Erysiphe heraclei DC. – gatunek grzybów należący do rzędu mączniakowców (Erysiphales)[1]. Pasożyt rozwijający się na licznych gatunkach roślin z rodziny selerowatych[2]. Wywołuje u nich chorobę o nazwie mączniak prawdziwy baldaszkowatych[3].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Erysiphe, Erysiphaceae, Erysiphales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Synonimów nazwy naukowej ma około 50. Niektóre z nich[4]:
Grzyb mikroskopijny. Grzybnia rozwija się głównie na powierzchni liści, łodyg i kwiatostanów roślin, do wnętrza tkanek zapuszcza tylko ssawki. Wygląda jak mączysty nalot i jest w zależności od stopnia rozwoju gęsta, zwarta, lub rozproszona, rzadka. Strzępki mają szerokość (2.5-) 4-5 (-10) μm. Konidiofory proste, cylindryczne, do kolanek mają długość 20-35 (-45) x 8.5-10 (-11) μm. Przycistki faliste. Konidia oddzielają się pojedynczo. Mają cylindryczny kształt i rozmiar 25-45 (-50) x 12-21 μm. Klejstotecja o kształcie nieregularnego wieloboku i średnicy 80-120 μm. Przyczepki występują w dolnej ich części w zmiennej liczbie. Często są gęsto stłoczone i splątane ze strzępkami grzybni. Mają średnicę (3) 4-8 (-10) μm, a długość od (0.25-) 0.5-1.5 (-2) długości klejstotecjum. Są podobne do strzępek grzybni, mają cienką i gładką ścianę i podzielone są przegrodami. W stanie dojrzałym mają barwę od żółtej do brązowej, są proste lub rozgałęzione jak koralowce. Worki o rozmiarach 40-75 (-85) x 30-45 (-50) μm. W jednym worku powstaje zazwyczaj od 3 do 5 askospor, wyjątkowo 2 lub 6. Askospory elipsoidalne, duże, o rozmiarach 18-30 x 10-16 μm[5].
Jest szeroko rozprzestrzeniony w Europie i Azji. Występuje także w Ameryce Południowej (Chile, Argentyna) i Północnej (USA), Afryce Środkowej i Północnej (Sudan, Etiopia, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Tanzania, Egipt, Maroko) i na Nowej Zelandii[6][5]. W Polsce jest pospolity[2].
Rozwija się na następujących rodzajach roślin: Aegopodium, Aethusa, Ainsworthia, Ammi, Anethum, Angelica, Anisum, Anthriscus, Apium, Archangelica, Arracacia, Astrodaucus, Athamantha, Aulacospermum, Berrula, Bowlesia, Bunium, Bupleurum, Cachrys, Carum, Caucalis, Centella, Chaerophyllum, Chaetosciadium, Cicuta, Cnidium, Conioselinum, Conium, Coriandrum, Cuminum, Daucus, Dorema, Drusa, Dystenia, Elaeoselinum, Eryngium, Falcaria, Ferula, Foeniculum, Gorlenkianthes, Heracleum, Hippomarathrum, Iberis, Imperatoria, Laser, Laserpitium, Levisticum, Libanotis, Ligusticum, Myrrhis, Oenanthe, Orlaya, Ostericum, Osmorhiza, Pastinaca, Petroselinum, Peucedanum, Phloiodocarpus, Physospermum, Pimpinella, Pleurospermum, Rhabdosciadium, Ridolfia, Scaligera, Scandix, Schrenkia, Selinum, Silaum, Silaus, Siler, Sium, Smyrnium, Synelcosciadium, Thapsia, Torylium, Torilis, Trachymene, Trinium, Turgenia, Zizia[5].
Erysiphe heraclei DC. – gatunek grzybów należący do rzędu mączniakowców (Erysiphales). Pasożyt rozwijający się na licznych gatunkach roślin z rodziny selerowatych. Wywołuje u nich chorobę o nazwie mączniak prawdziwy baldaszkowatych.
