Paraxenodermus borneensis (common names: Borneo red snake, Stolickza's stream snake) is a species of snake in the family Xenodermatidae.[1][2][3] It is endemic to Borneo and known from Sabah, Sarawak (Malaysia), and West and Central Kalimantan (Indonesia).[1] The holotype was collected from Mount Kinabalu by Richard Hanitsch.
Paraxenodermus borneensis (common names: Borneo red snake, Stolickza's stream snake) is a species of snake in the family Xenodermatidae. It is endemic to Borneo and known from Sabah, Sarawak (Malaysia), and West and Central Kalimantan (Indonesia). The holotype was collected from Mount Kinabalu by Richard Hanitsch.
Stoliczkaia borneensis Stoliczkaia generoko animalia da. Narrastien barruko Colubridae familian sailkatuta dago.
Stoliczkaia borneensis Stoliczkaia generoko animalia da. Narrastien barruko Colubridae familian sailkatuta dago.
Stoliczkia borneensis Stoliczkia generoko animalia da. Narrastien barruko Xenodermatidae familian sailkatuta dago.
Stoliczkia borneensis Stoliczkia generoko animalia da. Narrastien barruko Xenodermatidae familian sailkatuta dago.
Stoliczkia borneensis est une espèce de serpents de la famille des Xenodermatidae[1].
Cette espèce est endémique de Bornéo[1]. Elle se rencontre au Sabah en Malaisie et au Kalimantan en Indonésie.
Son nom d'espèce, composé de borne[o] et du suffixe latin -ensis, « qui vit dans, qui habite », lui a été donné en référence au lieu de sa découverte.
Stoliczkia borneensis est une espèce de serpents de la famille des Xenodermatidae.
Multimedia w Wikimedia Commons Stoliczkia borneensis – gatunek węża z rodziny połozowatych. Osiąga maksymalną długość 75 cm. Znany jedynie z trzech okazów[1]. Biologia tego zwierzęcia jest nieznana, wiadomo, że zamieszkuje lesiste biotopy. Zasięg występowania jest endemiczny i obejmuje góry Trus Madi i Kinabalu w stanie Sabah na Borneo[2]. Gatunek opisany przez George'a Alberta Boulengera w 1899 roku. Nazwa rodzajowa honoruje morawskiego przyrodnika i badacza fauny Indii, Ferdinanda Stoliczkę (1838–1874).
Charakterystyczną cechą S. borneensis są poletka nieosłoniętej łuskami skóry na grzbietowej powierzchni ciała. Głowa wyraźnie oddzielona; reszta ciała wąska i spłaszczona bocznie. Barwa czerwonawa, brązowoczerwona lub szara. Wzdłuż ciała ciągną się trzy rzędy sinawych, granatowych lub czarnych plam[2]. Tarczka dziobowa średniej wielkości, niewidoczna z góry, trójkątna. Tarczki przedczołowe duże, oddzielone od tarczek czołowych i nadocznych szeregiem drobnych łusek. Tarczka czołowa większa w wymiarze górno-dolnym niż poprzecznym. Oczy duże, z poprzecznie eliptyczną źrenicą, obrzeżone tarczką nadoczną, dwiema lub trzema tarczkami przedocznymi i piątą tarczką wargową oraz 7-8 drobnymi łuskami. Nozdrza duże[3].
Stoliczkia borneensis – gatunek węża z rodziny połozowatych. Osiąga maksymalną długość 75 cm. Znany jedynie z trzech okazów. Biologia tego zwierzęcia jest nieznana, wiadomo, że zamieszkuje lesiste biotopy. Zasięg występowania jest endemiczny i obejmuje góry Trus Madi i Kinabalu w stanie Sabah na Borneo. Gatunek opisany przez George'a Alberta Boulengera w 1899 roku. Nazwa rodzajowa honoruje morawskiego przyrodnika i badacza fauny Indii, Ferdinanda Stoliczkę (1838–1874).
Charakterystyczną cechą S. borneensis są poletka nieosłoniętej łuskami skóry na grzbietowej powierzchni ciała. Głowa wyraźnie oddzielona; reszta ciała wąska i spłaszczona bocznie. Barwa czerwonawa, brązowoczerwona lub szara. Wzdłuż ciała ciągną się trzy rzędy sinawych, granatowych lub czarnych plam. Tarczka dziobowa średniej wielkości, niewidoczna z góry, trójkątna. Tarczki przedczołowe duże, oddzielone od tarczek czołowych i nadocznych szeregiem drobnych łusek. Tarczka czołowa większa w wymiarze górno-dolnym niż poprzecznym. Oczy duże, z poprzecznie eliptyczną źrenicą, obrzeżone tarczką nadoczną, dwiema lub trzema tarczkami przedocznymi i piątą tarczką wargową oraz 7-8 drobnymi łuskami. Nozdrza duże.
