Das Weidenblatt-Sonnenröschen (Helianthemum salicifolium), auch Weidenblättriges Sonnenröschen genannt, ist eine Pflanzenart aus der Gattung Sonnenröschen (Helianthemum) innerhalb der Familie der Zistrosengewächse (Cistaceae).
Das Weidenblatt-Sonnenröschen ist eine einjährige krautige Pflanze, die Wuchshöhen von 5 bis 30 Zentimetern erreicht. Es ist an der Basis häufig verzweigt.[1] Die borstig behaarten Stängel verholzen kaum.[2]
Die im unteren Bereich gegenständig und im oberen Bereich des Stängels wechselständig angeordneten[3] Laubblätter sind kurz gestielt. Die grüne Blattspreite ist eilanzettlich bis verkehrt-eilanzettlich und weich behaart (Trichome). Bei jedem Blatt sind zwei Nebenblätter vorhanden.[2]
Die Blütezeit reicht von März bis Juni.[2] Die dünnen Blütenstiele sind waagerecht abstehend und am oberen Ende aufgerichtet.[2] Die Blüten stehen einzeln.[3]
Die zwittrigen und gestielten Blüten sind radiärsymmetrisch und fünfzählig mit doppelter Blütenhülle. Die Blütenstiele sind behaart. Die Kelchblätter, in zwei stark ungleichen Kreisen, sind behaart und die inneren, größeren, gekielten, sind etwa gleich lang wie die Kronblätter (bei anderen Arten sind sie deutlich kürzer als diese).[4] Die gelben Kronblätter sind 5 bis 12 Millimeter lang oder fehlen.[4] Der Griffel ist gerade.[2]
Es werden eiförmige bis kugelige, kleine und kahle, dreiklappige, mehrsamige Kapselfrüchte mit bleibendem, ausladendem Kelch gebildet. Die kleinen Samen sind 0,6 bis 1 Millimeter groß und eiförmig.[1]
Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 20.[4][5]
Das Weidenblatt-Sonnenröschen ist ein mediterranes Florenelement.[4] Es kommt in Nordafrika, auf den Kanarischen Inseln, in Süd- bis Mitteleuropa, in Südosteuropa und in Vorderasien vor.[6] Das Weidenblatt-Sonnenröschen gedeiht in Grasfluren, in der Garigue bis hin zur Halbwüste.[2] Es kommt auf der Iberischen Halbinsel in Höhenlagen von 0 bis 1650 Metern vor.[1]
In Mitteleuropa kommt das Weidenblatt-Sonnenröschen im Schweizer Kanton Wallis vor. Im Wallis gedeiht es in Trockenrasen und Felsensteppen besonders in der Wärmeliebenden Silikatfels-Pionierflur (Sedo-Veronicion).[4]
Die ökologischen Zeigerwerte nach Landolt et al. 2010 sind in der Schweiz: Feuchtezahl F = 1 (sehr trocken), Lichtzahl L = 4 (hell), Reaktionszahl R = 3 (schwach sauer bis neutral), Temperaturzahl T = 4+ (warm-kollin), Nährstoffzahl N = 2 (nährstoffarm), Kontinentalitätszahl K = 4 (subkontinental).[4]
Die Erstveröffentlichung erfolgte 1753 unter dem Namen (Basionym) Cistus salicifolius durch Carl von Linné in Species Plantarum, 1, Seite 527.[6][7] Die Neukombination zu Helianthemum salicifolium (L.) Mill. wurde 1768 durch Philip Miller in The Gardeners Dictionary, 8. Auflage, Volume 2: Helianthemum Nr. 21 veröffentlicht.[3][7] Synonyme für Helianthemum salicifolium (L.) Mill. sind: Helianthemum intermedium Pers., Helianthemum salicifolium subsp. intermedium (Pers.) Maire[6] Aphananthemum salicifolium (L.) Fourr.
Das Weidenblatt-Sonnenröschen (Helianthemum salicifolium), auch Weidenblättriges Sonnenröschen genannt, ist eine Pflanzenart aus der Gattung Sonnenröschen (Helianthemum) innerhalb der Familie der Zistrosengewächse (Cistaceae).
Helianthemum salicifolium es una planta de la familia de las cistáceas
Mata pequeña anual, peluda, muy baja o baja, muy variable, pero muy ramificada. Hojas ovales a lanceoladas u oblongas, planas de pecíolo corto. Flores de amarillas a amarillo-doradas, agrupadas en cimas laxas de 5-20 flores; pétalos bastante estrechos, tan largos como los sépalos, ocasionalmente ausentes; brácteas largas y tipo hoja; pedúnculos florales que se extienden al fructificar, girados hacia arriba en el extremo.[1]
Todo el Mediterráneo.[2]Habita en etapas degradadas del encinar. Maquias, garrigas, campos arenosos y rocosos, lugares herbosos y baldíos.
Helianthemum salicifolium fue descrita por (L.) Mill. y publicado en Gard. Dict. ed. 8 21 1768.[3]
Helianthemum: nombre genérico que deriva del griego antiguo Ἥλιος (Helios), "el Sol" y ανθεμοζ, ον (anthemos, on), "florecido", pues las flores solo se abren con el calor del sol (necesitan una temperatura superior a 20º C para desplegar sus pétalos) y tienen un cierto fototropismo positivo. Ciertos nombres vernáculos en Castellano, tales como Mirasol, corroborarían esta interpretación. Autores sostienen que su nombre es debido a la semejanza de la flores amarillas con el astro solar; sin embargo muchas especies son blancas, anaranjadas, rosadas o purpúreas, lo que no encuadra con esta interpretación. Otros por el afecto que tendría el género por los sitios soleados...
salicifolium: epíteto latíno que significa "como las hojas del sauce"[4]
|coautores=
(ayuda) Hélianthème à feuilles de saule
Helianthemum salicifolium, en français Hélianthème à feuilles de saule, est une espèce de plantes à fleurs de la famille des Cistaceae et du genre Helianthemum, originaire d'Europe et de la Région méditerranéenne.
L'Hélianthème à feuilles de saule est une plante annuelle ou bisannuelle, de 5 à 20 cm de hauteur ; les tiges sont généralement grêles, pouvant être un peu ligneuses, ramifiées et couchées à la base ; les feuilles sont ovales, allongées, munies de stipules courtes ; les feuilles supérieures sont alternes, situées à l'opposée des pédoncules, les inférieures opposées[2].
Les fleurs sont jaune clair, ne s'ouvrant qu'en début de matinée, sans taches foncées sur les sépales ; le calice est à 5 sépales, les deux extérieurs moitié plus courts que les trois autres ; les pétales sont un peu plus courts ou aussi longs que les sépales. Le fruit est une capsule de 4 à 6 cm de longueur, plus courte que le calice. La floraison a lieu de avril à juin[2].
C'est une espèce généralement discrète ; la fermeture des fleurs en cours de journée la rend d'autant moins facile à repérer. Elle est thérophyte ou hémicryptophyte bisannuelle. Elle pousse dans les pelouses sèches de l'étage méditerranéen, dans les rocailles ensoleillées, en milieux calcaires ou siliceux, jusqu'à 700 m d'altitude[2].
C'est une espèce d'Europe méridionale et centrale, d'Asie occidentale et d'Afrique du Nord. En France, elle est présente dans le midi, dans l'ouest et en Corse. Elle semble avoir disparu dans le Centre de la France et a été introduite au siècle dernier dans les Hauts-de-Seine, mais ne s'y est pas maintenue[2].
L'espèce possède deux variétés[3],[4] :
Selon Catalogue of Life (4 décembre 2020)[4] :
C'est une plante à répartition très inégale en France, elle est surtout en régression vers sa limite d'aire (Centre, Rhône...). H. salicifolium est victime de la fermeture des milieux à la suite de l'abandon des pratiques agricoles extensives sur les coteaux calcaires et autres pelouses sèches[2]. L'espèce est classée en danger critique d'extinction (CR) en Centre-Val-de-Loire, Pays-de-la-Loire, et en danger en Poitou-Charentes et Auvergne[5].
Hélianthème à feuilles de saule
Helianthemum salicifolium, en français Hélianthème à feuilles de saule, est une espèce de plantes à fleurs de la famille des Cistaceae et du genre Helianthemum, originaire d'Europe et de la Région méditerranéenne.
Helianthemum salicifolium er en plante i solrosefamilien.
Den er en ettårig, hårete urt som blir 5–25 cm høy. De nedre bladene er ovale med akselblad, mens de øvre bladene er lansettformede uten akselblad. Blomstene er gule eller gullgule, 10–22 mm, og sitter i kvaster med 5–20 blomster. Arten vokser i maquis, garrigue, steppe, halvørken og på andre tørre, åpne steder med stein, sand eller gras. I likhet med flere andre Helianthemum-arter danner den mykorrhiza med ørkentrøfler i slektene Terfezia og Tirmania.
Helianthemum salicifolium er utbredt i alle middelhavslandene. Nordgrensen går i Midt-Frankrike, Sveits, Istria, Serbia, Bulgaria, Krim og Transkaukasia. Mot sør finnes den i Irak, Egypt, Libya, Tunisia, Algerie, Marokko og Kanariøyene.
Helianthemum salicifolium er en plante i solrosefamilien.
Den er en ettårig, hårete urt som blir 5–25 cm høy. De nedre bladene er ovale med akselblad, mens de øvre bladene er lansettformede uten akselblad. Blomstene er gule eller gullgule, 10–22 mm, og sitter i kvaster med 5–20 blomster. Arten vokser i maquis, garrigue, steppe, halvørken og på andre tørre, åpne steder med stein, sand eller gras. I likhet med flere andre Helianthemum-arter danner den mykorrhiza med ørkentrøfler i slektene Terfezia og Tirmania.
Helianthemum salicifolium er utbredt i alle middelhavslandene. Nordgrensen går i Midt-Frankrike, Sveits, Istria, Serbia, Bulgaria, Krim og Transkaukasia. Mot sør finnes den i Irak, Egypt, Libya, Tunisia, Algerie, Marokko og Kanariøyene.
Helianthemum salicifolium é uma espécie de planta com flor pertencente à família Cistaceae.
A autoridade científica da espécie é (L.) Mill., tendo sido publicada em Gard. Dict., ed. 8. Helianthemum n. 21. 1768.
Trata-se de uma espécie presente no território português, nomeadamente em Portugal Continental.
Em termos de naturalidade é nativa da região atrás indicada.
Não se encontra protegida por legislação portuguesa ou da Comunidade Europeia.
Helianthemum salicifolium é uma espécie de planta com flor pertencente à família Cistaceae.
A autoridade científica da espécie é (L.) Mill., tendo sido publicada em Gard. Dict., ed. 8. Helianthemum n. 21. 1768.
Helianthemum salicifolium là một loài thực vật có hoa trong họ Nham mân khôi. Loài này được (L.) Mill. mô tả khoa học đầu tiên năm 1768.[1]
Helianthemum salicifolium là một loài thực vật có hoa trong họ Nham mân khôi. Loài này được (L.) Mill. mô tả khoa học đầu tiên năm 1768.