Multimedia w Wikimedia Commons Stoliczkia borneensis – gatunek węża z rodziny połozowatych. Osiąga maksymalną długość 75 cm. Znany jedynie z trzech okazów[1]. Biologia tego zwierzęcia jest nieznana, wiadomo, że zamieszkuje lesiste biotopy. Zasięg występowania jest endemiczny i obejmuje góry Trus Madi i Kinabalu w stanie Sabah na Borneo[2]. Gatunek opisany przez George'a Alberta Boulengera w 1899 roku. Nazwa rodzajowa honoruje morawskiego przyrodnika i badacza fauny Indii, Ferdinanda Stoliczkę (1838–1874).
Charakterystyczną cechą S. borneensis są poletka nieosłoniętej łuskami skóry na grzbietowej powierzchni ciała. Głowa wyraźnie oddzielona; reszta ciała wąska i spłaszczona bocznie. Barwa czerwonawa, brązowoczerwona lub szara. Wzdłuż ciała ciągną się trzy rzędy sinawych, granatowych lub czarnych plam[2]. Tarczka dziobowa średniej wielkości, niewidoczna z góry, trójkątna. Tarczki przedczołowe duże, oddzielone od tarczek czołowych i nadocznych szeregiem drobnych łusek. Tarczka czołowa większa w wymiarze górno-dolnym niż poprzecznym. Oczy duże, z poprzecznie eliptyczną źrenicą, obrzeżone tarczką nadoczną, dwiema lub trzema tarczkami przedocznymi i piątą tarczką wargową oraz 7-8 drobnymi łuskami. Nozdrza duże[3].
Stoliczkia borneensis – gatunek węża z rodziny połozowatych. Osiąga maksymalną długość 75 cm. Znany jedynie z trzech okazów. Biologia tego zwierzęcia jest nieznana, wiadomo, że zamieszkuje lesiste biotopy. Zasięg występowania jest endemiczny i obejmuje góry Trus Madi i Kinabalu w stanie Sabah na Borneo. Gatunek opisany przez George'a Alberta Boulengera w 1899 roku. Nazwa rodzajowa honoruje morawskiego przyrodnika i badacza fauny Indii, Ferdinanda Stoliczkę (1838–1874).
Charakterystyczną cechą S. borneensis są poletka nieosłoniętej łuskami skóry na grzbietowej powierzchni ciała. Głowa wyraźnie oddzielona; reszta ciała wąska i spłaszczona bocznie. Barwa czerwonawa, brązowoczerwona lub szara. Wzdłuż ciała ciągną się trzy rzędy sinawych, granatowych lub czarnych plam. Tarczka dziobowa średniej wielkości, niewidoczna z góry, trójkątna. Tarczki przedczołowe duże, oddzielone od tarczek czołowych i nadocznych szeregiem drobnych łusek. Tarczka czołowa większa w wymiarze górno-dolnym niż poprzecznym. Oczy duże, z poprzecznie eliptyczną źrenicą, obrzeżone tarczką nadoczną, dwiema lub trzema tarczkami przedocznymi i piątą tarczką wargową oraz 7-8 drobnymi łuskami. Nozdrza duże.
