Gymnothorax moringa és una espècie de peix de la família dels murènids i de l'ordre dels anguil·liformes.
Els mascles poden assolir els 200 cm de longitud total.[3]
Es troba a l'Atlàntic occidental (des de Carolina del Nord i Bermuda fins al Brasil, incloent-hi el Golf de Mèxic i el Carib) i a l'Atlàntic oriental (Santa Helena).[3]
Gymnothorax moringa és una espècie de peix de la família dels murènids i de l'ordre dels anguil·liformes.
Die Gefleckte Muräne (Gymnothorax moringa) kommt im tropischen und subtropischen westlichen Atlantik von North Carolina über die Bermudas bis zur Küste des südlichen Brasiliens vor. Außerdem lebt sie in der Karibik, im Golf von Mexiko, bei den Kapverden und im zentralen südlichen Atlantik um die Inseln Ascension und St. Helena. Sie bewohnt vor allem Korallen- und Felsriffe, sowie Seegraswiesen in Tiefen bis 30 Metern.
Die Gefleckte Muräne wird nach unterschiedlichen Angaben einen bis zwei Meter lang, die Tiere bei Ascension sollen sogar eine Länge von drei Metern erreichen. Ihr Körper ist schlank und von weißlicher bis hellbeiger Farbe und von zahlreichen, sich teilweise überlappenden, braunen bis purpurnen Flecken bedeckt. Das Maulinnere ist violett, die Augen weiß oder gelb. Geschlechtsunterschiede sind nicht bekannt.
Gefleckte Muränen sind Einzelgänger und verbringen den Tag meist in Höhlen und Spalten verborgen. Gelegentlich, vor allem am Nachmittag schwimmen sie jedoch auch frei umher und jagen zusammen mit anderen Raubfischen. Sie sind sowohl nacht- als auch tagaktiv und ernähren sich von Fisch, vor allem von jungen Schnappern und Papageifischen, von Krabben und Garnelen. Sie wird selber unter anderem vom Nassau-Zackenbarsch (Epinephelus striatus), sowie den Schnappern Lutjanus apodus und Lutjanus jocu gefressen. Die Fortpflanzungsbiologie der Gefleckten Muräne ist unbekannt.
Die Gefleckte Muräne (Gymnothorax moringa) kommt im tropischen und subtropischen westlichen Atlantik von North Carolina über die Bermudas bis zur Küste des südlichen Brasiliens vor. Außerdem lebt sie in der Karibik, im Golf von Mexiko, bei den Kapverden und im zentralen südlichen Atlantik um die Inseln Ascension und St. Helena. Sie bewohnt vor allem Korallen- und Felsriffe, sowie Seegraswiesen in Tiefen bis 30 Metern.
The spotted moray (Gymnothorax moringa) is a medium to large moray eel. Other common names include conger, spotted eel, red moray, speckled moray, white cong, white jawed moray, white-chinned moray and white-jawed moray eel. Spotted eels have a long snake-like body, white or pale yellow in overall color with small overlapping reddish brown to dark-brown spots. They are commonly 60 cm (24 in) in length and can grow to 2 m (6.6 ft), and weigh 2.51 kg (5.5 lb).[2][3] They inhabit the Western Atlantic Ocean from North Carolina and Bermuda to Brazil, including the Gulf of Mexico and the Caribbean. They are also found around the Mid- and Eastern Atlantic islands as far south as St Helena. They are typically found anywhere from the surface to a depth of 200 m (660 ft).
Spotted morays are solitary animals, and usually hide in narrow crevices and holes in reef structures with only their heads peeking out. They are active during the day, feeding on crustaceans, molluscs[4] and fish at or near the sea bottom. Their bite can be dangerous to humans due to damage caused by the pull-back effect of the bite itself, and potential toxins that may be released into the wound.[5][6] There is a minor fishery for spotted eels, and they are also kept in aquariums until their size makes it impractical to do so.
The spotted moray (Gymnothorax moringa) is a medium to large moray eel. Other common names include conger, spotted eel, red moray, speckled moray, white cong, white jawed moray, white-chinned moray and white-jawed moray eel. Spotted eels have a long snake-like body, white or pale yellow in overall color with small overlapping reddish brown to dark-brown spots. They are commonly 60 cm (24 in) in length and can grow to 2 m (6.6 ft), and weigh 2.51 kg (5.5 lb). They inhabit the Western Atlantic Ocean from North Carolina and Bermuda to Brazil, including the Gulf of Mexico and the Caribbean. They are also found around the Mid- and Eastern Atlantic islands as far south as St Helena. They are typically found anywhere from the surface to a depth of 200 m (660 ft).
Spotted eels have double rows of teeth. Spotted morays are solitary animals, and usually hide in narrow crevices and holes in reef structures with only their heads peeking out. They are active during the day, feeding on crustaceans, molluscs and fish at or near the sea bottom. Their bite can be dangerous to humans due to damage caused by the pull-back effect of the bite itself, and potential toxins that may be released into the wound. There is a minor fishery for spotted eels, and they are also kept in aquariums until their size makes it impractical to do so.
'Gymnothorax moringa' es una especie de peces de la familia de los morénidas en el orden de los Anguilliformes.
Los machos pueden llegar alcanzar los 200 cm de longitud total.[1]
Se encuentra en el Atlántico occidental (desde Carolina del Norte y Bermuda hasta el Brasil, incluyendo el Golfo de México y el Mar Caribe) y el Atlántico oriental (Santa Helena ).[1]
'Gymnothorax moringa' es una especie de peces de la familia de los morénidas en el orden de los Anguilliformes.
Gymnothorax moringa Gymnothorax generoko animalia da. Arrainen barruko Muraenidae familian sailkatzen da.
Gymnothorax moringa Gymnothorax generoko animalia da. Arrainen barruko Muraenidae familian sailkatzen da.
Gymnothorax moringa
La Murène tachetée (Gymnothorax moringa) est une espèce de poissons de la famille des murènes.
Gymnothorax moringa è un pesce d'acqua salata appartenente alla famiglia Muraenidae.
Questa murena è diffusa nella parte occidentale dell'Oceano Atlantico, dalla Nord Carolina e Bermuda al Brasile, includendo il Golfo del Messico e i Caraibi. Frequente inoltre, intorno alle isole dell'Atlantico centro-orientale fino all'isola di Sant'Elena. Preferisce acque superficiali con fondo roccioso o ricco di vegetazione acquatica.
Presenta il caratteristico corpo anguilliforme ma compresso ai fianchi, con muso allungato e appuntito, mascelle possenti provviste di denti aguzzi. La pinna dorsale è alta e sottile, lunga fino alla coda puntuta. La pinna anale è lunga circa 1/2 del corpo, anch'essa terminante al vertice della coda. la livrea prevede un fondo color panna macchiato di nero o bruno.
Raggiunge una lunghezza massima di 2 metri.
Sono animali solitari; passano la notte e buona parte del giorno nascoste in buche con la sola testa sporgente verso l'esterno.
Si nutre di pesci e crostacei che cattura con abile istinto predatorio.
È predata a sua volta da Epinephelus striatus e da pesci della famiglia Lutjanidae.
Vista la dentatura da predatore, il morso di questa specie è pericoloso per l'uomo, anche se non mortale.
Commestibile, non è rara la sua presenza nei mercati costieri delle zone di diffusione.
A volte è ospite di acquari pubblici.
Gymnothorax moringa è un pesce d'acqua salata appartenente alla famiglia Muraenidae.
Gymnothorax moringa is een murene die voorkomt in het westen van de Atlantische Oceaan op diepten tot 200 meter. De soort kan een lengte bereiken van 1 meter en een gewicht van 2,5 kg.
Gymnothorax moringa
Gymnothorax moringa is een murene die voorkomt in het westen van de Atlantische Oceaan op diepten tot 200 meter. De soort kan een lengte bereiken van 1 meter en een gewicht van 2,5 kg.
Gymnothorax moringa
Moringa cętkowana[3] (Gymnothorax moringa) – gatunek morskiej ryby węgorzokształtnej z rodziny murenowatych (Muraenidae). Poławiany lokalnie w celach konsumpcyjnych i dla potrzeb akwarystyki, potencjalnie niebezpieczny dla człowieka[4].
Zasięg występowania tego gatunku obejmuje międzyzwrotnikową strefę Oceanu Atlantyckiego[3]. Moringa cętkowana zasiedla wody przybrzeżne do głębokości ok. 50 m[3], maksymalnie do 200 m[2] p.p.m. Jest szeroko rozprzestrzeniona, występuje pospolicie, a w środkowej części zachodniego Atlantyku dość licznie[3][2].
Średniej wielkości murena o ciele ozdobionym drobnymi, okrągłymi, bardzo licznymi plamkami w kolorze brązowoczerwonym do fioletowoczarnych, na białym lub jasnożółtym tle[4][3]. Układ plam i kolorów różni się u poszczególnych osobników. Dorosłe moringi mają czarniawą krawędź przedniej części płetwy grzbietowej; jej środkowa i tylna część jest biaława lub przezroczysta[3]. Młode osobniki są ubarwione jednolicie, szarordzawo, bez plamek[3].
Dorosłe moringi osiągają przeciętnie długość około 60 cm[4]. Maksymalna odnotowana długość ciała przedstawicieli tego gatunku wynosi 200 cm, a maksymalna masa 2,5 kg[4].
Moringa cętkowana bytuje w strefie przydennej wśród skał, rozpadlin skalnych, na obszarach trawiastych i wśród raf koralowych[3][4], zazwyczaj widywana z głową wystającą z dziury i resztą ciała ukrytą, rzadziej spotykana w zmąconej wodzie zatok i portów[4]. Prowadzi samotniczy tryb życia[4]. Początkowo uznawana była za gatunek żerujący w nocy, a w dzień ukrywający się[3], ale jest aktywna również za dnia[4][5]. Widywana w pobliżu innych drapieżnych ryb[4], w tym murenowatych, z którymi wykazują wzajemną tolerancję[5]. Moringa cętkowana żywi się głównie rybami i skorupiakami[4], zwłaszcza małymi krabami oraz ośmiornicami[6]. Znane są przypadki kanibalizmu[6].
Zaobserwowano, że jest niezwykle agresywna w stosunku do człowieka. Ukąszenie moringi cętkowanej jest bardzo niebezpieczne[4].
Gatunek opisany naukowo przez Georgesa Cuviera w 1829, z Antyli, pod nazwą Muraena moringa[7][8].
Według stanu z 2018 gatunek ten figuruje w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN) w kategorii najmniejszej troski (LC)[2]. Nie odnotowano istotnych zagrożeń[2].
Uważana za gatunek trudny do złowienia[3]. Pomimo tego jest dość często spotykana na rynkach Ameryki Środkowej[3]. Łowiona przez lokalną ludność za pomocą ościeni, harpunków i pułapek dennych, rzadko spotykana we włokowych przyłowach dennych[3]. Ma jadalne, smaczne mięso, ale przed spożyciem powinno być ono starannie wymyte i odkrwawione, gdyż osocze krwi oraz śluz skóry mają właściwości toksyczne[3]. Moringa cętkowana wymieniana jest wśród gatunków, których ciała mogą zawierać niebezpieczne dla ludzi stężenia ciguatoksyny[9][10].
W Brazylii mięso moringi cętkowanej jest sprzedawane w postaci świeżej lub solonej, a żywe bywają sprzedawane jako ryby akwariowe[4].
Moringa cętkowana (Gymnothorax moringa) – gatunek morskiej ryby węgorzokształtnej z rodziny murenowatych (Muraenidae). Poławiany lokalnie w celach konsumpcyjnych i dla potrzeb akwarystyki, potencjalnie niebezpieczny dla człowieka.
A moreia-pintada (Gymnothorax moringa) é uma espécie atlântica de moreia da família dos murenídeos. Tais animais chegam a medir até 1 metro de comprimento, contando com um corpo amarelado com manchas irregulares escuras e nadadeiras dorsal e anal com margens brancas.[1]
A moreia-pintada (Gymnothorax moringa) é uma espécie atlântica de moreia da família dos murenídeos. Tais animais chegam a medir até 1 metro de comprimento, contando com um corpo amarelado com manchas irregulares escuras e nadadeiras dorsal e anal com margens brancas.
點紋裸胸鱔，又稱點紋裸胸鯙，為輻鰭魚綱鰻鱺目鯙亞目鯙科的其中一種，分布於西大西洋區，從美國北卡羅來納州至巴西東南部，東大西洋區的亞松森群島及聖赫勒拿島海域，棲息深度可達200公尺，體長可達200公分，為底棲性魚類，生活在珊瑚礁、岩礁區，屬肉食性，以魚類及甲殼類為食，口具利齒，會造成創傷，可作為食用魚及觀賞魚。
这是一篇關於魚類的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 點紋裸胸鱔，又稱點紋裸胸鯙，為輻鰭魚綱鰻鱺目鯙亞目鯙科的其中一種，分布於西大西洋區，從美國北卡羅來納州至巴西東南部，東大西洋區的亞松森群島及聖赫勒拿島海域，棲息深度可達200公尺，體長可達200公分，為底棲性魚類，生活在珊瑚礁、岩礁區，屬肉食性，以魚類及甲殼類為食，口具利齒，會造成創傷，可作為食用魚及觀賞魚。
