Stenus bimaculatus - trumpasparnių (Staphylinidae) šeimos vabalas.
Apie 6 mm ilgio, juodas. Sutrumpėję antsparniai turi po geltoną apvalią dėmę viduryje. Per priešnugarėlę eina vagutė. Priešnugarėlė ir antsparniai tankiai taškuoti. Kojų šlaunys ir blauzdos rusvos. Akys stambios, užima visą šoninį galvos kraštą.
Vabalai plėšrūs, minta smulkiais nariuotakojais.
Aptinkamas drėgnuose buveinėse: pievose, pelkėse, drėgnuoe miškuose.
Lietuvoje neretas.
Stenus bimaculatus - trumpasparnių (Staphylinidae) šeimos vabalas.
Stenus bimaculatus adolah kumbang dari famili Staphylinidae. Spesies ko juo marupokan bagian dari ordo Coleoptera, kelas Insecta, filum Arthropoda, dan kingdom Animalia.
Kumbang iko biasonyo punyo elitra nan pendek.
Stenus bimaculatus adolah kumbang dari famili Staphylinidae. Spesies ko juo marupokan bagian dari ordo Coleoptera, kelas Insecta, filum Arthropoda, dan kingdom Animalia.
Kumbang iko biasonyo punyo elitra nan pendek.
Stenus bimaculatus – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny myśliczków (Steninae).
Gatunek ten został opisany w 1810 roku przez Leonarda Gyllenhaala[1].
Chrząszcz o ciele długości od 6 do 7 mm. Przedplecze ma nieco dłuższe niż szersze i nieco krótsze od pokryw. Na każdej z pokryw występuje czerwona plama położona za środkiem jej długości i w równej odległości od jej szwu i krawędzi bocznej. Początkowe tergity odwłoka mają pośrodku części nasadowych pojedyncze, krótkie listewki. Co najmniej cztery pierwsze tergity mają boczne brzegi odgraniczone szerokimi bruzdami. Odnóża nie są w całości czarne. Uda tylnej pary odnóży mają zatowkowate wcięcia o odstającym owłosieniu. Smukłe tylne stopy prawie dorównują długością goleniom[2].
Chrząszcz palearktyczny, rozprzestrzeniony w prawie całej Europie oraz Syberii, Armenii i Mongolii[1][3]. Występuje od nizin po niższe położenia górskie. Zasiedla błotniste pobrzeża wód i obszary bagniste, gdzie spotyka się go pod opadłymi liśćmi, innymi szczątkami roślinnymi i w napływkach[3]
Stenus bimaculatus – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny myśliczków (Steninae).
Gatunek ten został opisany w 1810 roku przez Leonarda Gyllenhaala.
Chrząszcz o ciele długości od 6 do 7 mm. Przedplecze ma nieco dłuższe niż szersze i nieco krótsze od pokryw. Na każdej z pokryw występuje czerwona plama położona za środkiem jej długości i w równej odległości od jej szwu i krawędzi bocznej. Początkowe tergity odwłoka mają pośrodku części nasadowych pojedyncze, krótkie listewki. Co najmniej cztery pierwsze tergity mają boczne brzegi odgraniczone szerokimi bruzdami. Odnóża nie są w całości czarne. Uda tylnej pary odnóży mają zatowkowate wcięcia o odstającym owłosieniu. Smukłe tylne stopy prawie dorównują długością goleniom.
Chrząszcz palearktyczny, rozprzestrzeniony w prawie całej Europie oraz Syberii, Armenii i Mongolii. Występuje od nizin po niższe położenia górskie. Zasiedla błotniste pobrzeża wód i obszary bagniste, gdzie spotyka się go pod opadłymi liśćmi, innymi szczątkami roślinnymi i w napływkach
