Szczur indochiński[3] (Rattus andamanensis) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych, występujący w Azji Południowo-Wschodniej[2][4].
Gatunek został opisany naukowo w 1860 roku przez E. Blytha[4].
Gryzoń ten zamieszkuje południowe Chiny, północne części Mjanmy, Bangladeszu, Tajlandii, Laosu i Wietnamu, północno-wschodnie Indie, Bhutan i Nepal. Oddzielone od głównego terytorium populacje występują w południowym Wietnamie, Kambodży, w pobliżu Hongkongu i na wyspie Hajnan, na Andamanach i Kar Nikobar[2][4].
Szczur ten prowadzi nadrzewny tryb życia, zamieszkuje lasy i ich obrzeża. Nie unika obszarów rolniczych, bywa spotykany w pobliżu domów ludzkich. Spotykany od poziomu morza do 2000 m n.p.m.[2]
Szczur indochiński jest uznawany za gatunek najmniejszej troski, ze względu na szeroki zasięg występowania, obejmujący kilka obszarów chronionych. Ocenia się, że ma także dużą liczebność. Jest dość odporny na zmiany środowiska[2].
Szczur indochiński (Rattus andamanensis) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych, występujący w Azji Południowo-Wschodniej.
Gatunek został opisany naukowo w 1860 roku przez E. Blytha.
