Amphilinidae is a family of parasitic flatworms of the phylum Platyhelminthes. It is the only family in the monotypic order Amphilinidea. Amphilinids are Cestodes, yet differ from true tapeworms (Eucestoda) as their bodies are unsegmented and not divided into proglottids.[2] "Amphilinids are large worms which have a flattened leaf-like body. Only 8 amphilinid species are known."[3] "The adults are hermaphroditic. A muscular proboscis is located at the anterior end, and is sometimes very weakly developed or absent."[4] They live in the body cavities of freshwater turtles and teleost fish as adults, and in the bodies of various crustaceans as juveniles.[5] Apart from a little studied parasitism of sturgeon, these flatworms have very little economic importance. Biologically, they have gained attention for their potential to shed light on the phylogeny of tapeworms.[3]
Amphilinidae is a family of parasitic flatworms of the phylum Platyhelminthes. It is the only family in the monotypic order Amphilinidea. Amphilinids are Cestodes, yet differ from true tapeworms (Eucestoda) as their bodies are unsegmented and not divided into proglottids. "Amphilinids are large worms which have a flattened leaf-like body. Only 8 amphilinid species are known." "The adults are hermaphroditic. A muscular proboscis is located at the anterior end, and is sometimes very weakly developed or absent." They live in the body cavities of freshwater turtles and teleost fish as adults, and in the bodies of various crustaceans as juveniles. Apart from a little studied parasitism of sturgeon, these flatworms have very little economic importance. Biologically, they have gained attention for their potential to shed light on the phylogeny of tapeworms.
Multimedia w Wikimedia Commons Amphilinidea są to tasiemce nieczłonowane, których kształt ciała jest liściasty lub taśmowaty, z drobnym wgłębieniem na przednim końcu, którego ścianki mogą się uwypuklać, tworząc krótki, ale ruchliwy ryjek. W tym samym miejscu znajduje się ujście gruczołów przednich. Pokrywy ciała składają się z oskórka, dość grubej warstwy włókienek mięśni poprzecznych, mięśni podłużnych, oraz komórek gruczołowych. Włókna mięśni grzbieto-brzusznych przebiegają przez całą grubość miąższu. Układ wydalniczy złożony jest z sieci mających ujście w podłużnym pęcherzu wydalniczym z otworem na tylnym końcu ciała. W skład układu nerwowego wchodzą dwa podłużne pnie nerwowe, biegnące po bokach ciała, połączone poprzecznym spoidłem za ryjkiem. Porównując układ rozrodczy tych organizmów, a tasiemców wykazuje on pewne ważne różnice. Między innymi brak tutaj torebki prąciowej, która jest zastąpiona przewodem wytryskowym, uchodzącym do wgłębienia w okolicy otworu wydalniczego. Macica natomiast jest długą cewką dwukrotnie zagiętą, a jej otwór znajduje się wzdłuż bocznych pól robaka, pomiędzy żółtnikami. Jajnik zawsze jest pojedynczy i mieści się on w tylnej części ciała. Zależnie od gatunku mogą występować dwie lub jedna pochwa. Składane przez nie jaja nie posiadają wieczka. Już w macicy następuje rozwój embrionalny, który doprowadza do wytworzenia typowej larwy likofory. Larwa ta charakteryzuje się obecnością w tylnym końcu ciała pięciu par haków i dwunastu dużych komórek gruczołowych, które to mają ujście na przednim końcu ciała. Najbardziej znanym przedstawicielem tej gromady jest Amphilina foliacea.
Amphilinidea są to tasiemce nieczłonowane, których kształt ciała jest liściasty lub taśmowaty, z drobnym wgłębieniem na przednim końcu, którego ścianki mogą się uwypuklać, tworząc krótki, ale ruchliwy ryjek. W tym samym miejscu znajduje się ujście gruczołów przednich. Pokrywy ciała składają się z oskórka, dość grubej warstwy włókienek mięśni poprzecznych, mięśni podłużnych, oraz komórek gruczołowych. Włókna mięśni grzbieto-brzusznych przebiegają przez całą grubość miąższu. Układ wydalniczy złożony jest z sieci mających ujście w podłużnym pęcherzu wydalniczym z otworem na tylnym końcu ciała. W skład układu nerwowego wchodzą dwa podłużne pnie nerwowe, biegnące po bokach ciała, połączone poprzecznym spoidłem za ryjkiem. Porównując układ rozrodczy tych organizmów, a tasiemców wykazuje on pewne ważne różnice. Między innymi brak tutaj torebki prąciowej, która jest zastąpiona przewodem wytryskowym, uchodzącym do wgłębienia w okolicy otworu wydalniczego. Macica natomiast jest długą cewką dwukrotnie zagiętą, a jej otwór znajduje się wzdłuż bocznych pól robaka, pomiędzy żółtnikami. Jajnik zawsze jest pojedynczy i mieści się on w tylnej części ciała. Zależnie od gatunku mogą występować dwie lub jedna pochwa. Składane przez nie jaja nie posiadają wieczka. Już w macicy następuje rozwój embrionalny, który doprowadza do wytworzenia typowej larwy likofory. Larwa ta charakteryzuje się obecnością w tylnym końcu ciała pięciu par haków i dwunastu dużych komórek gruczołowych, które to mają ujście na przednim końcu ciała. Najbardziej znanym przedstawicielem tej gromady jest Amphilina foliacea.
Amfilinidele (Amphilinidea) este un ordin de cestodari, care cuprinde 9 specii endoparazite în celomul sturionilor și a altor pești ganoizi (rar la teleosteeni) și al broaștelor țestoase.
Au o lungime de 2-8 cm. Speciile de Gigantolina ajung la 38 cm. Ordinul cuprinde specii lipsite de scolex și de ventuze, prevăzute doar cu o trompă, în fundul căreia se deschid canalele unor glande cefalice enorme. Trompa este protractilă. Uterul se deschide la extremitatea anterioară în timp ce vaginul și cirul mascul se deschid la extremitatea posterioară.
Unul dintre reprezentanții mai bine cunoscuți ai acestui ordin este Amphilina foliacea, care trăiește parazită în celomul (cavitatea generală) a diferitelor specii din genul Acipenser (morun, păstrugă, nisetru etc.), în Europa și Asia.
Ordinul Amphilinidea
Amfilinidele (Amphilinidea) este un ordin de cestodari, care cuprinde 9 specii endoparazite în celomul sturionilor și a altor pești ganoizi (rar la teleosteeni) și al broaștelor țestoase.
Au o lungime de 2-8 cm. Speciile de Gigantolina ajung la 38 cm. Ordinul cuprinde specii lipsite de scolex și de ventuze, prevăzute doar cu o trompă, în fundul căreia se deschid canalele unor glande cefalice enorme. Trompa este protractilă. Uterul se deschide la extremitatea anterioară în timp ce vaginul și cirul mascul se deschid la extremitatea posterioară.
Unul dintre reprezentanții mai bine cunoscuți ai acestui ordin este Amphilina foliacea, care trăiește parazită în celomul (cavitatea generală) a diferitelor specii din genul Acipenser (morun, păstrugă, nisetru etc.), în Europa și Asia.
Невелика архаїчна група порожнинних паразитів риб і черепах. Розглядалися раніше як неотенічні личинки (плероцеркоіди) стрічкових черв'яків. Тіло листоподібне або ремнеподібне, нерозчленоване, завдовжки 2-38 см. Органів прикріплення і кишечника немає.
Гермафродити з одним статевим комплексом. Цикл розвитку зі зміною господарів. Яйцеживородячі. Війчаста плаваюча личинка (лікофора), з 5 парами гаків на задньому кінці тіла, проникає в проміжних господарів — рачків-бокоплавів або десятиногих ракоподібних. У порожнині їхнього тіла лікофора зазнає метаморфоз і розвивається в личинку, морфологічно близьку до статевозрілої особини. Потрапляючи в шлунок, господаря, личинка мігрує в порожнину тіла, де росте і досягає статевої зрілості.
Ряд Amphilinidea
Amphilinidea Poche, 1922
Роды и виды[1]
Амфилини́ды (лат. Amphilinidea) — отряд паразитических плоских червей из класса цестод (Cestoda). Насчитывают 8 видов, спорадически встречающихся на всех материках. Взрослые черви паразитируют в полости тела морских и пресноводных костных рыб; исключение составляют Gigantolina elongata, использующие в качестве окончательного хозяина австралийских змеиношейных черепах (Chelodina)[2][3]. В настоящее время амфилинид рассматривают в качестве сестринской группы по отношению к ленточным червям (Eucestoda), противопоставляя третьей группе цестод — гирокотилидам (Gyrocotyloidea)[4].
Длина тела половозрелых особей — 2,5—38 см[3]. Форма варьирует от листовидной до ремневидной, окраска белая либо светло-кремовая[3]. В связи с обитанием в полости тела амфилиниды не имеют развитых органов прикрепления, характерных для ленточных червей и гирокотилид, которые вынуждены противостоять перистальтике кишечника хозяина[3]. На переднем конце тела расположен хоботок — способное выворачиваться мускулистое впячивание, куда открываются протоки многочисленных желёз[3].
Кишечник отсутствует, всасывание пищи осуществляется через покровы. Амфилиниды обладают гермафродитной половой системой[3]. Длинная извитая матка открывается вблизи хоботка: для вывода яиц в воду черви выставляют передний конец тела наружу — либо через целомодукты хозяина, либо разрушая стенку тела[3].
Цикл развития червей характеризуется сменой хозяев: в качестве промежуточного хозяина выступают бокоплавы и десятиногие раки, окончательным служат водные позвоночные[3].
Из проглоченного ракообразным яйца выходит ресничная личинка — ликофора[3]. На заднем конце ликофоры расположены 5 пар подвижных актиновых крючьев, служащих для проникновения через стенку кишечника в полость тела ракообразного[3]. После внедрения ликофора претерпевает метаморфоз, приобретая черты строения взрослой особи[3]. В отличие от ликофор гирокотилид, также обладающих 5 парами крючьев, крайние пары крючьев ликофор амфилинид отличаются от центральных и имеют иное строение, чем аналогичные структуры у других цестод и моногенетических сосальщиков (Monogenoidea)[3].
Для замыкания жизненного цикла ракообразное должно быть съедено окончательным хозяином, из кишечника которого червь перемещается в полость тела, где продолжает расти и достигает половой зрелости[3]. Согласно гипотезе о неотеническом происхождении группы, взрослые амфилиниды соответствуют стадии плероцеркоида в жизненном цикле Eucestoda.
Амфилини́ды (лат. Amphilinidea) — отряд паразитических плоских червей из класса цестод (Cestoda). Насчитывают 8 видов, спорадически встречающихся на всех материках. Взрослые черви паразитируют в полости тела морских и пресноводных костных рыб; исключение составляют Gigantolina elongata, использующие в качестве окончательного хозяина австралийских змеиношейных черепах (Chelodina). В настоящее время амфилинид рассматривают в качестве сестринской группы по отношению к ленточным червям (Eucestoda), противопоставляя третьей группе цестод — гирокотилидам (Gyrocotyloidea).
