Die donkerkoester (Anthus leucophrys) is 'n gelokaliseerde algemene standvoël en nomade met 'n voorkeur vir kort gras en onlangs-afgebrande dele. Die voël is 17 cm groot en weeg 26 gram. In Engels staan die voël bekend as die Plain-backed pipit.
Die donkerkoester (Anthus leucophrys) is 'n gelokaliseerde algemene standvoël en nomade met 'n voorkeur vir kort gras en onlangs-afgebrande dele. Die voël is 17 cm groot en weeg 26 gram. In Engels staan die voël bekend as die Plain-backed pipit.
Anthus leucophrys[1] a zo ur spesad golvaneged eus kerentiad ar Motacillidae.
Bevañ a ra diwar amprevaned.
Al labous a vev an nav isspesad anezhañ[2] en Afrika issahara :
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Anthus leucophrys a zo ur spesad golvaneged eus kerentiad ar Motacillidae.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Corhedydd aelwyn (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: corhedyddion aelwyn) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Anthus leucophrys; yr enw Saesneg arno yw Plain-backed pipit. Mae'n perthyn i deulu'r Siglennod (Lladin: Motacillidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn A. leucophrys, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Affrica.
Mae'r corhedydd aelwyn yn perthyn i deulu'r Siglennod (Lladin: Motacillidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Aderyn hirewin Abysinia Macronyx flavicollis Aderyn hirewin Fülleborn Macronyx fuelleborni Aderyn hirewin Grimwood Macronyx grimwoodi Aderyn hirewin gwridog Macronyx ameliae
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Corhedydd aelwyn (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: corhedyddion aelwyn) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Anthus leucophrys; yr enw Saesneg arno yw Plain-backed pipit. Mae'n perthyn i deulu'r Siglennod (Lladin: Motacillidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn A. leucophrys, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Affrica.
The plain-backed pipit or plain pipit (Anthus leucophrys) is a medium-sized passerine bird which is a resident breeder in Africa south of the Sahara Desert.
It is found in open habitats, especially short grassland and cultivation. It builds its cup-shaped nest on the ground and usually lays three eggs. Like other pipits, this species is insectivorous.
The plain-backed pipit is a large pipit at 17 cm, but is otherwise an undistinguished looking species, faintly streaked grey-brown above and pale below with light breast streaking. It has a strong white supercilium, and dark moustachial stripes. It has long legs and tail, and a long dark bill. Sexes are similar, but juveniles have warmer brown upperparts.
Some care must be taken to distinguish this species from wintering tawny pipits, Anthus campestris. The plain-backed pipit is sturdier and darker than the Tawny, and stands more upright. Perhaps the best distinction is the characteristic "ssissik" call, quite different from the tawny pipit's "tchilip".
The plain-backed pipit or plain pipit (Anthus leucophrys) is a medium-sized passerine bird which is a resident breeder in Africa south of the Sahara Desert.
It is found in open habitats, especially short grassland and cultivation. It builds its cup-shaped nest on the ground and usually lays three eggs. Like other pipits, this species is insectivorous.
The plain-backed pipit is a large pipit at 17 cm, but is otherwise an undistinguished looking species, faintly streaked grey-brown above and pale below with light breast streaking. It has a strong white supercilium, and dark moustachial stripes. It has long legs and tail, and a long dark bill. Sexes are similar, but juveniles have warmer brown upperparts.
Some care must be taken to distinguish this species from wintering tawny pipits, Anthus campestris. The plain-backed pipit is sturdier and darker than the Tawny, and stands more upright. Perhaps the best distinction is the characteristic "ssissik" call, quite different from the tawny pipit's "tchilip".
La Senmarka pipio (Anthus leucophrys) estas mezgranda paserina birdo, membro de la genro de pipioj kaj familio de Motaciledoj (kiu enhavas ankaŭ la motacilojn kaj longungulojn) kiu reproduktiĝas kiel loĝanta specio en Afriko sude de Saharo.
La Senmarka pipio estas granda pipio 17 cm longa, sed krome ĝi estas nedistingeblaspekta specio, strieca grizbruna supre kaj pala sube kun hela brustostrieco. Ĝi havas fortan blankan superokulan strion kaj malhelajn mustaĉajn striojn. Ĝi havas longajn krurojn kaj voston kaj longan malhelan bekon. Ambaŭ seksoj estas similaj, sed junuloj havas pli brunajn suprajn partojn.
Oni devas atenti por distingi tiun specion el vintranta Kamparpipio, Anthus campestris. La Senmarka pipio estas pli fortika kaj malhela ol la Kamparpipio, kaj staras pli rekte. Eble la plej certiga distingilo estas la karaktera alvoko "ssissik", tre diferenca el la "ĉilip" de la Kamparpipio.
Ĝi troviĝas en malfermaj habitatoj, ĉefe malaltaj humidaj herbejoj kun disaj arboj, rokoj kaj termitejoj kaj en terkultivejoj kaj nana arbustaro de Karuo, kaj povas moviĝi al aliaj habitatoj kiuj estis ĵus bruligitaj, sablaj plaĝoj kun algoj, inundaj ebeneĵoj kaj marĉoj.
Ili konstruas sian tasforman neston surgrunde kutime en truo ĉe herbotufo el radikoj kaj herboj kovritaj el pli fajne herbo kaj eventuale plumoj aŭ haroj; la ino kutime demetas 3 ovojn (sed ankaŭ el 2 al 4) kaj la reprodukta sezono estas el aŭgusto al decembro, kaj ĉefe el oktobro al novembro. Kovado daŭras ĝis 14 tagoj. La idoj estas manĝigataj de ambaŭ gepatroj per dieto de insektoj; kaj elnestiĝo okazas post ĉirkaŭ 16 tagoj (baze nun sur unu observado).
Kiel ĉe aliaj pipioj, ankaŭ tiu specio estas insektovora. Ili manĝas insektojn kaj ties larvojn, ĉefe surgrunde, plukante manĝon el grundo kaj bazoj de herbotufoj. Oni scias ke ili manĝas tineojn kaj raŭpojn (Lepidoptera), arakidojn (Orthoptera), termitojn, Hemiptera (cimoj), Diptera (muŝoj), mantidojn kaj eĉ malgrandajn helikojn.
Kelkaj fakuloj inkludas en tiun specion la rasojn goodsoni kaj saphiroi de Valpipio, A. vaalensis. Tia variado estus parte klina, kun rasoj intermezantaj el okcidento orienten; ansorgei ankaŭ intergradas kun zenkeri en Gvineo-Bisaŭa. Aliaj priskribitaj rasoj estus prunus (Angolo), merĝe kun bohndorffi, turneri (nordokcidenta Kenjo), sinonime kun zenkeri, kaj enunciator (Svazilando), merĝe kun la nomiga.
Oni agnoskas certe 7 subspeciojn kiuj estas la jenaj:
Ĝi loĝas en izolataj populacioj en subsahara Afriko, el suda Maŭritanio al Etiopio suden tra suda DRK, Zambio kaj Angolo al suda Afriko. Tie estas loke komuna en norda Namibio, suda kaj norda Bocvano kaj orienta kaj suda Sudafriko
La Senmarka pipio (Anthus leucophrys) estas mezgranda paserina birdo, membro de la genro de pipioj kaj familio de Motaciledoj (kiu enhavas ankaŭ la motacilojn kaj longungulojn) kiu reproduktiĝas kiel loĝanta specio en Afriko sude de Saharo.
El bisbita liso (Anthus leucophrys)[2] es una especie de ave paseriforme de la familia Motacillidae propia del África subsahariana.
El bisbita liso es un bisbita grande que mide unos 17 cm, pero de aspecto poco llamativo. Sus partes superiores son de color pargo grisáceo con veteado difuso y las inferiores blanquecinas con un ligero moteado en el pecho. Presenta unas largas listas superciliares blancas y bigoteras oscuras. Tiene las patas y la cola largas, y su pico es puntiagudo y oscuro. Ambos sexos tienen un aspecto similar, y los juveniles son de tonos castaños más cálidos.
Esta especie puede confundirse con los bisbitas campestres invernantes en la región. El bisbita liso es más robusto y oscuro que el campestre, y suele estar más ergido. La mejor forma para diferenciarlos es por sus llamadas. La llamada característica del bisbita liso es ssissik, muy diferente del tchilip del bisbita campestre.
Se encuentra en hábitats abiertos, especialmente en los herbazales cortos y tierras de cultivo. Construye un nido en forma de cuenco en el suelo, y suele poner alrededor de tres huevos. Como los demás bisbitas es una especie principalmente insectívora.
El bisbita liso (Anthus leucophrys) es una especie de ave paseriforme de la familia Motacillidae propia del África subsahariana.
Anthus leucophrys Anthus generoko animalia da. Hegaztien barruko Motacillidae familian sailkatua dago.
Anthus leucophrys Anthus generoko animalia da. Hegaztien barruko Motacillidae familian sailkatua dago.
Sänkikirvinen (Anthus leucophrys) on afrikkalainen varpuslintu. Sen elinympäristö käsittää Saharan eteläpuolisen Afrikan ruoho- ja viljelysmaat, ja siitä tunnetaan seitsemän alalajia. Louis Jean Pierre Vieillot kuvaili lajin holotyypin Hyväntoivonniemeltä 1818.[2]
Sänkikirvinen (Anthus leucophrys) on afrikkalainen varpuslintu. Sen elinympäristö käsittää Saharan eteläpuolisen Afrikan ruoho- ja viljelysmaat, ja siitä tunnetaan seitsemän alalajia. Louis Jean Pierre Vieillot kuvaili lajin holotyypin Hyväntoivonniemeltä 1818.
Anthus leucophrys
Le Pipit à dos uni (Anthus leucophrys) est une espèce de passereaux appartenant à la famille des Motacillidae.
Les pipits sont des oiseaux terrestres insectivores à plumage brun nuancé de taches et stries diverses, notamment foncées[1].
Le pipit à dos unis mesure environ 17 cm de long[1],[2]. Il y a de nombreuses sous-espèces. Physiquement, des changements se voient surtout sur la couleur et les nuances du plumage (notamment inférieur).
La sous-espèce A. l. gouldi est brun fortement sombre uni dessus, chamois pâle à blanchâtre sur le dessous, avec des rayures nettes sur la poitrine.
Cet oiseau pousse de petits tchi-tchi ou tchirpp-tchirpp doux[1],[3].
L’espèce est largement représentée en Afrique subsaharienne, et comme elle fréquente essentiellement des milieux ouverts à moyennement ouverts, elle est moins abondante au sein de la forêt dense d’Afrique centrale de l’Ouest[4],[1],[5].
En 2021, l'UICN considère l'espèce comme de préoccupation mineure[6].
Selon Avibase (2021)[7] :
Anthus leucophrys
Le Pipit à dos uni (Anthus leucophrys) est une espèce de passereaux appartenant à la famille des Motacillidae.
De bruinrugpieper (Anthus leucophrys) is een soort zangvogel uit de familie piepers en kwikstaarten van de geslacht Anthus.
De vogel is 17 cm lang. Deze pieper heeft een beetje het postuur van een duinpieper. De mantel van de vogel is nauwelijks gestreept. Een ander typisch kenmerk is de duidelijke roomkleurige wenkbrouwstreep en een smalle donkere oogstreep. De buik en borst zijn bleek roodbruin, waarbij de borst vaag gestippeld is.[2]
Er zijn negen ondersoorten die standvogel zijn in verschillende regio's in Afrika ten zuiden van de Sahara.[3]
Het leefgebied bestaat uit open landschap met een korte vegetatie. De vogel mijdt echt droge gebieden, maar is verder niet gebonden aan water. De bruinrugpieper wordt vaak gezien in graslanden, kale akkers en (droge) rijstvelden.[2]
De bruinrugpieper heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) uiterst gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd, maar de indruk bestaat dat de aantallen stabiel blijven. Om deze redenen staat deze pieper als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe bruinrugpieper (Anthus leucophrys) is een soort zangvogel uit de familie piepers en kwikstaarten van de geslacht Anthus.
Brunryggig piplärka[2] (Anthus leucophrys) är en afrikansk fågel i familjen ärlor inom ordningen tättingar.[3]
Brunryggig piplärka delas in i sju underarter med följande utbredning:[3]
Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population med stabil utveckling och tros inte vara utsatt för något substantiellt hot.[1] Utifrån dessa kriterier kategoriserar internationella naturvårdsunionen IUCN arten som livskraftig (LC).[1] Världspopulationen har inte uppskattats men den beskrivs som ovanligt till lokalt vanlig.[4]
Wikispecies har information om Anthus leucophrys.
Wikimedia Commons har media som rör brunryggig piplärka.
Brunryggig piplärka (Anthus leucophrys) är en afrikansk fågel i familjen ärlor inom ordningen tättingar.
Anthus leucophrys là một loài chim trong họ Motacillidae.[2]
Anthus leucophrys là một loài chim trong họ Motacillidae.
