Carassius auratus auratus – nominatywny podgatunek karasia chińskiego (Carassius auratus), nazywany czasem karasiem złocistym[1], a w akwarystyce złotym karasiem[2], protoplasta popularnych ryb akwariowych hodowanych na całym świecie w wielu odmianach, powszechnie określanych wspólną nazwą – złota rybka. Jest również wykorzystywany jako gatunek doświadczalny[3].
Klasyfikacja biologiczna ryb z rodzaju Carassius jest ciągle przedmiotem badań taksonomów. Kwestię nazewnictwa naukowego w istotny sposób komplikuje decyzja Międzynarodowej Komisji Nomenklatury Zoologicznej z 2003 roku (Opinion 2027, Case 3010), która na podstawie ówczesnej wiedzy uznała Carassius auratus za udomowioną formę dziko występującego Carassius gibelio[4]. Dotychczasowe badania nie wyjaśniły jednak filogenezy ryb z rodzaju Carassius. Wśród badaczy nie ma zgody w kwestii uznania poszczególnych gatunków z tego rodzaju oraz podgatunków karasia złocistego. Według wielu autorów Carassius auratus auratus (a dokładniej, sporadycznie występujące w naturze osobniki o żółtawym ubarwieniu, w Chinach określane nazwą ‘chi’[5]) jest udomowioną formą karasia chińskiego (złocistego)[6], inni uważają, że jest to podgatunek nadal występujący w naturze, introdukowany na całym świecie i hodowlany[3]. Badania genetyczne wskazują na to, że azjatyckie odmiany złotych rybek wywodzą się od jednej, chińskiej populacji Carassius auratus[7].
Polska nazwa zwyczajowa tego podgatunku jest również dyskusyjna[8], ponieważ jego filogeneza nie została poznana. Pierwotny zasięg występowania tego karasia jest trudny do ustalenia ze względu na dużą zmienność cech morfologicznych, podobieństwo do karasia srebrzystego (Carassius gibelio – traktowanego dawniej jako podgatunek karasia chińskiego, z którym jest często mylony[9]) oraz ze względu na skomplikowane metody rozrodu, w tym możliwość hybrydyzacji w warunkach naturalnych.
W polskojęzycznej literaturze ichtiologicznej i akwarystycznej za protoplastę złotych rybek podawano zarówno karasia złocistego, jak i karasia srebrzystego, przy czym przypisywano im różne nazwy naukowe: Carassius auratus auratus (jako karaś chiński, karaś złocisty, złota rybka, podawano też nazwy różnych odmian złotej rybki[10]), Carassius auratus (karaś srebrzysty chiński[10], złota rybka[11]), Carassius auratus gibelio (japończyk, karaś japończyk i karaś srebrzysty[10]), a nawet Carassius carassius. Częstą praktyką jest przypisywanie złotej rybce naukowej nazwy podgatunku Carassius auratus auratus. W starszych wydaniach złota rybka opisywana była jako gatunek Carassius auratus, „przez niektórych autorów (...) uważana jest za mutanta karasia srebrzystego”[11].
Carassius auratus auratus zasiedla rzeki, jeziora, stawy i rowy z bogato rozwiniętą roślinnością. Preferuje chłodniejsze wody. Występuje w warunkach naturalnych w Azji Środkowej, Chinach i Japonii. Został introdukowany w wielu krajach świata. Niektóre z nich po introdukcji stwierdziły na swoim terenie intensywny rozwój tej ryby[3].
Ciało walcowate, lekko bocznie spłaszczone, o różnorodnym ubarwieniu: od oliwkowobrązowego przez srebrzyste i złote do kremowobiałego. Przeciętnie osiąga długość około 10 cm, maksymalnie dorasta do 32 cm długości standardowej (SL)[3].
Odmiany hodowlane występują w różnorodnych kombinacjach wielu kolorów i deseni.
Żywi się planktonem, bezkręgowcami żyjącymi w strefie przydennej, pokarmem roślinnym oraz detrytusem[3]. Ikra jest składana na zanurzonych w wodzie częściach roślin[3].
Karasie złociste od dawna były przez ludzi traktowane jako ryby konsumpcyjne. W Chinach przenoszono je z ich naturalnych siedlisk do małych zbiorników wodnych w sąsiedztwie domostw, gdzie były przechowywane żywe w celu spożycia w późniejszym okresie. W sprzyjających warunkach mogły się rozmnażać. Przypuszcza się, że w ten sposób mogło dojść do domestykacji tych ryb, a w kolejnym etapie do celowej ich hodowli[12].
Współcześnie w wielu krajach całego świata hoduje się wiele odmian tego podgatunku w celach handlowych i hobbystycznych. Niektóre są chętnie wykorzystywane przez badaczy w badaniach naukowych, m.in. w biologii komórki, immunologii, endokrynologii, ewolucji molekularnej i genomice porównawczej, neurobiologii oraz w badaniach nad uczeniem i zapamiętywaniem.
Carassius auratus auratus – nominatywny podgatunek karasia chińskiego (Carassius auratus), nazywany czasem karasiem złocistym, a w akwarystyce złotym karasiem, protoplasta popularnych ryb akwariowych hodowanych na całym świecie w wielu odmianach, powszechnie określanych wspólną nazwą – złota rybka. Jest również wykorzystywany jako gatunek doświadczalny.
Обыкновенная золота́я ры́бка (лат. Carassius auratus auratus) — одна из пород аквариумной золотой рыбки, наиболее близкая к предковой природной форме.
Наименование «золотая рыбка» обусловлено первой основной мутацией в окраске этого одомашненного водного питомца красно-золотистого цвета и лучшие из которых ценились на вес золота.
Предком золотой рыбки является серебряный карась.[1] Впервые одомашнена в Китае, после чего было выведено несколько разнообразных пород золотых рыбок, которые отличаются размерами, формой тела и глаз, а также окраской.
В основном размер до 30 см, но при прудовом содержании может достигать 45 см и веса в 1,5 кг.[2] Размер рыб зависит от объёма сосуда или водоёма, при содержании животного, а также от обилия корма и температуры воды. Тело золотой рыбки удлиненное, напоминающее формой своих прародителей — карасей (серебряного и золотого). Одинарный хвостовой плавник около 1/4 длины тела закруглён и расправлен. Спинной плавник составляет от 1/4 до 3/8 высоты тела. Первый передний луч спинного плавника начинается вблизи верхней точки спины. Анальный — одинарный, короткий и закругленный. Брюшные и грудные плавники парные, расправленные и тоже закругленные.[3]
Рыбы яркой красно-оранжевой расцветки. Встречаются красно-белые вариететы. У золотой рыбки чёрный телескоп тёмно-коричневая окраска.
Рыбок содержат при:
К кормам неприхотливы и всеядны: едят как живую, так и растительную пищу, а также сухие корма.
Половозрелость и возможность размножения наступает через год после вылупления мальков из икринок. Подготовка к нересту аналогична описанной для других карповидных: нерестовик обустраивается в центре 100—150 литрового аквариума с нерестовой решеткой, одним или двумя распылителями и пучком мелколиственных растений в центре. На одну самку 2-х самцов. Плодовитость от 2 до 10 тыс. икринок. Личинка выходит через 2 суток. На 5-й день мальки начинают плавать. Кормление мальков — коловраткой.
Для разведения:
Рыбка подходит для содержания в холодноводном аквариуме с большим пространством для свободного плавания. Красива в оранжереях. Благодаря выносливости породы её можно содержать в декоративном пруду на улице. Предпочитает сообщество себе подобных, яркий свет и обилие свободного пространства. При оформлении водоема рекомендуется использовать сыпучий мелкофракционный грунт, камни, коряги, живые или пластиковые растения, в том числе плавающие.
Обыкновенная золота́я ры́бка (лат. Carassius auratus auratus) — одна из пород аквариумной золотой рыбки, наиболее близкая к предковой природной форме.
金鱼（学名：Carassius auratus auratus）是一种原产于中国的观赏鱼类，是野生鲫鱼演化而来的彩色变种。
野生鱼类中自然有些色彩鲜艳的鱼，不仅是鲫鱼还有红鲤鱼等。彩色鲫鱼遗传性状比较稳定，中国的金鱼主要是在鲫鱼上发展而来。而彩色鲤鱼传到日本后得到很大重视。
早在两千年前的古书《山海经》中就有红色鲫鱼的记载，“睢水出焉，东南流注于江，其中多丹粟，多文鱼。”[1]郭璞說「文鱼」是“有斑采也”。因为变色的鲫鱼在自然界中太明显，很容易被天敌捕捉。汉宣帝时王褒有《九怀赋》中说：“蛟龙兮导引，文鱼兮上濑。”
晋朝和唐朝时期，人们就将红色鲫鱼集中放养。1162年，宋高宗在宫中建“金鱼池”，收集金色和红色鲫鱼，而當時亦懂得以紅蟲餵養金魚和繁殖金魚的方法。南宋时代因佛教流行各地出现了放生池，使金鱼品种得到了较大发展。到1276年据记载已经出现各种颜色和花斑的鲫鱼。到明朝已经培养出现代具有双尾、眼睛突出的金鱼。明朝中后期，盆养金鱼已成为普遍的养殖方式。《帝京景物略》记载当时金鱼有“金莹”、“银雪”、“鹤顶”、“银鞍”、“七星”、“八卦”等品种。明神宗本人就是个金鱼鉴赏家，对饲养金鱼很有研究，饲养了许多金鱼，慎行《毂山笔尘》记载“明朝皇宫中设有金鱼盆”。明朝民間也流行養金魚，《燕都游览志》记载：“鱼藻池在崇文门外西南，俗呼金鱼池，蓄养朱鱼以供市场。都人入夏至端午结蓬列肆狂欢轰饮于秽流……”張岱《西湖夢尋》載：“至庵，入坐一小室，峭壁如削，泉出石罅，匯為池，蓄金魚數頭。”1502年第一批金鱼运往日本；1611年首次运往葡萄牙并开始在欧洲繁衍；1874年第一批运往美国并在美洲普及。
歷史上第一本關於金魚的研究專書為在1596年由張謙德所著的《朱砂魚譜》。
金鱼食用动物性饵料是水蚤，目前也有许多人工合成饵料。金鱼抵抗力较强，对环境要求不大，习惯于低温水环境，最佳生活温度攝氏15至18℃，但即使是高达34℃或低达-4℃在冰面下也能存活。可是由于金鱼的心脏小，不能承受温度急剧变化过大，因此不能在昼夜温差大的地区的室外存活。金鱼由于培育的时间不长，虽然体形有较大变化，但和鲫鱼仍然可以互相受精孵化第二代。
以0.5%食鹽水飼養較佳，自來水中有氯氣，應先曝至於空氣中半天除氯，或用市售中和液或維他命C糖果涮四到五次中和毒性。[2] 井水有較多有害物質，也需注意。
此外，在金魚飼養者中也有一種稱為「綠水」的飼養法，控制水缸中浮游植物與藻類的多寡，讓水維持在有點透明的綠茶色。藉由食用水中的浮游植物，能讓金魚的體色變得更艷麗，同時也能在換水時緩和水質的劇烈改變。不過若是沒有適當管理，浮游植物過度繁殖讓綠水的顏色過濃，反而容易造成金魚的病變。[3]
据统计目前金鱼大约有300多品种，还在不断出现新品种，基本分为五大类：
其演化過程是：野生鲫鱼首先演化成金鲫，再发展出草金鱼這品種，經過草金鱼和金鲫這两个环节后，再發展成文种，最后 演化出龙种和蛋种這两个近親品種[4]。
金鱼亦为其容易存活的特性，常被科学家用作科学研究，特别是心理学方面的。[來源請求]
社会上流传着金魚的記憶力只有数秒，科學实验證實魚的記憶遠不止7秒[5]。
