Clamator is 'n genus van voëls in die familie van koekoeke (Cuculidae). Die genus omvat vier spesies.[1]
Clamator is 'n genus van voëls in die familie van koekoeke (Cuculidae). Die genus omvat vier spesies.
Clamator a zo ur genad e rummatadur an evned, krouet e 1829 gant an naturour alaman Johann Jakob Kaup (1803-1873), ennañ koukouged.
Pevar spesad a ya d'ober ar genad :
Clamator a zo ur genad e rummatadur an evned, krouet e 1829 gant an naturour alaman Johann Jakob Kaup (1803-1873), ennañ koukouged.
Clamator és un gènere d'ocells de la família dels cucúlids (Cuculidae).
Segons la Classificació del Congrés Ornitològic Internacional (versió 2.5, 2010) aquest gènere està format per 4 espècies:
Die Schopfkuckucke (Clamator) sind eine Gattung großer Kuckucke, die alle eine Federhaube und gestufte Schwanzfedern aufweisen. Zu ihnen gehört auch der Häherkuckuck, neben dem Kuckuck der einzige weitere in Europa brütende Kuckuck. Der Gattungsname clamator leitet sich von dem lateinischen Wort clamare ("schreien") ab und ist ein Hinweis auf die lauten Stimmäußerungen der Arten dieser Gattung.[1]
Bei den Schopfkuckucken handelt es sich um mittelgroße bis große Kuckucke, bei denen sich die Geschlechter kaum unterscheiden. Es sind grundsätzlich langschwänzige, schlanke Kuckucke, die alle eine auffällige sträubbare Federhaube aufweisen. Die größte Art ist der Koromandelkuckuck, der eine Körperlänge von bis zu 46 Zentimeter erreichen kann.[2]
Von einer dunklen Farbmorphe des Jakobinerkuckucks abgesehen sind alle vier Arten auf der Körperunterseite hell, die Körperoberseite ist überwiegend grau, braun oder schwarz. Der Koromandelkuckuck ist mit seinen auffallend kastanienbraunen Flügeln die farbenprächtigste Art.
Alle vier Arten der Gattung sind obligatorische Brutschmarotzer. Ihr Brutverhalten ist dem Menschen schon lange bekannt: Jahangir, ein Herrscher des Mogulreiches (1605–1627), hielt bereits fest, dass der Jakobinerkuckuck Timalien als Wirtsvögel nutze. Der Jakobinerkuckuck ist damit nach dem Indischen Koel und dem eurasischen Kuckuck die historisch gesehen dritte Art, für den Menschen dies festhielten.[3] Für den Häherkuckuck, der unter anderem im Süden Europas vorkommt, wurde dies erst 1853 durch Alfred Brehm festgestellt.[4]
Anders als beim Kuckuck schlüpfen bei den Schopfkuckuck auch Jungvögel des Wirtsvogels, wenn auch eine geringere Zahl als bei nicht von Schöpfkuckucken parasitierten Nestern. Auf Grund der stärkeren Durchsetzungsfähigkeit der Schopfkuckuck-Nestlinge bleiben die Wirtsvogeljungen im Wachstum zurück und ein Teil von ihnen verhungert. Der Häherkuckuck parasitiert bevorzugt Elstern und Aaskrähen und damit Vögel, die größer sind als er. Die anderen Arten parasitieren kleinere Vögel.[5]
Der Häherkuckuck ist die einzige Art aus der Gattung Clamator, die auch in Europa vorkommt. Sein Verbreitungsgebiet umfasst Südwest- und Südeuropa, Kleinasien bis in den Westiran und bis nach Oberägypten sowie Teile Afrikas südlich der Sahara. Während der letzten 50 Jahre hat er sein Verbreitungsgebiet im Süden Europas etwas ausgedehnt und ist in Spanien, Frankreich und in Italien häufiger geworden.[6] In Mitteleuropa ist er ein nur selten nachgewiesener Irrgast. Bei den Irrgästen handelt es sich vorwiegend um dismigrierende Jungvögel. In Deutschland wurde er bis 2007 20-mal beobachtet, in der Schweizer neunmal und in Österreich mindestens fünfmal.[7]
Der Koromandelkuckuck ist eine Art der Orientalis, der unter anderem in Nepal, Bhutan, Bangladesch, Burma und Thailand vorkommt. Während des Winterhalbjahres ist er im Süden Indiens sowie bis auf die philippinischen Inseln vertreten. Der Kapkuckuck ist dagegen eine afrikanische Art, die von Mauretanien, Senegal und Gambia bis nach Äthiopien und Somalia vorkommt. Sein südliches Verbreitungsgebiet reicht bis nach Transvaal, Natal und dem Osten der Kapregion.[8] Der Jakobinerkuckuck schließlich hat das größte Verbreitungsgebiet der Art. Er kommt sowohl in der Afrotropis bis in die Orientalis vor: Sein Verbreitungsgebiet reicht von der Subsahara Afrikas über den Iran bis nach Sri Lanka und Burma. Vereinzelt kommt er sogar in Tibet vor.[9]
Es werden vier Arten unterschieden:
Die Schopfkuckucke (Clamator) sind eine Gattung großer Kuckucke, die alle eine Federhaube und gestufte Schwanzfedern aufweisen. Zu ihnen gehört auch der Häherkuckuck, neben dem Kuckuck der einzige weitere in Europa brütende Kuckuck. Der Gattungsname clamator leitet sich von dem lateinischen Wort clamare ("schreien") ab und ist ein Hinweis auf die lauten Stimmäußerungen der Arten dieser Gattung.
Clamator is a genus of large brood-parasitic cuckoos with crests and graduated tails.
The genus was erected by German naturalist Johann Jakob Kaup in 1829 with the great spotted cuckoo (Clamator glandarius) as the type species.[1] The name Clamator is Latin for "shouter" from clamare, "to shout".[2]
There are four species:[3]
Clamator cuckoos are found in warmer parts of southern Europe and Asia, and in Africa south of the Sahara Desert. These are birds of warm open scrubby habitats, but some species are at least partially migratory, leaving for warmer and wetter areas in winter.[4]
These are large cuckoos, all at least 33 cm (13 in) long, with broad chestnut wings and long narrow tails. They are strikingly patterned with black, white and brown plumage. The sexes are similar but the juvenile plumages are distinctive. The two African species each also have two distinct colour morphs, light and dark.
All the Clamator cuckoos are brood parasites, which lay a single egg in the nests of medium-sized hosts, such as magpies, starlings, shrikes, laughingthrushes, bulbuls and babblers, depending on location. Unlike the common cuckoo, neither the hen nor the hatched chick of Clamator species evict the host's eggs, but the host's young often die because they cannot compete successfully with the cuckoo for food.
These are noisy birds, with persistent and loud calls. They feed on large insects, with hairy caterpillars, which are distasteful to many birds, being a speciality.
Clamator is a genus of large brood-parasitic cuckoos with crests and graduated tails.
The genus was erected by German naturalist Johann Jakob Kaup in 1829 with the great spotted cuckoo (Clamator glandarius) as the type species. The name Clamator is Latin for "shouter" from clamare, "to shout".
There are four species:
Clamator cuckoos are found in warmer parts of southern Europe and Asia, and in Africa south of the Sahara Desert. These are birds of warm open scrubby habitats, but some species are at least partially migratory, leaving for warmer and wetter areas in winter.
These are large cuckoos, all at least 33 cm (13 in) long, with broad chestnut wings and long narrow tails. They are strikingly patterned with black, white and brown plumage. The sexes are similar but the juvenile plumages are distinctive. The two African species each also have two distinct colour morphs, light and dark.
All the Clamator cuckoos are brood parasites, which lay a single egg in the nests of medium-sized hosts, such as magpies, starlings, shrikes, laughingthrushes, bulbuls and babblers, depending on location. Unlike the common cuckoo, neither the hen nor the hatched chick of Clamator species evict the host's eggs, but the host's young often die because they cannot compete successfully with the cuckoo for food.
These are noisy birds, with persistent and loud calls. They feed on large insects, with hairy caterpillars, which are distasteful to many birds, being a speciality.
Clamator estas genro de grandaj kukoloj aŭ pli bone dirite birdoj de la familio de Kukoledoj. Estas kvar specioj:
La kukoloj de la genro Clamator troviĝas en plej varmaj partoj de suda Eŭropo kaj Azio, kaj en Afriko sude de la Saharo. Tiuj estas birdoj de varmaj malfermaj arbustaj habitatoj, sed kelkaj specioj estas almenaŭ parte migrantaj, ĉar foriras al pli varmaj kaj humidaj areoj en vintro.
Tiuj estas grandaj kukoloj, ĉiuj almenaŭ 33 cm longaj, kun larĝaj avelkoloraj flugiloj kaj longaj kaj mallarĝaj vostoj. Ili estas rimarkinde bilditaj per plumaroj nigraj, blankaj kaj brunaj. Ambaŭ seksoj estas similaj, sed junuloj havas plumarojn diferencigajn. La du afrikaj specioj havas ankaŭ du diferencigajn kolorformojn, kaj helajn kaj malhelajn.
Ĉiuj kukoloj el la genro Clamator estas nestoparazitoj, kiuj demetas ununuran ovon en la nestoj de mezgrandaj gastigontoj, kiel pigoj), sturnoj, laniedoj, garulaksoj, piknonotedoj kaj timaliedoj, depende de la loko. Malkiel la Komuna kukolo, nek la ino nek la ido de la specioj Clamator elnestigas la ovojn de la gastiganto, sed la idoj de tiuj plej ofte mortiĝas ĉar ili ne povas konkurenci sukcese kun la kukolido pro la manĝo.
Ili estas tre bruemaj birdoj, kun konstantaj kaj laŭtaj alvokoj. Ili manĝas grandajn insektojn, kiel harecaj raŭpoj, kiuj estas malbongustegaj por multaj birdoj, dum por ili estas specialaĵo.
Clamator estas genro de grandaj kukoloj aŭ pli bone dirite birdoj de la familio de Kukoledoj. Estas kvar specioj:
Tufkukolo, Clamator glandariusLa kukoloj de la genro Clamator troviĝas en plej varmaj partoj de suda Eŭropo kaj Azio, kaj en Afriko sude de la Saharo. Tiuj estas birdoj de varmaj malfermaj arbustaj habitatoj, sed kelkaj specioj estas almenaŭ parte migrantaj, ĉar foriras al pli varmaj kaj humidaj areoj en vintro.
Tiuj estas grandaj kukoloj, ĉiuj almenaŭ 33 cm longaj, kun larĝaj avelkoloraj flugiloj kaj longaj kaj mallarĝaj vostoj. Ili estas rimarkinde bilditaj per plumaroj nigraj, blankaj kaj brunaj. Ambaŭ seksoj estas similaj, sed junuloj havas plumarojn diferencigajn. La du afrikaj specioj havas ankaŭ du diferencigajn kolorformojn, kaj helajn kaj malhelajn.
Ĉiuj kukoloj el la genro Clamator estas nestoparazitoj, kiuj demetas ununuran ovon en la nestoj de mezgrandaj gastigontoj, kiel pigoj), sturnoj, laniedoj, garulaksoj, piknonotedoj kaj timaliedoj, depende de la loko. Malkiel la Komuna kukolo, nek la ino nek la ido de la specioj Clamator elnestigas la ovojn de la gastiganto, sed la idoj de tiuj plej ofte mortiĝas ĉar ili ne povas konkurenci sukcese kun la kukolido pro la manĝo.
Ili estas tre bruemaj birdoj, kun konstantaj kaj laŭtaj alvokoj. Ili manĝas grandajn insektojn, kiel harecaj raŭpoj, kiuj estas malbongustegaj por multaj birdoj, dum por ili estas specialaĵo.
Clamator es un género de aves cuculiformes de la familia Cuculidae, que incluye cuatro especies comúnmente conocidas como críalos. Se distribuyen por buena parte de Asia, África y Europa.
Se reconocen cuatro especies del género Clamator:[1][2]
Clamator es un género de aves cuculiformes de la familia Cuculidae, que incluye cuatro especies comúnmente conocidas como críalos. Se distribuyen por buena parte de Asia, África y Europa.
Töyhtökäet (Clamator) on käkien heimoon kuuluva käkilintusuku. Töyhtökäkien sukuun kuuluu BirdLife Suomen mukaan neljä lajia.
Töyhtökäet (Clamator) on käkien heimoon kuuluva käkilintusuku. Töyhtökäkien sukuun kuuluu BirdLife Suomen mukaan neljä lajia.
Clamator est un genre d'oiseaux de la famille des Cuculidae comprenant 4 espèces. On les trouve dans les régions chaudes du sud de l'Europe et de l'Asie et, en Afrique, au sud du Sahara. Ces oiseaux apprécient les habitats de broussailles ouvertes et chaudes, mais certaines espèces sont au moins en partie migratrices, laissant l'hiver leur habitat pour des régions plus chaudes et plus humides.
D'après la classification de référence (version 2.2, 2009) du Congrès ornithologique international (ordre phylogénique) :
Ce sont de grands coucous, mesurant au moins 33 cm de long, avec de grandes ailes couleurs châtaigne et une longue queue étroite. Ils sont remarquables par leur plumage noir, blanc et brun. Les deux sexes sont semblables, mais les jeunes ont un plumage distinct. Les deux espèces africaines ont également chacune deux formes distinctes de plumage, l'un clair, l'autre foncé.
Ces oiseaux sont bruyants, avec des cris persistants et sonores.
Ils se nourrissent de gros insectes, de chenilles velues, qui déplaisent souvent à de nombreuses autres espèces d'oiseaux.
Tous les Clamators sont des oiseaux parasites, qui pondent un œuf unique dans les nids d'autres espèces d'oiseaux de taille moyenne, comme les pies, les étourneaux, les pies-grièches, les garrulaxes, les bulbuls et les Timaliidae selon l'endroit. Contrairement au coucou commun, ni la femelle ni les poussins ne chassent les œufs de la famille d'accueil, mais les jeunes de la famille hôte meurent souvent parce qu'ils ne peuvent pas rivaliser avec le coucou pour recevoir la nourriture.
Clamator est un genre d'oiseaux de la famille des Cuculidae comprenant 4 espèces. On les trouve dans les régions chaudes du sud de l'Europe et de l'Asie et, en Afrique, au sud du Sahara. Ces oiseaux apprécient les habitats de broussailles ouvertes et chaudes, mais certaines espèces sont au moins en partie migratrices, laissant l'hiver leur habitat pour des régions plus chaudes et plus humides.
Clamator Kaup, 1829 è un genere di uccelli cuculiformi della famiglia Cuculidae[1].
Le specie appartenenti a Clamator sono cuculi di grandi dimensioni, tutti di taglia superiore ai 33 cm, con lunghe e strette code e ampie ali castane. Hanno un piumaggio straordinariamente modellato in tre colori: bianco, nero e bruno. I sessi sono simili, i pulli invece differiscono dagli adulti.
Si cibano prevalentemente di grossi insetti e bruchi setolosi che risultano disgustosi per gli altri uccelli. Sono chiassosi e lanciano lunghi e acuti richiami.
Tutte le specie sono parassite di cova e depongono un uovo nei nidi di ospiti di media grandezza, come averle, gazze, garruli schiamazzanti, storni, bulbul, e Timalidi. A differenza del cuculo comune però, né la femmina né il pulcino danneggiano la covata dell'ospite allontanando le uova o uccidendo i pulli. Di solito i pulli ospiti muoiono perché poco competitivi nella richiesta di cibo rispetto al cuculo.
Il genere è distribuito nelle regioni più calde dell'Europa meridionale, in Asia e in Africa a sud del Sahara. Vivono perlopiù in habitat aperti, caldi e coperti di boscaglia, ma alcune specie sono migratrici.
Questo genere comprende quattro specie[1]:
Kuoduotosios gegutės (lot. Clamator) – gegutinių (Cuculidae) šeimos paukščių gentis.
Gentyje yra 4 rūšys. Gyvena šiltuose kraštuose Europoje ir Azijoje, taip pat Afrikoje piečiau Sacharos. Bent jau iš dalies šie paukščiai yra migruojantys, žiemą perskrendantys į šiltesnes ir drėgnesnes vietas.
Tai didelės gegutės, mažiausiai 33 cm ilgio, ilgais nagais. Plunksnos juodos, rudos ir baltos spalvos. Patelės ir patinėliai panašūs, tačiau jauniklių plunksnos yra kitokios spalvos.
Kuoduotosios gegutės (lot. Clamator) – gegutinių (Cuculidae) šeimos paukščių gentis.
Gentyje yra 4 rūšys. Gyvena šiltuose kraštuose Europoje ir Azijoje, taip pat Afrikoje piečiau Sacharos. Bent jau iš dalies šie paukščiai yra migruojantys, žiemą perskrendantys į šiltesnes ir drėgnesnes vietas.
Tai didelės gegutės, mažiausiai 33 cm ilgio, ilgais nagais. Plunksnos juodos, rudos ir baltos spalvos. Patelės ir patinėliai panašūs, tačiau jauniklių plunksnos yra kitokios spalvos.
Clamator is een geslacht van vogels uit de familie koekoeken (Cuculidae). Het geslacht telt 4 soorten.[1]
Clamator is een geslacht van vogels uit de familie koekoeken (Cuculidae). Het geslacht telt 4 soorten.
Multimedia w Wikimedia Commons Clamator – rodzaj ptaka z rodziny kukułkowatych (Cuculidae).
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Afryce[3].
Długość ciała 34–46 cm; masa ciała 66–141 g[4].
Łacińskie clamator, clamatoris – krzykacz < clamare – krzyczeć[5].
Do rodzaju należą następujące gatunki[6]:
Clamator – rodzaj ptaka z rodziny kukułkowatych (Cuculidae).
Clamator é um gênero de aves da família Cuculidae.
As seguintes espécies são reconhecidas:[1]
Clamator é um gênero de aves da família Cuculidae.
As seguintes espécies são reconhecidas:
Clamator coromandus (Linnaeus, 1766) Clamator glandarius (Linnaeus, 1758) Clamator levaillantii (Swainson, 1829) Clamator jacobinus (Boddaert, 1783)Skatgökar (Clamator) är ett fågelsläkte som tillhör familjen gökar. Ordet Clamator är latin och betyder "talesman" eller "utropare". Utbredningsområdet är huvudsakligen i Sydeuropas varma delar, Asien samt i Afrika söder om Sahara. Alla arter i släktet är häckningsparasiter och lägger ett ensamt ägg i reden som tillhör bland annat skator, törnskator och starar, beroende på plats.
I släktet ingår följande arter:
Skatgökar (Clamator) är ett fågelsläkte som tillhör familjen gökar. Ordet Clamator är latin och betyder "talesman" eller "utropare". Utbredningsområdet är huvudsakligen i Sydeuropas varma delar, Asien samt i Afrika söder om Sahara. Alla arter i släktet är häckningsparasiter och lägger ett ensamt ägg i reden som tillhör bland annat skator, törnskator och starar, beroende på plats.
I släktet ingår följande arter:
Skatgök (Clamator glandarius) Rödvingad skatgök (Clamator coromandus) Jakobinskatgök (Clamator jacobinus) Strimmig skatgök (Clamator levaillantii)
Clamator là một chi chim trong họ Cuculidae.[2]
_in_AP_W2_IMG_3978.jpg)
Clamator Kaup, 1829
Хохлатые кукушки (лат. Clamator) — род крупных кукушек паразитирующих преимущественно в гнёздах птиц среднего размера. Известно 4 вида. У всех видов на головах хохлы, а хвосты отличаются значительной ступенчатостью.
Хохлатые кукушки обитают в более теплых районах на юге Европы и Азии, и в Африке к югу от пустыни Сахара. Эти птицы населяют открытых биотопы биотопы с зарослями кустарников. Некоторые виды частично перелетные зимой мигрируют в более теплые и влажные регионы[1].
Это крупные кукушки, длина тела у них по меньшей мере 33 см, с широкими крыльями и с каштановых длинными и узкими хвостами. Их окраска состоит из черного, белого и коричневого цветов. Самцы и самки окрашены сходно, но молодые хорошо отличаются по окраске. У двух африканских видов имеются также по две различных цветовых морфы, светлая и тёмная.
Все хохлатые кукушки Clamator гнездовые паразиты, которые откладывают по одному яйцу в гнёзда птиц среднего размера, таких как сороки, скворцы, сорокопуты, кустарницы, Trochalopteron, бюльбюли и тимелии, в зависимости от региона. В отличие от обыкновенной кукушки, ни самка, ни птенцы хохлатых кукушек не выкидывают яиц и птенцов хозяина, однако смертность у птенцов приёмных родителей выше, чем в гнёздах без птенца хохлатой кукушки, так как птенцы не могут успешно конкурировать с кукушонком за пищу.
Хохлатые кукушки — шумные птицы, с постоянными и громких звуковыми взаимодействиями. Они питаются крупными насекомыми, в том числе волосатыми гусеницами, которые несъедобны для многих птиц.
Хохлатые кукушки (лат. Clamator) — род крупных кукушек паразитирующих преимущественно в гнёздах птиц среднего размера. Известно 4 вида. У всех видов на головах хохлы, а хвосты отличаются значительной ступенчатостью.
.jpg)
