Stichorkis is a genus of orchids native to the Indian subcontinent, Southeast Asia, New Guinea, and various islands of the Pacific and Indian Oceans.[1]
Dozens of names have been proposed for members of the genus, but at present (June 2014), only the following are recognized:[1]
Stichorkis is a genus of orchids native to the Indian subcontinent, Southeast Asia, New Guinea, and various islands of the Pacific and Indian Oceans.
Stichorkis es un género de orquídeas, de la tribu Malaxideae de la subfamilia (Epidendroideae). Comprende 77 especies descritas y de estas, solo 71 aceptadas.[1][2] Es originaria de los trópicos de Asia y Oceanía.
El género fue descrito por Louis Marie Aubert Du Petit-Thouars y publicado en Nouveau Bulletin des Sciences, publié par la Société Philomatique de Paris 1: 318. 1809.[3]
A continuación se brinda un listado de las especies del género Stichorkis aceptadas hasta marzo de 2013, ordenadas alfabéticamente. Para cada una se indica el nombre binomial seguido del autor, abreviado según las convenciones y usos.
Stichorkis es un género de orquídeas, de la tribu Malaxideae de la subfamilia (Epidendroideae). Comprende 77 especies descritas y de estas, solo 71 aceptadas. Es originaria de los trópicos de Asia y Oceanía.
Stichorkis is een geslacht met ongeveer zeventig soorten orchideeën uit de onderfamilie Epidendroideae.
Het zijn kleine, voornamelijk epifytische planten, uiterlijk gelijkend op Liparis, afkomstig uit Zuidoost-Azië en Australazië.
De botanische naam Stichorkis is afkomstig van het Oudgriekse στίχος, stichos (rij of rang) en ὄρχις, orchis (orchidee), naar de twee tegenoverstaande rijen schutbladeren van de soorten van dit geslacht.
Stichorkis-soorten zijn kleine, overwegend epifytische, soms terrestrische planten, met kruipende wortelstokken, bedekt met schubben. De stengel is pseudobulbair, rechtopstaand, al dan niet in clusters, met één eindstandig, rechtopstaand en lineair tot lancetvormig blad. De bloeiwijze is een rechtopstaande, eindstandige, afgeplatte tros met twee rijen smalle schutbladen en tientallen kleine bloempjes die zich één voor één openen.
De bloemen zijn niet-geresupineerd, geel, groen of oranje gekleurd, en hebben brede, teruggebogen kelkbladen, het bovenste vrijstaand, de zijdelingse soms gefuseerd, en veel smallere, vrijstaande kroonbladen. De bloemlip is één- tot drielobbig, aan de basis concaaf en bezet met een callus, zonder spoor. Het gynostemium is gebogen en gevleugeld aan de basis, de helmknop verbonden door een fijn filament, met twee paar afgeplatte, wasachtige pollinia, de stempel concaaf, in het bezit van een rostellum.
Stichorkis werd in 1822 door Du Petit-Thouars beschreven als zustergeslacht van Liparis, maar nadien door andere botanici weer bij elkaar gevoegd. Pas recent werd het geslacht terug erkend, alhoewel de naamgeving nog steeds aan discussie onderhevig is[1].
Het geslacht telt in de huidig geaccepteerde indelingen ongeveer zeventig soorten.
Stichorkis is een geslacht met ongeveer zeventig soorten orchideeën uit de onderfamilie Epidendroideae.
Het zijn kleine, voornamelijk epifytische planten, uiterlijk gelijkend op Liparis, afkomstig uit Zuidoost-Azië en Australazië.
Stichorkis é um género botânico pertencente à família das orquídeas (Orchidaceae).
Stichorkis là một chi thực vật có hoa trong họ Lan.[1][2]
Stichorkis là một chi thực vật có hoa trong họ Lan.
