Gąsówka bladoniebieskawa (Lepista glaucocana (Schumach.) Singer ) – gatunek grzybów należący do rodziny gąskowatych (Tricholomataceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lepista, Tricholomataceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1881 r. G. Bresàdola jako Tricholoma glaucocanum, do rodzaju Lepista przeniósł go Singer w 1951 r.[1]
Stanisław Domański opisywał ten gatunek pod nazwą różanka naga odmiana błękitnosiwa. Obecną nazwę zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3].
Higrofaniczny. Średnica 4-12 cm, wyjątkowo do 16 cm. Początkowo wypukły, potem płaski. Powierzchnia naga, gładka, barwy różowo-fioletowej.
Bardzo gęste, przy trzonie zaokrąglone, wolne, łatwo oddzielające się od kapelusza. Barwa biaława do jasno różowo-fioletowej
Wysokość 5-10 cm, grubość 1-3 cm, cylindryczny, pełny, sprężysty. Powierzchnia włóknista, o barwie białawej, w dolnej części zazwyczaj pokryta biała grzybnią.
Wodnisty, gruby, biały z lekkim różowym odcieniem. Zapach nieprzyjemny, stęchły
Jasnoróżowy.
Gąsówka bladoniebieskawa występuje w Ameryce Północnej, Europie i Azji. W tej ostatniej podano jej występowanie tylko w Mongolii i Korei[4]. Na terenie Polski do 2003 r. w piśmiennictwie naukowym podano tylko 3 stanowiska[3].
Rośnie na ziemi w lasach liściastych i mieszanych. Owocniki wytwarza od września do października[3].
Saprotrof[3]. Według niektórych autorów jest grzybem niejadalnym – zarówno ze względu na nieprzyjemny zapach, jak i z uwagi na niebezpieczeństwo pomylenia z trującymi zasłonakami (Cortinarius)[5]. W Rosji jednak uważana jest za grzyb jadalny[6].
Podobna jest gąsówka fioletowawa (Lepista nuda). Jeszcze do niedawna gąsówka bladoniebieskawa uważana była tylko za jej odmianę. Podobna jest także gąsówka brudnofioletowa (Lepista sordida).
Gąsówka bladoniebieskawa (Lepista glaucocana (Schumach.) Singer ) – gatunek grzybów należący do rodziny gąskowatych (Tricholomataceae).