dcsimg

Burzyk żółtodzioby ( Polish )

provided by wikipedia POL
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
 src=
Calonectris diomedea

Burzyk żółtodzioby (Calonectris diomedea) – gatunek dużego ptaka oceanicznego z rodziny burzykowatych (Procellariidae).

Dawniej uznawany za jeden gatunek z burzykiem dużym (C. borealis) oraz burzykiem zielonoprzylądkowym (C. edwardsii)[3].

Morfologia
Wierzch ciała szarobrązowy, pióra grzbietu oraz górną część ogona wyróżniają jaśniejsze krawędzie piór. Spód ciała biały. Ogon ciemny od spodu. Skrzydła od spodu białe z ciemnymi krawędziami i końcówką skrzydła. Dziób solidny, mocno zagięty, żółty z ciemniejszą końcówką. Od innych burzyków odróżnia go jednolicie biała barwa spodu ciała i jednolite upierzenie głowy, połączone z mocną budową ciała[3].
Wymiary średnie
  • Długość ciała ok. 44-49 cm[3]
  • Rozpiętość skrzydeł 117-135 cm[3]
  • Masa ciała ok. 544[3]–1060[4] g
Zasięg występowania
Gnieździ się na wybrzeżach Morza Śródziemnego. Zimuje głównie we wschodniej części tropikalnych stref Atlantyku Okazjonalnie gnieździł się też na Wyspach Selvagens[3].
Biotop
Otwarte morze i ocean[3]. Jedynie w sezonie lęgowym przebywa na nagich przybrzeżnych wysepkach, gdzie zajmuje klify, jaskinie i zbiorowiska kamieni[5].
Gniazdo
Gnieździ się kolonijnie. Lęgi rozpoczynają się w kwietniu, choć do kolonii burzyki powracają już w lutym[3]. Gniazdo mieści się w norze lub na końcu szczeliny skalnej; może znajdować się do 1 m od nory. Występuje silna konkurencja o miejsca lęgowe. Monogamiczny; często pary zajmują te same gniazdo przez kolejne lata[4].
Jaja
W zniesieniu jedno jajo, składane na nagiej ziemi lub stercie kamyków i muszli[4].
Wysiadywanie i młode
Jajo wysiadywane jest przez okres około 52–56 dni przez obydwoje rodziców. Ptaki zmieniają się co 6–8 dni wysiadywania. Pisklęta klują się pokryte szaro-brązowym puchem. Zarówno młode, jak i rodzice bronią się zwracając z żołądka oleistą ciecz. Dorosłe ptaki opiekują się młodym przez około 100 dni. Dojrzałość płciową burzyki żółtodziobe osiągają po 7–13 latach życia[4].
Pożywienie
Ryby, skorupiaki, głowonogi[4]; zjadają również odpadki wyrzucone przez załogę kutrów rybackich[4][5].
Ochrona
W Polsce podlega ścisłej ochronie gatunkowej[6].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Calonectris diomedea, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Calonectris diomedea. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).
  3. a b c d e f g h Carboneras, C., Jutglar, F. & Kirwan, G.M.: Scopoli’s Shearwater (Calonectris diomedea). W: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2016. [dostęp 27 kwietnia 2016].
  4. a b c d e f Cory's shearwater (Calonectris diomedea). Wildscreen Arkive. [dostęp 27 kwietnia 2016].
  5. a b Scopoli's Shearwater Calonectris diomedea. BirdLife International. [dostęp 27 kwietnia 2016].
  6. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2014 r. poz. 1348).
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Burzyk żółtodzioby: Brief Summary ( Polish )

provided by wikipedia POL
 src= Calonectris diomedea

Burzyk żółtodzioby (Calonectris diomedea) – gatunek dużego ptaka oceanicznego z rodziny burzykowatych (Procellariidae).

Dawniej uznawany za jeden gatunek z burzykiem dużym (C. borealis) oraz burzykiem zielonoprzylądkowym (C. edwardsii).

Morfologia Wierzch ciała szarobrązowy, pióra grzbietu oraz górną część ogona wyróżniają jaśniejsze krawędzie piór. Spód ciała biały. Ogon ciemny od spodu. Skrzydła od spodu białe z ciemnymi krawędziami i końcówką skrzydła. Dziób solidny, mocno zagięty, żółty z ciemniejszą końcówką. Od innych burzyków odróżnia go jednolicie biała barwa spodu ciała i jednolite upierzenie głowy, połączone z mocną budową ciała. Wymiary średnie Długość ciała ok. 44-49 cm Rozpiętość skrzydeł 117-135 cm Masa ciała ok. 544–1060 g Zasięg występowania Gnieździ się na wybrzeżach Morza Śródziemnego. Zimuje głównie we wschodniej części tropikalnych stref Atlantyku Okazjonalnie gnieździł się też na Wyspach Selvagens. Biotop Otwarte morze i ocean. Jedynie w sezonie lęgowym przebywa na nagich przybrzeżnych wysepkach, gdzie zajmuje klify, jaskinie i zbiorowiska kamieni. Gniazdo Gnieździ się kolonijnie. Lęgi rozpoczynają się w kwietniu, choć do kolonii burzyki powracają już w lutym. Gniazdo mieści się w norze lub na końcu szczeliny skalnej; może znajdować się do 1 m od nory. Występuje silna konkurencja o miejsca lęgowe. Monogamiczny; często pary zajmują te same gniazdo przez kolejne lata. Jaja W zniesieniu jedno jajo, składane na nagiej ziemi lub stercie kamyków i muszli. Wysiadywanie i młode Jajo wysiadywane jest przez okres około 52–56 dni przez obydwoje rodziców. Ptaki zmieniają się co 6–8 dni wysiadywania. Pisklęta klują się pokryte szaro-brązowym puchem. Zarówno młode, jak i rodzice bronią się zwracając z żołądka oleistą ciecz. Dorosłe ptaki opiekują się młodym przez około 100 dni. Dojrzałość płciową burzyki żółtodziobe osiągają po 7–13 latach życia. Pożywienie Ryby, skorupiaki, głowonogi; zjadają również odpadki wyrzucone przez załogę kutrów rybackich. Ochrona W Polsce podlega ścisłej ochronie gatunkowej.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL