dcsimg

Trophic Strategy

provided by Fishbase
Found over muddy bottoms, often near estuarine areas. Feeds mainly on worms.
license
cc-by-nc
copyright
FishBase
Recorder
Drina Sta. Iglesia
original
visit source
partner site
Fishbase

Morphology

provided by Fishbase
Dorsal spines (total): 11 - 12; Dorsal soft rays (total): 29 - 30; Analspines: 2; Analsoft rays: 8
license
cc-by-nc
copyright
FishBase
Recorder
Cristina V. Garilao
original
visit source
partner site
Fishbase

Diagnostic Description

provided by Fishbase
Body silvery to yellowish, brown above, whitish below. Sides with 7 to 9 dark vertical bars extending to below lateral line. A large dark brown spot, larger than eye, behind upper end of gill slit. Mouth small, inferior, nearly horizontal. Chin with 5 pores and many barbels, 3 or 4 pairs in a tuft around median pore and 10 to 12 pairs along inner edges of lower jaw. Caudal fin asymmetrically rhomboidal with lower half pointed. Gas bladder well developed, much longer than head length, bearing anteriorly 2 pairs of appendages, anterior pair slit and horn-like, lateral pair long, tube-like, and extending posteriorly to tip of main chamber (Ref 51721).
license
cc-by-nc
copyright
FishBase
Recorder
Cristina V. Garilao
original
visit source
partner site
Fishbase

Biology

provided by Fishbase
Found over muddy bottoms, often near estuarine areas (Ref. 9626). Feeds mainly on worms (Ref. 3702). Marketed mostly fresh and salted (Ref. 3702).
license
cc-by-nc
copyright
FishBase
Recorder
Susan M. Luna
original
visit source
partner site
Fishbase

Importance

provided by Fishbase
fisheries: minor commercial; price category: medium; price reliability: very questionable: based on ex-vessel price for species in this family
license
cc-by-nc
copyright
FishBase
Recorder
Susan M. Luna
original
visit source
partner site
Fishbase

Paralonchurus brasiliensis ( Catalan; Valencian )

provided by wikipedia CA

Paralonchurus brasiliensis és una espècie de peix de la família dels esciènids i de l'ordre dels perciformes.

Morfologia

Alimentació

Menja principalment cucs.[7]

Depredadors

És depredat per Squatina guggenheim i, al Brasil, per Cynoscion guatucupa i Pomatomus saltatrix.[8][9][10]

Hàbitat

És un peix de clima tropical i demersal que viu fins als 50 m de fondària.[5][11]

Distribució geogràfica

Es troba a l'Oceà Atlàntic occidental: des de Panamà fins al sud del Brasil.[5][12][13][14][15][16][17][18][19][20]

Ús comercial

Es comercialitza sobretot fresc i salat.[7]

Observacions

És inofensiu per als humans.[5]

Referències

  1. Bocourt F., 1869. Descriptions de quelques reptiles et poissons nouveaux appartenant à la faune tropicale de l'Amérique. Nouv. Arch. Mus. Hist. Nat. Paris v. 5. 19-24.
  2. BioLib (anglès)
  3. Steindachner, F., 1875. Ichthyologische Beiträge (II). I. Die Fische von Juan Fernandez in den Sammlungen des Wiener Museums. II. Über einige neue Fischarten von der Ost- und Westküste Süd-Amerikas. Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe v. 71 (1. Abth.): 443-480, Pl. 1.
  4. «Paralonchurus brasiliensis». Catalogue of Life. (anglès) (anglès)
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 FishBase (anglès)
  6. Chao, L.N., 1978. Sciaenidae. A: W. Fischer (ed.) FAO species identification sheets for fishery purposes. West Atlantic (Fishing Area 31). Volum 4. FAO, Roma.
  7. 7,0 7,1 Chao, L.N., 1978.
  8. FishBase (anglès)
  9. Lucena, F.M., T. Vaske, Jr., J.R. Ellis i C.M. O'Brien, 2000. Seasonal variation in the diets of bluefish, Pomatomus saltatrix (Pomatomidae) and striped weakfish, Cynoscion guatucupa (Sciaenidae) in southern Brazil: implications of food partitioning. Environ.Biol. Fish. 57:423-434.
  10. Vögler, R., A.C. Milessi i R.A. Quiñones, 2003. Trophic ecology of Squatina guggenheim on the continental shelf off Uruguay and northern Argentina. J. Fish Biol. 62: 1254-1267.
  11. Cervigón, F., 1993. Los peces marinos de Venezuela. Volum 2. Fundación Científica Los Roques, Caracas, Veneçuela. 497 p.
  12. Cervigón, F., R. Cipriani, W. Fischer, L. Garibaldi, M. Hendrickx, A.J. Lemus, R. Márquez, J.M. Poutiers, G. Robaina i B. Rodríguez, 1992. Fichas FAO de identificación de especies para los fines de la pesca. Guía de campo de las especies comerciales marinas y de aquas salobres de la costa septentrional de Sur América. FAO, Roma. 513 p. Preparado con el financiamiento de la Comisión de Comunidades Europeas y de NORAD.
  13. Chao, N.L., 2002. Scianidae. Croakers. p. 1583-1653. A: K.E. Carpenter (ed.) FAO species identification guide for fishery purposes. The living marine resources of the Western Central Atlantic. Vol. 3: Bony fishes part 2 (Opistognathidae to Molidae), sea turtles and marine mammals.
  14. Ginés, H. i F. Cervigón, 1967. Exploración pesquera en las costas de Guyana y Surinam, año 1967. Estación de Investigaciones Marinas de Margarita. Fundación La Salle de Ciencias Naturales, núm. 29.
  15. Gómez-Canchong, P., L. Manjarrés M., L.O. Duarte i J. Altamar, 2004. Atlas pesquero del area norte del Mar Caribe de Colombia. Universidad del Magadalena, Santa Marta. 230 p.
  16. Nion, H., C. Rios i P. Meneses, 2002. Peces del Uruguay: Lista sistemática y nombres comunes. Montevideo, Uruguai, DINARA, Infopesca.
  17. Nomura, H., 1984. Dicionário dos peixes do Brasil. Brasília: Editerra. 482p.
  18. Ramjohn, D.D. 1999. Checklist of coastal and marine fishes of Trinidad and Tobago. Marine Fishery Analysis Unit, Fisheries Division, Ministry of Agriculture, Land and Marine Resources, Trinitat i Tobago. Fisheries Information Series 8, 151 p.
  19. Smith, C.L., 1997. National Audubon Society field guide to tropical marine fishes of the Caribbean, the Gulf of Mexico, Florida, the Bahamas, and Bermuda. Alfred A. Knopf, Inc., Nova York, Estats Units. 720 p.
  20. Uyeno, T., K. Matsuura i E. Fujii (eds.), 1983. Fishes trawled off Suriname and French Guiana. Japan Marine Fishery Resource Research Center, Tòquio, Japó. 519 p.


Bibliografia

  • Anònim, 2001. Base de dades de la col·lecció de peixos del National Museum of Natural History (Smithsonian Institution). Smithsonian Institution - Division of Fishes.
  • Anònim, 2002. Base de dades de la col·lecció de peixos del American Museum of Natural History. American Museum of Natural History, Central Park West, NY 10024-5192, Estats Units.
  • Brandão, J.M., 1964. Glossário de nomes dos peixes: sistemático, português, inglês. Boletim de Estudos de Pesca 4(6):1-59.
  • Robins, C.R., R.M. Bailey, C.E. Bond, J.R. Brooker, E.A. Lachner, R.N. Lea i W.B. Scott, 1991. World fishes important to North Americans. Exclusive of species from the continental waters of the United States and Canada. Am. Fish. Soc. Spec. Publ. (21):243 p.
  • Wu, H.L., K.-T. Shao i C.F. Lai (eds.), 1999. Latin-Chinese dictionary of fishes names. The Sueichan Press, Taiwan.


Enllaços externs

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autors i editors de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CA

Paralonchurus brasiliensis: Brief Summary ( Catalan; Valencian )

provided by wikipedia CA

Paralonchurus brasiliensis és una espècie de peix de la família dels esciènids i de l'ordre dels perciformes.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autors i editors de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CA

Gebänderter Umber ( German )

provided by wikipedia DE

Die Körperform des Gebänderten Umbers, Paralonchurus brasiliensis, ähnelt der des Süßwassertrommlers und vieler Umberfische (Kopf klein, Schnauze gerundet, Maul unterständig), mit gerader Bauch- und erhöhter Rückenseite – Ausdruck einer benthophagen Lebensweise. An diese ist er besonders deutlich angepasst durch etliche kurze Unterkiefer-Barteln (ähnlich wie bei Pogonias cromis), die ihm das Aufspüren von Nahrung im Sand oder Schlick erleichtern (mittels chemischer und Bewegungs-Reize). Die Bänderung bleibt dagegen bei Schattenfischen selten bis zur Geschlechtsreife erhalten.

Beschreibung

Der bis 30 cm lange Fisch ist seitlich nur wenig abgeflacht (kompress). Er ist hellsilbern (weißlich oder gelblich) mit 5 bis 9 dunkelbraunen Bandflecken an jeder Seite (jedes zweite Band kann mitunter verblasst sein) und einem großen Augenfleck über dem Kiemendeckel. Die Flossen sind gelblich oder bräunlich. Die Schuppen sind, außer auf „Wangen“ und „Brust“, Ctenoidschuppen. Der Hinterrand des Praeoperculum ist glatt oder fein gesägt. Das Maul ist nicht groß, horizontal ausgerichtet und mit je einem Band kleiner (villiformer) Zähne an beiden Kiefern bewehrt (die Schlundzähne sind hingegen quetschend). An der inneren Kante des Unterkiefers stehen je ca. 14–16 kurze Bartel (vorne einige als Büschel). Die Branchiospinen sind kurz und dick (10–14 [5 + 6–7] am ersten Kiemenbogen). All dies weist schon zur Genüge auf die Nahrungstiere hin: Kleinere wirbellose Benthalbewohner wie Muscheln und Krebse, vorwiegend aber Würmer (Polychaeten) und kaum Fische. Der Fisch wird von zahlreichen Parasiten geplagt.[1]

Die Schwimmblase hat vorne zwei paarige seitliche Fortsätze: der eine ist hornartig und kurz, der hintere aber lang, schlauchförmig, er reicht im Halbkreis gebogen bis zum Hinterende der Blase selbst. Der Asteriscus im Innenohr ist lang und dünn, der Lapillus hingegen reduziert. Beide Merkmals-Komplexe stehen mit Lautproduktion und Gehör in einem Zusammenhang, der aber undurchschaut ist.

Rund 50 Seitenlinienschuppen (d. h. 25 Wirbel). Flossenformel: D1 X–XII, D2 I/28–31, A II/~8. P 17–19,- D1 (dreieckig) und D2 (Basis beschuppt) fast zusammenhängend. Die A-Stacheln sind sehr kurz, aber spitz. C (in der unteren Hälfte) spitz ausgezogen (schief deltoidisch).

Vorkommen und Biologie

In den Küstenregionen (auch Ästuaren) der südlichen Karibik und des tropischen Westatlantiks bis Nordargentinien – besonders häufig stellenweise vor Venezuela und Südbrasilien. Dennoch wird er kaum zu Speisezwecken befischt – er schmeckt offenbar nicht gut (genug) – man „überlässt“ es etwa Cynoscion regalis als Räuber, „guten Fisch“ draus zu machen. Die Laichzeit dauert von März bis November; die Geschlechtsreife tritt bei Weibchen etwa mit 17 cm Länge ein; das Alter ist dann aber sehr unterschiedlich (1–6 Jahre), je nach Ernährungslage[2] – was (unter anderem) doch auf starke Befischung (dann zu „industriellen“ Zwecken) zurückzuführen sein kann. Natürlich geht er auch gerne Sportfischern an die Angel.

Namen

Paralonchurus kann auf zweierlei Weise ausgelegt werden: para-lonchurus („der Gattung Lonchurus beigeordnet“) oder paralonch-urus (etwa „mit schief rhombischem Schwanz“): παρα-neben, bei; λóγχη Lanzenspitze; Raute; οὖρος Schwanz.- Vernakularnamen beziehen sich mehrfach auf eine (Fürstin?) Maria Luisa oder Marie-Louise.

Verwandte

In der Gattung Paralonchurus Bocourt 1869 gibt es ca. 6 Arten; die meisten leben aber im tropischen Ostpazifik; meist wieder mit Bänderung (P oft dunkel, andere Flossen oft dunkel gerandet) und durchaus ähnlicher Lebensweise, in Schwärmen, auf detritusreichen Sedimenten.

Literatur

Steindachner beschrieb die Art in: Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften (Wien), Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe (1. Abth.) 71 (1875): 475, von Pará und Santos (Brasilien).

Einzelnachweise

  1. J.-L. Luque, D. Ramos Alves and R. da Silva Ribeiro: Community ecology of the metazoan parasites of Banded Croaker, Paralonchurus brasiliensis (Osteichthyes: Sciaenidae), from the coastal zone of the State of Rio de Janeiro, Brazil. Maringá, Acta Scientiarum (Biological Sciences) 25, S. 273–278, 2003
  2. D. dos Santos Lewis and N. F. Fontoura: Maturity and growth of Paralonchurus brasiliensis females in southern Brazil (Teleostei, Perciformes, Sciaenidae). Journal of applied Ichthyology, 21, S. 94–100, 2005
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

Gebänderter Umber: Brief Summary ( German )

provided by wikipedia DE

Die Körperform des Gebänderten Umbers, Paralonchurus brasiliensis, ähnelt der des Süßwassertrommlers und vieler Umberfische (Kopf klein, Schnauze gerundet, Maul unterständig), mit gerader Bauch- und erhöhter Rückenseite – Ausdruck einer benthophagen Lebensweise. An diese ist er besonders deutlich angepasst durch etliche kurze Unterkiefer-Barteln (ähnlich wie bei Pogonias cromis), die ihm das Aufspüren von Nahrung im Sand oder Schlick erleichtern (mittels chemischer und Bewegungs-Reize). Die Bänderung bleibt dagegen bei Schattenfischen selten bis zur Geschlechtsreife erhalten.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia DE

Paralonchurus brasiliensis ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Paralonchurus brasiliensis es una especie de pez de la familia Sciaenidae en el orden de los Perciformes.

Morfología

• Los machos pueden llegar alcanzar los 30 cm de longitud total.[1][2]

Alimentación

Come principalmente gusanos.

Depredadores

Es depredado por Squatina guggenheim y, en Brasil, por Cynoscion guatucupa y Pomatomus saltatrix .

Hábitat

Es un pez de clima tropical y demersal que vive hasta los 50 m de profundidad.

Distribución geográfica

Se encuentra en el Océano Atlántico occidental: desde Panamá hasta el sur del Brasil.

Uso comercial

Se comercializa sobre todo fresco y salado.

Observaciones

Es inofensivo para los humanos.

Referencias

  1. FishBase (en inglés)
  2. Chao, L.N., 1978. Sciaenidae. A: W. Fischer (ed.) FAO species identification sheets for fishery purposes. West Atlantic (Fishing Area 31). Volum 4. FAO,Roma.

Bibliografía

  • Fenner, Robert M.: The Conscientious Marine Aquarist. Neptune City, Nueva Jersey, Estados Unidos : T.F.H. Publications, 2001.
  • Helfman, G., B. Collette y D. Facey: The diversity of fishes. Blackwell Science, Malden, Massachusetts, Estados Unidos , 1997.
  • Hoese, D.F. 1986: . A M.M. Smith y P.C. Heemstra (eds.) Smiths' sea fishes. Springer-Verlag, Berlín, Alemania.
  • Maugé, L.A. 1986. A J. Daget, J.-P. Gosse y D.F.E. Thys van den Audenaerde (eds.) Check-list of the freshwater fishes of Africa (CLOFFA). ISNB Bruselas; MRAC, Tervuren, Flandes; y ORSTOM, París, Francia. Vol. 2.
  • Moyle, P. y J. Cech.: Fishes: An Introduction to Ichthyology, 4a. edición, Upper Saddle River, Nueva Jersey, Estados Unidos: Prentice-Hall. Año 2000.
  • Nelson, J.: Fishes of the World, 3a. edición. Nueva York, Estados Unidos: John Wiley and Sons. Año 1994.
  • Wheeler, A.: The World Encyclopedia of Fishes, 2a. edición, Londres: Macdonald. Año 1985.

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Paralonchurus brasiliensis: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

Paralonchurus brasiliensis es una especie de pez de la familia Sciaenidae en el orden de los Perciformes.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Paralonchurus brasiliensis ( Basque )

provided by wikipedia EU

Paralonchurus brasiliensis Paralonchurus generoko animalia da. Arrainen barruko Sciaenidae familian sailkatzen da.

Banaketa

Erreferentziak

  1. Froese, Rainer & Pauly, Daniel ed. (2006), Paralonchurus brasiliensis FishBase webgunean. 2006ko apirilaren bertsioa.

Ikus, gainera

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visit source
partner site
wikipedia EU

Paralonchurus brasiliensis: Brief Summary ( Basque )

provided by wikipedia EU

Paralonchurus brasiliensis Paralonchurus generoko animalia da. Arrainen barruko Sciaenidae familian sailkatzen da.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visit source
partner site
wikipedia EU

Paralonchurus brasiliensis ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

Vissen

Paralonchurus brasiliensis is een straalvinnige vissensoort uit de familie van ombervissen (Sciaenidae).[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1875 door Steindachner.

Bronnen, noten en/of referenties
  1. (en) Paralonchurus brasiliensis. FishBase. Ed. Ranier Froese and Daniel Pauly. 10 2011 version. N.p.: FishBase, 2011.
Geplaatst op:
22-10-2011
Dit artikel is een beginnetje over biologie. U wordt uitgenodigd om op bewerken te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen. Beginnetje
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Maria-luísa ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

Maria-luísa (Paralonchurus brasiliensis)[1][2] é uma espécie de peixe teleósteo, perciforme, da família dos cianídeos. Atinge em média 25 cm de comprimento, embora o macho possa chegar aos 30 cm.[3][4]

As maria-luísas se alimentam principalmente de vermes, pequenos peixes, crustáceos e moluscos.[1][3] Trata-se de um peixe demersal habituado ao clima tropical que vive a cerca de 50 m de profundidade, em fundos enlameados. Podem ser encontradas no Oceano Atlântico ocidental entre o México e o sul do Brasil. São aproveitadas pela pesca comercial, sendo normalmente vendidas frescas e salgadas.[3]

No litoral do Brasil a espécie pode ser encontrada em abundância e durante todo o ano, sendo frequentemente pescada juntamente com o camarão,[2][5][6] visto que este é um de seus principais alimentos. Por essa razão e pelo fato de ser vendida com outros peixes, devido ao baixo valor comercial, também é chamada de "mistura".[2] O preço baixo se deve à grande quantidade,[7] porém a maria-luísa possui valor vital para o ecossistema marinho da costa das regiões Sul e Sudeste, onde representa uma parcela considerável da fauna íctica.[5]

Referências

  1. a b Kehrig, Helena A.; Fernandes, Kelly W. G.; Malm, Olaf Freitas; Seixas, Tércia G; Beneditto, Ana Paula M. Di; Souza, Cristina M. M. de (setembro de 2008). «Transferência trófica de mercúrio e selênio na costa norte do Rio de Janeiro» (PDF). Quim. Nova. 32 (7): 1823–1825. ISSN 1678-7064. Consultado em 4 de agosto de 2019. Cópia arquivada (PDF) em 4 de agosto de 2019
  2. a b c Bau 2015, p. 48–53
  3. a b c Ed. Froese, Rainer; Pauly, Daniel. «"Paralonchurus brasiliensis. www.fishbase.org (em inglês). FishBase. Consultado em 4 de agosto de 2019
  4. Chao, L.N. (1978). Sciaenidae. A: W. Fischer (ed.) FAO species identification sheets for fishery purposes. West Atlantic (Fishing Area 31). Vol. 4. FAO, Roma.
  5. a b Peres 2004, p. 11–12
  6. Robert, Maurício de C.; Michels-Souza, Maria A.; Chaves, Paulo de C. (março de 2007). «Biologia de Paralonchurus alonchurus brasiliensis asiliensis» (PDF). Revista Brasileira de Zoologia. 24 (1): 191. ISSN 0101-8175. Consultado em 4 de agosto de 2019. Cópia arquivada (PDF) em 4 de agosto de 2019
  7. Bau 2015, p. 60

Bibliografia

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Maria-luísa: Brief Summary ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

Maria-luísa (Paralonchurus brasiliensis) é uma espécie de peixe teleósteo, perciforme, da família dos cianídeos. Atinge em média 25 cm de comprimento, embora o macho possa chegar aos 30 cm.

As maria-luísas se alimentam principalmente de vermes, pequenos peixes, crustáceos e moluscos. Trata-se de um peixe demersal habituado ao clima tropical que vive a cerca de 50 m de profundidade, em fundos enlameados. Podem ser encontradas no Oceano Atlântico ocidental entre o México e o sul do Brasil. São aproveitadas pela pesca comercial, sendo normalmente vendidas frescas e salgadas.

No litoral do Brasil a espécie pode ser encontrada em abundância e durante todo o ano, sendo frequentemente pescada juntamente com o camarão, visto que este é um de seus principais alimentos. Por essa razão e pelo fato de ser vendida com outros peixes, devido ao baixo valor comercial, também é chamada de "mistura". O preço baixo se deve à grande quantidade, porém a maria-luísa possui valor vital para o ecossistema marinho da costa das regiões Sul e Sudeste, onde representa uma parcela considerável da fauna íctica.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

巴西副矛䱛 ( Chinese )

provided by wikipedia 中文维基百科
二名法 Paralonchurus brasiliensis
Steindachner, 1875

巴西副矛䱛輻鰭魚綱鱸形目鱸亞目石首魚科的其中一,分布西大西洋區,從巴拿馬巴西南部海域,棲息深度可達50公尺,本魚體黃棕色,下腹部銀色,體側具7至9條暗縱帶。在鰓縫後面上端據一個黑色大圓斑。口小,下位,近水平,背鰭硬棘11-12枚;背鰭軟條29-30枚;臀鰭硬棘2枚;臀鰭軟條8枚,體長可達30公分,棲息在沿岸泥底質海域及河口,屬肉食性,以蠕蟲為食,可做為食用魚。

参考文獻

擴展閱讀

 src= 維基物種中有關巴西副矛䱛的數據

小作品圖示这是一篇與鱸形目相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
维基百科作者和编辑

巴西副矛䱛: Brief Summary ( Chinese )

provided by wikipedia 中文维基百科

巴西副矛䱛為輻鰭魚綱鱸形目鱸亞目石首魚科的其中一,分布西大西洋區,從巴拿馬巴西南部海域,棲息深度可達50公尺,本魚體黃棕色,下腹部銀色,體側具7至9條暗縱帶。在鰓縫後面上端據一個黑色大圓斑。口小,下位,近水平,背鰭硬棘11-12枚;背鰭軟條29-30枚;臀鰭硬棘2枚;臀鰭軟條8枚,體長可達30公分,棲息在沿岸泥底質海域及河口,屬肉食性,以蠕蟲為食,可做為食用魚。

license
cc-by-sa-3.0
copyright
维基百科作者和编辑