Dicerca – rodzaj chrząszczy z rodziny bogatkowatych i podrodziny Chrysochroinae. Obejmuje 46 opisanych gatunków. Zamieszkuje Holarktykę. Larwy są saproksylofagami. Dorosłe osobniki latają w ciepłe, słoneczne dni.
Chrząszcze o ciele w obrysie owalnym, wydłużonym, silnie zwężonym ku tyłowi. Ubarwienie od miedzianego i mosiężnego, przez matowy brąz po czerń. Niekiedy występuje zielonkawy połysk. Głowa płaska lub z lekkim wciskiem, o powierzchni pomarszczonej i krótkim, wykrojonym nadustku. Czułki mają człony piłkowane od czwartego wzwyż. Poprzeczne przedplecze ma łukowato wyciętą przednią krawędź i podwójnie falistą krawędź tylną. Wydłużone pokrywy mają zwykle ogoniasto przedłużone wierzchołki. Zapiersie ma delikatny rowek przez środek. Uda dwóch początkowych par odnóży silniej nabrzmiałe niż tylne. Tylna para z biodrami silnie rozszerzonymi pośrodku i wyraźnie dłuższymi niż w innych parach goleniami[1].
Larwy cechuje matowa płytka grzbietowa ze znakiem w kształcie odwróconego „V” oraz ostatni segment ciała pozbawiony pary twardych wyrostków. Przynajmniej u części gatunków występują pozostałości odnóży[1].
Larwy tych bogatkowatych żerują w bieli i twardzieli martwych drzew lub martwych części drzew żyjących. Tylko u D. pugionata odnotowano drążenie w drewnie wyglądającym na zdrowe. Owady dorosłe są aktywne w ciepłe, słoneczne dni. U wielu gatunków osobniki dorosłe hibernują u podstawy pni i pod kłodami. Cykl życiowy u D. berolinensis w Europie Środkowej trwa 3 do 7 lat[1].
Rodzaj holarktyczny. W krainie nearktycznej występuje 27 gatunków, z czego 3 w Meksyku, a 24 na północ od niego[1]. Z terenu Polski wykazano 6 gatunków: D. aenea, D. alni, D. berolinensis, D. furcata, D. herbstii i D. moesta[2], przy czym rekord dotyczący D. herbstii jest wątpliwy[3]. D. moesta jest objęty w Polsce ścisłą ochroną gatunkową[4].
Takson ten wprowadzony został w 1839 roku przez Johanna Friedricha von Eschscholtza. Gatunkiem typowym wyznaczono Buprestis aenea[1].
Należy tu 46 opisanych gatunków[5]:
Dicerca – rodzaj chrząszczy z rodziny bogatkowatych i podrodziny Chrysochroinae. Obejmuje 46 opisanych gatunków. Zamieszkuje Holarktykę. Larwy są saproksylofagami. Dorosłe osobniki latają w ciepłe, słoneczne dni.
_(8272944908).jpg)
