Koralicowiec czerwony (Anthochaera carunculata) – gatunek ptaka z rodziny miodojadów (Meliphagidae).
Koralicowiec czerwony jest dużym (do 35 cm) szaro-brązowym miodojadem o czerwono-brązowych oczach, charakterystycznych czerwonych koralikach po obu stronach szyi i białych plamkach na piersi i brzuchu, przechodzących w jasnożółtą plamę w okolicach ogona. Młode osobniki są mniej jaskrawe, mają mniejsze koraliki i brązowe oczy[4].
Gatunek ten występuje na południowym wschodzie w Queensland, Nowej Południowej Walii, Wiktorii, Południowej Australii a na południowym zachodzie Australii Zachodniej w otwartych lasach oraz blisko siedzib ludzkich. Gniazdo zbudowane jest z patyków i liści wyścielone włosami i korą, umiejscowione 2 do 16 metrów nad ziemią, zwykle w rozwidleniach gałęzi drzewa lub krzewu. Ptaki składają 2-3 blade brązowocętkowane różowe jaja.
Oprócz nektaru, który jest głównym pożywieniem koralikowców, ptaki jedzą jagody oraz inne owoce a także łapią owady.
Po raz pierwszy ptak został opisany przez Johna White’a w jego Dzienniku podróży po Nowej Południowej Walii w 1790.
Koralicowiec czerwony (Anthochaera carunculata) – gatunek ptaka z rodziny miodojadów (Meliphagidae).
Koralicowiec czerwony jest dużym (do 35 cm) szaro-brązowym miodojadem o czerwono-brązowych oczach, charakterystycznych czerwonych koralikach po obu stronach szyi i białych plamkach na piersi i brzuchu, przechodzących w jasnożółtą plamę w okolicach ogona. Młode osobniki są mniej jaskrawe, mają mniejsze koraliki i brązowe oczy.
Gatunek ten występuje na południowym wschodzie w Queensland, Nowej Południowej Walii, Wiktorii, Południowej Australii a na południowym zachodzie Australii Zachodniej w otwartych lasach oraz blisko siedzib ludzkich. Gniazdo zbudowane jest z patyków i liści wyścielone włosami i korą, umiejscowione 2 do 16 metrów nad ziemią, zwykle w rozwidleniach gałęzi drzewa lub krzewu. Ptaki składają 2-3 blade brązowocętkowane różowe jaja.
Oprócz nektaru, który jest głównym pożywieniem koralikowców, ptaki jedzą jagody oraz inne owoce a także łapią owady.
Po raz pierwszy ptak został opisany przez Johna White’a w jego Dzienniku podróży po Nowej Południowej Walii w 1790.