Ircinia campana is 'n sponsspesie in die taksonomiese indeling van die Demospongiae (gewone sponse). Die liggaam van die spons bestaan uit kieselnaalde en sponginevesels en is in staat om baie water op te neem.
Die spons behoort tot die genus Ircinia en tot die familie Irciniidae. Die wetenskaplike naam van die spesie is die eerste keer geldig gepubliseer in 1814 deur Lamarck.
Ircinia campana is 'n sponsspesie in die taksonomiese indeling van die Demospongiae (gewone sponse). Die liggaam van die spons bestaan uit kieselnaalde en sponginevesels en is in staat om baie water op te neem.
Die spons behoort tot die genus Ircinia en tot die familie Irciniidae. Die wetenskaplike naam van die spesie is die eerste keer geldig gepubliseer in 1814 deur Lamarck.
Ircinia campana ist eine Art der Hornkieselschwämme. Der vasenförmige Schwamm ist in der Karibik verbreitet.
Ircinia campana ist vasenförmig mit einem ungleichmäßigen Rand. Die offene Form ist für Arten der Gattung Ircinia, die zumeist kompakter sind, einzigartig. Ein ausgewachsener Vertreter erreicht eine Körpergröße von vier bis acht Zentimetern – in Extremfällen zwischen zwei und zehn Zentimetern. Die eingenommene Grundfläche variiert zwischen 40 und 100 cm², das Volumen bis 1000 cm³.
Auf der Vaseninnenseite finden sich eine Menge großer Öffnungen (Aperturen), die Außenseite ist mit vielen kleinen, konischen Beulen übersät.
Die Farbe ist blassbraun und stammt von dem Cyanobakterium Aphanocapsa feldmanni das symbiotisch auf dem Schwamm lebt.[1] Die Farbe des Schwammes wird mit zunehmender Wassertiefe, in der er wächst, blasser.
Ircinia campana produziert einige ungewöhnliche phospholipide Fettsäuren. Während bei den meisten Schwämmen vor allem 5,9-Hexacosadiensäure gebildet wird, finden sich in Ircinia vor allem 23-Methyl-5,9-Tetracosadiensäure (2–5 %), eine Lignocerinsäure, und 5,9-Pentacosadiensäure.[2]
Auch werden Sesterterpene mit einem Furan-Körper gebildet. Diese können zur Verteidigung gegen Fische, die am Schwamm fressen wollen eingesetzt werden.[3]
Die Art ist in der Karibik verbreitet und findet sich zumeist in Tiefen zwischen 5 und 20 Metern. Sie gedeiht am besten in ruhigem und trüben Wasser.
Der Schwamm wächst oft in Gemeinschaft mit Ircinia felix und Ircinia strobilina. Von den drei Arten ist sie jedoch am seltensten.[1]
Ircinia campana ist eine Art der Hornkieselschwämme. Der vasenförmige Schwamm ist in der Karibik verbreitet.
Ircinia campana est une espèce d'éponges de la famille des Irciniidae.
Cette espèce a été décrite en 1814 par Jean-Baptiste de Lamarck, sous le nom Spongia campana. Elle est couverte de sortes de verrues de couleur rougeâtre ou brun-rougeâtre qui présentent en leur centre un oscule noir.
Ircinia campana adalah spesies spons yang tergolong dalam kelas Demospongiae. Spesies ini juga merupakan bagian dari genus Ircinia dan famili Irciniidae. Nama ilmiah spesies ini pertama kali diterbitkan pada tahun 1814 oleh Lamarck.
Seperti spons pada umumnya, spesies ini memiliki tubuh yang berpori dan permukaan yang keras seperti batu. Selain itu, Ircinia campana juga dapat menyerap oksigen dari air melalui proses difusi.
Ircinia campana adalah spesies spons yang tergolong dalam kelas Demospongiae. Spesies ini juga merupakan bagian dari genus Ircinia dan famili Irciniidae. Nama ilmiah spesies ini pertama kali diterbitkan pada tahun 1814 oleh Lamarck.
Seperti spons pada umumnya, spesies ini memiliki tubuh yang berpori dan permukaan yang keras seperti batu. Selain itu, Ircinia campana juga dapat menyerap oksigen dari air melalui proses difusi.
Ircinia campana is een sponssoort in de taxonomische indeling van de gewone sponzen (Demospongiae). Het lichaam van de spons bestaat uit kiezelnaalden en sponginevezels, en is in staat om veel water op te nemen.
De spons behoort tot het geslacht Ircinia en behoort tot de familie Irciniidae. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1814 door Lamarck.
Bronnen, noten en/of referenties