Twinberry Honeysuckle

Ogólny pokrój rośliny

Wiciokrzew Ledeboura, suchodrzew Ledeboura (Lonicera ledebourii Eschsch.) – odmiana wiciokrzewu skrytoowocowego (Lonicera involucrata) z rodziny przewiertniowatych (Caprifoliaceae)^[2]. Pochodzi z USA (ze stanów Kalifornia i Oregon^[2]). W Polsce uprawiany w nasadzeniach żywopłotowych i samodzielnie.

Charakterystyka

Łodyga

Gęsto rozgałęziona, dołem zdrewniała górą zielna o długości do 2,5 metra. W miejscach pąków i liści zgrubiała a wewnątrz pełna, wypełniona białym rdzeniem. W części zielnej czterokanciasta i miejscami czerwono nabiegła.

Liście

W okółkach, po dwa naprzemianlegle ułożone, pojedyncze z gładkim lekko falistym brzegiem, o nerwacji pierzastej, spodem jaśniejsze, pokryte gęsto krótkimi, białymi włoskami, w dotyku sprawiają wrażenie mięsistych. Do późnej jesieni zachowują ciemnozielony kolor. Mogą osiągać długość 12 cm przy 1-2 cm ogonku. Z kątów liści wyrastają kwiaty a później owoce.

Kwiaty

Na dość długich szypułkach, zrośnięte po dwa w osłonie stale rosnących przylistków oraz podkwiatków. Działki kielicha i zalążnia niewidoczne i osłonięte podkwiatkami. Płatki korony żółte, zrośnięte do połowy, tworzą rurkę długości 1,5-2 cm. Do płatków od wewnątrz przyczepionych jest 5 pręcików. Dwuznamionowy słupek wyraźnie wystaje nad rurkę korony. Części kwiatu podobnie jak liście gęsto pokryte włoskami. W różnych miejscach, fragmenty rośliny mniej lub bardziej nabiegłe czerwono. Kwitnie od maja do lipca, często ponawia kwitnienie na jesieni, ale nie tak obficie jak w pierwszym okresie.

Owoc

Błyszczące i gładkie jagody, początkowo zielone, od lipca do września dojrzałe – fioletowoczarne. Przylistki wtedy odchylają się do tyłu odsłaniając jagody.

Uprawa

Bez specjalnych wymagań, niepodcinana roślina potrzebuje dużo przestrzeni gdyż silnie się rozrasta. Strefy mrozoodporności 6-10^[3]. Rozmnaża się przez nasiona wysiewane wiosną lub jesienią, oraz przez sadzonki wykonywane latem lub jesienią. Bywa atakowany przez mszyce.

Owoc dojrzały i przekrój przez niedojrzały

Przypisy

Bibliografia

1. Seneta W. Dendrologia, PWN, Warszawa 1978