This subfamily comprises the large commercially-important groupers of the region. There are several epinepheline genera with a single species in the region (one with two) and then two large genera, the Epinephelus and the Mycteroperca. The phylogenetics of the Serranidae have been recently examined by Craig and Hastings (2007), and they find that the regional Mycteroperca do form a distinct clade, but the regional Epinephelus split into three clades: the true Epinephelus including the common shallow-water species, the deep-water set of species (or Hyporthodus), and the deep-water E. drummondhayi (or Triso). Interestingly, Paranthias furcifer falls within the Cephalopholis clade, despite its derived form and non-benthic habits. This conclusion is reinforced by the report of hybrids between the two genera from both Noronha and Bermuda.
The basic body form and appearance of many groupers are the same and they are difficult to distinguish in the field. The two large genera are most easily separated by the anal-fin ray count: only eight soft rays (occasionally nine) in the Epinephelus and usually 11 or more (rarely 10) in the Mycteroperca (all have 11 dorsal-fin spines and 3 anal-fin spines, except E. nigritus with ten). Two small reef groupers, the Graysby and the Coney, belong to Cephalopholis, easily separated by having only nine dorsal-fin spines. The remaining regional epinephelines comprise Paranthias furcifer (with D-IX,18-19 A-III,9), Dermatolepis inermis (with D-XI,18-20 A-III,9), Alphestes afer (with D-XI,18-19 A-III,9), and the deep-water Gonioplectrus hispanus (with D-VIII,13 A-III,7).
Fin-ray counts can identify most Caribbean epinepheline larvae to genus relatively easily. However, within genera there is a broad overlap of fin-ray counts and little variation in body form, making DNA-sequence analyses critical to differentiating the larval groupers.
Els epinefelins (Epinephelinae; en anglès amb el nom comú de groupers, en català anfosos o meros) és una subfamília de peixos dins la família Serranidae, a l'ordre Perciformes.
Els epinephelinae són peixos teleostis, típicament amb un cos rabassut i una gran boca. Poden mesurar un metre de llargada i pesar uns 100 kg. S'alimenten d'altres peixos cefalòpodes i crustacis. No està confirmat l'atac mortal en el cas de l'espècie Epinephelus lanceolatus.[1]
La majoria són monàndrics hermafrodites protoginis, és a dir que maduren com a femelles i tenen la capacitat de canviar de sexe després de la maduresa sexual.[2][3]
Tanmateix alguns grups són gonocorístics. Que és una estratègia reproductiva amb dos sexes diferents que evolucionen independentment com a mínim 5 vegades.
Molts d'aquests peixos són comestibles i alguns d'ells es crien en aquicultura.[4]
Els epinefelins (Epinephelinae; en anglès amb el nom comú de groupers, en català anfosos o meros) és una subfamília de peixos dins la família Serranidae, a l'ordre Perciformes.
Meriahvenet (Epinephelinae) on meriahventen heimoon (Serranidae) kuuluva alaheimo. Siihen kuuluu noin 160 lajia, joista osa on suurikokoisia. Tunnetuimpia on kaksimetriseksi kasvava jättimeriahven, joka on suurimpia koralliriuttojen kaloja. Meriahvenia käytetään yleisesti ruokakaloina ja niitä myös viljellään.[3]
Meriahvenet (Epinephelinae) on meriahventen heimoon (Serranidae) kuuluva alaheimo. Siihen kuuluu noin 160 lajia, joista osa on suurikokoisia. Tunnetuimpia on kaksimetriseksi kasvava jättimeriahven, joka on suurimpia koralliriuttojen kaloja. Meriahvenia käytetään yleisesti ruokakaloina ja niitä myös viljellään.
Tandbaarzen (Epinephelinae) vormen een onderfamilie van de familie van zaagbaarzen (Serranidae), in de orde van baarsachtigen (Perciformes). Er bestaan meerdere geslachten van tandbaarzen (zie hieronder) en elk geslacht soort kent weer vele soorten.
Een bekende Engelse benaming is 'grouper', dat weer afgeleid is van het Portugese garoupa. Een ander populaire benaming is Merou. De naam grouper wordt meestal gegeven aan twee grote geslachten: Epinephelus en Mycteroperca. Soms wordt de naam ook gebruikt voor baarzen die deel uitmaken van andere geslachten.
Tandbaarzen zijn beenvissen (Teleostei) met een fors lichaam en grote bek met grote lippen. Zij kunnen vrij groot worden, waarbij een lengte van meer dan een meter en een gewicht van meer dan 100 kilogram geen uitzondering vormen. Zij hebben niet veel tanden in hun kaken, maar beschikken over sterke beenplaten in hun keelholte waarmee zij hun prooi kunnen fijnmalen. Met hun krachtige kieuwspieren kunnen zij zich bij gevaar in rotsspleten vastklampen. Jonge soorten zijn overwegend vrouwelijk, maar worden mannelijk als zij groter worden. Jonge baarzen beginnen als tweeslachtig en groeien met ongeveer 1 kilo per jaar. Met 3 kilo, als zij vrouw zijn, is de baars volwassen. Als het gewicht 10-12 kilo bedraagt, worden zij man. Volwassen mannetjes kunnen harems van 3-15 vrouwtjes hebben in hun territorium.
Op tandbaarzen is in het verleden intensief jacht gemaakt vanwege hun geliefde vlees. Op vele plaatsen in de Middellandse Zee zijn zij nu beschermd. Op deze plaatsen zijn hun aantallen nu weer flink toegenomen (zie ook île de Gabinière).
Hun voedsel bestaat uit vis, inktvissen, krabben en kreeften. Zij liggen vaak roerloos op een plek te wachten in plaats van te gaan jagen in het open water. Zij zuigen hun prooi naar binnen en slikken hem in, in plaats van deze in stukken te bijten. Door hun borstvinnen in verschillende standen te plaatsen kunnen zij roerloos in het water blijven hangen of voorzichtig achteruit zwemmen. Bek en kieuwen vormen een krachtig zuigorgaan waarmee zij zelfs prooien op grotere afstand naar zich toe kunnen trekken.
De bruine tandbaars (Epinephelus marginatus). Middellandse Zee
De bruine tandbaars (Epinephelus marginatus). Middellandse Zee
De rode koraalbaars (Cephalopholis miniata), Rode Zee
De pauwtandbaars (Cephalopholis argus)
De Malabar tandbaars (Epinephelus malabaricus, Rode Zee
De tijger tandbaars (Mycteroperca tigris), Caraïbische Zee
Tandbaarzen (Epinephelinae) vormen een onderfamilie van de familie van zaagbaarzen (Serranidae), in de orde van baarsachtigen (Perciformes). Er bestaan meerdere geslachten van tandbaarzen (zie hieronder) en elk geslacht soort kent weer vele soorten.
Epinephelinae er en artsrik gruppe abborfisker.
Den lengste arten er Epinephelus lanceolatus som kan bli opptil 2,7 m lang og 400 kg tung, men de fleste artene er mellom 20 og 80 cm lange. De er rovfisker som jakter alene langs havbunnen. Hver fisk har sitt territorium, ofte med en hule der den kan skjule seg. Det fiskes etter mange av artene.
I Europa er det arten mero (Epinephelus marginatus) som går lengst nord. Den finnes langs østkysten av Atlanterhavet fra De britiske øyer til Sør-Afrika og i hele Middelhavet. Dessuten forekommer den sørvest i Det indiske hav og ved Brasils kyst. Lenger sør utenfor den europeiske atlanterhavskysten og i Middelhavet lever det tre arter til i slekten Epinephelus. I tillegg finnes her Hyporthodus haifensis og Mycteroperca rubra i samme underfamilie.
Ytterligere to Epinephelus-arter har vandret inn i Middelhavet gjennom Suezkanalen, og det ser ut til at nykommerne nå sprer seg raskt på grunn av den globale oppvarmingen. Etter 2000 har en vestafrikansk art i Epinephelinae, Cephalopholis taeniops, dukket opp mange steder i Middelhavet og ved Kanariøyene. Også andre varmekjære fiskearter har i de siste åra blitt vanligere i Middelhavet enn før, som avtrekkerfisk (Balistes capriscus), leppefisken Thalassoma pavo og papegøyefisken Sparisoma cretense.
Epinephelinae er en artsrik gruppe abborfisker.
Den lengste arten er Epinephelus lanceolatus som kan bli opptil 2,7 m lang og 400 kg tung, men de fleste artene er mellom 20 og 80 cm lange. De er rovfisker som jakter alene langs havbunnen. Hver fisk har sitt territorium, ofte med en hule der den kan skjule seg. Det fiskes etter mange av artene.
I Europa er det arten mero (Epinephelus marginatus) som går lengst nord. Den finnes langs østkysten av Atlanterhavet fra De britiske øyer til Sør-Afrika og i hele Middelhavet. Dessuten forekommer den sørvest i Det indiske hav og ved Brasils kyst. Lenger sør utenfor den europeiske atlanterhavskysten og i Middelhavet lever det tre arter til i slekten Epinephelus. I tillegg finnes her Hyporthodus haifensis og Mycteroperca rubra i samme underfamilie.
Ytterligere to Epinephelus-arter har vandret inn i Middelhavet gjennom Suezkanalen, og det ser ut til at nykommerne nå sprer seg raskt på grunn av den globale oppvarmingen. Etter 2000 har en vestafrikansk art i Epinephelinae, Cephalopholis taeniops, dukket opp mange steder i Middelhavet og ved Kanariøyene. Også andre varmekjære fiskearter har i de siste åra blitt vanligere i Middelhavet enn før, som avtrekkerfisk (Balistes capriscus), leppefisken Thalassoma pavo og papegøyefisken Sparisoma cretense.
Групери (Epinephelinae) — підродина риб родини Серранові (Serranidae). Розповсюджені у басейнах Тихого, Атлантичного та Індійського океанів. Групери найбільше відомі як об'єкт аматорської трофейної риболовлі, адже окремі особини сягають 250 кг, а особини в 100 кг є досить розповсюдженими, навіть у прибережних зонах. Великі групери не є об'єктом промислу, бо їх м'ясо неїстівне, на відміну від м'яса молодих риб, яке є делікатесом.
Містить 19 родів:
Групери (Epinephelinae) — підродина риб родини Серранові (Serranidae). Розповсюджені у басейнах Тихого, Атлантичного та Індійського океанів. Групери найбільше відомі як об'єкт аматорської трофейної риболовлі, адже окремі особини сягають 250 кг, а особини в 100 кг є досить розповсюдженими, навіть у прибережних зонах. Великі групери не є об'єктом промислу, бо їх м'ясо неїстівне, на відміну від м'яса молодих риб, яке є делікатесом.
Cá mú hay còn gọi là cá song là tên gọi chỉ chung về các loài cá của bất kỳ một số các chi cá của phân họ Epinephelinae thuộc Họ Cá mú (Serranidae), trong Bộ Cá vược (Perciformes).
Tuy nhiên không phải tất cả các loài cá trong Họ Cá mú đều được gọi là cá mú vì họ này cũng bao gồm các loại cá vược biển. Tên cá mú nói chung thường được đặt cho những loài cá theo một trong hai chi lớn là Epinephelus và Mycteroperca. Ngoài ra, các loài được phân loại trong các chi nhỏ hơn là Anyperidon, Cromileptes, Dermatolepis, Gracila, Saloptia, và Triso cũng còn được gọi là cá mú. Các loài cá trong chi Plectropomus được gọi là cá mú bờ biển (Plectropomus). Các chi đều được xếp vào phân họ Epiphelinae.
Tuy nhiên, một số loài trong chi Alphestes, chi Cephalopholis, Variola và một số chi nhỏ khác như Gonioplectrus, Niphon, Paranthias cũng nằm trong phân họ này, và các loài thường xuyên khác trong chi serranid khác cũng có tên thông thường liên quan đến từ "cá mú" (Grouper). Tuy nhiên, từ "cá mú" ngày này của riêng nó thường được dùng dường như có nghĩa là thuộc về phân họ Epinephelinae. Những con cá mú trưởng thành có thể dài tới 2,5 m và nặng hơn 300 kg.[1]
Cá mú và cá hồi san hô (cá mú chấm) có thể đồng hành với những loài dưới biển khác để săn mồi. Cá mú thường đi cùng với lươn biển moray và cá bàng chài Napoleon, các loài cá này có thể ám chỉ vị trí con mồi bằng cách dùng đầu hướng về đó, giúp bạn đồng hành của chúng phát hiện con mồi. Khi một con cá chạy trốn khỏi nhóm săn mồi, cá mú di chuyển đến nơi mà mục tiêu đang ẩn nấp. Chúng sẽ xoay thân cho đầu hạ thấp xuống, sau đó lắc đầu tới-lui hướng về phía con mồi để ra hiệu cho đồng bọn.
Cá mú đồng hành với lươn và cá wrasse Napoleon và sử dụng khả năng bơi nhanh để bắt mồi. Lươn mora khổng lồ, loài có thể trườn vào những hốc nhỏ, kết hợp với cá wrasse, loài có hàm khỏe nên có thể nghiền nát san hô để con mồi lộ ra. Điều này góp phần cho thấy, ngôn ngữ cử chỉ có thể tồn tại ở các loài khác chứ không giới hạn ở động vật linh trưởng hay quạ.
Cá mú hay còn gọi là cá song là tên gọi chỉ chung về các loài cá của bất kỳ một số các chi cá của phân họ Epinephelinae thuộc Họ Cá mú (Serranidae), trong Bộ Cá vược (Perciformes).
本文介紹的是一种鱼类石斑鱼。關於绰号为“石斑鱼”的配音演员，請見「石班瑜」。鴛鴛鮨屬 Alphestes
Anyperidon
煙鱸屬Aethaloperca
九棘鱸屬 Cephalopholis
駝背鱸屬 Cromileptes
鱗鮨屬 Dermatolepis
石斑魚屬 Epinephelus
角紋鮨屬 Gonioplectrus
纖齒鱸屬 Gracila
下美鮨屬 Hyporthodus
喙鱸屬 Mycteroperca
副花鮨屬 Paranthias
鰓棘鱸屬 Plectropomus
貧鱠屬 Saloptia
鱠屬 Triso
側牙鱸屬 Variola
石斑魚（英语：Grouper）泛指鱸形目鮨科石斑魚亞科（學名：Epinephelinae）裡的各屬魚類。
並非所有鮨科魚都被稱為「石斑魚」；該科魚類還包括鱸魚。石斑魚通常指兩大屬魚類：石斑魚屬及喙鱸屬。除此以外，Anyperidon屬、駝背鱸屬、鱗鮨屬、纖齒鱸屬、貧鱠屬及鱠屬的魚類也會被稱為石斑魚，而鰓棘鱸屬的魚類則被稱為珊瑚斑魚。不過，某些鴛鴛鮨屬、九棘鱸屬、側牙鱸屬、角紋鮨屬、東洋鱸屬、副花鮨屬等屬於石斑魚亞科魚，及個別的其他鮨科魚類，有時也會被冠上石斑魚的稱號。
石斑魚的英語名稱 grouper 來自於葡萄牙語 garoupa 一詞，跟英語裡的 group （團體）無關。
石斑魚屬於輻鰭魚綱，身體肥厚，口部大，並不適宜長途迅速游泳。石斑魚體型相當大，身長可達一公尺以上，體重超過一百公斤也不足為奇；不過石斑魚的種類頗多，體型大小也各有差別。牠們會把獵物吞噬，而不會用口把獵物逐片撕開；這是因為牠們的顎沒有很多牙齒，可是在咽頭裡的牙板可以碾碎食物。牠們習慣等待魚、章魚、螃蟹、龍蝦等獵物靠近，而不會在廣闊的水域追逐獵物。
由於很多種類的石斑魚都是重要的食用魚，因此現在魚商養殖了不少的石斑魚；而在深海釣魚活動中，石斑魚是很受歡迎的魚類。一些體型較小的石斑魚種會被養在水族館裡，但牠們的生長速度其實也非常快。
一種名為鞍帶石斑魚的魚可以長得非常巨大，曾有報導說有鞍帶石斑魚長得足以把泳客或水肺潛水員吞噬：當英國作家亞瑟·C·克拉克於斯里蘭卡海岸潛水時，發現了一條二十英尺(約6公尺)長、四英尺(約1.2公尺)厚的石斑魚，生活在一個下沉了的浮檯裡。1970年代一本水肺潛水雜誌記載了一宗事故，一個潛水員在加州潛水的時候被一條巨型石斑魚完全吞噬，該魚試圖用咽頭牙板將該潛水員壓碎，幸好只能壓凹其氧氣筒，隨後把該潛水員吐出。要吞噬一個使用開放式呼吸系統的水肺潛水員，石斑魚的喉部至少要張開到兩平方英尺(約0.2平方公尺)；鞍帶石斑魚通常不會長到這麼大，因為如果要躲避鯊魚的攻擊，牠必須要有足夠大的庇護所；不過隨著遠洋漁業延繩釣使鯊魚數量減少，這種情況可能會有改變。（最近有報導稱獵殺鯊魚使石斑魚的數量上升，因此鸚哥魚的數量也隨之下降，導致珊瑚礁裡的藻類生長過速。）
石斑魚數量銳減，會影響生態系統。石斑魚喜歡鑽挖石罅，清除積存在罅中的沙石，令這些隙縫成為其他生物的良好棲所。假如石斑魚數量不足，會令這些「住所」的供應量下跌。另一方面，作為雜食性動物，石斑魚會捕捉其他較少的魚類，甲殼類如螃蟹和龍蝦，還有章魚這種軟體動物，都是石斑魚的主要食物。石斑魚平衡了這些動物的數量[1]。
香港大學的研究報告顯示，各種石斑魚類均遭到持續的濫捕，多種石斑魚類面對絕種危機[2]。在國際自然保護聯盟的「瀕危物種紅色名錄」上，163種石斑魚類，有20種面臨滅絕，另有5種屬瀕危水平[2]。
單是2009年，全球就有超過27.5萬噸的石斑魚被人吃掉[2]。以平均每條3公斤推算，數量相當於9000萬條。香港大學更指出，實際數量可能更多[2]。因為香港和印尼的數據顯示，大部分被出售的石斑魚，重量只有1公斤[2]。
根據報告，過度的捕撈、缺乏監管和欠佳的保育工作，是石斑魚瀕臨滅絕的主要原因[2]。據悉，每年全球的石斑魚銷售總金額，高達10億美元[3]。漁民不分大小的捕撈，一方面杜絕了成年的雄魚，另一方面令小魚無法生存至成年，扼殺石斑魚的繁殖機會[1]。
所有石斑魚，包括常見的紅斑、星斑、鼠斑和龍躉，牠們出生的時候都是雌性，成年後才會轉為雄性[1]。然而，石斑魚要10年才到成年，許多幼魚未及成長即被人捕獲，令成功繁殖的機會銳減，魚的數量大幅下跌[1]。
由於數量下跌，需求卻不斷上升，漁民不惜使用稀釋的山埃捕魚，雖然能捕捉一定數量的大小石斑，卻把魚苗（俗稱魚毛）毒殺[2]。一些品種被趕盡殺絕，再沒有魚苗聚集[2]。另外，即使是人工養殖業，也會補撈魚苗[2]。
在亞洲，包括但不僅限於中國，由於人口眾多，客人又願意付款，即使價格上升，他們仍會點選石斑菜式[3]。另外，亞洲區餐館把活魚養在魚缸的招客手法，成功的吸引大量客人[3]。由於運費及關稅等問題，進一步推高石斑魚在中國的售價，許多中國遊客專程到香港的餐館用膳[3]。全球的石斑漁獲，有8成在亞洲水域捕獲[3]。
研究海洋和淡水生物的學者薛綺雯（Yvonne Sadovy）指出，香港與中國大陸為鄰，是環球石斑貿易的一個主要中心，在管理海產進口和銷售方面的條例已經過時，因此未能遵守國際公約和協定[2]。從事漁業的香港人士指出，香港紅斑（Hong Kong Grouper）原本常見於福建沿岸，但因包括香港人在内的广东人杂食，市場需求大，在近20年過度捕撈，接近枯竭[2]。
有香港食家得知石班魚面臨絕種，表示會考慮不再吃，又稱還有許多海鮮可以代替石斑，而且同樣好吃[2]。
極危 伊氏石斑魚 Epinephelus itajara 極危 淺黑石斑魚 Epinephelus nigritus 極危 赤點石斑魚 Epinephelus akaara 極危 灰喙鱸 Mycteroperca fusca 
瀕危 喬氏喙鱸 Mycteroperca jordani 瀕危 拿騷石斑魚 Epinephelus striatus 瀕危 烏鰭石斑魚 Epinephelus marginatus 瀕危 阿曼石斑魚 Epinephelus gabriellae 
易危 褐石斑魚 Epinephelus bruneus 易危 金緣下美鮨 Hyporthodus flavolimbatus 易危 白緣石斑魚 Epinephelus albomarginatus 易危 鞍帶石斑魚 Epinephelus lanceolatus 易危 藍點鰓棘鱸 Plectropomus areolatus 易危 平滑鰓棘鱸 Plectropomus laevis 易危 黃喙鱸 Mycteroperca olfax 易危 豹紋喙鱸 Mycteroperca rosacea 易危 黃嘴喙鱸 Mycteroperca interstitialis 易危 駝背鱸 Cromileptes altivelis 易危 
近危 點帶石斑魚 Epinephelus coioides 近危 清水石斑魚 Epinephelus polyphekadion 近危 青銅石斑魚 Epinephelus aeneus 近危 多鱗石斑魚 Epinephelus polylepis 近危 玳瑁石斑魚 Epinephelus quoyanus 
無危 加州石斑魚 Epinephelus labriformis 無危 蜂巢石斑魚 Epinephelus niveatus 無危 岩石斑魚 Epinephelus adscensionis 無危 青石斑魚 Epinephelus awoara 無危 黑斑石斑魚 Epinephelus tukula 無危 黑邊石斑魚 Epinephelus fasciatus 無危 密點石斑魚 Epinephelus chlorostigma 無危 網鰭石斑魚 Epinephelus miliaris 無危 吊橋石斑魚 Epinephelus morrhua 無危 
.png)
石斑魚（英语：Grouper）泛指鱸形目鮨科石斑魚亞科（學名：Epinephelinae）裡的各屬魚類。
並非所有鮨科魚都被稱為「石斑魚」；該科魚類還包括鱸魚。石斑魚通常指兩大屬魚類：石斑魚屬及喙鱸屬。除此以外，Anyperidon屬、駝背鱸屬、鱗鮨屬、纖齒鱸屬、貧鱠屬及鱠屬的魚類也會被稱為石斑魚，而鰓棘鱸屬的魚類則被稱為珊瑚斑魚。不過，某些鴛鴛鮨屬、九棘鱸屬、側牙鱸屬、角紋鮨屬、東洋鱸屬、副花鮨屬等屬於石斑魚亞科魚，及個別的其他鮨科魚類，有時也會被冠上石斑魚的稱號。
石斑魚的英語名稱 grouper 來自於葡萄牙語 garoupa 一詞，跟英語裡的 group （團體）無關。
石斑魚屬於輻鰭魚綱，身體肥厚，口部大，並不適宜長途迅速游泳。石斑魚體型相當大，身長可達一公尺以上，體重超過一百公斤也不足為奇；不過石斑魚的種類頗多，體型大小也各有差別。牠們會把獵物吞噬，而不會用口把獵物逐片撕開；這是因為牠們的顎沒有很多牙齒，可是在咽頭裡的牙板可以碾碎食物。牠們習慣等待魚、章魚、螃蟹、龍蝦等獵物靠近，而不會在廣闊的水域追逐獵物。
由於很多種類的石斑魚都是重要的食用魚，因此現在魚商養殖了不少的石斑魚；而在深海釣魚活動中，石斑魚是很受歡迎的魚類。一些體型較小的石斑魚種會被養在水族館裡，但牠們的生長速度其實也非常快。
一種名為鞍帶石斑魚的魚可以長得非常巨大，曾有報導說有鞍帶石斑魚長得足以把泳客或水肺潛水員吞噬：當英國作家亞瑟·C·克拉克於斯里蘭卡海岸潛水時，發現了一條二十英尺(約6公尺)長、四英尺(約1.2公尺)厚的石斑魚，生活在一個下沉了的浮檯裡。1970年代一本水肺潛水雜誌記載了一宗事故，一個潛水員在加州潛水的時候被一條巨型石斑魚完全吞噬，該魚試圖用咽頭牙板將該潛水員壓碎，幸好只能壓凹其氧氣筒，隨後把該潛水員吐出。要吞噬一個使用開放式呼吸系統的水肺潛水員，石斑魚的喉部至少要張開到兩平方英尺(約0.2平方公尺)；鞍帶石斑魚通常不會長到這麼大，因為如果要躲避鯊魚的攻擊，牠必須要有足夠大的庇護所；不過隨著遠洋漁業延繩釣使鯊魚數量減少，這種情況可能會有改變。（最近有報導稱獵殺鯊魚使石斑魚的數量上升，因此鸚哥魚的數量也隨之下降，導致珊瑚礁裡的藻類生長過速。）
「ハタハタ」とは異なります。 
Acanthistius
Alphestes
Anyperidon
Caprodon
Cephalopholis
Chromileptes
Dermatolepis
Epinephelus
Gonioplectrus
Gracila
Hypoplectrodes
Liopropoma
Mycteroperca
Niphon
Paranthias
Plectropomus
Saloptia
Triso
Variola
ハタ（羽太、英名：Grouper）とは、スズキ目ハタ科ハタ亜科 Epinephelinae に属する魚の総称。ハタ亜科はマハタ亜科とよぶ場合もある。
バラハタ、クエ、タマカイ、アカハタ (魚類)、ユカタハタ、サラサハタなど、26 属約190 種が知られる大きなグループである。
すべてが海水魚で、熱帯から温帯の浅い海に広く分布し、ほとんどの種類は岩礁やサンゴ礁に生息するが、マングローブなどの汽水域に侵入する種類や、水深200m 以深の深海まで生息する種類もいる。
成魚の大きさは全長10cm そこそこの種類から、全長2m を超える大型種まで様々である。多くの種類が雌性先熟の性転換を行う[1]ので、大きく成長した個体のほとんどはオスである。
形態上の特徴としては、口が大きくて、下あごが上あごより前に突き出ること、体に対する頭とひれの割合が大きいこと、体の断面は下がふくらんだ楕円形であることなどが挙げられる。体色は種類や成長段階によって非常に多彩で、赤、橙、黄、青、灰色などの鮮やかな色が、水玉模様、大小の斑点、しま模様など様々に配されている。
単独で生活し、ほとんどの種類は海底近くをあまり離れずに生活するが、中にはバラハタのように底から離れて泳ぐものもいる。
食性は肉食性で、他の魚類や甲殻類、頭足類などを大きな口で捕食し、時には自分の体の半分ほどもある獲物にも貪欲に襲いかかる。水族館などで飼育する場合も、飼育自体はわりと簡単だが、たまに「野性を発揮」して同居魚の数が減るのが難点となる。
繁殖は夏におこなわれる。親は卵を保護せず、卵はプランクトンとなって海中を浮遊しながら発生する。孵化した稚魚は海岸のごく浅い場所にもやってくるが、成長するにつれ深場へ移動する。
大型で色彩も美しく、食用でも美味な種類が多いので、観賞魚や高級食材として利用される。ただし、食用の際はシガトキシンなどのシガテラ毒を体内に蓄積するバラハタなどもいるので注意が必要である。
ハタ類のことを九州では「アラ」と呼び、魚偏に荒(𩺊)の国字（和製漢字）が作られている。鹿児島県のトカラ列島（十島村）までアラという言い方が使われている。それより南の南西諸島の内、奄美大島などで「ネィバリ」、「ネバリ」、与論島で「ニーバイ」、沖縄本島以南で「ミーバイ」と呼ぶが、これらは「目張り」の変音で、ハタ類の突出した目を表現している。沖縄県では地域により漁師がハタ類を「メバル」と呼ぶこともあるが、標準和名が同じであるメバルが沖縄県周辺に生息しないため、混同されることはない。ただし、同じハタ類の魚でも、色や大きさによって「アカジン」、「カンナギ」など別の名で呼ばれる種もある。
香港では「石斑魚」（広東語 セッパーンユー sek6baan1yu2）と称して、蒸し魚やフライにして食べることが多いが、近年は広東料理の普及とともに、中国各地でも消費されるようになり、広東省、福建省などで大量に養殖されている。
アカハタ Epinephelus fasciatus Blacktip grouper
キジハタ Epinephelus akaara Hong Kong grouper
アオハタ Epinephelus awoara Banded grouper
クエ Epinephelus bruneus Longtooth grouper
タマカイ Epinephelus lanceolatus Giant grouper
マハタ Epinephelus septemfasciatus Convict grouper
ユカタハタ Cephalopholis miniata Coral hind
サラサハタ Chromileptes altivelis Humpback grouper
バラハタ Variola louti Yellow-edged lyretail
ツルグエ Liopropoma latifasciatum
スジアラ Plectropomus leopardus Coral trout
オオアオノメアラ Plectropomus areolatus Squaretail coralgrouper
