Round-eared tube-nosed bats detect their environment through echolocation and minimally through the visual field, as their eyes are small and reduced. They are also sensitive to chemical cues.
These bats make use of echolocation to avoid obstacles and capture airborne prey. Calls are frequency-modulated (FM), with low intensity and short duration. The calls are at high frequency, starting at 152 to 180 kHz and sweeping down to an end frequency of 43 to 86 kHz. This large bandwidth allows these bats to accurately locate targets in the cluttered forests they inhabit. Furthermore, the use of an extremely high echolocation frequency may reduce the need for both visual and other auditory signals.
Communication Channels: visual ; acoustic
Perception Channels: visual ; tactile ; acoustic ; ultrasound ; echolocation ; chemical
The type specimen is from Darjeeling, India.
The reddish-brown color of M. cyclotis makes it difficult for predators to detect as they roost among dead leaves.
There are no known predators of M. cyclotis, however the skulls of a closely related species, M. florium, have been recovered from owl pellets. Most bats are preyed on by owls as they fly and by snakes at roosts.
Known Predators:
Anti-predator Adaptations: cryptic
Round-eared tube-nosed bats range in weight from 9 to 12 g, with total length between 80 and 89 mm. Only one wingspan measurement (229 mm) has been reported for this species. Females tend to be slightly larger than males. Round-eared tube-nosed bats are diagnosed by tubular nostrils and short, round ears. They have triangular tragi, which are long, narrow, and tapering to a point. The anterior braincase is ballooned and the upper lip possesses a protruding fringe of hairs. Murina cyclotis has small eyes which are closer to the ears than the nostrils. Two different color patterns have been noted. In one color variant, the dorsal fur is a reddish-brown, with the hairs increasing in lightness from the base to the tip; the ventral fur is grayish white, with a brownish tinge. In the other color variant, the dorsal fur is grayer, without the reddish tinge; the ventral fur is grayish white without any brownish tinge. This species has a semi-transparent wing membrane, relatively long thumbs, and a tail shorter than the length of its head and body. The feet are hairy, small, and the claws are relatively long and sharp.
Three subspecies of M. cyclotis have been identified. M. c. cyclotis is found from northeastern India to Vietnam, M. c. eileenae is in Sri Lanka and has slightly darker and duller fur, and M. c. peninsularis is found on the Malay Peninsula and is identified by a relatively wider anterior rostrum and more massive teeth.
No seasonal variation in morphology has been reported.
Range mass: 9 to 12 g.
Range length: 80 to 89 mm.
Range wingspan: 229 to 229 mm.
Other Physical Features: endothermic ; homoiothermic; bilateral symmetry
Sexual Dimorphism: female larger
There is no information reported for lifespan and longevity in M. cyclotis.
Murina cyclotis occurs at elevations as low as 250 m in the foothills to 1,500 m in the montane forests. Round-eared tube-nosed bats are found primarily in the tropical forests of southeast Asia. Coastal areas inhabited by M. cyclotis are bordered by the South China Sea and Philippine Sea, which suggests reliance on humid regions.
Range elevation: 250 to 1452 m.
Average elevation: 965 m.
Habitat Regions: temperate ; tropical ; terrestrial
Terrestrial Biomes: forest ; mountains
Aquatic Biomes: coastal
Other Habitat Features: riparian ; caves
Round-eared tube-nosed bats do not appear to be endangered. They are one of the more abundant Murina species, but have not been studied extensively. Although individuals are relatively rare, the distribution is very broad. Because they haven't been studied well, it's possible that distinct regional populations have not yet been diagnosed. Their occupation of tropical forests in southeast Asia suggest that they will persist wherever forests persist.
US Federal List: no special status
CITES: no special status
State of Michigan List: no special status
IUCN Red List of Threatened Species: least concern
Murina cyclotis is widespread in Central and Southeast Asia. It is found in Sri Lanka, India, Nepal, as far north as northern Myanmar, south through Indochina, Vietnam, Malaysia and parts of Indonesia and the lesser Sunda islands. They're also found in the Philippine Islands on the islands of Biliran, Camiguin, Catanduanes, Luzon, Mindanao, Sibuyan, and Siqujor.
Biogeographic Regions: oriental (Native )
Round-eared tube-nosed bats eat insects in the damp forests they inhabit. A closely related species, M. florium (Flores tube-nosed bats) has been observed to eat in a manner possibly similar to M. cyclotis. While eating a moth, M. florium individuals were observed perching by both feet and thumb claws. They placed separated pieces of the insect into the uropatagium. After feeding on the edible parts, they released the waste to the ground below. This posture was also used by M. florium to ingest fecal matter (coprophagy).
Animal Foods: insects
Primary Diet: carnivore (Insectivore )
Round-eared tube-nosed bats eat insects and impact their populations in the areas in which they live. However, they may be too uncommon to have much impact.
Because they are insectivorous bats, round-eared tube-nosed bats reduce the number of insects in the areas they inhabit, making them beneficial for agriculture and in reducing insect-borne diseases.
Positive Impacts: controls pest population
Murina cyclotis may carry and transmit diseases such as rabies to humans, although this possibility is statistically quite low.
Negative Impacts: injures humans (causes disease in humans , carries human disease); causes or carries domestic animal disease
There is little information reported for mating systems in M. cyclotis.
There is little information reported for general reproductive behavior in round-eared tube-nosed bats. Pregnant females in Pahang, Malay Peninsula were reported to carry two fetuses in the months of February and May.
Breeding interval: Nothing known about the breeding interval of M. cyclotis.
Breeding season: Nothing known about the breeding season of M. cyclotis.
Range number of offspring: 2 to 2.
Key Reproductive Features: iteroparous ; gonochoric/gonochoristic/dioecious (sexes separate); sexual ; viviparous
There is no information reported for parental investment in M. cyclotis. However, as most bats, females primarily care for the young, nursing them until they can fly.
Parental Investment: altricial ; pre-fertilization (Provisioning, Protecting: Female); pre-hatching/birth (Provisioning: Female, Protecting: Female); pre-weaning/fledging (Provisioning: Female, Protecting: Female)
El ratpenat nassut taronja (Murina cyclotis) és una espècie de ratpenat que viu a Sri Lanka, l'Índia, el Nepal, Myanmar, el Vietnam, Malàisia, Indonèsia i les Filipines.
El ratpenat nassut taronja (Murina cyclotis) és una espècie de ratpenat que viu a Sri Lanka, l'Índia, el Nepal, Myanmar, el Vietnam, Malàisia, Indonèsia i les Filipines.
Die Rundohr-Röhrennasenfledermaus (Murina cyclotis) ist eine Fledermausart der Gattung Murina. Sie kommt in Asien von Zentralchina und Sri Lanka über die Festlandregionen von Südostasien bis auf die Philippinen vor.
Die Rundohr-Röhrennasenfledermaus ist eine kleine Fledermausart und erreicht eine Kopf-Rumpf-Länge von etwa 38 bis 50 Millimetern und eine Schwanzlänge etwa 32 bis 42 Millimetern. Die Hinterfüße sind 7 bis 10 Millimeter lang. Die Ohren sind fast rund und die Breite entspricht etwa der Länge von 12 bis 15 Millimeter, der Tragus ist fadenförmig.[1] Die Rückenhaare sind an der Basis dunkelgrau und an der Spitze rauchgrau. Die Bauchseite ist hellbraun.[1] Die Unterarmlänge beträgt 30 bis 35 Millimeter, die Handflughäute setzen am Ansatz der Zehen an. Die Schwanzflughaut (Uropatagium) sowie die Außenseite der Hinterfüße sind behaart und die Schwanzspitze liegt frei. Die Nasengänge sind gattungstypisch röhrenartig verlängert.[1]
Wie andere Murina-Arten besitzen die Tiere jeweils zwei Schneidezähne (Incisivi), einen Eckzahn (Caninus), zwei Vorbackenzähne (Praemolares) und drei Backenzähne (Molares) in einer Oberkieferhälfte. Im Unterkiefer ist ein Schneidezahn pro Kieferhälfte mehr vorhanden, insgesamt besitzen sie entsprechend 34 Zähne.[2] Der vordere Prämolar des Oberkiefers (P2) ist etwas kleiner als der hintere (P4).[1]
Die Rundohr-Röhrennasenfledermaus ist über weite Teile Süd-, Ost- und Südostasiens verbreitet. Sie kommt vom südlichen Zentralchina, dem westlichen Nepal und Indien über Sri Lanka und Myanmar und den größten Teil des Festlands von Südostasien bis auf die Inseln der Philippinen und Indonesiens vor.[3] In China ist die Art in Jiangxi sowie auf Hainan nachgewiesen.[1] In Indien ist sie in Andhra Pradesh, Meghalaya, Mizoram, Sikkim, Tamil Nadu und Westbengalen sowie auf den Nikobaren anzutreffen. Dabei wurde sie auf den Nikobaren von den Inseln Groß Nikobar, Trinket, Nancowrie, Kamorta, Tillangchong, Katchal, Bompuka und Teressa dokumentiert.[3] In Südostasien kommt sie in Thailand, Laos, Kambodscha, Vietnam und Malaysia vor, vor dort zieht sich das Verbreitungsgebiet über Bali und Borneo bis auf die philippinischen Inseln Biliran, Camiguin, Catanduanes, Luzon, Mindanao, Samar, Negros, Panay, Sibuyan und Siqujor.[3] Die Höhenverbreitung in Südasien reicht von etwa 250 bis 1500 Meter.[3]
Die Lebensräume der Rundohr-Röhrennasenfledermaus vor allem Sekundärwaldgebiete sowie landwirtschaftlich genutzte Flächen und Plantagen. Wie andere Fledermäuse ist sie nachtaktiv und lebt vor allem von Insekten, die sie im Flug erbeuten. Sie fliegen nahe am Boden und fliegen sehr geschickt durch die Vegetation. Die Tiere rasten und verstecken sich vor allem im Blätterdach der Vegetation, wo sie aufgrund ihrer Färbung gut getarnt sind.[1] In Südasien leben sie unter anderem in Kardamom-Plantagen und ruhen an den Blattstängeln der Pflanzen. Dabei bilden sie kleine Gruppen von zwei bis fünf Tieren.[3] Daneben wurden sie teilweise auch in kleineren Höhlen, Tunneln und Felsspalten gefunden.[1]
Die Rundohr-Röhrennasenfledermaus wird als eigenständige Art der Gattung Murina zugeordnet. Die wissenschaftliche Erstbeschreibung stammt von dem Zoologen George Edward Dobson, der die Art im Jahr 1872 anhand von Individuen aus der Region Darjeeling in Indien beschrieb.[4][5] Der Typus wurde ihm gemeinsam mit weiteren Fledermäusen aus dem nordwestlichen von Captain W.G. Murray zugesendet.[4]
Innerhalb der Art werden neben mit Nominatform drei Unterarten unterschieden:[5]
Es ist nicht klar, ob es sich bei der Art um eine einzelne Art oder einen Artenkomplex aus mindestens zwei Arten handelt.[3]
Die Art wird von der International Union for Conservation of Nature and Natural Resources (IUCN) aufgrund des großen Verbreitungsgebietes und des häufigen Vorkommens als nicht gefährdet (least concern) eingestuft.[3] Bestandsgefährdende Risiken für die Art sind nicht bekannt, es ist jedoch möglich, dass von der Entwaldung eine Bedrohung für regionale Bestände ausgeht. Allerdings sind die Tiere sehr anpassungsfähig und sie leben auch in landwirtschaftlich geprägten Gebieten.[3]
Die Rundohr-Röhrennasenfledermaus (Murina cyclotis) ist eine Fledermausart der Gattung Murina. Sie kommt in Asien von Zentralchina und Sri Lanka über die Festlandregionen von Südostasien bis auf die Philippinen vor.
The round-eared tube-nosed bat (Murina cyclotis), is a species of bat in the family Vespertilionidae from Central and Southeast Asia.[1]
The round-eared tube-nosed bat (Murina cyclotis), is a species of bat in the family Vespertilionidae from Central and Southeast Asia.
Murina cyclotis es una especie de murciélago de la familia Vespertilionidae.
Se encuentra en la India Nepal, China Birmania, Tailandia, Laos, Vietnam Camboya Sri Lanka Indonesia y Brunéi.
Murina cyclotis es una especie de murciélago de la familia Vespertilionidae.
Murina cyclotis Murina generoko animalia da. Chiropteraren barruko Murininae azpifamilia eta Vespertilionidae familian sailkatuta dago
Murina cyclotis Murina generoko animalia da. Chiropteraren barruko Murininae azpifamilia eta Vespertilionidae familian sailkatuta dago
Murina cyclotis (Dobson, 1872) è un pipistrello della famiglia dei Vespertilionidi diffuso in Asia sud-orientale.[1][2]
Pipistrello di piccole dimensioni, con la lunghezza della testa e del corpo tra 38 e 50 mm, la lunghezza dell'avambraccio tra 29 e 41 mm, la lunghezza della coda tra 32 e 50 mm, la lunghezza del piede tra 9 e 12 mm, la lunghezza delle orecchie tra 13 e 18 mm e un peso fino a 11 g.[3]
La pelliccia è lunga, densa, lanosa e si estende sulle ali fino all'altezza dei gomiti e delle ginocchia. Le parti dorsali sono arancioni chiare con la base dei peli marrone scura, mentre le parti ventrali sono marroni chiare con la base dei peli più scura. Il muso è stretto, allungato, con le narici protuberanti e tubulari. Gli occhi sono molto piccoli. Le orecchie sono corte, arrotondate e ben separate tra loro. Il trago è lungo, affusolato e bianco. Le membrane alari sono bruno-grigiastre e attaccate posteriormente alla base dell'artiglio dell'alluce. I piedi sono piccoli e ricoperti di peli. La punta della lunga coda si estende leggermente oltre l'ampio uropatagio, il quale è densamente ricoperto di peli. Il calcar è lungo.
Emette ultrasuoni sotto forma di impulsi di breve durata, bassa intensità, a banda larga e frequenza modulata iniziale tra 152 e 180 kHz e finale tra 43 e 86 kHz. Tale configurazione è adatta per la predazione all'interno della fitta vegetazione.
Si rifugia in piccoli gruppi nel denso fogliame e talvolta in piccole grotte e tra fessure rocciose. Il volo è lento e altamente manovrato.
Si nutre di insetti catturati vicino al suolo.
Femmine gravide con due feti sono state catturate nella Penisola malese nei mesi di febbraio e maggio.
Questa specie è diffusa dall'India meridionale e lo Sri Lanka, fino all'Indocina, la Cina meridionale ed alle Filippine.
Vive in diversi ambienti forestali, dalle foreste sempreverdi umide alle semi-decidue da 250 a 1.500 metri di altitudine.
Sono state riconosciute 2 sottospecie:
La sottospecie M.c.peninsularis è stata recentemente elevata al rango di specie distinta[4].
La IUCN Red List, considerato il vasto areale, la popolazione presumibilmente numerosa, la presenza in diverse aree protette e la tolleranza alle modifiche ambientali, classifica M.cyclotis come specie a rischio minimo (LC).[1]
Murina cyclotis (Dobson, 1872) è un pipistrello della famiglia dei Vespertilionidi diffuso in Asia sud-orientale.
Kelawar Hidung Laras Telinga Bulat merupakan salah satu haiwan mamalia dalam keluarga haiwan kelawar yang boleh di dapati di Malaysia. Nama sainsnya Murina cyclotis.
Kelawar Hidung Laras Telinga Bulat ialah haiwan berdarah panas, dalam kumpulan kelas mamalia.
Sebagaimana haiwan mamalia lain, Kelawar Hidung Laras Telinga Bulat membiak dengan beranak.
Kelawar Hidung Laras Telinga Bulat merupakan salah satu haiwan mamalia dalam keluarga haiwan kelawar yang boleh di dapati di Malaysia. Nama sainsnya Murina cyclotis.
Murina cyclotis is een vleermuis uit het geslacht Murina die voorkomt van India en Sri Lanka tot Guangdong, Hainan, Vietnam, de Filipijnen, Borneo en de Kleine Soenda-eilanden. Naast de belangrijkste ondersoort, M. c. cyclotis, die op het Aziatische vasteland voorkomt, worden er nog twee ondersoorten erkend: M. c. eileenae Phillips, 1932 op Sri Lanka en M. c. peninsularis Hill, 1964 op Malakka en Borneo. In de Filipijnen is de soort gevonden op de eilanden Biliran, Camiguin, Catanduanes, Luzon, Mindanao, Sibuyan en Siquijor, waar hij voorkomt in regenwoud van 250 tot 1500 m.
Deze soort heeft een roodbruine rugvacht en een vuilwitte buik. De extremiteiten zijn dicht bedekt met korte, goudbruine haren. Het is een grote soort. De voorarmlengte bedraagt 30,2-34,8 mm voor M. c. cyclotis; de nog grotere ondersoort M. c. peninsularis heeft een voorarmlengte van 33,7 tot 38,8 mm. Voor een mannetje en vrouwtje uit het Kitangladgebergte op Mindanao bedraagt de totale lengte respectievelijk 92 en 85 mm, de staartlengte 36 en 32 mm, de achtervoetlengte 11 en 11 mm, de oorlengte 16 en 16 mm, de voorarmlengte 35 en 37 mm en het gewicht 7 en 8 g. In de Filipijnen bestaat een significante variatie in grootte; deze dieren uit het Kitangladgebergte waren kleiner dan exemplaren uit Biliran, Catanduanes en Mount Isarog (Luzon). Het karyotype bedraagt 2n=44, FN=ca. 50 voor exemplaren uit Luzon.
Murina cyclotis is een vleermuis uit het geslacht Murina die voorkomt van India en Sri Lanka tot Guangdong, Hainan, Vietnam, de Filipijnen, Borneo en de Kleine Soenda-eilanden. Naast de belangrijkste ondersoort, M. c. cyclotis, die op het Aziatische vasteland voorkomt, worden er nog twee ondersoorten erkend: M. c. eileenae Phillips, 1932 op Sri Lanka en M. c. peninsularis Hill, 1964 op Malakka en Borneo. In de Filipijnen is de soort gevonden op de eilanden Biliran, Camiguin, Catanduanes, Luzon, Mindanao, Sibuyan en Siquijor, waar hij voorkomt in regenwoud van 250 tot 1500 m.
Deze soort heeft een roodbruine rugvacht en een vuilwitte buik. De extremiteiten zijn dicht bedekt met korte, goudbruine haren. Het is een grote soort. De voorarmlengte bedraagt 30,2-34,8 mm voor M. c. cyclotis; de nog grotere ondersoort M. c. peninsularis heeft een voorarmlengte van 33,7 tot 38,8 mm. Voor een mannetje en vrouwtje uit het Kitangladgebergte op Mindanao bedraagt de totale lengte respectievelijk 92 en 85 mm, de staartlengte 36 en 32 mm, de achtervoetlengte 11 en 11 mm, de oorlengte 16 en 16 mm, de voorarmlengte 35 en 37 mm en het gewicht 7 en 8 g. In de Filipijnen bestaat een significante variatie in grootte; deze dieren uit het Kitangladgebergte waren kleiner dan exemplaren uit Biliran, Catanduanes en Mount Isarog (Luzon). Het karyotype bedraagt 2n=44, FN=ca. 50 voor exemplaren uit Luzon.
Murina cyclotis é uma espécie de morcego da família Vespertilionidae. Pode ser encontrada na Índia, Nepal, China, Mianmar, Tailândia, Laos, Vietnã, Camboja, Sri Lanka, Indonésia e Brunei.
Murina cyclotis é uma espécie de morcego da família Vespertilionidae. Pode ser encontrada na Índia, Nepal, China, Mianmar, Tailândia, Laos, Vietnã, Camboja, Sri Lanka, Indonésia e Brunei.
Murina cyclotis[2][3] är en fladdermusart som beskrevs av George Edward Dobson 1872. Murina cyclotis ingår i släktet Murina och familjen läderlappar.[4][5] IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.[1] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[4] Wilson & Reeder (2005) skiljer mellan tre underarter.[2]
Denna fladdermus är med en absolut längd (inklusive svans) av 8 till 9 cm och en vikt av 9 till 12 g en av de större arterna i släktet Murina. Den har en vingspann av cirka 23 cm. Huvudet kännetecknas av små ögon, avrundade öron och rörformiga näsborrar. Pälsens färg varierar beroende på population. Hos en population är ovansidan rödbrun och undersidan ljusgrå med en brun skugga. Den andra populationen är mer gråaktig på ryggen med en röd skugga och likaså ljusgrå vid buken men den saknar den bruna skuggan. Flygmembranen är något genomskinlig.[6]
Arten förekommer med flera från varandra skilda populationer i södra och sydöstra Asien från Indien och Nepal till sydöstra Kina, Filippinerna, Borneo och Bali. Den lever i kulliga områden och i bergstrakter mellan 250 och 1500 meter över havet. Habitatet utgörs främst av skogar och trädodlingar.[1]
Individerna vilar gömda bland större blad eller i grottor. De bildar där flockar med 2 till 5 medlemmar. Fladdermusen jagar flygande insekter som nattfjärilar. Liksom andra medlemmar av samma släkte förvarar den sina byten i den del av flygmembranen som ligger mellan bakbenen. Murina cyclotis använder ekolokalisering under jakten. En upphittad hona var dräktig med två ungar.[6]
Murina cyclotis är en fladdermusart som beskrevs av George Edward Dobson 1872. Murina cyclotis ingår i släktet Murina och familjen läderlappar. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life. Wilson & Reeder (2005) skiljer mellan tre underarter.
Murina cyclotis — вид ссавців родини лиликових.
Країна поширення: Бруней-Даруссалам, Камбоджа, Китай (Хайнань), Індія, Лаос, Малайзія, М'янма, Непал, Філіппіни, Шрі-Ланка, Таїланд, В'єтнам. Мешкає на висотах від 250 до 1500 м над рівнем моря. Цей вид є мешканцем лісу і лаштує сідала серед листя плантацій кардамону в лісових масивах і в печерах. Лаштує сідала невеликими колоніями від двох до п'яти осіб. Полює на дрібних комах.
Загрози для цього виду не відомі. Вид був записаний в охоронних територіях.
Dơi mũi ống tai tròn (danh pháp hai phần: Murina cyclotis) là một loài động vật có vú trong họ Dơi muỗi, bộ Dơi. Loài này được Dobson mô tả năm 1872.[1]
Dơi mũi ống tai tròn (danh pháp hai phần: Murina cyclotis) là một loài động vật có vú trong họ Dơi muỗi, bộ Dơi. Loài này được Dobson mô tả năm 1872.
둥근귀관코박쥐(Murina cyclotis)는 애기박쥐과에 속하는 박쥐의 일종이다. 중앙아시아와 동남아시아에서 발견된다.[1][2][3][4][5][6][7][8][9][10][11]
머리부터 몸까지 몸길이는 8cm이다. 앞팔은 3cm, 날개 폭은 26cm, 몸무게는 5-6g 정도이다.[12] 귀는 둥글고 바로 앞쪽으로 곤두 선 형태를 띠며 두드러지게 큰 이주를 갖고 있다. 넓은 Y자 형태의 2개의 관 형태로 이루어진 눈에 띠는 코가 주둥이 넘어 돌출되어 있다. 주둥이는 털이 나 있고 뭉툭한 형태이다. 윗쪽은 진한 갈색을 아랫쪽은 연한 색을 띤다. 날개 비막은 반투명의 거무스름한 갈색을 띠고, 넓적다리 사이는 더 어두우며 불그스레한 부드러운 털이 있다. 꼬리 피부에 싸여 있다. 발과 뒷다리는 털이 무성하다.