dcsimg
Image of trailing abutilon
Creatures » » Plants » » Dicotyledons » » Mallows »

Trailing Abutilon

Callianthe megapotamica (A. Spreng.) Dorr

Abutilon megapotamicum

provided by wikipedia EN

Abutilon megapotamicum or Callianthe megapotamica (trailing abutilon) is a species of Abutilon native to Argentina, Brazil and Uruguay. It is a shrub growing to 2.5 metres (8 ft 2 in) tall, with leaves 5–8 centimetres (2.0–3.1 in) long, ovate to shallowly three-lobed. The flowers are orange-yellow with a red base, with five petals about 4 centimetres (1.6 in) long.

It is a popular ornamental plant in subtropical gardens. They bloom for months from summer to frost, and they decorate the plant with a profusion of blossoms resembling Chinese lanterns.

They are also known as flowering maple, Chinese lantern and parlour maple, in addition to trailing abutilon.

References

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Abutilon megapotamicum: Brief Summary

provided by wikipedia EN

Abutilon megapotamicum or Callianthe megapotamica (trailing abutilon) is a species of Abutilon native to Argentina, Brazil and Uruguay. It is a shrub growing to 2.5 metres (8 ft 2 in) tall, with leaves 5–8 centimetres (2.0–3.1 in) long, ovate to shallowly three-lobed. The flowers are orange-yellow with a red base, with five petals about 4 centimetres (1.6 in) long.

It is a popular ornamental plant in subtropical gardens. They bloom for months from summer to frost, and they decorate the plant with a profusion of blossoms resembling Chinese lanterns.

They are also known as flowering maple, Chinese lantern and parlour maple, in addition to trailing abutilon.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Abutilon megapotamicum ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

La linterna china (Abutilon megapotamicum) es una especie de Abutilon nativa de Brasil.

 src=
Ilustración

Descripción

Es un arbusto de hasta 2.5 m de altura, con hojas de 5-8 cm de largo, ovadas a suavemente trilobadas. Flores tubulares naranja amarillentas con la base del tubo rojiza, con 5 pétalos de 4 cm de largo y cáliz acampanado formado por 5 sépalos de color rojo.

Usos

Es una planta ornamental popular en jardines subtropicales.

Taxonomía

Abutilon megapotamicum fue descrita por (A.Spreng.) A.St.-Hil. & Naudin y publicado en Annales des Sciences Naturelles; Botanique, sér. 2 18: 49. 1842.[1]

Etimología

Abutilon: nombre genérico que podría derivar del árabe abu tilun, nombre de la "malva índica".

megapotamicum: epíteto derivado del griego μέγας mégas, grande y ποτᾰμός potamόs, rio: originario de la región de Rio Grande en Brasil.

Sinonimia
Abutilon vexillarium E.Morren
Periptera megapotamica (Sprengel) G.Don
Sida megapotamica Sprengel basónimo[1]
Abutilon inflatum Garcke & K.Schum.
Sida leopoldii Voss[2]

Referencias

  1. a b «Abutilon megapotamicum». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultado el 31 de agosto de 2010.
  2. «Abutilon megapotamicum». The Plant List. Consultado el 2 de octubre de 2014.

Bibliografía

  1. Bailey, L. H. & E. Z. Bailey 1976. Hortus Third i-xiv, 1–1290.
  2. Standley, P. C. & J. A. Steyermark 1949. Malvaceae. In Standley, P.C. & Steyermark, J.A. (Eds), Flora of Guatemala - P art VI. Fieldiana, Bot. 24(6): 324–386.
  3. Zuloaga, F. O., O. Morrone, M. J. Belgrano, C. Marticorena & E. Marchesi (eds.) 2008. Catálogo de las Plantas Vasculares del Cono Sur (Argentina, Sur de Brasil, Chile, Paraguay y Uruguay). Monogr. Syst. Bot. Missouri Bot. Gard. 107(1): i–xcvi, 1–983; 107(2): i–xx, 985–2286; 107(3): i–xxi, 2287–3348.
  4. Lorenzi, H.; Souza, M.S. 2001. Plantas Ornamentales en Brasil: arbustivas, herbáceas y trepaderas. Plantarum ISBN 85-86714-12-7

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Abutilon megapotamicum: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

La linterna china (Abutilon megapotamicum) es una especie de Abutilon nativa de Brasil.

 src= Ilustración
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Abutilon megapotamicum ( Basque )

provided by wikipedia EU
 src=
Abutilon megapotamicum.

Abutilon megapotamicum Abutilon generoko eta Malvaceae familiako landarea da. Brasilen du jatorria ornamentazio landare honek.

Ezaugarriak

2'5 metrotako altuera hartzen duen zuhaixka da. 5-8 cm luzerako hosto obalatuak ditu, arinki trilobatuak.

Lore tubularrak ditu, laranja-horixkak eta oinarrian gorriak. 4 cm luzerako bost petalo ditu. Kaliza kanpai itxurakoa du, kolore gorriko bost sepalo dituena.

Erabilerak

Lorategietan landare apaingarri gisa erabiltzen da.

Taxonomia

Abutilon megapotamicum (A.Spreng.) A.St.-Hil. & Naudin-ek deskribatu zuen eta liburu honetan argitaratu zen: Annales des Sciences Naturelles; Botanique, sér. 2 18: 49. 1842.[1]

Etimologia

Abutilon: Badirudi arabierazko abu tilun izenetik datorrela "indietako malba".

megapotamicum: latinezko epitetoa.

Sinonimia
Abutilon vexillarium E.Morren
Periptera megapotamica (Sprengel) G.Don
Sida megapotamica Sprengel basónimo[1]
Abutilon inflatum Garcke & K.Schum.
Sida leopoldii Voss[2]

Ikus, gainera

Erreferentziak

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visit source
partner site
wikipedia EU

Abutilon megapotamicum: Brief Summary ( Basque )

provided by wikipedia EU
 src= Abutilon megapotamicum.

Abutilon megapotamicum Abutilon generoko eta Malvaceae familiako landarea da. Brasilen du jatorria ornamentazio landare honek.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visit source
partner site
wikipedia EU

Abutilon megapotamicum ( French )

provided by wikipedia FR

Abutilon megapotamicum est un arbuste à feuillage persistant, originaire du Brésil, de la famille des Malvaceae. Elle peut être surnommée Drapeau Belge ou Lanterne chinoise.[1]

Description

Ses feuilles sont vertes, pointues et dentées. Ses fleurs sont constituées d'un calice renflé à cinq pointes, rouge pourpré et de pétales jaune clair d'où émerge un bouquet d'étamines violet foncé. Les fleurs ont un port tombant.

 src=
Abutilon megapotamicum

Notes et références

  1. Capucyne, « Drapeau belge : abutilon megapotanicum », sur La nature et la plume (consulté le 3 janvier 2019)

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Abutilon megapotamicum: Brief Summary ( French )

provided by wikipedia FR

Abutilon megapotamicum est un arbuste à feuillage persistant, originaire du Brésil, de la famille des Malvaceae. Elle peut être surnommée Drapeau Belge ou Lanterne chinoise.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Abutilon megapotamicum ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

Abutilon megapotamicum, comummente conhecida como farolito-do-japão[1][2], é uma espécie botânica de plantas da família das Malváceas, muito cultivada como uma espécie ornamental, sendo que já não se lhe conhecem populações selvagens expressivas.[3]

Nomes

Dá ainda pelos seguintes nomes comuns: campainhas[2]; campainhas-da-madeira[2]; malva-indiana[1] (não confundir com a abutilon indicum, que consigo partilha este nome); lanterna-japonesa[4], também grafada lanterninha-japonesa[4],(não confundir com a Abutilon striatum[5], que consigo também partilha estes dois nomes); sininho[4]; chapéu-de-cardeal[4]; e abutilhão (denominação comummente atribuída a qualquer uma das espécies do género Abutilon).[6]

Etimologia

Do que toca ao nome científico:

  • O nome genérico, Abutilon, trata-se de uma latinização do substantivo árabe abū ṭīlūn (أَبُو طِيلُون ) que significa «malva indiana».[7]
  • O epíteto específico, megapotamicum, provém do grego antigo e resulta da aglutinação dos étimos mégas (μέγας)[8], que significa «grande», e potamos (ποταμός)[9], que significa «rio; ribeiro», o que configura a noção de «rio grande».[2]

Do que toca aos nomes comuns:

  • Os nomes alusivos a lanternas e a farolitos prendem-se com o formato da flor, que lembra uma lanterna de papel de estilo asiático. [10]
  • Os nomes alusivos a campainhas e sinos também se prendem com o formato da flor, mas por alusão a esses instrumentos musicais.[2] [10]
  • Os nomes «malva-indiana» e «abutilhão» são reiterações do nome científico, o primeiro traduzido para português[7][1], o segundo só com a grafia aportuguesada.[6]

Distribuição

Trata-se de uma nativa de regiões tropicais, como o Brasil, a Argentina e o Uruguai.[1][2] Encontra-se classificada como espécie exótica introduzida em Portugal Continental.[11]

Descrição

O farolito-do-japão é um arbusto perenifólio de textura semi-lenhosa de ramagem ramificada e escadente, que pode crescer até aos 3 metros.[12]

Conta com flores de grande valor ornamental, as quais exibem um formato tubuloso-campanulado.[2] São flores solitárias, de posicionamento axilar e pendular.[2] Caracterizam-se pelo cálice vermelho, corola amarela e longos estames castanhos, em forma de cacho.[2] Floresce todo o ano[1], sendo que o faz com mais intensidade no verão e atrai muitos insectos polinizadores e beija-flores.

Os esquizocarpos têm mericarpos polispérmicos.[2]

As folhas são alternas, pecioladas e glabras, têm um formato que vai do cordiforme ao lanceolado. Por vezes, podem apresentar-se ligeiramente trilobadas.[2] Os rebordos das folhas têm um feitio grosseiramente crenado-serrado, com a ponta acuminadas.[2] No toca à coloração, as folhas são verdes, podendo apresentar manchas amareladas.[2]

Cultivo

Privilegia espaços com boa exposição solar ou com sombra só durante parte do dia e solos férteis.[13] Não suporta espaços demasiado secos.[14]

Recomenda-se cortar as flores secas, por molde a evitar o destelar das sementes, para tentar prolongar a longevidade da planta.[15] Há muitas variedades desta espécie, cultivadas pelas suas qualidades ornamentais.[16] As espécies deste género botânico são particularmente resistentes aos fungos do género Armillaria.[17]

Usos

As flores desta planta são comestíveis, sejam cozinhadas, sejam frescas.[18] Têm um sabor agradável e adocicado, quando cruas. O dulçor das flores advém do néctar, o qual continua a ser produzido enquanto as flores estejam abertas.[19]

Referências

  1. a b c d e «Abutilon megapotamicum». Universidade de Trás-os-Montes e Alto Douro. Consultado em 17 de março de 2020
  2. a b c d e f g h i j k l m Hilário de Mendonça, Patrícia Miguel (2017). Contributo para o conhecimento e valorização do património florístico da Quinta Villar d'Allen (PDF). Coimbra: Universidade de Coimbra. p. 81. 302 páginas
  3. «Abutilon megapotamicum - Useful Tropical Plants». tropical.theferns.info. Consultado em 24 de abril de 2022
  4. a b c d «Abutilon megapotamicum - Página de Espécie • Naturdata - Biodiversidade em Portugal». Naturdata - Biodiversidade em Portugal. Consultado em 24 de abril de 2022
  5. Mourão*, Isabel de Maria. «As flores também se comem». PÚBLICO. Consultado em 24 de abril de 2022
  6. a b «Abutilão». Michaelis On-Line. Consultado em 24 de abril de 2022
  7. a b «abutilon - WordSense Dictionary». www.wordsense.eu (em inglês). Consultado em 24 de abril de 2022
  8. «μέγας - WordSense Dictionary». www.wordsense.eu (em inglês). Consultado em 24 de abril de 2022
  9. «ποταμός - WordSense Dictionary». www.wordsense.eu (em inglês). Consultado em 24 de abril de 2022
  10. a b Lorenzi, Harri; Souza, Hermes Moreira de (2001). Plantas ornamentais no Brasil: arbustivas, herbáceas e trepadeiras. Nova Odessa, Brasil: Instituto Plantarum de Estudos da Flora. 1088 páginas. ISBN 8586714127
  11. Sequeira, M. (Ed ); Espírito Santo, Dalila (Ed ); Aguiar, Carlos (Ed ); Capelo, Jorge (Ed ); Honrado, João José (Ed ) (2011). Checklist da Flora de Portugal Continental, Açores e Madeira. Bragança: Instituto Politécnico de Bragança. p. 19. ISBN 978-989-20-2690-9
  12. «Abutilon megapotamicum» (em inglês). ITIS (www.itis.gov)
  13. Huxley, A. (1992). The New Royal Horticultural Society Dictionary of Gardening (em inglês). London, UK: Macmillan Press. 3200 páginas. ISBN 0-333-47494-5
  14. Huxley, A. (1992). The New Royal Horticultural Society Dictionary of Gardening (em inglês). London, UK: Macmillan Press. 3200 páginas. ISBN 0-333-47494-5
  15. Huxley, A. (1992). The New Royal Horticultural Society Dictionary of Gardening (em inglês). London, UK: Macmillan Press. 3200 páginas. ISBN 0-333-47494-5
  16. Huxley, A. (1992). The New Royal Horticultural Society Dictionary of Gardening (em inglês). London, UK: Macmillan Press. 3200 páginas. ISBN 0-333-47494-5
  17. Huxley, A. (1992). The New Royal Horticultural Society Dictionary of Gardening (em inglês). London, UK: Macmillan Press. 3200 páginas. ISBN 0-333-47494-5
  18. Facciola, Stephen (1990). Cornucopia: A Source Book of Edible Plants (em inglês). Ann Arbor, Michigan, USA: Kampong Publications. 677 páginas. ISBN 0962808709
  19. Fern, Ken (1997). Plants for a Future: Edible & Useful Plants for a Healthier World (em inglês). East Meon, United Kingdom: Permanent Publications. 300 páginas. ISBN 1856230112
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Abutilon megapotamicum: Brief Summary ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

Abutilon megapotamicum, comummente conhecida como farolito-do-japão, é uma espécie botânica de plantas da família das Malváceas, muito cultivada como uma espécie ornamental, sendo que já não se lhe conhecem populações selvagens expressivas.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT