Calcarius a zo ur genad e rummatadur an evned, krouet e 1802 gant al loenoniour alaman Johann Matthäus Bechstein (1757-1822).
Tri spesad golvaneged a ya d'ober ar genad :
Pemp (5) isspesad dezhe en holl.
Calcarius a zo ur genad e rummatadur an evned, krouet e 1802 gant al loenoniour alaman Johann Matthäus Bechstein (1757-1822).
Calcarius és un gènere d'ocells de la família dels calcàrids (Calcariidae ).
Segons la Classificació del Congrés Ornitològic Internacional (versió 2.5, 2010) aquest gènere està format per tres espècies:
Calcarius (sporeværlingeslægten) er en lille slægt af spurvefugle, hvor alle arter er udbredt i Nordamerika og arten lapværling desuden i det nordlige Eurasien. Vingerne er spidse og halen kort og kløftet. Arterne har kraftige, svagt buede kløer, og bagtåens klo er mindst lige så lang som selve bagtåen. Næbbet er forholdsvis lille.
Navnet Calcarius kommer af latinske ord calcar, der betyder spore. Det hentyder til bagtåens lange klo.
De tre arter i slægten Calcarius:
Calcarius (sporeværlingeslægten) er en lille slægt af spurvefugle, hvor alle arter er udbredt i Nordamerika og arten lapværling desuden i det nordlige Eurasien. Vingerne er spidse og halen kort og kløftet. Arterne har kraftige, svagt buede kløer, og bagtåens klo er mindst lige så lang som selve bagtåen. Næbbet er forholdsvis lille.
Navnet Calcarius kommer af latinske ord calcar, der betyder spore. Det hentyder til bagtåens lange klo.
Die Spornammern (Calcarius) sind eine Vogelgattung aus der Familie der Sporn- und Schneeammern (Calcariidae). Namensgebend ist die lange Kralle an der Hinterzehe, der „Sporn“.
Die Typusart Spornammer (Calcarius lapponicus) ist zirkumpolar in einem Gürtel, der das gesamte subarktische Eurasien und Nordamerika umspannt, vertreten und überwintert in den nördlichen gemäßigten Zonen. Als Wintergast sind sie auch in Deutschland regelmäßig vertreten. Die anderen beiden Arten kommen ausschließlich in bestimmten Gebieten Nordamerikas vor.
Die Vögel sind typische Bewohner offener Landschaftsformen. Dort findet man sie gewöhnlich auf dem Boden umherlaufend auf Nahrungssuche. Die Nahrung besteht vor allem aus Insekten und Sämereien.[1][2] Die Männchen tragen ihren Territorialgesang auch in kurzen Singflügen vor. Insgesamt sind die Spornammern in ihrer Lebensweise typische Vertreter der Familie der Sporn- und Schneeammern.
Das Gefieder weist meist braune, graue und weiße Bereiche auf. Das Brutkleid der Männchen ist bei allen Arten wesentlich prächtiger und kontrastreicher als das Schlichtkleid und das Gefieder der Weibchen und Jungvögel.
Der Name der Gattung Calcarius stammt vom lateinischen calcar, „Sporn“.[3]
Die Weißkehl-Spornammer (Rhyncophanes mccownii) wurde früher auch in die Gattung Calcarius gestellt. Molekulargenetische Untersuchungen haben aber gezeigt, dass sie näher mit den Schneeammern verwandt ist. Daher wird sie nun in der monotypischen Gattung Rhyncophanes geführt.
Die Spornammern (Calcarius) sind eine Vogelgattung aus der Familie der Sporn- und Schneeammern (Calcariidae). Namensgebend ist die lange Kralle an der Hinterzehe, der „Sporn“.
Die Typusart Spornammer (Calcarius lapponicus) ist zirkumpolar in einem Gürtel, der das gesamte subarktische Eurasien und Nordamerika umspannt, vertreten und überwintert in den nördlichen gemäßigten Zonen. Als Wintergast sind sie auch in Deutschland regelmäßig vertreten. Die anderen beiden Arten kommen ausschließlich in bestimmten Gebieten Nordamerikas vor.
Die Vögel sind typische Bewohner offener Landschaftsformen. Dort findet man sie gewöhnlich auf dem Boden umherlaufend auf Nahrungssuche. Die Nahrung besteht vor allem aus Insekten und Sämereien. Die Männchen tragen ihren Territorialgesang auch in kurzen Singflügen vor. Insgesamt sind die Spornammern in ihrer Lebensweise typische Vertreter der Familie der Sporn- und Schneeammern.
Das Gefieder weist meist braune, graue und weiße Bereiche auf. Das Brutkleid der Männchen ist bei allen Arten wesentlich prächtiger und kontrastreicher als das Schlichtkleid und das Gefieder der Weibchen und Jungvögel.
Der Name der Gattung Calcarius stammt vom lateinischen calcar, „Sporn“.
The longspurs, genus Calcarius, are a group of birds in the family Calcariidae. The name refers to the long claw on the hind toe of each foot. The genus formerly included the thick-billed longspur, Rhyncophanes mccownii, which is now placed in a separate genus.
These are chunky ground-feeding birds with long wings which are usually seen in open areas. Males declare ownership of a territory by singing during short flights over it. The male's breeding plumage is much brighter than his winter plumage. These birds gather in large flocks in winter. The longspurs are all found in North America; the Lapland longspur, or Lapland bunting, is also found in Europe and Asia.
The species are:
The genus name Calcarius is from Latin calcaria, "spurs".[1]
The longspurs, genus Calcarius, are a group of birds in the family Calcariidae. The name refers to the long claw on the hind toe of each foot. The genus formerly included the thick-billed longspur, Rhyncophanes mccownii, which is now placed in a separate genus.
These are chunky ground-feeding birds with long wings which are usually seen in open areas. Males declare ownership of a territory by singing during short flights over it. The male's breeding plumage is much brighter than his winter plumage. These birds gather in large flocks in winter. The longspurs are all found in North America; the Lapland longspur, or Lapland bunting, is also found in Europe and Asia.
La Longspuruloj estas populara nomo kiu atribuiĝas al la birdospecioj de la genroj Calcarius kaj Rhyncophanes, tio estas grupo de birdoj de la familio de Emberizedoj. La nomo aludas al la longa ungo de la malantaŭa fingro de ĉiu piedo.
Tiuj estas diketaj surgrunde manĝantaj birdoj kun longaj flugiloj kiuj estas vidataj kutime en malfermaj areoj. Maskloj proklamas posedon de teritorio per kanto dum mallongaj flugoj super ĝi. La maskla reprodukta plumaro estas multe pli brila ol sia vintra plumaro. Tiuj birdoj ariĝas en grandaj aroj vintre. La longspuruloj troviĝas ĉiuj en Nordameriko; la Laponemberizo, aŭ Lapona longspurulo, troviĝas ankaŭ en Eŭropo kaj Azio.
La plena listo de specio estas la jena:
Calcarius es un género de aves paseriformes en la familia Calcariidae.
El género contiene las siguientes especies:[1]
Calcarius es un género de aves paseriformes en la familia Calcariidae.
Lapinsirkut (Calcarius) eli aiemmalta nimeltään preeriasirkut on pulmusten heimoon kuuluva varpuslintusuku. Aikaisemmin suku luettiin sirkkujen heimoon.
Preeriasirkut elävät etupäässä avomailla: preerialla, nevoilla ja palsasoilla, tunturien puuttomilla rinteillä sekä viljelys- ja laidunmailla. Ne ovat kooltaan muiden sirkkujen luokkaa. Suvussa on 3 lajia[2]. Kolme lajia elää pelkästään Pohjois-Amerikassa, yksi laji myös Euraasian pohjoisosissa.
Koiras ilmoittaa reviirinsä esittämällä laululentoa. Koiraan juhlapuku on kirkkaamman värinen kuin talvinen peruspuku. Pesä on maassa kasvillisuuden suojassa. Preeriasirkut ovat muuttolintuja.
Lapinsirkut (Calcarius) eli aiemmalta nimeltään preeriasirkut on pulmusten heimoon kuuluva varpuslintusuku. Aikaisemmin suku luettiin sirkkujen heimoon.
Preeriasirkut elävät etupäässä avomailla: preerialla, nevoilla ja palsasoilla, tunturien puuttomilla rinteillä sekä viljelys- ja laidunmailla. Ne ovat kooltaan muiden sirkkujen luokkaa. Suvussa on 3 lajia. Kolme lajia elää pelkästään Pohjois-Amerikassa, yksi laji myös Euraasian pohjoisosissa.
Koiras ilmoittaa reviirinsä esittämällä laululentoa. Koiraan juhlapuku on kirkkaamman värinen kuin talvinen peruspuku. Pesä on maassa kasvillisuuden suojassa. Preeriasirkut ovat muuttolintuja.
Calcarius est un genre de passereaux de la famille des Calcariidae. Les espèces de ce genre étaient auparavant appelées bruants mais sont désormais des plectrophanes[1].
Selon la classification du Congrès ornithologique international (version 2.6, 2010) :
Calcarius est un genre de passereaux de la famille des Calcariidae. Les espèces de ce genre étaient auparavant appelées bruants mais sont désormais des plectrophanes.
Calcarius Bechstein, 1802 è un genere di uccelli passeriformi della famiglia Calcariidae[1].
Il nome scientifico del genere, Calcarius, deriva dal latino e significa sperone, in riferimento all'unghia particolarmente sviluppata del dito posteriore della zampa.
Al genere vengono ascritti uccelli di piccola taglia (13,5–17 cm), dall'aspetto robusto e massiccio, muniti di testa squadrata, corto becco conico, ali appuntite e coda lievemente forcuta.
Il piumaggio mostra dimorfismo sessuale, che diviene evidente in particolar modo dopo la muta di primavera, quando i maschi acquisiscono la livrea nuziale: mentre durante l'invero la livrea è sobria e dominata dal bruno, scon screziature ianche, brune o nere nell'area dorsale, durante la stagione calda i maschi presentano area ventrale biancastra o rossiccia a seconda della specie, faccia nera o con segni (sopracciglio, mustacchio, calotta) di questo colore e nuca di color nocciola.
Le specie del genere Calcarius sono uccelli diurni e gregari, che all'infuori della stagione degli amori vivono in stormi anche numericamente cospicui (spesso in associazione fra loro o con altri generi di uccelli dalle abitudini di vita simili): il loro cibo è composto principalmente da semi di piante erbacee, ma durante la riproduzione la dieta viene integrata da una cospicua porzione di insetti volanti per far fronte all'accresciuto fabbisogno energetico.
Si tratta di uccelli monogami che nidificano al suolo, con la femmina che si occupa di costruire il nido e di covare, mentre il maschio delimita e difende l'area attorno al nido: l'allevamento della prole viene condiviso da ambedue i partner. Tutte le specie si riproducono in estate, data anche l'ostilità del loro areale nei periodi freddi.
Il genere ha distribuzione olartica: solo lo zigolo di Lapponia però vive anche in Eurasia, mentre le tre specie abitano il Nordamerica.
Tutti gli zigoli del genere Calcarius sono migratori e tendono a svernare a sud (Grandi Pianure e steppa centroasiatica, con lo zigolo ornato che si spinge fino al Messico centrale) con l'approssimarsi dell'inverno, passando invece nelle aree costiere boreali l'estate.
Al genere vengono ascritte tre specie[1]:
Nell'ambito della famiglia Calcariidae, il genere occupa un proprio clade basale rispetto agli altri due[2].
Calcarius Bechstein, 1802 è un genere di uccelli passeriformi della famiglia Calcariidae.
Arktikas stērstes (Calcarius) ir Arktikas stērstu dzimtas (Calcariidae) ģints, kas apvieno 3 vidēja auguma dziedātājputnu sugas.[1] Visas sugas sastopamas Ziemeļamerikā (Kanādā un ASV), bet Lapzemes stērste arī Eiropā un Āzijā.[1] Latvijā sastopama viena Arktikas stērstu ģints suga — Lapzemes stērste (Calcarius lapponicus).[2]
Arktikas stērstes ir kompakti, vidēji lieli zvirbuļveidīgie putni ar proporcionāli gariem spārniem, īsu knābi un garu, slaidu piesi. Šīs grupas putniem raksturīgs dzimumu dimorfisms, un tēviņi ir daudz košāki nekā mātītes.[3] Visas trīs sugas ir apmēram vienādi lielas. Mazākā ģintī ir bērkakla stērste (Calcarius ornatus), kuras ķermeņa garums ir 13—16 cm, svars 18—23 g.[4] Lielākā ir Lapzemes stērste, kuras ķermeņa garums ir 15,5—17 cm, svars 22—35 g.[5]
Ligzdošanas sezonas laikā tēviņš nostiprina savu teritorijas, dziedot un lidojot tai pāri. Uzturas atklātās ainavās, barojas uz zemes ar sēklām. Arktikas stērstes ir spēcīgas lidotājas, tās ir gājputni un mēdz klejot. Migrācijas laikā un ziemas periodā uzturas lielos baros.[3]
Arktikas stērstes (Calcarius) ir Arktikas stērstu dzimtas (Calcariidae) ģints, kas apvieno 3 vidēja auguma dziedātājputnu sugas. Visas sugas sastopamas Ziemeļamerikā (Kanādā un ASV), bet Lapzemes stērste arī Eiropā un Āzijā. Latvijā sastopama viena Arktikas stērstu ģints suga — Lapzemes stērste (Calcarius lapponicus).
Calcarius is een geslacht van vogels uit de familie van de kardinaalachtigen (Calcariidae).[1] De wetenschappelijke naam van het geslacht is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1802 door Bechstein.
De volgende soorten zijn bij het geslacht ingedeeld:[1]
Calcarius is een geslacht van vogels uit de familie van de kardinaalachtigen (Calcariidae). De wetenschappelijke naam van het geslacht is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1802 door Bechstein.
Multimedia w Wikimedia Commons Calcarius – rodzaj ptaka z rodziny poświerek (Calcariidae).
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Ameryce Północnej[3].
Długość ciała 14-17 cm, masa ciała 17-35 g[4].
Nazwa rodzajowa pochodzi od łacińskiego słowa calcaria – „ostrogi” (calcar, calcaris – „ostroga” (calx, calcis – „pięta”))[5].
Fringilla lapponica Linnaeus
Według najnowszych badań filogenetycznych należąca wcześniej do tego taksonu poświerka preriowa jest bliżej spokrewniona z gatunkami z Plectrophenax i została umieszczona w monotypowym rodzaju Rhynchophanes[6][7][8]. Do rodzaju należą następujące gatunki[9]:
Lappsparvar (Calcarius) är ett släkte med fåglar som idag placeras i familjen sporrsparvar (Calcariidae).
Släktets vetenskapliga namn kommer av latinets calcar som betyder "sporre", och släktnamnet kan översättas med "sporrförsedd".
Lappsparvarna har traditionellt placerats inom den ganska stora familjen fältsparvar (Emberizidae) men data från genetiska undersökningar visar att släktet tillsammans med de två arterna inom släktet Plectrophenax och prärielappsparven (Rhynchophanes mccownii) inte har sina närmsta släktingar inom fältsparvsfamiljen utan istället utgör den egna familjen sporrsparvar (Calcariidae).[1][2]
Under en period placerades prärielappsparven inom släktet men DNA-studier visar att den är närmre besläktad med arterna i släktet Plectrophenax än vad de övriga arterna inom Calcarius är. Därför placeras prärielappsparven i det egna släktet Rhynchophanes för att bättre beskriva släktförhållandena och undvika att släktet Calcarius blir parafyletiskt.[2]
Släktet består av tre arter:
Två av släktets arter förekommer bara i Nordamerika och dessa delas vanligtvis inte upp i några underarter medan lappsparven (C. lapponicus) har en cirkumpolär utbredning och delas vanligtvis upp i fem underarter. De är alla flyttfåglar som uppträder i större flockar om vintern.
Detta släkte består av kraftiga fåglar som födosöker på marken. De har långa vingar och de ses ofta i öppna biotoper. Den adulta hanen hävdar sitt revir genom sångflykt och hans häckningsdräkt är kraftfull och kontrastrik till skillnad från den mer brunmelerade och kamouflagefärgade vinterdräkten.
Lappsparvar (Calcarius) är ett släkte med fåglar som idag placeras i familjen sporrsparvar (Calcariidae).
Це незавершена стаття з орнітології.Calcarius là một chi chim trong họ Calcariidae.[1]
Calcarius là một chi chim trong họ Calcariidae.
Подорожники[1] (лат. Calcarius) — род воробьиных птиц из семейства подорожниковых (Calcariidae)[2].
На февраль 2018 года в род включают 3 вида[2]:
Расписной и украшенный подорожники являются сестринскими таксонами[3]. Лапландский вид, скорее всего, отделился от предков расписного и украшенного подорожников в начале плиоцена (6,2—4,4 млн лет назад). Хотя внешне птицы отличаются друг от друга, расписной и украшенный подорожники, скорее всего, разделились около 2—1,5 млн лет назад в начале плейстоцена.
Ранее в род включали бурогрудого подорожника, но теперь его выделяют в отдельный род Rhynchophanes[2].
Подорожники (лат. Calcarius) — род воробьиных птиц из семейства подорожниковых (Calcariidae).
