Carpocoris is het genus van een wants uit de familie Pentatomidae. De verschillende soorten lijken veel op elkaar.[1]
De wantsen uit het genus Carporis zijn wijdverspreid in Europa.[2]
In Nederland zijn er twee zeldzame soorten. Namelijk: De Carpocoris fuscispinus, beemdkroonschildwants (oude naam: vruchtenschildwants), die vooral in het oosten van Nederland voorkomt en de Carpocoris purpureipennis, knoopkruidschildwants, die in Limburg wordt gevonden. Beide soorten lijken soms veel op elkaar. omdat beide variabel van kleur zijn. In het buitenland zijn nog meer Carpocoris-soorten, waardoor het daar voor een specialist nog moeilijker is om vanaf een foto de soort te bepalen. Nimfen zijn niet uit elkaar te houden.
Variabele Kleur: Grijs-geel tot donkerbruin. Iets smallere minder puntige schouders dan de Carpocoris purpureipennis. Op veel soorten planten, met name op planten uit de Composietenfamilie (composieten) en Schermbloemenfamilie (Umbelliferae).
De kleur varieert van paars naar geel-bruin. Hij heeft iets breder, puntigere schouders dan de Carpocoris fuscispinus. Op allerlei soorten planten.
Carpocoris purpureipennis
Carpocoris purpureipennis
Carpocoris mediterraneus, nimf
Carpocoris mediterraneus
Carpocoris fuscispinus
Carpocoris is het genus van een wants uit de familie Pentatomidae. De verschillende soorten lijken veel op elkaar.
Multimedia w Wikimedia Commons Borczyniec (Carpocoris) – rodzaj pluskwiaków z rodziny tarczówkowatych.
Pluskwiaki o gęsto punktowanym, owalnym w obrysie ciele. Głowa wyposażona w wolny, pozbawiony podłużnego żeberka nadustek. Trzy końcowe człony czułków czarne, a pozostałe jaśniejsze, trzeci wyraźnie krótszy od drugiego. W częściach nasadowych szwów pleuralnych obecne czarne plamki. Śródpiersie z żeberkiem między biodrami. Na pleurytach zatułowia gruczoły zapachowe z długim kanałem wyprowadzającym, o otworach położonych z dala od bioder. Odwłok o drugim widocznym sternicie pozbawionym skierowanego w przód wyrostka[1].
Rodzaj palearktyczny. W Polsce występują 3 gatunki: C. fuscipinus, C. melanocerus i C. purpureipennis[1].
Należą tu m.in.[2]:
Borczyniec (Carpocoris) – rodzaj pluskwiaków z rodziny tarczówkowatych.
Pluskwiaki o gęsto punktowanym, owalnym w obrysie ciele. Głowa wyposażona w wolny, pozbawiony podłużnego żeberka nadustek. Trzy końcowe człony czułków czarne, a pozostałe jaśniejsze, trzeci wyraźnie krótszy od drugiego. W częściach nasadowych szwów pleuralnych obecne czarne plamki. Śródpiersie z żeberkiem między biodrami. Na pleurytach zatułowia gruczoły zapachowe z długim kanałem wyprowadzającym, o otworach położonych z dala od bioder. Odwłok o drugim widocznym sternicie pozbawionym skierowanego w przód wyrostka.
Rodzaj palearktyczny. W Polsce występują 3 gatunki: C. fuscipinus, C. melanocerus i C. purpureipennis.
Należą tu m.in.:
Carpocoris coreanus Distant, 1899 Carpocoris cyrenaicus Tamanini, 1958 Carpocoris fuscispinus (Boheman, 1851) – borczyniec owocowy Carpocoris horvathi Tamanini, 1962 Carpocoris mediterraneus Tamanini, 1958 Carpocoris melanocerus (Mulsant & Rey, 1852) Carpocoris pudicus (Poda, 1761) Carpocoris purpureipennis (DeGeer, 1773) – borczyniec południowy Carpocoris seidenstueckeri Tamanini, 1959Карпокорисы[1] (лат. Carpocoris) — род клопов из семейства щитников.
Отверстия пахучих желёз продолжены в длинную бороздку[2].
В состав рода входят:[3]
Карпокорисы (лат. Carpocoris) — род клопов из семейства щитников.
