Flavocetraria cucullata, auch als Kapuzenflechte bezeichnet, ist eine Strauchflechte. Das Artepitheton kommt vom lateinischen Wort cuculla = Kapuze.
Die kraus wachsende, blassgelbe Kapuzenflechte ist an der Basis violett gefärbt. Die einzelnen Lagerlappen haben eine glatte Oberfläche und sind am Rand eingerollt. Apothecien sind sehr selten. Sie sind scheibenförmig am Ende der Lappen und haben eine braune Farbe. Photobionten sind Algen aus der Gattung Trebouxia. Die Ascosporen sind ellipsoid und einzellig. Die Kapuzenflechte enthält u. a. Usninsäure.
Die Kapuzenflechte ist leicht mit der Schneeflechte (Flavocetraria nivalis) zu verwechseln, deren Lagerlappen am Rand nicht eingerollt sind und eine kantige, runzelige Oberfläche haben.
Die Flechte ist circumpolar in der Tundra Russlands, Skandinaviens und Nordamerikas sowie in Gebirgen der tieferen Lagen wie Himalaya, Alpen, den Rocky Mountains und den Appalachen verbreitet. Auf der Südhalbkugel sind bisher Vorkommen in Peru und Bolivien nachgewiesen. Sie ist ein typischer Vertreter windexponierter Zwergstrauchheiden, denen auch im Winter die schützende Schneedecke fehlt. Während sie in den Alpen weit verbreitet ist, sind die außeralpinen Reliktvorkommen in Deutschland sehr selten.
In Alaska wurde diese Flechte von der Urbevölkerung als Gewürz in Fischsuppen verwendet. Die Art steht in Deutschland unter Naturschutz.
Flavocetraria cucullata, auch als Kapuzenflechte bezeichnet, ist eine Strauchflechte. Das Artepitheton kommt vom lateinischen Wort cuculla = Kapuze.
Harilik tundrasamblik (Flavocetraria cucullata) on samblik.
Ta on Eestis arvatud I kaitsekategooriasse.
Harilik tundrasamblik (Flavocetraria cucullata) on samblik.
Ta on Eestis arvatud I kaitsekategooriasse.
Kourulumijäkälä (Flavocetraria cucullata) on lumijäkälien sukuun kuuluva jäkälälaji. Ne ovat pensasmaisia 4–12 senttimetriä korkeita ja kasvavat tiiviinä tuppaina, joskus yksittäisinäkin. Väriltään kourulumijäkälä on keltaisa tai harmaa.[2] Lajista on ennen valmistettu keittämällä värjäysainetta muun muassa Pohjois-Amerikassa.[3]
Lajia tavataan lähes koko Suomessa ravinnepitoisilla paikoilla sekä soraharjuilla Tunturi-Lappia myöten. Se on muodoltaan pensasmaiseksi kasvava ja sen liuskat ovat kapeita ja kourumaisia. Niissä saatetaan tavata piikkejä tai sivuliuskoja. Kotelomaljoja tavataan hyvin harvoin; silloin ne ovat yleensä liuskoja tummempia.[2][4]
Kourulumijäkälä (Flavocetraria cucullata) on lumijäkälien sukuun kuuluva jäkälälaji. Ne ovat pensasmaisia 4–12 senttimetriä korkeita ja kasvavat tiiviinä tuppaina, joskus yksittäisinäkin. Väriltään kourulumijäkälä on keltaisa tai harmaa. Lajista on ennen valmistettu keittämällä värjäysainetta muun muassa Pohjois-Amerikassa.
Lajia tavataan lähes koko Suomessa ravinnepitoisilla paikoilla sekä soraharjuilla Tunturi-Lappia myöten. Se on muodoltaan pensasmaiseksi kasvava ja sen liuskat ovat kapeita ja kourumaisia. Niissä saatetaan tavata piikkejä tai sivuliuskoja. Kotelomaljoja tavataan hyvin harvoin; silloin ne ovat yleensä liuskoja tummempia.
Oskrzelka rynienkowata, płucnica rynienkowata (Flavocetraria cucullata (Bellardi) Kärnefelt & A. Thell) – gatunek grzybów należący do rodziny tarczownicowatych (Parmeliaceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Parmeliaceae, Lecanorales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Należy do niedawno utworzonego nowego rodzaju Flavocetraria, który wyodrębniono z rodzaju Cetraria, na podstawie różnic w budowie kory i pyknidiów oraz reakcji barwnych[3].
Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski[2].
Plecha krzaczkowato-listkowata o wysokości 2-8 cm i barwie białej, kremowej, kości słoniowej lub biało-żółtawej. Znajdują się w niej glony protokokkoidalne. Powierzchnia górna gładka i rynienkowato zwinięta. Brak na niej specyficznych struktur[5].
Metabolity wtórne: kwas protolichosterynowy i kwas usninowy[5].
Na półkuli północnej gatunek szeroko rozprzestrzeniony, szczególnie w tundrze w arktycznych i północnych regionach, oraz w wysokich górach[3]. Na półkuli południowej znacznie rzadszy; tutaj podano jego występowanie tylko z Andów w Ameryce Południowej i gór Tanzanii w Afryce[6]. W Polsce występuje wyłącznie w Tatrach, Sudetach i na Babiej Górze[2]. Rośnie na próchnicznej lub gliniastej glebie oraz na obumarłych resztkach mchów i roślin w piętrze halnym[5][3].
W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status VU – gatunek narażony na wymarcie[7]. W Polsce był gatunkiem ściśle chronionym[8], od 9 października 2014 r. został wykreślony z listy gatunków porostów chronionych[9].
Od innych podobnych porostów oskrzelkę rynienkowatą łatwo można odróżnić po żółtawym zabarwieniu i charakterystycznym pokroju[3]. Najbardziej podobna jest występująca na takich samych oskrzelka niwalna (Flavocetraria nivalis). Odróżnia się bardziej postrzępioną plechą o rynienkowato zwiniętych odcinkach.
.JPG)
Oskrzelka rynienkowata, płucnica rynienkowata (Flavocetraria cucullata (Bellardi) Kärnefelt & A. Thell) – gatunek grzybów należący do rodziny tarczownicowatych (Parmeliaceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów.
