Se les ha recolectado en edificios, en los cuales es común encontrarlos.
Distribucion General: Desde México hasta Colombia y Surinam; Trinidad. Se localiza desde las tierras bajas hasta los 2.400m.
Tamaño mediano. La parte dorsal es negra, café oscuro o café rojizo y la base del pelo es blanca. Las cerdas de los cuartos traseros tienen 11-12mm. de longitud. La parte ventral es café parduzco. El pelaje es corto (3-5mm) y suave. Las orejas son cortas y no se extienden hasta la nariz cuando se disponen hacia adelante y se juntan por encima de la coronilla. El antetrago está comprimido sobre la base y tiene una forma aproximadamente circular. El hocico es estrecho. La cola mide un poco más de la mitad de la longitud de la cabeza y del cuerpo. No tienen pelo en los bordes del calcáneo.
El ratpenat cuallarg d'Allen (Molossus sinaloae) és una espècie de ratpenat de la família dels molòssids que es troba a Belize, Colòmbia, Costa Rica, El Salvador, Guatemala, Guaiana, Hondures, Mèxic (Sinaloa), Nicaragua, Panamà, Surinam, Trinitat i Tobago i Veneçuela.[1]
El ratpenat cuallarg d'Allen (Molossus sinaloae) és una espècie de ratpenat de la família dels molòssids que es troba a Belize, Colòmbia, Costa Rica, El Salvador, Guatemala, Guaiana, Hondures, Mèxic (Sinaloa), Nicaragua, Panamà, Surinam, Trinitat i Tobago i Veneçuela.
Die Sinaloa-Samtfledermaus (Molossus sinaloae)[1] ist eine Fledermausart aus der Familie der Bulldoggfledermäuse (Molossidae), welche in Zentral- und Südamerika beheimatet ist. Der Artname „sinaloae“ bezieht sich auf den Bundesstaat Sinaloa in Mexiko, wo der Typus gefangen wurde.
Die Sinaloa-Samtfledermaus ist eine mittelgroße Fledermaus mit einer Kopf-Rumpf-Länge von 120–140 mm und einer Flügelspannweite von bis zu 33 cm. Das Gewicht beträgt im Schnitt 23–27 g, wobei die Männchen etwas größer und schwerer sind als die Weibchen. Bezüglich Größe und Gewicht bestehen jedoch auch große geographische Unterschiede. Das Fell der Sinaloa-Samtfledermaus erscheint schwärzlich, die Haare sind jedoch zweifarbig, gräulich an der Basis und dunkelbraun bis schwarz an der Spitze.
Die Sinaloa-Samtfledermaus ist eine rein insektenfressende Fledermaus, die hauptsächlich in Wäldern vorkommt. Nachtfalter und andere fliegende Insekten mit weichem Körper scheinen die bevorzugte Beute zu sein, jedoch werden auch Käfer nicht verschmäht. Die Kolonien halten sich natürlicherweise tagsüber in Felsspalten und Höhlen sowie an Palmwedeln auf, jedoch findet man diese Art auch sehr häufig in Gebäuden. Kolonien bestehen meistens aus mehr Weibchen als Männchen. Die Männchen besitzen eine Drüse am Hals, welche eine stark riechende, ölige Substanz produziert, mit der sie ihr Territorium und ihre Weibchen markieren[2]. Weibchen werden in ihrem ersten Lebensjahr bereits geschlechtsreif. Die Reproduktion von Molossus sinaloae ist saisonal und synchronisiert, wobei jedes Weibchen jedes Jahr ein einziges Jungtier zur Welt bringt. Lediglich 5 % der Weibchen gebären Zwillinge.[3]
Die Verbreitung vob Sinaloa-Samtfledermaus reicht von Mexiko über Kolumbien, Venezuela, Suriname bis Französisch-Guyana. Ihr Bestand wird von der IUCN dank der weiten Verbreitung und relativen Toleranz gegenüber durch Menschen verursachter Störung als stabil und ungefährdet eingestuft[4].
Die Sinaloa-Samtfledermaus (Molossus sinaloae) ist eine Fledermausart aus der Familie der Bulldoggfledermäuse (Molossidae), welche in Zentral- und Südamerika beheimatet ist. Der Artname „sinaloae“ bezieht sich auf den Bundesstaat Sinaloa in Mexiko, wo der Typus gefangen wurde.
The Sinaloan mastiff bat (Molossus sinaloae) is a species of bat in the family Molossidae, native to Mexico, Central America and northern South America.
The Sinaloan mastiff bat is a moderately sized bat, measuring 11 to 14 cm (4.3 to 5.5 in) in length, and 33 cm (13 in) in wingspan, and weighing an average of about 24 g (0.85 oz). The long, soft fur is blackish or dark brown over the back and upper parts, fading to a medium brown on the underparts.[2] The head is relatively narrow, with a long snout and "pincer-like" incisors. Males are larger than females, but cannot be differentiated on the basis of their braincases.[2] Males also possess scent glands on the throat that secrete a viscous greasy fluid with a strong odour. These glands are largest and most active between May and August, around the time when females are giving birth.[2]
The Sinaloan mastiff bat is found in western Mexico from Sinaloa southwards, in the Yucatán Peninsula, across Central America and Trinidad, and from northern Colombia across to The Guianas. Within this region, they inhabit both dry deciduous forests and tropical evergreen forests. They are commonly found below 1,000 m (3,300 ft) elevation, and occasionally as high as 2,400 m (7,900 ft).[1]
Two subspecies are recognised:
As much as 78% of the Sinaloan mastiff bat's diet consists of moths, although they also eat significant quantities of beetles and bugs, along with some other flying insects.[2] Although they sometimes roost in caves,[3] they are more commonly found resting in palm trees or in cracks or cavities in artificial structures. Colonies may contain up to a hundred individuals. However, individual roosts are either occupied by solitary males or by single-sex groups, with the all-female roosts being frequently visited by males.[2]
Breeding occurs roughly between March and April, with births about three months later. Most births are singletons, with only about 5% being twins. Weaning occurs at six to eight weeks of age, and females reach sexual maturity in their first year.[2]
The Sinaloan mastiff bat (Molossus sinaloae) is a species of bat in the family Molossidae, native to Mexico, Central America and northern South America.
El murciélago mastín o moloso de Sinaloa (Molossus sinaloae) es una especie de quiróptero de la familia de los molósidos, que se encuentra en México, Centroamérica, Colombia, Guyana, Suriname y Trinidad y Tobago, a menos de 2.400 m de altitud.[3]
Pelaje del dorso negro, marrón oscuro o castaño rojizo, con la base del pelo blanca. El vientre es de color pardo. El pelaje es suave y corto, de 3 a 5 mm. Las cerdas de los cuartos traseros tienen 11 a 12 mm de longitud. La longitud de la cabeza con el cuerpo alcanza entre 6,9 y 8,5 cm, la cola de 4,1 a 5,2 cm, el pie 1 a 1,3 cm, la longitud de la oreja de 1,3 a 1,7 cm y la del antebrazo entre 4,5 y 5,2 cm. Pesa entre 14 y 28 g.[3]
Forma colonias de 76 a 80 individuos,,[3] que se refugian en el bosque seco caducifolio o en árboles de hojas perennes, en cuevas y en construcciones de pobladas.[1] Es insectívoro aéreo. Activo durante las dos primeras horas después de ponerse el sol y otra vez antes del amanecer. Su dieta se compone principalmente de polillas y algunos escarabajos.[1]
El murciélago mastín o moloso de Sinaloa (Molossus sinaloae) es una especie de quiróptero de la familia de los molósidos, que se encuentra en México, Centroamérica, Colombia, Guyana, Suriname y Trinidad y Tobago, a menos de 2.400 m de altitud.
Molossus sinaloae Molossus generoko animalia da. Chiropteraren barruko Molossinae azpifamilia eta Molossidae familian sailkatuta dago
Molossus sinaloae Molossus generoko animalia da. Chiropteraren barruko Molossinae azpifamilia eta Molossidae familian sailkatuta dago
Molossus sinaloae (Allen, 1906) è un pipistrello della famiglia dei Molossidi diffuso in America centrale e meridionale.[1][2]
Pipistrello di medie dimensioni, con la lunghezza della testa e del corpo tra 69 e 85 mm, la lunghezza dell'avambraccio tra 45 e 52 mm, la lunghezza della coda tra 41 e 52 mm, la lunghezza del piede tra 10 e 13 mm, la lunghezza delle orecchie tra 13 e 17 mm e un peso fino a 28 g.[3]
La pelliccia è corta e vellutata, con delle setole più lunghe sulla groppa. Le parti dorsali sono nere, marroni scure o bruno-rossastre con la base dei peli bianca, mentre le parti ventrali sono bruno-grigiastre. Il muso è corto, tronco ed elevato. Una sacca golare è ben sviluppata nei maschi e rudimentale nelle femmine. Le orecchie sono corte, larghe e unite anteriormente alla base, dalla quale si estende fino alle narici una cresta cutanea. Il trago è piccolo, diritto ed appuntito, nascosto dietro l'antitrago il quale è grande e semi-circolare. Le ali sono attaccate posteriormente sulle caviglie. I piedi sono corti. La coda è lunga, tozza e si estende per circa la metà oltre l'uropatagio. Il cariotipo è 2n=48 FNa=58.
Si rifugia all'interno di grotte, case e sotto le fronde delle palme solitamente in gruppi numerosi. L'attività predatoria inizia subito dopo il tramonto, termina dopo circa due ore per poi riprendere prima dell'alba.
Si nutre principalmente di falene, scarafaggi ed altri insetti.
Femmine gravide sono state osservate nella Penisola dello Yucatán da marzo a giugno.
Questa specie è diffusa dal Messico fino alla Colombia sud-occidentale e alla Guyana francese nord-occidentale.
Vive nelle foreste secche decidue, foreste sempreverdi, pascoli e aree popolate fino a 2.400 metri di altitudine.
Sono state riconosciute 2 sottospecie:
La IUCN Red List, considerato il vasto areale, la popolazione presumibilmente numerosa, la presenza in diverse aree protette e la tolleranza alle modifiche ambientali, classifica M.sinaloae come specie a rischio minimo (LC).[1]
Molossus sinaloae (Allen, 1906) è un pipistrello della famiglia dei Molossidi diffuso in America centrale e meridionale.
Molossus sinaloae is een zoogdier uit de familie van de bulvleermuizen (Molossidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door J.A. Allen in 1906.
Bronnen, noten en/of referenties
Molossus sinaloae é uma espécie de morcego da família Molossidae. Pode ser encontrada na América Central e norte da América do Sul.
Molossus sinaloae é uma espécie de morcego da família Molossidae. Pode ser encontrada na América Central e norte da América do Sul.
Molossus sinaloae[2][3] är en fladdermusart som beskrevs av J. A. Allen 1906. Molossus sinaloae ingår i släktet Molossus och familjen veckläppade fladdermöss.[4][5] IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.[1]
Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[4] Wilson & Reeder (2005) listar två underarter.[2]
Denna fladdermus förekommer i Central- och Sydamerika från västra Mexiko till norra Colombia, norra Venezuela och regionen Guyana. Den hittas även på Trinidad. Arten når i bergstrakter 2400 meter över havet men den är vanligare i låglandet. Habitatet utgörs av skogar samt av kultiverade områden.[1]
Individerna vilar i grottor eller byggnader och bildar där stora kolonier. De jagar olika insekter. I torra områden sker fortplantningen på våren och i fuktiga regioner finns inga avgränsade parningstider.[1]
Wikimedia Commons har media som rör Molossus sinaloae.
Wikispecies har information om Molossus sinaloae.
Molossus sinaloae är en fladdermusart som beskrevs av J. A. Allen 1906. Molossus sinaloae ingår i släktet Molossus och familjen veckläppade fladdermöss. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.
Inga underarter finns listade i Catalogue of Life. Wilson & Reeder (2005) listar två underarter.
Denna fladdermus förekommer i Central- och Sydamerika från västra Mexiko till norra Colombia, norra Venezuela och regionen Guyana. Den hittas även på Trinidad. Arten når i bergstrakter 2400 meter över havet men den är vanligare i låglandet. Habitatet utgörs av skogar samt av kultiverade områden.
Individerna vilar i grottor eller byggnader och bildar där stora kolonier. De jagar olika insekter. I torra områden sker fortplantningen på våren och i fuktiga regioner finns inga avgränsade parningstider.
Molossus sinaloae (Молос сіналоанський) — вид кажанів родини молосових.
Країни проживання: Беліз, Колумбія, Коста-Рика, Сальвадор, Французька Гвіана, Гватемала, Гаяна, Гондурас, Сіналоа, Нікарагуа, Панама, Суринам, Тринідад і Тобаго. Зустрічається в низовині до 2400 м (як правило, нижче 1000 м). Цей вид може бути знайдений в вічнозелених і сухих листяних лісах, пасовищах і населених пунктах.
Комахоїд. Лаштує сідала в печерах і в будинках, часто великими групами. Особи найбільш активні протягом перших 2 годин після заходу сонця і знову перед світанком. Раціон складається головним чином з молі, деяких жуків та інших комах. Вагітні самиці можуть трапитись в більшості місяців року, тим не менш, поки більша частина була вагітна в травні, ніж в наступні місяці.
Molossus sinaloae (Молос сіналоанський) — вид кажанів родини молосових.
Molossus sinaloae là một loài động vật có vú trong họ Dơi thò đuôi, bộ Dơi. Loài này được J. A. Allen mô tả năm 1906.[2]
Phương tiện liên quan tới Molossus sinaloae tại Wikimedia Commons
Molossus sinaloae là một loài động vật có vú trong họ Dơi thò đuôi, bộ Dơi. Loài này được J. A. Allen mô tả năm 1906.
시날로아사냥개박쥐(Molossus sinaloae)는 큰귀박쥐과에 속하는 박쥐의 일종이다. 멕시코와 중앙아메리카, 남아메리카 북부 지역의 토착종이다.[1]
시날로아사냥개박쥐는 적당히 큰 박쥐로 몸길이 11~14cm이고, 날개폭은 33cm, 몸무게는 평균 약 24g 정도이다. 털은 길고 부드러우며 등과 상체는 거무스레하거나 진한 갈색을 띠고, 하체 쪽으로 갈수록 중간 갈색으로 변한다.[2] 머리는 비교적 좁고, 긴 주둥이와 집게발처럼 생긴 앞니를 갖고 있다. 수컷은 암컷보다 크지만 두개골의 차이는 없다.[2] 수컷은 강한 냄새가 나고 끈적끈적한 유분을 분비하는 땀샘을 목에 갖고 있다. 땀샘은 암컷이 새끼를 나는 때인 5월과 8월 사이에 가장 크고 활발해진다.[2]
시날로아사냥개박쥐는 시날로아주 남쪽 멕시코 서부와 유카탄 반도, 중앙아메리카와 트리니다드를 거쳐 콜롬비아 북부 지역부터 가이아나까지 지역에서 발견된다. 분포 지역 내의 건조 탈락성 숲과 열대 상록수 숲에서 서식한다. 해발 1000m 이하에서 주로 발견되지만 2400m와 같은 고지대에서 발견되기도 한다.[1]
2종의 아종이 알려져 있다.
시날로아사냥개박쥐의 먹이 78%는 나방으로 이루어져 있지만 딱정벌레와 노린재류도 섭취하며, 일부 날아다니는 곤충을 먹기도 한다.[2] 동굴에 매달려 생활하기도 하지만[3] 야자수나 인공 구조물의 균열이나 구멍 속에서 더 흔하게 발견된다. 최대 백여 마리씩 집단을 형성하는 것으로 추정된다.
그러나 각각의 집단은 홀로 사는 수컷들 또는 단일 성의 집단이 차지하고 있으며, 모든 암컷 집단에는 수컷들이 방문한다.[2] 대략 3월과 4월 사이에 번식을 하며 약 3달 후에 새끼를 낳는다. 대부분 한 마리를 낳고, 쌍둥이는 약 5%에 불과하다. 생후 6~8주 이후에 젖을 떼며, 암컷은 생후 첫 해에 성적으로 성숙해진다.[2]
.jpg){kind=small}
