The spider family Symphytognathidae includes just 68 described species (Platnick 2014), with only a single species known from North America north of Mexico (this species, Anapistula secreta, is found from the southern United States through the Greater Antilles to Colombia). The family is apparently pantropical, but is very poorly known. The first symphytognathids from China and from Europe were not discovered until 2006 and 2009, respectively (Tong and Shu-Qiang 2006; Cardoso and Scharff 2009). At least in the Nearctic, the members of this family are distinctive in possessing just four eyes and by their tiny size (body size ~0.4 mm for males and ~0.5 mm for females). Symphytognathids have fused chelicerae and, as is the case for spiders in the closely related family Anapidae, adult females lack pedipalps. Anapistula spin small (2-4 cm) flat orb webs with central radii cut out, numerous accessory radii, and very numerous sticky spirals (illustrated in Coddington 2005). Coddington (2005) briefly reviewed the taxonomic history of this family, which was first established for a newly discovered species of Tasmanian spider in 1931. Forster and Platnick (1977) published a revision including then current knowledge of the family.(Coddington 2005)Schütt (2003) undertook a phylogenetic analysis of the Symphytognathidae and closely related families.
Symphytognathidae includes the smallest known spiders (Forster and Platnick 1977; Baert and Jocqué 1993). Web-building symphytognathids are believed to live in leaf litter, hollow logs, and other small, extremely humid microhabitats, although under the right conditions they will spin webs at least a meter or two above the forest floor. The spiders seem to spend most of their time at the web hub, but if disturbed they move slowly to the periphery. At least some Curimagua are apparently commensals in the webs of much larger spiders (Vollrath 1978). According to Coddington (2005), although most new symphytognathid species have been found by litter extraction methods, the webs can be detected by wafting clouds of cornstarch across likely patches of leaf litter, low-growing vegetation, or moss.
As with related families (Theridiosomatidae, Anapidae, Mysmenidae), web construction is believed to include out-of-plane radii, but these radii are cut during construction, resulting in a flat web. Completed webs appear to have hundreds of radii, but most of these are actually "accessory" radii added to the underside of the web after sticky spiral construction. True and accessory radii can be distinguished because the path of a sticky spiral bends sharply at true radii but continues straight across accessory radii. After accessory radius construction, the hub area is rebuilt to reduce the number of radial lines reaching the hub. (Eberhard 1986; Coddington 2005). Egg sacs are guarded at the margin of the web (Griswold and Yan 2003). Based on the small size of these spiders, their fine-meshed webs, and their fused chelicerae, Fritz Vollrath has speculated that symphytognathids may be vegetarians, using their webs to capture pollen and spores from the air (pers. comm. cited in Coddington 2005). This would be noteworthy if true since spiders are thought to be generally strictly carnivorous (although at least one Neotropical jumping spider [Salticidae] is apparently largely, or even mainly, vegetarian, feeding on the Beltian food bodies of Vachellia "ant-acacias"; Meehan et al. 2009).
Els simfitognàtids (Symphytognathidae) són una família d'aranyes araneomorfes.[2] Fou descrita per primer cop per V.V. Hickman el 1931.[1]
Segons el World Spider Catalog amb data de 13 de gener de 2019, aquesta família té reconeguts 8 gèneres i 73 espècies.[2] El 18 de juliol de 2006 tenia reconeguts 6 gèneres i 44 espècies; un creixement important, amb dues gèneres incorporats: Crassignatha i Iardinis, transferides des dels mismènids als simfitognàtids el 2015.[2][3]
Els 8 gèneres són:[2]
Alguns gèneres es troben a la zona tropical d'Amèrica Central, Amèrica del Sud i a Oceania; altres a Àsia. Hi ha 3 espècies africanes, Anapistula benoiti, Anapistula caecula i Symphytognatha imbulunga.[2]
Els simfitognàtids havien format part de la superfamília dels araneoïdeus (Araneoidea), al costat de tretze famílies més entre les quals cal destacar pel seu nombre d'espècies: linífids, aranèids, terídids, tetragnàtids i nestícids. Les aranyes, tradicionalment, havien estat classificades en famílies que van ser agrupades en superfamílies. Quan es van aplicar anàlisis més rigorosos, com la cladística, es va fer evident que la major part de les principals agrupacions utilitzades durant el segle XX no eren compatibles amb les noves dades. Actualment, els llistats d'aranyes, com ara el World Spider Catalog, ja ignoren la classificació de superfamílies.[4][5]
Els simfitognàtids (Symphytognathidae) són una família d'aranyes araneomorfes. Fou descrita per primer cop per V.V. Hickman el 1931.
Symphytognathidae is a family of spiders with 90[1] described species in eight genera. They occur in the tropics of Central and South America and the Australian region (with Oceania). Exceptions include Anapistula benoiti, Anapistula caecula, and Symphytognatha imbulunga, found in Africa, Anapistula ishikawai, found in Japan, and Anapistula jerai, found in Southeast Asia.[2]
The species Patu digua is considered to be one of the smallest spiders in the world with a body size of 0.37 millimetres (0.015 in).[3]
Symphytognathidae are four-eyed spiders and are generally small in size. The opisthosoma is covered in long hairs.[4]
As of April 2019, the World Spider Catalog accepts the following genera:[2]
Symphytognathidae is a family of spiders with 90 described species in eight genera. They occur in the tropics of Central and South America and the Australian region (with Oceania). Exceptions include Anapistula benoiti, Anapistula caecula, and Symphytognatha imbulunga, found in Africa, Anapistula ishikawai, found in Japan, and Anapistula jerai, found in Southeast Asia.
The species Patu digua is considered to be one of the smallest spiders in the world with a body size of 0.37 millimetres (0.015 in).
Los simfitognátidos (Symphytognathidae) son una familia de arañas araneomorfas, que forman parte de la superfamilia de los araneoideos (Araneoidea), junto con trece familias más entre las que destacan, por su número de especies: Linyphiidae, Araneidae, Theridiidae y Tetragnathidae.
La mayor parte de los géneros se encuentran en la zona tropical de América Central, América del Sur y Oceanía; hay 3 especies africanas, Anapistula benoiti, Anapistula caecula y Symphytognatha imbulunga, una de Japón (Anapistula ishikawai), y una del sureste de Asia (Anapistula jerai).
Con la información recogida hasta el 31 de diciembre de 2011, esta familia cuenta con 66 especies descritas comprendidas en 7 géneros:
Los simfitognátidos (Symphytognathidae) son una familia de arañas araneomorfas, que forman parte de la superfamilia de los araneoideos (Araneoidea), junto con trece familias más entre las que destacan, por su número de especies: Linyphiidae, Araneidae, Theridiidae y Tetragnathidae.
Symphytognathidae on pieni, vain 44 lajia käsittävä hämähäkkiheimo[1]. Kaikki heimon lajit ovat erittäin pienikokoisia.
Ensimmäinen Symphytognathidae-heimon laji kuvattiin tieteelle vuonna 1905. Kaikki lajit ovat trooppisten alueiden lajeja ja lajirunsaus on suurimmillaan Keski- ja Etelä-Amerikassa, Tyynen valtameren saarilla sekä Australiassa. Muutama laji elää Afrikassa ja Aasiassa. Heimoon kuuluu useita maailman pienikokoisimpia hämähäkkilajeja, mm. Patu digua ja Anapistula caecula, jotka kumpikin ovat alle puolen millimetrin pituisia. Vain pari lajia saavuttaa kahden millimetrin pituuden.
Symphytognathidae-heimon lajeilla ei ole lainkaan hämähäkeille tyypillisiä lehtikeuhkoja vaan niiden tilalle on surkastunut yksinkertainen ilmaputkisto. Tämä riittää eläimen pienen koon takia. Muita heimolle ominaisia piirteitä ovat mm. jossain määrin yhteen kasvaneet kelikerit ja naaraalta voimakkaasti surkastuneet pedipalpit.[2] Elinympäristönä on tavallisesti karike, mutta niitä esiintyy myös sammaleen joukossa ja jopa luolissa. Heimon lajien elintavat ovat suurelta osin tuntemattomia, mutta osa lajeista elää kleptoparasiitteinä muiden hämähäkkien verkoissa.[3]
Pyyntiverkko on tavallisimmin pyöreä, parin senttimetrin levyinen ja säteislankoja on erittäin paljon.[4] Myös muunmuotoisia verkkoja kuitenkin esiintyy.
Symphytognathidae on pieni, vain 44 lajia käsittävä hämähäkkiheimo. Kaikki heimon lajit ovat erittäin pienikokoisia.
Ensimmäinen Symphytognathidae-heimon laji kuvattiin tieteelle vuonna 1905. Kaikki lajit ovat trooppisten alueiden lajeja ja lajirunsaus on suurimmillaan Keski- ja Etelä-Amerikassa, Tyynen valtameren saarilla sekä Australiassa. Muutama laji elää Afrikassa ja Aasiassa. Heimoon kuuluu useita maailman pienikokoisimpia hämähäkkilajeja, mm. Patu digua ja Anapistula caecula, jotka kumpikin ovat alle puolen millimetrin pituisia. Vain pari lajia saavuttaa kahden millimetrin pituuden.
Symphytognathidae-heimon lajeilla ei ole lainkaan hämähäkeille tyypillisiä lehtikeuhkoja vaan niiden tilalle on surkastunut yksinkertainen ilmaputkisto. Tämä riittää eläimen pienen koon takia. Muita heimolle ominaisia piirteitä ovat mm. jossain määrin yhteen kasvaneet kelikerit ja naaraalta voimakkaasti surkastuneet pedipalpit. Elinympäristönä on tavallisesti karike, mutta niitä esiintyy myös sammaleen joukossa ja jopa luolissa. Heimon lajien elintavat ovat suurelta osin tuntemattomia, mutta osa lajeista elää kleptoparasiitteinä muiden hämähäkkien verkoissa.
Pyyntiverkko on tavallisimmin pyöreä, parin senttimetrin levyinen ja säteislankoja on erittäin paljon. Myös muunmuotoisia verkkoja kuitenkin esiintyy.
Les Symphytognathidae sont une famille d'araignées aranéomorphes[1].
Les espèces de cette famille se rencontrent en Amérique, en Asie, en Afrique subsaharienne, en Océanie et au Portugal[1].
Cette famille n'est pas connue à l'état fossile[2].
Cette famille rassemble 98 espèces dans dix genres actuels[1].
Selon World Spider Catalog (version 22.5, 01/12/2021)[3] :
Les Symphytognathidae sont une famille d'araignées aranéomorphes.
Symphytognathidae Hickman, 1931 è una famiglia di ragni appartenente all'infraordine Araneomorphae.
Il nome deriva dal greco σὺμφυτος, symphytos cioè che cresce insieme, unito, e γνάθος, gnàthos, cioè apparato boccale, mascella, in quanto è formata da un unico pezzo, ed il suffisso -idae, che designa l'appartenenza ad una famiglia.
Sono ragni di piccole dimensioni che annoverano fra loro il ragno più piccolo, il Patu digua, che con un bodylenght (lunghezza del corpo senza le zampe) di soli 0,37 millimetri rende ben ardua la possibilità di osservarlo nell'ambiente boscoso dove dimora.
Sono diffusi nell'America centrale e meridionale nella fascia compresa fra i due tropici. Nella regione australiana si trovano gli Anapistula (solo Anapistula ishikawai è reperito in Giappone e Anapistula jerai nell'Asia sudorientale). Il genere Symphytognatha è diffuso invece in alcune zone dell'Africa[1].
Una distribuzione a chiazze in quasi tutti i continenti spesso è indice di specie relitta, prima comune in tutti gli habitat, poi man mano soppiantata da altri ragni. Non sembra essere questo il caso a causa della piccolezza delle dimensioni; ciò infatti comporta che tranquillamente possano esservi numerose altre specie in attesa di essere scoperte e quindi la distribuzione nota ad oggi di questo genere probabilmente andrà rivista.
Attualmente, a novembre 2020, si compone di otto generi e 87 specie[1]:
Symphytognathidae Hickman, 1931 è una famiglia di ragni appartenente all'infraordine Araneomorphae.
Symphytognathidae zijn een familie van spinnen. De familie telt 7 beschreven geslachten en 65 soorten.[2]
Voor een overzicht van de geslachten en soorten behorende tot de familie zie de lijst van Symphytognathidae.
Bronnen, noten en/of referentiesSymphytognathidae zijn een familie van spinnen. De familie telt 7 beschreven geslachten en 65 soorten.
Symphytognathidae er en gruppe (familie) av edderkopper som tilhører undergruppen Entelegynae i gruppen Araneomorphae. Familien omfatter noen av de minste, om ikke de aller minste, edderkoppene.
Bittesmå edderkopper. Et par anatomiske særtrekk er at chelicerene er sammenvokst i alle fall ved roten, og at hunnens pedipalper er redusert til en en-leddet klubbe eller helt borte.
Arten Patu digua har hanner som bare er ca. 0,37 mm lange, og dermed de minste kjente voksne edderkopper. Imidlertid finnes det andre arter der bare hunnene er kjent, og disse er bare litt større enn hannene av P. digua. Siden hunn-edderkopper vanligvis er markert større enn hanner av samme art, er det trolig at disse har enda mindre hanner.
Disse edderkoppene spinner små, flate hjulnett som har tallrike radier, mange av disse når ikke inn til sentrum i nettet,
Familien har en spredt utbredelse og forekommer i Sør- og Mellom-Amerika, deler av Afrika, Australia, Ny-Guinea, Indonesia, Japan og på øyer i Stillehavet.
Symphytognathidae er en gruppe (familie) av edderkopper som tilhører undergruppen Entelegynae i gruppen Araneomorphae. Familien omfatter noen av de minste, om ikke de aller minste, edderkoppene.
Symphytognathidae é uma família de aranhas araneomorfas,parte da superfamília Araneoidea.
A maior parte dos géneros ocorre nas regiões tropicais da América Central, América do Sul ey Oceânia: Existem apenas três espécies africanas (Anapistula benoiti, Anapistula caecula e Symphytognatha imbulunga), uma espécie no Japão (Anapistula ishikawai) e uma espécie no sueste da Ásia (Anapistula jerai).[1]
A família Symphytognathidae inclui cerca de 66 espécies descritas repartidas por 7 géneros:[2]
Symphytognathidae é uma família de aranhas araneomorfas,parte da superfamília Araneoidea.
Symphytognathidae este o familie de păianjeni, cu 44 de specii descrise în 5 genuri. Acaestă familie include cea mai mică specie de păianjeni descrisă până acum, Patu digua, de numai 0,37 mm.
Familia cuprinde specii ce se întâlnesc la tropice din America Centrală, America de Sud, Australia (cu Oceania), trei specii (Anapistula benoiti, Anapistula caecula, Symphytognatha imbulunga) au fost descoperite în Africa și una (Anapistula ishikawai) în Japonia. Anapistula jerai se găsește în Asia de Sud-Est.
Symphytognathidae este o familie de păianjeni, cu 44 de specii descrise în 5 genuri. Acaestă familie include cea mai mică specie de păianjeni descrisă până acum, Patu digua, de numai 0,37 mm.
Symphytognathidae, Amerika, Afrika, Asya, ve Avustralya'da yaşayan 6 cins ve 66 tür[1] ile temsil edilen bir örümcek familyası.
Symphytognathidae, Amerika, Afrika, Asya, ve Avustralya'da yaşayan 6 cins ve 66 tür ile temsil edilen bir örümcek familyası.
Symphytognathidae là một họ nhện. Họ này gồm có 6 chi và 44 loài.
Symphytognathidae Hickman, 1931
Ареал
Симфитогнатные пауки (лат. Symphytognathidae) — маленькое семейство аранеоморфных пауков, насчитывающее 44 вида в 6 родах.
Представителей можно встретить в тропиках Центральной и Южной Америки, в Австралийском регионе (включая Океанию), ещё три вида (Anapistula benoiti, Anapistula caecula и Symphytognatha) встречаются на африканском континенте и один вид — Anapistula ishikawai, встречается в Японии. Anapistula jerai встречается в Юго-Восточной Азии.
К семейству относится самый маленький вид пауков в природе — Patu digua, в длину достигающий всего 0,37 мм.
Симфитогнатные пауки (лат. Symphytognathidae) — маленькое семейство аранеоморфных пауков, насчитывающее 44 вида в 6 родах.
ユアギグモ科 Symphytognathidae はクモ類の分類群の一つ。特殊な円網を張るクモで、極めて小型。
ユアギグモ科のクモは、いずれもごく小さなものであり、クモ目の既知種で最小のものを含む。
形態の上で独特な部分が多い。左右の顎が癒合すること、書肺がないこと、往々にして雌の触肢を欠くことなど、クモ目の基本的な構造から逸脱する点が多い。網は基本的には円網であるが、網目の異常に細かい特殊なものである。ただし、異なるタイプの網も報告されている。
熱帯域に多く、南北アメリカと太平洋諸島からオーストラリアに分布の中心があり、東アジアにも少数の種が知られる。日本ではユアギグモが普通種である。
三爪、無篩板で、4眼または6眼。また、書肺を欠く。体長は0.5-2mm程度と極めて小さい。 Patu digua は、雄成虫で0.4mmに満たず、またAnapistula caecula などは雌成虫でも0.5mm程度であり、クモ目中で最小の種とされる[1]。
頭胸部はあまり縦長でなく、特に頭部が盛り上がり、胸部との境界は不明瞭。目は6個ないし4個で、前後の側眼は頭部の両端にある。前中眼は退化、後中眼も退化する例がある。
左右の顎が癒合するのも大きな特徴で、 Symphytognatha ではそのほとんどの部分が癒合し、接合部にわずかなくぼみを残す。それ以外の属でも少なくとも一部で癒合し、そのため左右に開くことが出来ない。歩脚は中庸だが、雌では触肢に退化傾向が強く見られ、消失しているか、あっても痕跡的である。雄の触肢はむしろよく発達し、触肢器官は大きい。
腹部は背中側に盛り上がり、球形から卵形で、長い毛が多い。腹面では書肺がなく、気管気門がある。糸疣は6対だが中疣が痕跡的。間疣はごく小さいか、またはない。
地表にごく近いところに生息し、地表の落葉層の隙間や蘚苔類の間、地表のくぼみなどに見られる[2]が、やや変わった生息場所としては樹洞や洞穴で見つかっているものもある。地表性のものは土壌動物採集用の装置であるベルレーゼ装置で得られることがある。
造網性であり、円網を張る。網は直径がせいぜい数センチと小さいが、クモの体に比べれば大きい方である。網は水平円網であるが、特殊なもので、まず糸が非常に多い。日本のユアギグモでは6-7cmの直径の網に、縦糸が200本以上、横糸が100本ほどもあり[3]、まるで一枚の幕のように見える。この縦糸の多くは横糸を張った後に追加されたものとの観察がある。クモは、普通は網の中央の下面にぶら下がる。
ただし、それ以外の型の網についての記録もある。古くはシート網を張るとの報告もあったのだが、その一部については実際には円網の型ではあるが、その後に糸を追加するなどして典型的な格子の編み目が消えたとする観察などがある[4]。しかしながらヨーロッパで発見されたものでは上下に枠糸を張ったシートが観察されている[5]。また、タスマニアのSynphytognathaではヒメグモ科のそれに近い不規則網の報告もある。Forster(1958)には立体的に作られた円網が不規則網に見える例が挙げられているが、そこに挙げられたTamasesiaは、現在ではヨリメグモ科（コツブグモ科とも）とされている。
生殖に関しては、雄と雌がしばらく網に一緒にいるらしいとの観察がある。産卵は観察されたものでは網を張った場所、枠糸のそばの基盤上に卵嚢の形で生み付け、あるいは網にぶら下げる。卵嚢にはごく少数の、時には一個だけしか卵を含まず、それを緩く糸で包んだ形である[6]。
この類は特殊な構造が多いことから分類上の位置が問題になってきたが、円網を張ることなどもあってコガネグモ科に近いものと考えられるようになった。現在ではコガネグモ上科の、やはり特殊な円網系の網を張るヨリメグモ科（コツブグモ科）に近いものと考えられている。ただ、小型化とそれに伴う諸器官の退化や消失のため、見かけの上での形態の類似が収斂的であるという判断や、そのために比較検討が難しくなっているとの指摘もあり、それらが検討を難しくしている。
世界に6属50種ばかり知られ、中南米と太平洋諸島、それに東アジアから少数が知られるが、大部分は南半球のものである。2009年にヨーロッパから1種が記録されたが、これは洞穴性のものであるため、周囲が温暖であった頃の遺存種である可能性が示唆されている[7]。
いずれにしてもごく小さいものであり、見つかりにくい生息環境にいるため、見逃された来た歴史が長く[8]、よく知られるようになったのは比較的最近のことである。日本のユアギグモも発見されたのは1990年代とごく新しいが、存在を知られてからはあちこちで発見され、ごく普通種であることが判明した。
以下に日本から記録されたものを挙げる。それ以外のものについては、ユアギグモ科の属種の項を参照されたい。
