Kirjoiračoi (Zoothera aurea) on raččoloin heimoh kuului lindu.
White's thrush (Zoothera aurea) is a member of the thrush family, Turdidae. It was named after the English naturalist Gilbert White. The genus name Zoothera comes from the Ancient Greek zoon, "animal" and theras, "hunter". The specific aurea is from Latin aureus, "golden".[2]
It breeds in wet coniferous taiga, mainly in the eastern Palearctic in Siberia to Manchuria, Korea and Japan. Northern races are strongly migratory, with most birds moving to southeastern Asia during the winter. It is a very rare vagrant to western Europe.
The sexes are similar, 27–31 cm long, with black scaling on a paler white or yellowish background. The most striking identification feature in flight is the black band on the white underwings, a feature shared with Siberian thrush. The male has a song which is a loud, far-carrying mechanical whistle, with 5–10 second pauses between each one second long phrase twee...tuuu....tuuu....tuuu.
It was previously considered a subspecies of the scaly thrush.
White's thrush (Zoothera aurea) is a member of the thrush family, Turdidae. It was named after the English naturalist Gilbert White. The genus name Zoothera comes from the Ancient Greek zoon, "animal" and theras, "hunter". The specific aurea is from Latin aureus, "golden".
El zorzal de White (Zoothera aurea) es una especie de ave paseriforme de la familia Turdidae propia de Asia. Su nombre común conmemora al naturalista inglés Gilbert White. Anteriormente se consideraba una subespecie del zorzal dorado del Himalaya.
El zorzal de White mide entre 27–31 cm de largo. Su plumaje presenta escamado negro sobre un fondo blanco o crema amarillento. La principal forma de identificarlo en vuelo es la banda negra en la parte inferior de las alas blanca, una característica que comparte con el zorzal siberiano. Ambos sexos tienen un aspecto similar.
Cría en los bosques de coníferas de la taiga de Asia, además de Japón y el suroeste del subcontinente indio, Sumatra, Java y las islas menores de la Sonda occidentales. Las poblaciones norteñas son migratorias, y se desplazan al sur de China y el sudéste asiático en invierno.
El zorzal de White (Zoothera aurea) es una especie de ave paseriforme de la familia Turdidae propia de Asia. Su nombre común conmemora al naturalista inglés Gilbert White. Anteriormente se consideraba una subespecie del zorzal dorado del Himalaya.
Kirjorastas (Zoothera aurea) on siperialainen rastaisiin kuuluva varpuslintu. Lajin kuvaili ja nimesi alun perin John Latham 1790. Laji tunnettiin aiemmin tieteellisellä nimellä Zoothera dauma, joka on nykyisin jaettu kahteen tai kolmeen eri lajiin: Zoothera aurea (kirjorastas), Zoothera dauma (suomurastas) ja Zoothera neilgherriensis joista kahta jälkimmäistä ei Suomessa ole tavattu.[1][2][3]
Linnun pituus on 27–31 cm ja paino 100–200 g. Kulorastaan kokoinen suuri rastas, jonka puku on lähes kauttaaltaan tummien suomukuvioiden kirjavoima. Kaukaa nähtynä lintu näyttää vaalean ruskealta. Lennossa voi havaita siipien alapinnalla mustavalkoisen kuvion. Levitetyssä pyrstössä on valkeat nurkat. Sukupuolet ja ikäluokat ovat suunnilleen saman värisiä. Laulu on yksinkertainen, sillä laji toistaa muutaman sekunnin välein 'tjyyy' ääntä. Muuten lintu on lähes äänetön.
Vanhoilla linnuilla on täydellinen sulkasato kesällä, nuorilla vaihtuvat etupäässä vain ruumiinhöyhenet.
Päälevinneisyysalue on Siperia, mutta pieni osa pesii myös Uralin länsipuolella. Pohjoiset populaatiot ovat muuttolintuja, jotka muuttavat Kaakkois-Aasiaan. Himalajan linnut muuttavat talveksi alarinteille ja laaksoihin. Suomessa laji on tavattu toistaiseksi neljästi: 30.9.1961 Oulunsalossa, 5.10.1988 Lemlandin Lågskärillä, 29.9.1999 Raahessa (kuolleena löydetty), ja 15.6.2009 alkaen Kalajoella.[4] [5]
Pesii Siperian taigan tuoreissa havu- ja sekametsissä. Muuttoaikoina piilottelee kasvillisuudessa.
Pesä on puussa ja munia on 3–4. Naaras huolehtii hautomisesta.
Syö maasta löytyviä selkärangattomia sekä marjoja ja hedelmiä.
Kirjorastas (Zoothera aurea) on siperialainen rastaisiin kuuluva varpuslintu. Lajin kuvaili ja nimesi alun perin John Latham 1790. Laji tunnettiin aiemmin tieteellisellä nimellä Zoothera dauma, joka on nykyisin jaettu kahteen tai kolmeen eri lajiin: Zoothera aurea (kirjorastas), Zoothera dauma (suomurastas) ja Zoothera neilgherriensis joista kahta jälkimmäistä ei Suomessa ole tavattu.
Zoothera aurea
La Grive dorée (Zoothera aurea) est une espèce d'oiseaux de la famille des Turdidae. Autrefois cette appellation désignait Zoothera dauma, la Grive dama.
La Grive dorée mesure 27 cm de long pour une envergure variant de 44 à 47,5 cm. Elle pèse entre 100 et 195 g[1].
Zoothera aurea
La Grive dorée (Zoothera aurea) est une espèce d'oiseaux de la famille des Turdidae. Autrefois cette appellation désignait Zoothera dauma, la Grive dama.
Raibais zemesstrazds (Zoothera aurea) ir mežastrazdu dzimtas (Turdidae) dziedātājputns. Raibais zemesstrazds ligzdo mitrajos taigas skujkoku mežos, galvenokārt Āzijas austrumos un Sibīrijā. Tas ļoti reti ieklejo Eiropas rietumu daļā, vienu reizi ir novērots arī Latvijā.[1] Raibajam zemesstrazdam izdala 2 pasugas.[2] Latvijai vistuvāk ligzdo Krievijas Eiropas daļā sastopamā nominālpasuga Z. a. aurea.[2][3]
Izplatīts Krievijas Eiropas daļā un lielā daļā Āzijas mežu (Sibīrijā, Tālajos Austrumos, Japānā, Korejā un Mongolijas ziemeļos).[2] Ziemo Āzijas dienvidos un dienvidaustrumos, sasniedzot Filipīnu rietumus, Ķīnas dienvidus un Taivānu.[4] Atsevišķi īpatņi kā maldu viesi reizēm nokļūst Rietumeiropā.
Latvijā novērots vienu reizi, kad 2001. gada novembrī Ikšķilē tika noķerts novārdzis īpatnis un nogādāts Salaspilī, kur tika apgredzenots un izlaists brīvībā Botāniskajā dārzā. Dažas dienas vēlāk tomēr tika konstatēts, ka putns ir lidot nespējīgs, to atkārtoti noķēra un nogādāja Rīgas Zooloģiskajā dārzā, kur putns nodzīvoja nebrīvē līdz 2004. gadam.[1]
Raibais zemesstrazds ir viens no lielākajiem putniem mežastrazdu dzimtā[5] un ir lielāks arī par Latvijā sastopamajiem mežastrazdiem. Tam ir spēcīgi veidots ķermenis, kura garums ir 27—31 cm,[5] bet spārnu izplētums 44—48 cm.[6] Raibajam zemesstrazdam ir raibumots apspalvojums — uz bāli dzeltena fona izkaisīti melni zvīņveida raibumi.[7] Pārsvarā uzturas nevis koku lapotnē, bet uz zemes, kur pārvietojas ejot, ne lēkājot. Visvieglāk to atpazīt lidojumā pēc spārniem, kad var redzēt balto spārnu apakšu, uz kuras apmēram ap vidu izceļas melna šķērsjosla.[5] Tā knābis ir spēcīgs, salīdzinot ar citiem mežastrazdiem, masīvs. Galva liela. Noapaļotie spārni relatīvi gari, salīdzinot ar asti.[8]
Raibais zemesstrazds mājo skujkoku vai jauktu koku mežos kādas ūdenstilpnes tuvumā. Ziemas periodā tas migrē uz tropu vai subtropu mežiem. Barojas ar kukaiņiem, kāpuriem un ogām. Tas rūpīgi pārmeklē zemi, paceļot un apgriežot apkārt nokritušās lapiņas, koku mizas un skaidas. Lai izbiedētu kukaiņus un liktu tiem sakustēties, tas mēdz negaidīti izplest un izpurināt spārnus un asti.[8]
Raibajam zemesstrazdam parasti sezonā ir viens perējums, bet var būt arī 2 perējumi. Ligzda tiek būvēta zaru žāklēs 2—6 metru augstumā, ļoti retos gadījumos uz zemes starp akmeņiem un sedzošiem augiem. Ligzda tiek būvēta no sausām paparžu lapām, koku lapām, zariņiem un sūnām. No iekšpuses tā tiek oderēta ar dubļu kārtu un pēc tam bagātīgi ar smalkām saknītēm, zālītēm un lapiņām. Dējumā ir 2—5 olas. Inkubācijas periods ilgst 12—15 dienas.[8]
Kopumā sugas izplatības areāls ir plašs. Raibais zemesstrazds apdzīvo cilvēka saimnieciskās darbības maz skartus apvidus, tādēļ nav būtiski apdraudēts.[9]
Raibais zemesstrazds (Zoothera aurea) ir mežastrazdu dzimtas (Turdidae) dziedātājputns. Raibais zemesstrazds ligzdo mitrajos taigas skujkoku mežos, galvenokārt Āzijas austrumos un Sibīrijā. Tas ļoti reti ieklejo Eiropas rietumu daļā, vienu reizi ir novērots arī Latvijā. Raibajam zemesstrazdam izdala 2 pasugas. Latvijai vistuvāk ligzdo Krievijas Eiropas daļā sastopamā nominālpasuga Z. a. aurea.
De goudlijster (Zoothera aurea) is een vogelsoort uit de familie van de Turdidae (lijsters). De goudlijster komt voor in de naaldbosgordel, de taiga in Siberië en overwintert in Zuidoost-Azië. Deze lijster werd heel lang beschouwd als een ondersoort van de guldlijster (Zoothera dauma aurea).
De goudlijster is een vrij grote lijster, 27–31 cm lang, zo groot als een grote lijster, maar hij oogt slanker. Het verenkleed lijkt op afstand grijsbruin. Opvallend aan het verenkleed is een patroon van halvemaanvormige, donkere schubben. In vlucht worden brede zwart-witte banden zichtbaar van de ondervleugel.[2]
Zijn voedsel bestaat voornamelijk uit insecten en bessen. Hij leeft erg alleen en wordt bijna nooit in groepen aangetroffen.
De vogel broedt in vochtige naaldbossen in Siberië ten oosten van de Oeral. Broedgevallen ten westen van de Oeral zijn schaars. Het is een schuwe vogel.
De soort telt twee ondersoorten:
In West-Europa is de goudlijster een graag, maar zelden waargenomen dwaalgast. In Nederland is de goudlijster tussen 1800 en 1996 14 keer waargenomen; drie keer tussen 1980 en 1996. Opvallend aan deze waarnemingen was dat het in meerderheid dode of sterk uitgeputte vogels betrof.[3] In de 21e eeuw zijn er ook al een aantal waarnemingen gedaan zoals op 4 oktober 2004 op Schiermonnikoog en op 9 oktober 2011 bij Heist in Vlaanderen.[4][5]
De goudlijster (Zoothera aurea) is een vogelsoort uit de familie van de Turdidae (lijsters). De goudlijster komt voor in de naaldbosgordel, de taiga in Siberië en overwintert in Zuidoost-Azië. Deze lijster werd heel lang beschouwd als een ondersoort van de guldlijster (Zoothera dauma aurea).
Multimedia w Wikimedia Commons Drozdoń tajgowy[2] (Zoothera aurea) – gatunek średniego ptaka z rodziny drozdowatych (Turdidae).
Drozdoń tajgowy (Zoothera aurea) – gatunek średniego ptaka z rodziny drozdowatych (Turdidae).
Systematyka Wyróżniono dwa podgatunki Z. aurea: Zoothera aurea aurea – wschodnia europejska część Rosji do wschodniej Syberii i północna Mongolia. Zoothera aurea toratugumi– południowo-wschodnia Rosja, Korea, Sachalin, Wyspy Kurylskie i Japonia. Zasięg Od zach. Uralu na wschód. W Europie niezwykle rzadki. Biotop Bogata w podszyt tajga. Wygląd 29 cm. Duży, złotobrązowy, pokryty ciemnymi, półksiężycowatymi plamkami. Długi dziób. W locie spód skrzydeł czarno-białym rysunkiem. Poszczególne szaty nie różnią się od siebie. Głos Śpiewa monotonnie powtarzanym, długim gwizdem.Guldtrast (Zoothera aurea) är en i huvudsak asiatisk vida utbredd fågel i familjen trastar.[4]
Guldtrasten är en förhållandevis stor trast med kroppslängd på cirka 27-31 centimeter. Fjäderdräktens grundton är på ryggen ljust olivbrun, mot buken gulaktig till vit. Hela dräkten har kraftig svart fjällteckning. Vingen är på ovansidan brokig i svart och beige, undersidan till största delen vit med ett markant svart band från armhåla till vingknoge. Den har 14 stjärtpennor.[5]
Guldtrasten skiljer sig från tigertrast då guldtrasten är större, har spetsigare vingar, 14 istället för tolv stjärtpennor och de har olika sång. Guldtrasten är också mer guldgul i tonen än tigertrasten som är mer rödbrun och benen hos guldtrast är rosaröda mot tigertrastens grågula.[5]
Förutom sången är guldtrasten mycket tystlåten. Sången är en utdragen entonig vissling med fyra till fem sekunders mellanrum. "Tyy...tyy...ty...".[5]
Guldtrasten är en flyttfågel som främst häckar på tajgan i norr, från Sibirien till Manchuriet, Japan och Korea. Den övervintrar i södra Kina, Indokina, Taiwan och på ön Lan-yü. Guldtrasten delas upp i två underarter:[4]
Systematiken kring guldtrasten och dess närmaste släktingar är inte helt utredd och fortfarande kontroversiell. Tidigare fördes en mängd populationer i främst östra och södra Asien till guldtrasten, men dessa behandlas idag som egna arter:[4]
I och med att tigertrasten urskiljs som egen art bytte guldtrasten också vetenskapligt artepitet från dauma till aurea.[5] Även taxonet major urskiljs som egen art, amamitrast (Z. major).[6] Även guldtrastens auktor förändrades i och med detta - från John Latham, 1790 till François Holandre, 1825 eftersom taxonet som Latham beskrev 1790 var dauma.[2]
Birdlife International och bokserien Handbook of the Birds of the World har dock valt en annorlunda indelning av komplexet i endast tre arter:[1]
Guldtrast observeras mycket sällsynt i Sverige. Första fyndet gjordes 1837 då en individ sköts i Jämtland. Därefter har den observerats ytterligare fem gånger, den senaste i Ottenby, Öland 2003.[7]
Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population, men tros minska i antal, dock inte tillräckligt kraftigt för att den ska betraktas som hotad.[1] IUCN kategoriserar därför arten som livskraftig (LC).[1] Notera dock att IUCN inkluderar ceylontrast, nilgiritrast och taxonet horsfieldi i guldtrasten. I Europa tros det häcka 25.000-100.000 par.[1]
Wikimedia Commons har media som rör guldtrast.
Guldtrast (Zoothera aurea) är en i huvudsak asiatisk vida utbredd fågel i familjen trastar.
白氏地鶇（学名：Zoothera aurea），又名白氏虎鶇、白氏鶇，为鶇科地鶇屬下的一个种。
|access-date=中的日期值 (帮助) 
这是一篇與动物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
