dcsimg
Image of Brachinus (Brachynolomus) explodens Duftschmid 1812
Creatures » » Animal » » Arthropods » » Hexapods » Insects » Winged Insects » » Endopterygotes » Beetles » » Ground Beetles »

Brachinus (Brachynolomus) explodens Duftschmid 1812

Strzel bombardier ( Polish )

provided by wikipedia POL
Brachinus explodens Systematyka Domena eukarionty Królestwo zwierzęta Typ stawonogi Gromada owady Podgromada owady uskrzydlone Rząd chrząszcze Podrząd chrząszcze drapieżne Rodzina biegaczowate Podrodzina Brachininae Rodzaj Brachinus Gatunek strzel bombardier

Strzel bombardier, strzel kanonier (Brachinus explodens) - niewielki (7–8 mm) drapieżny chrząszcz z rodziny biegaczy (Brachynus). Lubi nasłonecznione, suche zbocza, miedze, ugory oraz kamieniste stepy[1].

W sytuacji zagrożenia wytryskuje żrącą ciecz o temperaturze 100oC w stronę napastnika, którym najczęściej jest ropucha lub żaba. W odwłoku tych owadów znajduje się woreczek wypełniony 25% nadtlenkiem wodoru i 10% hydrochinonem. W sytuacji zagrożenia, po przepchnięciu tej mieszaniny do komory, w której znajdują się enzymy: katalaza i peroksydaza następuje silnie egzotermiczna reakcja utleniania hydrochinonów do chinonów. Wrząca ciecz zostaje gwałtownie wyrzucona z komory w stronę drapieżnika. Ciecz ta nigdy nie osiąga temperatury wrzenia w ciele owada[potrzebny przypis].

Przypisy

  1. Onet – Jesteś na bieżąco, www.makrofotografia-owady.republika.pl [dostęp 2018-04-07] .

Zobacz też

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Strzel bombardier: Brief Summary ( Polish )

provided by wikipedia POL

Strzel bombardier, strzel kanonier (Brachinus explodens) - niewielki (7–8 mm) drapieżny chrząszcz z rodziny biegaczy (Brachynus). Lubi nasłonecznione, suche zbocza, miedze, ugory oraz kamieniste stepy.

W sytuacji zagrożenia wytryskuje żrącą ciecz o temperaturze 100oC w stronę napastnika, którym najczęściej jest ropucha lub żaba. W odwłoku tych owadów znajduje się woreczek wypełniony 25% nadtlenkiem wodoru i 10% hydrochinonem. W sytuacji zagrożenia, po przepchnięciu tej mieszaniny do komory, w której znajdują się enzymy: katalaza i peroksydaza następuje silnie egzotermiczna reakcja utleniania hydrochinonów do chinonów. Wrząca ciecz zostaje gwałtownie wyrzucona z komory w stronę drapieżnika. Ciecz ta nigdy nie osiąga temperatury wrzenia w ciele owada[potrzebny przypis].

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL