Къуалэпэгъу (лат-бз. Pyrrhocorax graculus) — вынд теплъэ лъэпкъым щыщ лӀэужьыгъуэщ.
И теплъэкӀэ къуанщӀпэплъым ещхьщ, ауэ нэхъ цӀыкӀущ. Езыр фӀыцӀэ лыдщ, пэр гъуэжьщ, лакъуэхэр плъыжьщ. Хъумрэ анэмрэ я теплъэкӀэ зэфэгъущ.
Гупхэурэ мэпсэу, мэгъуалъхьэ бгылъэ щӀыпӀэхэм, лъэтэжкъым. Абгъуэ щащӀ къыр нэпкъ задэхэм. Щопсэухэ Ипщэ Еуропэм, Ишхъэрэ Къажэрым, Курыт Азиэм, Алтайм, Тибетым, Гималайхэм я бгылъэ щӀыпӀэхэм. Къаукъазым и къущхьэхэм щыбэгъуащ, зыщӀыпӀи лъэтэжхэкъым[1][2].
Ӏусыр нэхъыщхьэу — хьэпщхупщ, мэракӀуэхэкӀ.
