Staphylinus dimidiaticornis adolah kumbang dari famili Staphylinidae. Spesies ko juo marupokan bagian dari ordo Coleoptera, kelas Insecta, filum Arthropoda, dan kingdom Animalia.
Kumbang iko biasonyo punyo elitra nan pendek.
Staphylinus dimidiaticornis adolah kumbang dari famili Staphylinidae. Spesies ko juo marupokan bagian dari ordo Coleoptera, kelas Insecta, filum Arthropoda, dan kingdom Animalia.
Kumbang iko biasonyo punyo elitra nan pendek.
Kusak podkamieniec[1] (Staphylinus dimidiaticornis) – gatunek chrząszcza, z rodziny kusakowatych i podrodziny kusaków.
Takson ten opisany został w 1851 roku przez Maxa Gemmingera jako odmiana kusaka czerwonopokrywego[2].
Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 16 do 24 mm, ubarwionym czarno z brunatnoczerwonymi pokrywami. Głowa jest z tyłu niezwężona, gęsto i delikatnie punktowana, o czarno owłosionych skroniach. Czułki są u nasady czerwone, ale od szóstego członu sczerniałe, na szczycie prawie czarne. Przedplecze ma delikatne, gęsto rozmieszczone punkty z mikroskopijnymi guzkami. Tylny brzeg przedplecza zaopatrzony jest w obwódkę ze złocistych włosków. Owłosienie tarczki jest czarne. Odwłok ma na bokach nasadowych części trzech początkowych tergitów i na tergitach końcowych po plamce ze żółtozłocistego (u aberracji opisanej jako brunneimaculatus brunatnego) owłosienia, jednak rozmiary tych plamek są zredukowane, a czasem mogą być one zupełnie zanikłe[3].
Zasiedla tereny otwarte, skraje lasów i widne lasy, od terenów nizinnych po górskie. Bytuje w ściółce leśnej, pod kamieniami i w odchodach. Poluje na różne bezkręgowce glebowe[3][4]. Penetruje ściółkę w poszukiwaniu larw i poczwarek owadów, dżdżownic i wijów[1]. Rójkę odbywa w maju i czerwcu[3].
Owad palearktyczny, znany z Portugalii, Hiszpanii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Luksemburga, Belgii, Holandii, Niemiec, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Słowenii, Chorwacji, Bułgarii, Grecji, Rosji, wschodniej Palearktyki[5] i Indii[2]. W Polsce rzadki[4].
Kusak podkamieniec (Staphylinus dimidiaticornis) – gatunek chrząszcza, z rodziny kusakowatych i podrodziny kusaków.
Takson ten opisany został w 1851 roku przez Maxa Gemmingera jako odmiana kusaka czerwonopokrywego.
Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 16 do 24 mm, ubarwionym czarno z brunatnoczerwonymi pokrywami. Głowa jest z tyłu niezwężona, gęsto i delikatnie punktowana, o czarno owłosionych skroniach. Czułki są u nasady czerwone, ale od szóstego członu sczerniałe, na szczycie prawie czarne. Przedplecze ma delikatne, gęsto rozmieszczone punkty z mikroskopijnymi guzkami. Tylny brzeg przedplecza zaopatrzony jest w obwódkę ze złocistych włosków. Owłosienie tarczki jest czarne. Odwłok ma na bokach nasadowych części trzech początkowych tergitów i na tergitach końcowych po plamce ze żółtozłocistego (u aberracji opisanej jako brunneimaculatus brunatnego) owłosienia, jednak rozmiary tych plamek są zredukowane, a czasem mogą być one zupełnie zanikłe.
Zasiedla tereny otwarte, skraje lasów i widne lasy, od terenów nizinnych po górskie. Bytuje w ściółce leśnej, pod kamieniami i w odchodach. Poluje na różne bezkręgowce glebowe. Penetruje ściółkę w poszukiwaniu larw i poczwarek owadów, dżdżownic i wijów. Rójkę odbywa w maju i czerwcu.
Owad palearktyczny, znany z Portugalii, Hiszpanii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Luksemburga, Belgii, Holandii, Niemiec, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Słowenii, Chorwacji, Bułgarii, Grecji, Rosji, wschodniej Palearktyki i Indii. W Polsce rzadki.
