Die Alaotra-dobbertjie (Tachybaptus rufolavatus) was 'n Malagassiese dobbertjie wat op die Alaotra-meer in Madagaskar en ook die omliggende mere voorgekom het. Die voël is vir die laaste keer in 1985 gesien en is in Mei 2010 as uitgesterf verklaar.[2][3] Die bevolkings van die Alaotra-dobbertjie het gedurende die 20ste eeu afgeneem, hoofsaaklik te wyte aan stroping, habitatvernietiging en roofdiere.
Hierdie dobbertjies was middelgrootte voëls met klein vlerke - die vlerke was so klein dat daar geglo word dat hulle nie ver kon vlieg nie, wat moontlik tot hul klein verspreidingsgebied bygedra het.
In Desember 1982 is twaalf Alaotra-dobbertjies op die Alaotra-meer gesien en twee ander weer in September 1985. Voëls wat as Alaotra-dobbertjies beskryf is, is ook in 1985, 1986 en 1988 gesien, maar daar word geglo dat hierdie voëls basters was wat met 'n ander dobbertjiespesies gekruis was. Ondersoeke in 1999 en 2000 kon geen ander individue vind nie en die voëls is sedertdien as waarskynlik uitgesterf beskou. Met 'n opdatering van die IUBN se Rooi Lys van Bedreigde Spesies is die voël op 26 Mei 2010 amptelik as uitgesterf verklaar.
Vissersnette was moontlik die laaste knou vir die Alaotra-dobbertjiebevolking, maar reeds voor die ingebruikneming van hierdie nette het geïntroduseerde roofvisse en ander soogdiere, visse en plante ook tot die kwyning van die voëls bygedra, deur predasie op die dobbertjies self of op hul voedselbronne. Stroping het ook 'n rol in die uitwissing van die spesie gespeel.
Aangesien uitgebreide navorsing nodig is om die bedreigingstatus van 'n spesie vas te stel, word meeste spesies eers jare na hulle verdwyning as amptelik uitgesterf verklaar.
Die Alaotra-dobbertjie (Tachybaptus rufolavatus) was 'n Malagassiese dobbertjie wat op die Alaotra-meer in Madagaskar en ook die omliggende mere voorgekom het. Die voël is vir die laaste keer in 1985 gesien en is in Mei 2010 as uitgesterf verklaar. Die bevolkings van die Alaotra-dobbertjie het gedurende die 20ste eeu afgeneem, hoofsaaklik te wyte aan stroping, habitatvernietiging en roofdiere.
Hierdie dobbertjies was middelgrootte voëls met klein vlerke - die vlerke was so klein dat daar geglo word dat hulle nie ver kon vlieg nie, wat moontlik tot hul klein verspreidingsgebied bygedra het.
In Desember 1982 is twaalf Alaotra-dobbertjies op die Alaotra-meer gesien en twee ander weer in September 1985. Voëls wat as Alaotra-dobbertjies beskryf is, is ook in 1985, 1986 en 1988 gesien, maar daar word geglo dat hierdie voëls basters was wat met 'n ander dobbertjiespesies gekruis was. Ondersoeke in 1999 en 2000 kon geen ander individue vind nie en die voëls is sedertdien as waarskynlik uitgesterf beskou. Met 'n opdatering van die IUBN se Rooi Lys van Bedreigde Spesies is die voël op 26 Mei 2010 amptelik as uitgesterf verklaar.
Vissersnette was moontlik die laaste knou vir die Alaotra-dobbertjiebevolking, maar reeds voor die ingebruikneming van hierdie nette het geïntroduseerde roofvisse en ander soogdiere, visse en plante ook tot die kwyning van die voëls bygedra, deur predasie op die dobbertjies self of op hul voedselbronne. Stroping het ook 'n rol in die uitwissing van die spesie gespeel.
Aangesien uitgebreide navorsing nodig is om die bedreigingstatus van 'n spesie vas te stel, word meeste spesies eers jare na hulle verdwyning as amptelik uitgesterf verklaar.
Tachybaptus rufolavatus a oa ur spesad evned dour e-touez kerentiad ar Podicipedidae.
E 1988 e voe gwelet Tachybaptus rufolavatus evit ar wech diwezhañ ha lakaet e oa bet war roll an evned aet da get e 2010. Kaset e oa bet da get dre wall pesked kigdebrer bet degaset gant an dud e lenn Alaotra m'edo e annez hag ivez dre wall ar pesketa (tapet e veze er rouedoù).
Kavet e veze al labous war lenn Alaotra ha lennoù tro-dro, e Madagaskar.
Diouzh an evnoniourien e vez renket Tachybaptus rufolavatus en urzhiad Ciconiiformes pe Podicipediformes.
Tachybaptus rufolavatus a oa ur spesad evned dour e-touez kerentiad ar Podicipedidae.
E 1988 e voe gwelet Tachybaptus rufolavatus evit ar wech diwezhañ ha lakaet e oa bet war roll an evned aet da get e 2010. Kaset e oa bet da get dre wall pesked kigdebrer bet degaset gant an dud e lenn Alaotra m'edo e annez hag ivez dre wall ar pesketa (tapet e veze er rouedoù).
El cabusset del llac Alaotra,[1] cabusset rogenc d'Alaotra o senzillament cabusset d'Alaotra (Tachybaptus rufolavatus) és un ocell de la família dels podicipèdids (Podicipedidae) actualment extint que habitava el Llac Alaotra, de l'est de Madagascar.[2]
El cabusset del llac Alaotra, cabusset rogenc d'Alaotra o senzillament cabusset d'Alaotra (Tachybaptus rufolavatus) és un ocell de la família dels podicipèdids (Podicipedidae) actualment extint que habitava el Llac Alaotra, de l'est de Madagascar.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Gwyach fach Delacour (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: gwyachod bach Delacour) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Tachybaptus rufolavatus; yr enw Saesneg arno yw Delacour's little grebe. Mae'n perthyn i deulu'r Gwyachod (Lladin: Podicipedidae) sydd yn urdd y Podicipediformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn T. rufolavatus, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r gwyach fach Delacour yn perthyn i deulu'r Gwyachod (Lladin: Podicipedidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Gwyach Atitlan Podilymbus gigas Gwyach Clark Aechmophorus clarkii Gwyach Fach Tachybaptus ruficollis
.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Gwyach fach Delacour (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: gwyachod bach Delacour) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Tachybaptus rufolavatus; yr enw Saesneg arno yw Delacour's little grebe. Mae'n perthyn i deulu'r Gwyachod (Lladin: Podicipedidae) sydd yn urdd y Podicipediformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn T. rufolavatus, sef enw'r rhywogaeth.
Tachybaptus rufolavatus Tachybaptus generoko animalia zen, jada iraungia. Hegaztien barruko Podicipedidae familian sailkatzen zen.
Tachybaptus rufolavatus Tachybaptus generoko animalia zen, jada iraungia. Hegaztien barruko Podicipedidae familian sailkatzen zen.
Alaotranuikku eli alaotrajärvenuikku,[3] aikaisemmalta nimeltään delacourinpikku-uikku[4] (Tachybaptus rufolavatus) on sukupuuttoon kuollut uikkulintuihin kuuluva lintulaji, joka eli Madagaskarin saarella. Sen levinneisyysaluetta oli lähinnä Alaotrajärvi ympäristöineen.[1]
Lintua on etsitty Alaotrajärvellä vuonna 1989 ja uudestaan 2004 ja 2009, mutta lajista ei löytynyt todisteita. Viimeinen vahvistettu havainto on vuodelta 1982. Lajiin kohdistuvien uhkien sekä sen vähäisen liikkuvuuden ja suppean elinalueen vuoksi se katsotaan hävinneeksi.[1]
Alaotranuikun pituus oli 25 senttiä. Se oli pieni uikku, jonka nokka oli melko pitkä ja paksu ja siivet lyhyet. Pesimäaikana höyhenys oli tumma, päälaki kiiltävän musta ja sillä oli juova pitkin niskaa. Kurkku ja korvien päällyshöyhenet olivat vaaleanruskeat, alapuoli täplikkään harmahtava ja selkä tumman ruskea. Silmäterä oli vaaleankeltainen. Mustassa nokassa on valkoinen kärki. Sen erona muihin uikkuihin oli vaalea silmäterä, tummanharmaa alapuoli ja pitempi nokka. Samaan sukuun kuuluva pikku-uikku eroaa siitä siten, että sillä on vaaleanruskea kurkku ja korvien päällyshöyhenten alaosa. Madagaskarinuikulla taas on valkoinen viiva silmän alla. Alaotranuikku söi kasveja sukeltamalla ja usein oli muiden uikkulajien joukossa.[1]
Lyhyiden siipiensä vuoksi alaotranuikku ei kyennyt lentämään pitkiä matkoja, eikä sitä siten tavattu kovin kaukana Alaotrajärvestä. Se liikkui pareittain, toisinaan kääpiöuikun kanssa. Pesimäaika on todennäköisesti ollut vaihteleva, mainintojen mukaan huhti-kesäkuu ja tammi-maaliskuu.[5]
Lajin häviämistä on edistänyt muutama tekijä, kuten järvellä käytetyt nailonverkot, joihin vesilinnut takertuvat. Tosin ne otettiin käyttöön vasta, kun lajin määrä oli jo pieni. Sen sijaan merkittävä tekijä on kahden lihaa syövän kalalajin, isobassin ja raitakäärmeenpään, istuttaminen järveen. Järven vedenlaatua on heikentänyt eroosio hakatuilla rinteillä. Myös salametsästystä on pidetty merkittävänä häviämisen syynä.[5]
Alaotranuikku eli alaotrajärvenuikku, aikaisemmalta nimeltään delacourinpikku-uikku (Tachybaptus rufolavatus) on sukupuuttoon kuollut uikkulintuihin kuuluva lintulaji, joka eli Madagaskarin saarella. Sen levinneisyysaluetta oli lähinnä Alaotrajärvi ympäristöineen.
Lintua on etsitty Alaotrajärvellä vuonna 1989 ja uudestaan 2004 ja 2009, mutta lajista ei löytynyt todisteita. Viimeinen vahvistettu havainto on vuodelta 1982. Lajiin kohdistuvien uhkien sekä sen vähäisen liikkuvuuden ja suppean elinalueen vuoksi se katsotaan hävinneeksi.
Grebe alaotra (Nama ilmiah: Tachybaptus rufolavatus; bahasa Inggris: Alaotra Grebe) adalah salah satu spesies yang endemik di Danau Alaotra dan danau sekitarnya di Madagaskar. Spesies ini terakhir terlihat pada tahun 1985 dan dikonfirmasi punah pada tahun 2010,[2][3] meskipun semua wilayah habitat yang tersisa belum dicari secara menyeluruh.
Spesies ini adalah burung dengan panjang sekitar 10 inci (25 cm).[4] Kemampuan terbangnya diyakini telah dipengaruhi oleh sayap kecilnya.[5]
Spesies ini secara resmi dinyatakan punah pada tahun 2010, setelah terakhir terlihat pada tahun 1985.[2][3][5][6] Walaupun beberapa spesies telah diklasifikasi sebagai punah dan selanjutnya dikonfirmasi belum punah, Leon Bennun, direktur organisasi konservasi BirdLife International menyatakan bahwa "tidak ada harapan yang tersisa bagi spesies ini," dan menyalahkan "konsekuensi yang tidak terduga" dari perbuatan manusia.[6]
Artikel bertopik burung ini adalah sebuah rintisan. Anda dapat membantu Wikipedia dengan mengembangkannya. Grebe alaotra (Nama ilmiah: Tachybaptus rufolavatus; bahasa Inggris: Alaotra Grebe) adalah salah satu spesies yang endemik di Danau Alaotra dan danau sekitarnya di Madagaskar. Spesies ini terakhir terlihat pada tahun 1985 dan dikonfirmasi punah pada tahun 2010, meskipun semua wilayah habitat yang tersisa belum dicari secara menyeluruh.
Spesies ini adalah burung dengan panjang sekitar 10 inci (25 cm). Kemampuan terbangnya diyakini telah dipengaruhi oleh sayap kecilnya.
Alaotraninis kragas (lot. Tachybaptus rufolavatus) – kraginių (Podicipedidae) šeimos vandens paukštis. Endeminis, gyveno Alaotros ir aplinkiniuose ežeruose (Madagaskaras).
Kragas buvo apie 25 cm ilgio. Šiai rūšiai nebuvo būdingas ryškus lytinis dimorfizmas, tačiau patelės budavo šiek tiek didesnės už patinėlius. Manoma, kad dėl savo mažų spranų, negalėdavo skristi ilgų nuotolių.
Nykti pradėjo nuo XX a. pradžios. Pagrindinės nykimo priežastys buvo buveinių naikinimas ir 1980 metais žuvies Channa striata introdukavimas Alaotra ežere. Paskutinį kartą pastebėtas 1985 m. Išnykusiu pakelbtas 2010 m.
Šis su ornitologija susijęs straipsnis yra nebaigtas. Jūs galite prisidėti prie Vikipedijos papildydami šį straipsnį. Alaotraninis kragas (lot. Tachybaptus rufolavatus) – kraginių (Podicipedidae) šeimos vandens paukštis. Endeminis, gyveno Alaotros ir aplinkiniuose ežeruose (Madagaskaras).
De madagaskardodaars (Tachybaptus rufolavatus) of vale fuut is een uitgestorven vogelsoort uit de familie van de futen (Podicipedidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1932 door Jean Théodore Delacour. De soort was endemisch in Madagaskar en kwam daar alleen voor in het Alaotrameer.
De vogel was 25 cm lang. Deze dodaars leek sterk op de gewone dodaars (T. ruficollis) en de Pelzelns dodaars (T. pelzelnii). In het broedkleed had deze dodaars een zwartbruine kopkap die net onder het oog reikte. De vogel had relatief korte vleugels en een dikkere snavel dan de dodaars. De vogel verschilde van de Pelzelns dodaars door een wat lichtere, kaneelkleurige keel en voorkant van de nek, gemarmerde buik en borst, bijna wit oog en een donkere snavel. Net als de gewone dodaars had de vogel een lichte vlek onder de ondersnavel. Deze vlek verdween buiten de broedtijd.[2]
De vogel kwam uitsluitend voor in het Alaotrameer op Madagaskar en de onmiddellijke omgeving. Oorspronkelijk had dit meer rijk begroeide oevers met papyrusrietkragen (Cyperus papyrus) en velden van waterlelies (Nymphaea). Het leefgebied van de madagaskardodaars vormde deze rijk begroeide delen van het meer.[2]
De vogel werd in 1929 ontdekt en in 1932 beschreven als nieuwe soort. Sindsdien gingen de aantallen waargenomen vogels achteruit. Vooral na 1945 verminderde het areaal aan oevervegetatie. De minder kritische en meer mobiele gewone dodaars had daar minder last van en breidde zijn broedareaal uit. Sindsdien werden ook vaker hybriden waargenomen tussen de madagaskardodaars en de gewone dodaars. In 1982 werd een groep van 12 dodaarzen waargenomen met zowel madagaskardodaarzen als gewone dodaarzen. Ook in 1986 en 1988 werden nog dodaarzen waargenomen met kenmerken van de madagaskardodaars. Bij veldstudies in 1999 en 2000 werden geen madagaskardodaarzen gezien. Uitgebreider onderzoek in 2004 en 2009 leverde geen waarnemingen op.[2]
Als belangrijke negatieve factor, waar alle duikende vogelsoorten last van hebben, wordt het uitgebreide gebruik van nylon netten genoemd voor de visserij. Veel eerder traden andere vormen van habitatverlies op door de introductie van exotische vissoorten zoals de forelbaars (Micropterus salmoides), slangkopvis Channa striata en soorten Tilapia's. De omgeving van het meer veranderde ook sterk. De landbouw rond het meer intensifieert, heuvels worden ontbost waardoor meer erosie optreedt en meer voedingsstoffen het meer bereiken. Draslanden in de omgeving worden geschikt gemaakt voor rijstbouw. Hierdoor verloor het meer zijn oorspronkelijke karakter van natuurlijk meer, met ongerepte, rijk begroeide oevers.
In 1988 werd de vogel als bedreigde soort op Rode Lijst van de IUCN gezet. Tussen 1994 en 2009 werd nog rekening gehouden met een kleine, aanwezig populatie en stond de vogel als ernstig bedreigde (kritieke) soort op de rode lijst. Sinds 2010 wordt de vogel als uitgestorven beschouwd[1] en is daarmee de eerste bevestigde uitgestorven vogelsoort na de liverpoolduif (Caloenas maculata) in 2008.[3]
Bronnen, noten en/of referentiesDe madagaskardodaars (Tachybaptus rufolavatus) of vale fuut is een uitgestorven vogelsoort uit de familie van de futen (Podicipedidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1932 door Jean Théodore Delacour. De soort was endemisch in Madagaskar en kwam daar alleen voor in het Alaotrameer.
Perkozek długodzioby[4], perkoz z Alaotra[potrzebny przypis] (Tachybaptus rufolavatus) – gatunek ptaka z rodziny perkozów (Podicipedidae), znany był jedynie z terenu jeziora Alaotra oraz otaczających go jezior na Madagaskarze. Ostatnia udokumentowana obserwacja dokonana była w 1988 roku, aczkolwiek osobnik ten mógł być hybrydą perkozka długodziobego (Tachybaptus rufolavatus) i perkozka zwyczajnego (Tachybaptus ruficollis).
Spadek liczebności tego gatunku nastąpił w dwudziestym wieku głównie z powodu degradacji środowiska naturalnego oraz wprowadzenia obcych gatunków zwierząt, przede wszystkim żmijogłowa paskowanego (Channa striata). Krzyżowanie się perkozka długodziobego (Tachybaptus rufolavatus) z perkozkiem (Tachybaptus ruficollis) uważa się za jedną z głównych przyczyn zaniknięcia tego gatunku. Gatunek wymarły. Wszystkie obszary występowania perkozka długodziobego są intensywnie przeszukiwane w celu odkrycia żyjących być może ostatnich osobników tego endemicznego gatunku perkoza. Przetrwanie populacji uważa się jednak za mało prawdopodobne.
W maju 2010 r. międzynarodowa organizacja ornitologiczna BirdLife International podała, że gatunek jest oficjalnie wymarły – po 25 latach od ostatniej obserwacji gatunku[5].
Lista wymarłych gatunków za: Maas, P.H.J: Globally Extinct Birds. The Sixth Extinction, 2 stycznia 2017. [dostęp 24 maja 2017].
Perkozek długodzioby, perkoz z Alaotra[potrzebny przypis] (Tachybaptus rufolavatus) – gatunek ptaka z rodziny perkozów (Podicipedidae), znany był jedynie z terenu jeziora Alaotra oraz otaczających go jezior na Madagaskarze. Ostatnia udokumentowana obserwacja dokonana była w 1988 roku, aczkolwiek osobnik ten mógł być hybrydą perkozka długodziobego (Tachybaptus rufolavatus) i perkozka zwyczajnego (Tachybaptus ruficollis).
Spadek liczebności tego gatunku nastąpił w dwudziestym wieku głównie z powodu degradacji środowiska naturalnego oraz wprowadzenia obcych gatunków zwierząt, przede wszystkim żmijogłowa paskowanego (Channa striata). Krzyżowanie się perkozka długodziobego (Tachybaptus rufolavatus) z perkozkiem (Tachybaptus ruficollis) uważa się za jedną z głównych przyczyn zaniknięcia tego gatunku. Gatunek wymarły. Wszystkie obszary występowania perkozka długodziobego są intensywnie przeszukiwane w celu odkrycia żyjących być może ostatnich osobników tego endemicznego gatunku perkoza. Przetrwanie populacji uważa się jednak za mało prawdopodobne.
W maju 2010 r. międzynarodowa organizacja ornitologiczna BirdLife International podała, że gatunek jest oficjalnie wymarły – po 25 latach od ostatniej obserwacji gatunku.
Alaotradopping[2] (Tachybaptus rufolavatus) är en nyligen utdöd[1] fågel i familjen doppingar inom ordningen doppingfåglar.[3] Fågeln förekom i sjön Alaotra på Madagaskar och sågs senast med säkerhet 1950.[3]
Wikimedia Commons har media som rör alaotradopping.
Wikispecies har information om Tachybaptus rufolavatus.
Alaotradopping (Tachybaptus rufolavatus) är en nyligen utdöd fågel i familjen doppingar inom ordningen doppingfåglar. Fågeln förekom i sjön Alaotra på Madagaskar och sågs senast med säkerhet 1950.
Tachybaptus rufolavatus là một loài chim lặn đặc hữu hồ Alaotra và các hồ xung quanh ở Madagascar. Lần cuối người ta nhìn thấy nó (có thể đã là một con lai với le hôi) là vào năm 1985 và loài này đã được công bố là đã tuyệt chủng năm 2010.[2][3] Chỉ có một bức ảnh chụp loài này được biết đến còn tồn tại.
Loài chim này dài khoảng 10 inch (25 cm).[4] Khả năng có thể bay đường dài được tin là bị hạn chế bởi đôi cánh nhỏ.
Loài này giảm sút trong thế kỷ 20 chủ yếu là do sự phá hủy môi trường sống, mắc lưới và bị săn bắt bởi loài cá lóc nhập nội (Channa striata).[5]
Hình ảnh duy nhất được biết đến của le Alaotra trong hoang dã
Tachybaptus rufolavatus là một loài chim lặn đặc hữu hồ Alaotra và các hồ xung quanh ở Madagascar. Lần cuối người ta nhìn thấy nó (có thể đã là một con lai với le hôi) là vào năm 1985 và loài này đã được công bố là đã tuyệt chủng năm 2010. Chỉ có một bức ảnh chụp loài này được biết đến còn tồn tại.
Loài chim này dài khoảng 10 inch (25 cm). Khả năng có thể bay đường dài được tin là bị hạn chế bởi đôi cánh nhỏ.
Loài này giảm sút trong thế kỷ 20 chủ yếu là do sự phá hủy môi trường sống, mắc lưới và bị săn bắt bởi loài cá lóc nhập nội (Channa striata).
Tachybaptus rufolavatus
(Delacour, 1932)
Карликовая поганка[1], алаутранская малая поганка[2] или мадагаскарская красношейная поганка[3] (лат. Tachybaptus rufolavatus) — птица из рода Малые поганки (Tachybaptus). Карликовая поганка признана Международным союзом охраны природы вымершим видом[4][5]. Вид находился на грани исчезновения[6] с первой половины 1980-х годов. Последний раз голос этой птицы слышали в 1988 году[7]. В 2010 году была официально признана вымершей[5].
Птица средних размеров с очень маленькими крыльями, которые не позволяли ей совершать длительные перелёты.
Встречалась на западе острова Мадагаскар, только на озере Алаутра (фр. Lac Alaotra) в провинции Туамасина (Toamasina).
26 мая 2010 года Международный союз охраны природы в очередном выпуске Красной книги признал карликовую поганку (Tachybaptus rufolavatus) вымершим видом.
Причиной вымирания карликовых поганок учёные считают деятельность человека. Птицы питались озёрной рыбой, популяция которой сильно сократилась из-за завоза на Алаутру новых видов рыб, животных и растений. Кроме того, поганки были объектом браконьерства, а также страдали от рыболовных сетей, расставленных по всему озеру.
Это заготовка статьи по орнитологии. Вы можете помочь проекту, дополнив её.
Карликовая поганка, алаутранская малая поганка или мадагаскарская красношейная поганка (лат. Tachybaptus rufolavatus) — птица из рода Малые поганки (Tachybaptus). Карликовая поганка признана Международным союзом охраны природы вымершим видом. Вид находился на грани исчезновения с первой половины 1980-х годов. Последний раз голос этой птицы слышали в 1988 году. В 2010 году была официально признана вымершей.
德氏小鸊鷉（学名：Tachybaptus rufolavatus）是馬達加斯加阿勞特拉湖及附近湖泊的一種鸊鷉。最後是於1985年觀察到牠們，并在2010年被国际自然保护联盟宣布为灭绝。[2][3]
德氏小鸊鷉於20世紀開始衰落，主因是失去棲息地及被入侵的線鱧所掠食。[4]另外，牠們亦會與中途停留的小鷿鷈混種，令牠們的基因池減少。
德氏小鸊鷉（学名：Tachybaptus rufolavatus）是馬達加斯加阿勞特拉湖及附近湖泊的一種鸊鷉。最後是於1985年觀察到牠們，并在2010年被国际自然保护联盟宣布为灭绝。
德氏小鸊鷉於20世紀開始衰落，主因是失去棲息地及被入侵的線鱧所掠食。另外，牠們亦會與中途停留的小鷿鷈混種，令牠們的基因池減少。
分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata 綱 : 鳥綱 Aves 目 : カイツブリ目 Podicipediformes 科 : カイツブリ科 Podicipedidae 属 : カイツブリ属 Tachybaptus 種 : ワキアカカイツブリワキアカカイツブリ（脇赤鳰）（Tachybaptus rufolavatus）は、鳥綱カイツブリ目カイツブリ科カイツブリ属に分類される鳥類。
全長25センチメートル[1]。
嘴は黒く、先端は淡色[1]。虹彩は褐色[1]。後肢は灰色[1]。
繁殖期は頭部の羽衣が黒く、上面の羽衣が暗褐色[1]。非繁殖期は頭頂や上面の羽衣は褐色[1]。
長距離飛行能力は、その小さい羽のために制限されていたと推測されている[2]。
主な生息地だったアラウチャ湖は水深が浅く、湖岸や湖面には水生植物が繁茂する[1]。季節による渡りは行わなかった[1]。
魚類を食べていた[1]。
生息地の破壊、狩猟、カイツブリとの交雑[3]、人為的に移入されたプラーチョンChanna striataによる影響[4]などにより生息数が減少した[1]。1990年における生息数は20ペア未満と推定されていた[1]。
1985年以降の発見例がなく（カイツブリとの種間雑種とする説もある）、2010年に絶滅が宣言された[2][5][6][7][a 1]。バードライフ・インターナショナルの理事は前述の理由から、「生存の望みは残っていない」と述べている[7]。
この項目は、鳥類に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（ポータル鳥類 - PJ鳥類）。 
