dcsimg

Peripatus ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

Peripatus is een geslacht van de fluweelwormen (Onychophora), dat tot de levende fossielen wordt gerekend omdat het al ongeveer 570 miljoen jaar ongewijzigd is gebleven. Peripatus komt in verschillende landen voor, waaronder Nieuw-Zeeland, Costa Rica,[2] maar niet in Europa of Antarctica.

Peripatus is een nachtelijk roofdier. Het komt aan voedsel door zijn prooi (meestal kleine insecten) in een witte, plakkerige vloeistof te vangen die hij vanuit twee sprieten bij zijn hoofd afschiet. Bij blootstelling aan de lucht hardt de vloeistof uit en zit de prooi vast. Daarna kauwt de Peripatus met zijn onafhankelijk van elkaar bewegende kaken een gat in het uitwendige skelet van zijn prooi. Hierdoor spuit hij spijsverteringsenzymen naar binnen, waarna hij de verteerde inhoud van de prooi opslorpt.

Soorten

De volgende soorten zijn bij het geslacht ingedeeld:

Bronnen, noten en/of referenties
  1. a b c Guilding, L. (1826) Mollusca Caribbaeana. Zoological Journal 2: 437–449.
  2. Onychophora Online: velvet worms, peripatus, living fossils, by Julian Monge Najera
  3. a b c Brues, C.T. (1935) Varietal forms of Peripatus in Haiti. Psyche 42: 58–62.
  4. a b Fuhrmann, O. (1913) Über einige neue neotropische Peripatus-Arten. Zoologischer Anzeiger 42: 241–248.
  5. a b Bouvier E. L. (1899) Sur les variations et les groupements spécifiques des Péripates américains. Comptes Rendus Hebdomadaires des Seances de l’Academie des Sciences 128: 1344–1346.
  6. Bouvier, E. L. (1900)) Nouvelles observations sur les Peripatus de la Collection du Musée Britannique. Quarterly Journal of Microscopical Science 43: 749–757.
  7. Pollard, E. C. (1893) Notes on the Peripatus of Dominica. Quarterly Journal of Microscopical Science 35: 285–293.
  8. Marcus, E. (1937) Um Onychophoro novo, Peripatus (Epiperipatus) evelinae, spec. nov. de Goyaz. Revista do Museu Paulista 21: 903–910.
  9. a b Brues, C. T. (1913) Preliminary descriptions of two new forms of Peripatus from Haiti. Bulletin of the Museum of Comparative Zoology 54: 517–521.
  10. Carvalho, A.L. de (1941) Nota prévia sôbre uma nova espécie de “Peripatus” do Brasil Central. Revista Brasileira de Biologia 1: 447–448.
  11. Bouvier, E. L. (1900) Observations nouvelles sur le Peripatus [Onych.]. Bulletin de la Société Entomologique de France [1900]: 394–395.
  12. Morera-Brenes, B. & Monge-Nájera, J. (2010) A new giant species of placented worm and the mechanism by which onychophorans weave their nets (Onychophora: Peripatidae). Revista de Biología Tropical 58: 1127–1142.
  13. Cockerell, T. D. A. (1893) Notes on Peripatus jamaicensis, Grabh. and Ckll.. Zoologischer Anzeiger 16: 341–343.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Peripatus: Brief Summary ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

Peripatus is een geslacht van de fluweelwormen (Onychophora), dat tot de levende fossielen wordt gerekend omdat het al ongeveer 570 miljoen jaar ongewijzigd is gebleven. Peripatus komt in verschillende landen voor, waaronder Nieuw-Zeeland, Costa Rica, maar niet in Europa of Antarctica.

Peripatus is een nachtelijk roofdier. Het komt aan voedsel door zijn prooi (meestal kleine insecten) in een witte, plakkerige vloeistof te vangen die hij vanuit twee sprieten bij zijn hoofd afschiet. Bij blootstelling aan de lucht hardt de vloeistof uit en zit de prooi vast. Daarna kauwt de Peripatus met zijn onafhankelijk van elkaar bewegende kaken een gat in het uitwendige skelet van zijn prooi. Hierdoor spuit hij spijsverteringsenzymen naar binnen, waarna hij de verteerde inhoud van de prooi opslorpt.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL