Fuligo leviderma

Pęknięta skorupa, widoczna masa zarodników

Wykwit gładkościenny (Fuligo leviderma H. Neubert, Nowotny & K. Baumann ) – gatunek śluzowców^[2].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji: Fuligo, Physaraceae, Physarida, Incertae sedis, Myxogastrea, Mycetozoa, Amoebozoa, Protozoa (według Index Fungorum)^[2].

Morfologia

Tworzy pojedyncze plazmodia o średnicy do 5 cm i grubości do 2,5 cm. Mają one okrągławy zarys, są półkuliste i spłaszczone. Otoczone są korą o grubości 50–100 μm. Kora jest zazwyczaj gładka, rzadziej delikatnie kosmkowata, matowa lub nieco połyskująca i ma barwę czerwonobrązową lub żółtobrązową (rzadziej). Leżnia jest gładka lub siateczkowata i tej samej barwy co kora^[3].

Biologia

Plazmodium wykwitu w poszukiwaniu składników pokarmowych powoli porusza się na podłożu za pomocą nibynóżek. Rozmnaża się za pomocą zarodników, które wytwarza w otoczonych celulozową błonką zarodniach. Zarodniki mają dwuwarstwową ścianę, ściana wewnętrzna jest włóknista, zewnętrzna jest gęsta. Podczas kiełkowania zewnętrzna warstwa pęka a przez powstały w niej otwór oraz bardziej elastyczną warstwę wewnętrzną wydobywa się protoplazma zarodników^[4].

Zarodniki w masie mają barwę od czarnobrązowej do czarnej. Są gęsto brodawkowane i mają rozmiar 7 – 8 μm^[3].

Występowanie i siedlisko

Jest rozprzestrzeniony na całej półkuli północnej^[5].

Występuje w lasach, najczęściej w grądach, rzadziej w lasach iglastych. Rozwija się przez cały sezon wegetacyjny^[3].

Przypisy