoma pasami podłużnymi na wierzchu, brzegami części grzbietowej i pasem środkowym na spodzie. Samica ma jasną opistosomę, której odcień dostosowywać się może do barwy podłoża. Wzór na opistosomie samicy zawiera elementy fioletowe. Szerokość opistosomy samicy jest większa niż u pokrewnego rodzaju Runcina. Nogogłaszczki samca mają aparat kopulacyjny o spiralnie skręconym embolusie z grubą podstawą i niezmodyfikowanym wierzchołkiem. Samica ma płytkę płciową z wąskim kapturkiem i zesklerotyzowanym łukiem przednim. Duże zbiorniki nasienne występują w liczbie jednej pary, a ich kanały są rozmaicie wykształcone.
Nie budują sieci, lecz łapią owady, czyhając na nie nieruchomo i upodabniając się ubarwieniem do otoczenia. Mają odnóża rozstawione na boki.