Zygaena ye un xéneru de lepidópteros ditrisios de la familia Zygaenidae distribuyíos na rexón Paleártica occidental.[1][2]
La llista d'especies de Zygaena ye [3]Zyagena en Insecta Research Network
Zygaena ye un xéneru de lepidópteros ditrisios de la familia Zygaenidae distribuyíos na rexón Paleártica occidental.
Alaca (lat. Zygaena) —Pulcuqluqanadlılar dəstəsinə aid Kəpənək fəsiləsi.
Orta ölçüyə malikdir. Ön qanadları iri və ləkəlidir. Göy və ya,yaşıl metal rəngində olurlar. Günün əsasən şəfəq saçarkən aktiv olurlar. Bəzi növləri isə gecə həyatı keçirir. Pupları qısa enlii formaya malik olurlar.
Alaca (lat. Zygaena) —Pulcuqluqanadlılar dəstəsinə aid Kəpənək fəsiləsi.
El gènere zigena (Zygaena) forma part de la família Zygaenidae.
Totes les espècies del gènere són papallones diürnes i petites amb forma que recorda a un borinot menut o a una vespa. Aquestes petites papallones duen colors molt elegants i contrastats, generalment negre i escarlata, que ha fet que siguin conegudes amb el nom de gitanes o gitanetes, referint-se als vestits de colors vius de les dones de l'ètnia gitana. Les zygaenes són verinoses, per exemple els teixits de la menuda (Z. trifolii) contenen cianur. Les colors vives són una advertència per als possibles depredadors. Això els permet de ser poc esquives i sovint es deixen agafar sense dificultat amb les mans.
A la Devesa del Saler hi ha una subespècie anomenada Zygaena occitanica halophila.[2]
El gènere zigena (Zygaena) forma part de la família Zygaenidae.
Totes les espècies del gènere són papallones diürnes i petites amb forma que recorda a un borinot menut o a una vespa. Aquestes petites papallones duen colors molt elegants i contrastats, generalment negre i escarlata, que ha fet que siguin conegudes amb el nom de gitanes o gitanetes, referint-se als vestits de colors vius de les dones de l'ètnia gitana. Les zygaenes són verinoses, per exemple els teixits de la menuda (Z. trifolii) contenen cianur. Les colors vives són una advertència per als possibles depredadors. Això els permet de ser poc esquives i sovint es deixen agafar sense dificultat amb les mans.
Zygaena is a genus of moths in the family Zygaenidae. These brightly coloured, day-flying moths are native to the West Palearctic.
Adalbert Seitz described them thus:
"Small, stout, black insects, sometimes with metallic gloss. Antenna very strongly developed; the club being considerably incrassate distally. Tongue long and strong. Legs rather short. Forewing elongate oval,black or red, rarely spotted with white or yellow. Hindwing small, usually red, seldom black. —Larva strongly humpbacked, very soft, downy-haired. Pupa in a paper-like silky cocoon, the sheaths of legs and wings being loosely soldered together. The moths are mostly local, their stations being often restricted to a mountain, a meadow, etc. They appear mostly in large numbers at their special localities, swarming about flowers, which they suck, fore instance Scabious, Thistles, Eryngium, etc., their flight being slow and straight on. The body of these insects contains, as in the other Zygaenids, a yellow , acrid, oily hquid which renders them nauseous, protecting them not only against their enemies among the vertebrates, but apparently even against predatory insects, fore instance Asilids. Like all insects protected by the body-juices, they are extremely tenacious of life, enduring considerable wounds as well as resisting strong poison for some time (cyanide of potassium). They conceal themselves in no way, mostly resting conspicuously on stalks or sprigs, hardly taking to the wing when touched, so that one can often pick them off by the long antennae. The latter are not concealed beneath the wings when at rest, as in other Heterocera, but are held straight forwaid. The main locality for the genus are the Mediterranean coast districts, of Europe as well as of the Atlas countries and the Levant, where the Zygaenae occur in a great abundance of forms, which partly intergrade and are found in immense numbers of specimens. There are often several individuals of different species on a flower, which easily explains that hybridisation obtains here more often than in any other group of Lepidoptera. However, such copulations appear to be mostly without result. The Zygaenae are best killed by injection of some strong tobacco juice With the help of the hollow needle of a morphia syringe.As in all protected Lepidoptera the specifically distinct forms are without exception very common at their localities, the commercial value depending solely on the accessibleness of these places. The number of species is largest in South Europe, North Africa and Asia Minor, thence decreasing rapidly in all directions. The pacific coast of Asia is reached by one species only and the higher North of Europe by two, while not one occurs in South Asia. Outside the Palaearctic Region there occur only a few speciesin South and East Africa, while two Palaearctic forms extend into the Punjab and the Nepalese valleys of the Himalayas.The species are on the whole very similar to one another and also very constant, varying only in certain directions. There occur of nearly all species individuals for instance with yellow instead of red markings. The normally six-spotted species may exceptionally have five spots, and inversely. In species which bear a red belt the latter may sometimes be absent, and in non-belted forms the belt may appear in rare cases. The spots of the forewing may be edged with white and merged. Lastly, the marginal band of the hindwing may be so widened as to more or less displace the red ground-colour. These various aberrations have in may cases received names.[1]
Subgenus Mesembrynus Hübner, [1819]
Subgenus Agrumenia Hübner, [1819]
Subgenus Zygaena Fabricius, 1775
This article incorporates text from this source, which is in the public domain. .jpg)
Zygaena filipendulae Zygaena is a genus of moths in the family Zygaenidae. These brightly coloured, day-flying moths are native to the West Palearctic.
Zigeno (Zygaena) estas genro[1] de noktopapilioj, laŭ Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto kun klabfinaj antenoj kaj flugiloj ĝenerale nigraj kaj ruĝmakulaj. Zigenoj vivas sur diversaj florplantoj.[1]
Laŭ la genro zigeno estis nomita la familio de zigenedoj.
Zigeno (Zygaena) estas genro de noktopapilioj, laŭ Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto kun klabfinaj antenoj kaj flugiloj ĝenerale nigraj kaj ruĝmakulaj. Zigenoj vivas sur diversaj florplantoj.
Laŭ la genro zigeno estis nomita la familio de zigenedoj.
Zygaena es un género de lepidópteros ditrisios de la familia Zygaenidae distribuidos en la región Paleártica occidental.[1]
La lista de especies de Zygaena es[2][3]
Zygaena es un género de lepidópteros ditrisios de la familia Zygaenidae distribuidos en la región Paleártica occidental.
See artikkel räägib perekonnast; alamperekonna kohta vaata artiklit Zygaena (alamperekond) Verikireslane (Zygaena) on liblikaliste seltsi kireslaste sugukonda kuuluv putukate perekond.
Perekonna autor on Johan Christian Fabricius (1775).
Perekond kuulub alamsugukonda Zygaeninae.
Verikireslane on alamsugukonna Zygaeninae ainus palearktilise levikuga perekond.
Eestis on kõikjal levinud väike-verikireslane ja aasa-verikireslane. Sarika-verikireslane on levinud ainult Saaremaal, ka teised liigid on levinud paiguti.[1]
Verikireslased meenutavad kujult veidi mesilast või herilast.
Verikireslased on kirevad. See on hoiatusvärvus.[2]
Keha ja eestiivad on metallsinised. Eestiibadel on punased laigud või vöödid. Tagatiivad on veripunased, välisservas on kitsas mustjassinine triip.[1]
Tundlad on pikad, tipu lähedal jämedamad, tipus teravamad.[1] Nad on musta värvi.
Tiibade siruulatus on 28–58 mm.[1]
Röövikud on värtnakujulised.[1]
Nad on rohekad või kollakad; piki keha kulgevad heledamad pikitriibud. Triipudel või nende vahel paiknevad ridadena suuremad või väiksemad mustad punktid.[1]
Pikkus on 22 mm.[1]
Kõik verikireslased on päevase eluviisiga. Kuna neid kaitseb hoiatusvärvus, siis elavad nad täiesti avalikult niitudel ega varja end.[2]
Verikireslased lendavad kohmakalt, tavaliselt ühelt õielt teisele[2]. Eestis lendavad nad juulis ja augustis[1].
Kuumal ajal istuvad nad näiteks jumikate õitel ja kõrreliste vartel. Nad pole ettevaatlikud ega põgene vaenlase eest.[1]
Nad lasevad end isegi kergesti kätte võtta. Kuid kinni püütuna teesklevad nad surnut ja eritavad tilgakese kollast vastiku lõhnaga mürgist vedelikku. Sellepärast linnud neid ei söö[1].[2]
Verikireslaste röövikud on sama mürgised kui valmikud[2]. Seetõttu elavad nad sama avalikult kui valmikud[2]. Nad toituvad põhiliselt liblikõielistel (näiteks hiirehernes, seahernes, nõiahammas).[1]
Röövikud talvituvad, kevadel nukkuvad. Nad valmistavad valkja või kollase, pärgamenditaolise nukuhälli ning kinnitavad selle kõrgemate rohukõrtele. Nukud keerutavad end aeg-ajalt, tekitades kuuldavat heli. Selle toimingu otstarve pole teada.[1]
Perekonnas on 96 liiki.
Verikireslane (Zygaena) on liblikaliste seltsi kireslaste sugukonda kuuluv putukate perekond.
Zygaena Zygaenidae familiako lepidopteroen generoa da. Kolore bizikoak eta egunean hegan egiten duten sits hauek Paleoartikoan bizi dira.
Zygaena Zygaenidae familiako lepidopteroen generoa da. Kolore bizikoak eta egunean hegan egiten duten sits hauek Paleoartikoan bizi dira.
Zygaena est un genre de lépidoptères (papillons) de la famille des Zygaenidae et de la sous-famille des Zygaeninae. Il comprend une centaine d'espèces, répandues dans l'Ouest paléarctique et appelées en français « Zygènes ».
Le genre Zygaena a été décrit par l'entomologiste danois Johan Christian Fabricius en 1775[1],[2]. L'espèce type pour le genre est Zygaena filipendulae (Linnaeus, 1758).
Le nom Zygaena Fabricius, 1775 a de nombreux synonymes juniors[2] :
La centaine d'espèces que compte le genre Zygaena est répartie dans trois sous-genres : Mesembrynus, Agrumenia et Zygaena. La liste suivante est tirée du site Funet[2].
Les imagos des espèces du genre Zygaena sont de petits papillons aux ailes allongées et aux couleurs vives, avec en général des ailes antérieures à fond bleu métallique, noir ou gris, ornées de plusieurs taches rouge vif (parfois orange ou blanches).
Ils sont actifs de jour.
L'aire de distribution du genre Zygaena couvre l'Ouest du Paléarctique, c'est-à-dire l'Europe, l'Afrique du Nord, le Moyen-Orient et l'Ouest de la Russie[2].
Zygaena est un genre de lépidoptères (papillons) de la famille des Zygaenidae et de la sous-famille des Zygaeninae. Il comprend une centaine d'espèces, répandues dans l'Ouest paléarctique et appelées en français « Zygènes ».
Zygaena Fabricius, 1775, è un genere di lepidotteri appartenente alla famiglia Zygaenidae.
È l'unico genere paleartico della sottofamiglia delle Zygaeninae e comprende 96 specie. Altri 8 generi, ritenuti più primitivi e costituiti in tutto da 23 specie, sono diffusi nella regione afrotropicale ed in quella orientale.
Zygaena Fabricius, 1775, è un genere di lepidotteri appartenente alla famiglia Zygaenidae.
È l'unico genere paleartico della sottofamiglia delle Zygaeninae e comprende 96 specie. Altri 8 generi, ritenuti più primitivi e costituiti in tutto da 23 specie, sono diffusi nella regione afrotropicale ed in quella orientale.
Zygaena est genus papilionum familiae Cygaenidarum, in Palaearctica occidentali endemica. Singuli, quibus sunt colores clarissimi, interdiu volare solent.
Zygaena est genus papilionum familiae Cygaenidarum, in Palaearctica occidentali endemica. Singuli, quibus sunt colores clarissimi, interdiu volare solent.
Zygaena is een geslacht van vlinders uit de familie van de Zygaenidae (Bloeddrupjes).
Zygaena is een geslacht van vlinders uit de familie van de Zygaenidae (Bloeddrupjes).
Kraśnik[1] (Zygaena) – rodzaj motyli z rodziny kraśnikowatych.
Należą tu motyle o średnich rozmiarach i krępej budowie ciała. Czułki mają maczugowate, drobno piłkowane. Przednie skrzydła mają czarne, zwykle metalicznie połyskujące tło i czerwone, żółte lub białe plamy. Ich użyłkowanie cechuje obecność pięciu żyłek radialnych, przy czym trzecia i czwarta wychodzą z wspólnego pnia. Tylne skrzydła są czerwone lub żółte z czarną obwódką albo czarne z plamką pośrodku. Strzępiny obu par skrzydeł zwykle są barwy czarnej, rzadziej szarej lub białożółtawej. Użyłkowanie tej pary odznacza się samodzielnymi żyłkami kubitalnymi pierwszą i drugą. Genitalia samca charakteryzują się jajowato zaokrąglonymi walwami o dobrze wykształconej koronie i pozbawionej sakulusa. Unkus ma formę parzystych, stosunkowo słabo zesklerotyzownych, stożkowatych i owłosionych wyrostków. Liczne kolce na edeagusie osadzone są głównie na płytkach: grzbietowej i brzusznej. Samice mają długi ósmy tergit odwłoka, pokładełko o krótkich wargach, a przednie gonapofizy dłuższe niż tylne. Torebka kopulacyjna może być wyposażona w różnie rozwinięte znamię (signum) lub takowego pozbawiona[2].
Występują wyłącznie w Palearktyce. Pojaw owadów dorosłych zwykle ograniczony jest do 3–4 tygodni w miesiącach letnich. Zazwyczaj aktywne są one za dnia[3].
Współcześnie podział na podrodzaje, grupy gatunków i gatunki przedstawia się następująco[4][5]:
Kraśnik (Zygaena) – rodzaj motyli z rodziny kraśnikowatych.
Należą tu motyle o średnich rozmiarach i krępej budowie ciała. Czułki mają maczugowate, drobno piłkowane. Przednie skrzydła mają czarne, zwykle metalicznie połyskujące tło i czerwone, żółte lub białe plamy. Ich użyłkowanie cechuje obecność pięciu żyłek radialnych, przy czym trzecia i czwarta wychodzą z wspólnego pnia. Tylne skrzydła są czerwone lub żółte z czarną obwódką albo czarne z plamką pośrodku. Strzępiny obu par skrzydeł zwykle są barwy czarnej, rzadziej szarej lub białożółtawej. Użyłkowanie tej pary odznacza się samodzielnymi żyłkami kubitalnymi pierwszą i drugą. Genitalia samca charakteryzują się jajowato zaokrąglonymi walwami o dobrze wykształconej koronie i pozbawionej sakulusa. Unkus ma formę parzystych, stosunkowo słabo zesklerotyzownych, stożkowatych i owłosionych wyrostków. Liczne kolce na edeagusie osadzone są głównie na płytkach: grzbietowej i brzusznej. Samice mają długi ósmy tergit odwłoka, pokładełko o krótkich wargach, a przednie gonapofizy dłuższe niż tylne. Torebka kopulacyjna może być wyposażona w różnie rozwinięte znamię (signum) lub takowego pozbawiona.
Występują wyłącznie w Palearktyce. Pojaw owadów dorosłych zwykle ograniczony jest do 3–4 tygodni w miesiącach letnich. Zazwyczaj aktywne są one za dnia.
Współcześnie podział na podrodzaje, grupy gatunków i gatunki przedstawia się następująco:
podrodzaj: Mesembrynus Hübner, [1819] grupa gatunków: manlia Zygaena seitzi Reiss, 1938 Zygaena nocturna Ebert, 1974 Zygaena kermanensis Tremewan, 1975 Zygaena turkmenica Reiss, 1933 Zygaena cacuminum Christoph, 1877 Zygaena speciosa Reiss, 1937 Zygaena cuvieri Boisduval, [1828] Zygaena tamara Christoph, 1889 Zygaena manlia Lederer, 1870 Zygaena araxis Koch, 1936 Zygaena fredi Reiss, 1938 Zygaena mirzayansi Hofmann & Keil, 2010 Zygaena rubricollis Hampson, 1900 Zygaena hindukuschi Koch, 1937 Zygaena halima Naumann, 1977 Zygaena wyatti Reiss & Schulte, 1961 Zygaena aisha Naumann & Naumann, 1980 Zygaena ginnereissi Hofmann, 2000 Zygaena haematina Kollar, 1849 Zygaena fusca Hofmann, 2000 Zygaena lydia Staudinger, 1887 grupa gatunków: purpuralis Zygaena brizae (Esper, 1800) Zygaena rubicundus (Hübner, [1817]) Zygaena cambysea Lederer, 1870 Zygaena erythrus (Hübner, [1806]) Zygaena minos ([Denis & Schiffermüller], 1775) – kraśnik biedrzeniowiec Zygaena pseudorubicundus Klír & Naumann, 2002 Zygaena purpuralis (Brünnich, 1763) – kraśnik purpuraczek Zygaena alpherakyi Sheljuzhko, 1936 grupa gatunków: graslini Zygaena graslini Lederer, 1855 grupa gatunków: cynarae Zygaena cynarae (Esper, 1789) – kraśnik kminowiec grupa gatunków: centaureae Zygaena centaureae Fischer von Waldheim, 1832 Zygaena laeta (Hübner, 1790) Zygaena huguenini Staudinger, 1887 grupa gatunków: corsica Zygaena corsica Boisduval, [1828] grupa gatunków: zuleima Zygaena zuleima Pierret, 1837 grupa gatunków: favonia Zygaena loyselis Oberthür, 1876 Zygaena favonia Freyer, 1844 Zygaena aurata Blachier, 1905 Zygaena sarpedon (Hübner, 1790) Zygaena contaminei Boisduval, 1834 Zygaena punctum Ochsenheimer, 1808 podrodzaj: Agrumenia Hübner, [1819] grupa gatunków: fausta Zygaena excelsa Rothschild, 1917 Zygaena tremewani Hofmann & Reiss, 1983 Zygaena alluaudi Oberthür, 1922 Zygaena algira Boisduval, 1834 Zygaena fausta (Linnaeus, 1767) grupa gatunków: hilaris Zygaena youngi Rothschild, 1926 Zygaena maroccana Rothschild, 1917 Zygaena marcuna Oberthür, 1888 Zygaena hilaris Ochsenheimer, 1808 grupa gatunków: cocandica Zygaena kavrigini Grum-Grshimailo, 1887 Zygaena truchmena Eversmann, 1854 Zygaena esseni Blom, 1973 Zygaena transpamirini Koch, 1936 Zygaena magiana Staudinger, 1889 Zygaena cocandica Erschoff, 1874 Zygaena pamira Sheljuzhko, 1919 Zygaena sogdiana Erschoff, 1874 Zygaena storaiae Naumann, 1974 grupa gatunków: olivieri Zygaena ferganae Sheljuzhko, 1941 Zygaena chirazica Reiss, 1938 Zygaena naumanni Hille & Keil, 2000 Zygaena tenhagenova Hofmann, 2005 Zygaena haberhaueri Lederer, 1870 Zygaena olivieri Boisduval, [1828] Zygaena sedi Fabricius, 1787 grupa gatunków: fraxini Zygaena separata Staudinger, 1887 Zygaena rosinae Korb, 1903 Zygaena bakhtiyari Hofmann &Tremewan, 2005 Zygaena sengana Holik & Sheljuzhko, 1956 Zygaena fraxini Ménétriés, 1832 Zygaena escalerai Poujade, 1900 Zygaena formosa Herrich-Schäffer, 1852 Zygaena peschmerga Eckweiler & Görgner, 1981 Zygaena afghana Moore, [1860] grupa gatunków: felix Zygaena johannae Le Cerf, 1923 Zygaena felix Oberthür, 1876 Zygaena beatrix Przegendza, 1932 grupa gatunków: orana Zygaena orana Duponchel, 1835 grupa gatunków: carniolica Zygaena carniolica (Scopoli, 1763) – kraśnik rzęsinowiec, kraśnik karyncki Zygaena occitanica (Villers, 1789) grupa gatunków: exulans Zygaena exulans (Hohenwarth, 1792) grupa gatunków: viciae Zygaena viciae ([Denis & Schiffermüller], 1775) Zygaena niphona Butler, 1877 grupa gatunków: loti Zygaena christa Reiss & Schulte, 1967 Zygaena loti ([Denis & Schiffermüller], 1775) – kraśnik komonicowiec, kraśnik rogalik Zygaena armena Eversmann, 1851 Zygaena ecki Christoph, 1882 Zygaena ignifera Korb, 1897 podrodzaj: Zygaena Fabricius, 1775 grupa gatunków: anthyllidis Zygaena anthyllidis Boisduval, [1828] grupa gatunków: lavandulae Zygaena lavandulae (Esper, 1783) Zygaena theryi de Joannis, 1908 grupa gatunków: rhadamanthus Zygaena rhadamanthus (Esper, [1789]) Zygaena oxytropis Boisduval, [1828] Zygaena problematica Naumann, 1966 grupa gatunków: persephone Zygaena persephone Zerny, 1934 grupa gatunków: nevadensis Zygaena mana (Kirby, 1892) Zygaena nevadensis Rambur, 1858 Zygaena romeo Duponchel, 1835 Zygaena osterodensis Reiss, 1921 grupa gatunków: transalpina Zygaena dorycnii Ochsenheimer, 1808 Zygaena ephialtes (Linnaeus, 1767) – kraśnik goryszowiec, kraśnik zmienny Zygaena transalpina (Esper, 1780) Zygaena angelicae Ochsenheimer, 1808 – kraśnik dzięgielowiec grupa gatunków: filipendulae Zygaena filipendulae (Linnaeus, 1758) – kraśnik sześcioplamek Zygaena lonicerae (Scheven, 1777) Zygaena trifolii (Esper, 1783) – kraśnik pięcioplamek podrodzaj: incertae sedis †Zygaena miocaenica Reiss 1936 †Zygaena turolensis Fernández-Rubio et al., 1991
Zygaena este un gen de molii din familia Zygaenidae. Aceste specii viu colorate și diurne sunt native din vestul zonei palearctice.
Lista speciilor din genul Zygaena este:
Materiale media legate de Zygaena la Wikimedia Commons
Acest articol despre o specie din familia Zygaenidae este un ciot. Puteți ajuta Wikipedia prin completarea lui.
Zygaena este un gen de molii din familia Zygaenidae. Aceste specii viu colorate și diurne sunt native din vestul zonei palearctice.
Zygaena là một chi bướm đêm thuộc họ Zygaenidae.
.jpg)
.jpg)
Phương tiện liên quan tới Zygaena tại Wikimedia Commons
Bài viết về Bộ Cánh vẩy này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Zygaena là một chi bướm đêm thuộc họ Zygaenidae.
Пестрянки[1] (Zygaena) — род бабочек из семейства Пестрянки, распространенный в Западной Палеарктике.
Небольшие или средней величины бабочки. Передние крылья крупно пятнистые, синего или зелёного металлического цвета. Хетозема присутствует. Имаго, будучи потревоженными, выделяют жидкость или пену между внутренним краем глаза и основанием хоботка.
Активны преимущественно в дневное время суток, лишь немногие виды ночью прилетают к источникам света. В солнечную погоду могут в массе собираться на цветущих растениях. В состоянии покоя крылья складывают крышеобразно.
Гусеницы с коротким широким телом.
Пестрянки (Zygaena) — род бабочек из семейства Пестрянки, распространенный в Западной Палеарктике.
.jpg)
_(35320787480).jpg){kind=spacer}
_purpuralis-W-Salzburg,_Flachgau,_Thalgau-E-MK-21387a.jpg)
_carniolica-W-Puglia,_Promontorio_del_Gargano,_Vico_del_Gargano_Umgebung-E-MK-6101a.jpg)
