Wiesiołek ozdobny, w. missouryjski (Oenothera macrocarpa) – gatunek rośliny należący do rodziny wiesiołkowatych. Pochodzi z Ameryki Północnej, z obszaru USA (stany: Illinois, Kansas, Missouri, Nebraska, Oklahoma, Arkansas, Teksas[2]). W Polsce jest uprawiany jako roślina ozdobna.
Morfologia
- Łodyga
- Płożąca się, rozgałęziona, owłosiona, o długości do 15 cm i czasami czerwono nabiegła.
- Liście
- Pojedyncze, lancetowate lub owalne, o gładkich lub ząbkowanych brzegach. Mają długość do 8 cm i bardzo jasne nerwy.
- Kwiaty
- Żółte i bardzo duże w stosunku do wielkości rośliny (osiągają średnicę do 12 cm). Mają kielich z czerwonymi plamkami, 4 płatkową koronę, 1 słupek z 4 długimi nitkowatymi znamionami i liczne pręciki.
- Owoce
- Duże, oskrzydlone, ozdobne.
Biologia
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do października. Kwiaty otwierają się po południu, przy czym pojedynczy kwiat kwitnie tylko 1 dzień.
Uprawa
-
Przydatność. Jest uprawiany głównie ze względu na kwiaty i owoce. Nadaje się do ogrodu skalnego i do ogrodów naturalistycznych. Owoce mogą być wykorzystywane do suchych bukietów.
-
Wymagania. Wymaga przepuszczalnej gleby piaszczysto-gliniastej, nie musi być żyzna. Stanowisko powinno być słoneczne. Jest dość wytrzymały na suszę i całkowicie mrozoodporny. Źle toleruje przesadzanie.
-
Rozmnażanie. Poprzez siew nasion, wymagają one stratyfikacji.
Przypisy
Bibliografia
- Miłowit Boguszewicz, Piotr Banaszczak: Katalog roślin II : drzewa, krzewy, byliny polecane przez Związek Szkółkarzy Polskich. Warszawa: Agencja Promocji Zieleni. Związek Szkółkarzy Polskich, 2003. ISBN 83-912272-3-5.
- Jacek Marcinkowski: Byliny ogrodowe:produkcja i zastosowanie. Warszawa: PWRiL, 2002. ISBN 83-09-01751-0.
