Plasmodium is die genus naam van die parasiete wat malaria veroorsaak. Die genus bestaan uit 'n paar spesies wat almal verpligte intrasellulêre parasiete is en meestal voëls, reptiele en soogdiere affekteer.
Die bekendste spesie in die genus is Plasmodium falciparum, bloot omdat dit die oorsaak is van die dodelikste malaria.
Spesies van Plasmodium word wêreldwyd gevind. Insekgashere is meestal muskiete. Gewerwelde gashere sluit in reptiele, voëls en soogdiere. Plasmodium parasiete is eers in die laat 19de eeu geidentifiseer deur Charles Laveran.
Plasmodium is die genus naam van die parasiete wat malaria veroorsaak. Die genus bestaan uit 'n paar spesies wat almal verpligte intrasellulêre parasiete is en meestal voëls, reptiele en soogdiere affekteer.
Die bekendste spesie in die genus is Plasmodium falciparum, bloot omdat dit die oorsaak is van die dodelikste malaria.
Spesies van Plasmodium word wêreldwyd gevind. Insekgashere is meestal muskiete. Gewerwelde gashere sluit in reptiele, voëls en soogdiere. Plasmodium parasiete is eers in die laat 19de eeu geidentifiseer deur Charles Laveran.
Wikispecies het meer inligting oor: Plasmodium 
Hierdie artikel is ’n saadjie. Voel vry om Wikipedia te help deur dit uit te brei.
Malyariya paraziti - Sporlular tipinin koksidikimilər ? sinfinə aiddir.
Malyariya paraziti mikroskopik ölçüyə malikdir. Bu paraziti insana anofeles cinsindən olan ağcaqanadlar keçirir. Parazitlə yoluxmuş ağcaqand sağlam insanı sancdıqda parazit insanın qanına keçir. Qana keçmiş parazitlər qaraciyər toxumasına daxil olur. Burada parazitlər böyüyür və çoxalır: nəticədə çoxlu miqdarda cavan hüceyrələr (parazitlər) əmələ gəlir, çoxalma yenidən təkrar olunur. Əmələ gəlmiş yeni cavan parazitlər qanın qırmızı qan cisimcİklərinə daxil olur, orada qeyri-cinsi yolla yuxarıdakı qaydada (qaraciyər toxumasında olduğu kimi) təkrarən yenidən bölünür, nəticədə qırmızı qan cisimcik partlayır. Qanın plazmasına tökülən parazitlər yeni sağlam eritrositlərə daxil olur və həmin proses yenidən təkrar olunur.
Müəyyən müddətdən sonra insanın qanında olan parazitlərin çoxalması dayanır və onların sonrakı inkişafı üçün ağcaqanadın bədəninə düşməsi lazımdır. Ağcaqanadın mədəsində parazitin makro və mikroqamet adlanan forması birləşir və ziqota (rüşeymin) əmələ gəlir. Parazit ağcaqanadın bağırsaq divarını deşib bədən boşluğuna daxil olur və burada şişlər əmələ gəlir, Bu şişlərdə bölünmə nəticəsində çoxlu miqdarda (10000-ə qədər) yeni parazitlər əmələ gəlir. Şişlər partlayır, parazitlər ağcaqanadın bədən boşluğuna tökülür, sonra tüpürcək vəzilərinə keçir. Belə ağcaqanadlar sağlam insanı sancdıqda tüpürcək vəzisindən parazitlər insanın qanına keçir və beləikİə, insan malyariya xəstəliyinə tutulur. Bu xəstəliyin əsas əlaməti xəstənin əvvəlcə titrəməsi, sonra isə bərk qızdırmasıdır.
Orta Asiya, Cənubi Qafqaz, o cümlədən Azərbaycanda bu xəstəlik vaxtilə geniş yayılmış və əhalinin böyük tələfatına səbəb olmuşdur. Lakin alimlərin əməyi sayəsində xəstəliyə qarşı elmi əsaslı mübarizə tədbirləri işlənib hazırlanmışdır. Malyariya yayılmış rayonların ərazisində olan müxtəlif bataqlıqlar qurudulmuş və ya oraya neft çilənmiş, zəhərli maddələr tökülmüş, yaxud durğun sulara ağcaqanad sürfələri ilə qidalanan hambuziya balıqları buraxılmışdır. Bu xəstəliyin azalmasına baxmayaraq, onun kökü hələlik kəsilməmişdir. Koksidlər sinfinə daxil olan hüceyrədaxili digər parazitlər kənd təsərrüfatı heyvanlarında, xüsusilə quşlarda mühüm xəstəlik (eymerioz) əmələ gətirir. Bu xəstəlik Azərbaycanda da geniş yayılmışdır.[1]
Malyariya paraziti - Sporlular tipinin koksidikimilər ? sinfinə aiddir.
Malyariya paraziti mikroskopik ölçüyə malikdir. Bu paraziti insana anofeles cinsindən olan ağcaqanadlar keçirir. Parazitlə yoluxmuş ağcaqand sağlam insanı sancdıqda parazit insanın qanına keçir. Qana keçmiş parazitlər qaraciyər toxumasına daxil olur. Burada parazitlər böyüyür və çoxalır: nəticədə çoxlu miqdarda cavan hüceyrələr (parazitlər) əmələ gəlir, çoxalma yenidən təkrar olunur. Əmələ gəlmiş yeni cavan parazitlər qanın qırmızı qan cisimcİklərinə daxil olur, orada qeyri-cinsi yolla yuxarıdakı qaydada (qaraciyər toxumasında olduğu kimi) təkrarən yenidən bölünür, nəticədə qırmızı qan cisimcik partlayır. Qanın plazmasına tökülən parazitlər yeni sağlam eritrositlərə daxil olur və həmin proses yenidən təkrar olunur.
Müəyyən müddətdən sonra insanın qanında olan parazitlərin çoxalması dayanır və onların sonrakı inkişafı üçün ağcaqanadın bədəninə düşməsi lazımdır. Ağcaqanadın mədəsində parazitin makro və mikroqamet adlanan forması birləşir və ziqota (rüşeymin) əmələ gəlir. Parazit ağcaqanadın bağırsaq divarını deşib bədən boşluğuna daxil olur və burada şişlər əmələ gəlir, Bu şişlərdə bölünmə nəticəsində çoxlu miqdarda (10000-ə qədər) yeni parazitlər əmələ gəlir. Şişlər partlayır, parazitlər ağcaqanadın bədən boşluğuna tökülür, sonra tüpürcək vəzilərinə keçir. Belə ağcaqanadlar sağlam insanı sancdıqda tüpürcək vəzisindən parazitlər insanın qanına keçir və beləikİə, insan malyariya xəstəliyinə tutulur. Bu xəstəliyin əsas əlaməti xəstənin əvvəlcə titrəməsi, sonra isə bərk qızdırmasıdır.
Orta Asiya, Cənubi Qafqaz, o cümlədən Azərbaycanda bu xəstəlik vaxtilə geniş yayılmış və əhalinin böyük tələfatına səbəb olmuşdur. Lakin alimlərin əməyi sayəsində xəstəliyə qarşı elmi əsaslı mübarizə tədbirləri işlənib hazırlanmışdır. Malyariya yayılmış rayonların ərazisində olan müxtəlif bataqlıqlar qurudulmuş və ya oraya neft çilənmiş, zəhərli maddələr tökülmüş, yaxud durğun sulara ağcaqanad sürfələri ilə qidalanan hambuziya balıqları buraxılmışdır. Bu xəstəliyin azalmasına baxmayaraq, onun kökü hələlik kəsilməmişdir. Koksidlər sinfinə daxil olan hüceyrədaxili digər parazitlər kənd təsərrüfatı heyvanlarında, xüsusilə quşlarda mühüm xəstəlik (eymerioz) əmələ gətirir. Bu xəstəlik Azərbaycanda da geniş yayılmışdır.
Plasmodium ya iku parasit kang kalebu jinis protozoa sporozoa. Tuladhané penyakit kang disebabaké déning spesies-spesies plasmodium, ing antarané:
Siklus urip Plasmodium ngalami metagenesis kedadèn ing jero awak manungsa (reproduksi vegetatif skizogoni) lan ing jero awak lemut Anopheles (reproduksi generatif sporogoni).[1] Cara lengkapé ya iku: Sporozoit mlebu awak ing jero ati (Ekstra Eritrositer) Tropozoid Merozoit (mangan Eritrosit Eritrositer) Eritrosit pecah (peristiwane Sporulasi) Gametosit kaisep lemut Zygot Ookinet Oosis Sporozeit.[1]
Plasmodium es un genre de protozoaris parasits de la familha dei Plasmodiidae. Descrich en 1895 a la fin dau sègle XIX, contèn au mens 200 espècias dont lei 5 a l'origina dau paludisme en l'òme.
Plasmodium, commonly kent as the malaria parasite, is a lairge genus o parasitic protozoa. As wi some other genera o cleenically important microorganisms, the genus name an aa yields a common noun; thus species o the genus are kent as plasmodia. Infection wi plasmodia is kent as malaria, a deadly disease widespread in the tropics.
Tekst üüb Öömrang Plasmodium as en skööl faan Chromista uun di stam faan a Myzozoa. Det san liitjelet parasiiten mä man ian sel.
Enkelt slacher kön Malaaria ütjliase. At ICD käänt fiiw diagnoosen: B 50 bit B 54.
Plasmodium es un genre de protozoaris parasits de la familha dei Plasmodiidae. Descrich en 1895 a la fin dau sègle XIX, contèn au mens 200 espècias dont lei 5 a l'origina dau paludisme en l'òme.
Plasmodium ya iku parasit kang kalebu jinis protozoa sporozoa. Tuladhané penyakit kang disebabaké déning spesies-spesies plasmodium, ing antarané:
Plasmodium falciparum = malaria tropika sporulasi saben dina Plasmodium vivax = malaria tertiana sporulasi saben dina ke-3 (48 jam) Plasmodium malariae = malaria knartana sporulasi saben dina ke-4 (72 jam) Plasmodium ovale = malaria ovale.Plasmodium as en skööl faan Chromista uun di stam faan a Myzozoa. Det san liitjelet parasiiten mä man ian sel.
To πλασμώδιο (Plasmodium) είναι γένος παρασιτικών πρωτοζώων που προκαλεί την ελονοσία, μια θανατηφόρο νόσο των τροπικών περιοχών. Το γένος περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1885. Σήμερα περιλαμβάνει περίπου 200 είδη. Τουλάχιστον δέκα είδη προσβάλλουν τους ανθρώπους, ενώ άλλα είδη προσβάλλουν άλλα ζώα, όπως πουλιά, ερπετά και τρωκτικά. Τα πιο κοινά είδη που προσβάλλουν τους ανθρώπους είναι τα Plasmodium falciparum, P. vivax, P.οvale, P. malariae και σπανιότερα το P. knowlesi.
Плазмодийлер (лат. Plasmodium) – мите, жөнөкөйлөрдүн гемоспородийлер түркүмчөсүндөгү уруусу – Омурткалуу жаныбарлар менен кишинин безгек оорусунун козгогучу. Плазмодийлерди безгек чиркейи (негизги ээси) - анафлекстер алып жүрөт. Ал жаныбарды чакканда (канын соргондо) шилекейи менен Плазмодийлердын спорозоиди кан тамыр эндотелийине же боор клеткаларына өтөт. Ал жерде жыныссыз көбөйүп (шизогония), бир ядролуу майда көптөгөн клеткаларды – мерозоиттерди пайда кылат. Мерозоиттер ткандарда жыныссыз көбөйүүнү бир нече жолу кайталайт же канга өтүп, эритроцитке кирип, ал жерде да шизогония жүрөт. Мында гамонттор пайда болот; эритроциттер бузулат. Алар чиркей кан соргондо ичегисине кирип, макрожана микрогаметаларды пайда кылат. Гаметалар кошулуп, зиготага, ал чиркейдин карын капталы аркылуу өтүп, ооцистага айланат. Плазмодийлердин ооцистасында 10 миңге чейин спорозоиттер пайда болуп, андан кийин ал жарылып, спорозоиттер чиркейдин дене көңдөйүнө чыгат, андан гемолимфа агымы менен шилекей безине келет. Чиркей жаныбар жана кишинин канын соргондо алар аралык ээсине жугат. Плазмодийлердин 60тан ашык түрү белгилүү. 4 түрү кишиде мителик кылат.
பிளாஸ்மோடியம் புரோட்டோசோவா தொகுதியைச் சேர்ந்த பேரினம் ஆகும். இந்த இனத்தைச் சார்ந்த ஒட்டுண்ணிகள் மலேரியா நோய்க்குக் காரணமானவை. இவை மனிதர்களைத்தவிர, பறவைகள், ஊர்வன மற்றும் எலிகளையும் பாதிக்கின்றன.
இவ்வுயிரி ஓர் அகச்செல் இரத்த ஒட்டுண்ணியாகும். இதன் வாழ்க்கைச் சுழற்சிக்கென ஓர் முதுகெலும்பியும், இரத்தம் உறிஞ்சும் கொசுக்களும் தேவைப்படுகின்றன.
1898ஆம் ஆண்டு ரொனால்ட் ராஸ் என்பவர் Culex கொசுக்களில் பிளாஸ்மோடியம் உள்ளதை நிரூபித்தார். இதற்காக அவருக்கு 1902ஆம் ஆண்டு நோபல் பரிசு வழங்கப்பட்டது. Giovanni Battista Grassi என்ற இத்தாலிய பேராசிரியர் அனபிலஸ் கொசுக்கள் மட்டுமே மனிதர்களிடையே மலேரியா நோயைப் பரப்பவல்லது என கண்டறிந்தார்.
பிளாஸ்மோடியத்தின் வாழ்க்கை வட்டத்தில், மனிதர்கள் இடைநிலை விருந்தோம்பிகளாகவும், கொசுக்கள் நிலையான விருந்தோம்பிகளாகவும் செயல்படுகின்றன.
பெண் அனபிலஸ் கொசுக்கள் முதுகெலும்பிகளைக் கடிக்கும் பொழுது, அதன் உமிழ் நீர் வழியாக ஆயிரக்கணக்கான கதிர்வடிவ ஸ்போரோசோயிட்டுக்கள் இரத்ததில் கலக்கின்றன. பின்பு, கல்லீரலின் உட்புறமுள்ள ரெட்டிகுலோ எண்டோதீலியல் (reticuloendothelial) செல்களில் தங்குகின்றன. இங்கு அமைதியாக தங்கியிருக்கும் ஸ்போரோசோயிட்டுக்கள் ஹிப்னோசோயிட் என அழைக்கப்படுகிறது.
கல்லீரலில் இவை கிரிப்டோசோயிட்டுகளாக உருமாறி, பாலில்லா இனப்பெருக்கமுறையால் ஆயிரக்கணக்கான நுண்ணிய மீரோசோயிட்டுகளாக இரத்தத்தில் கலந்து, சிவப்பணுக்களைத் தாக்குகின்றன.
சிவப்பணுக்களுள், இவை டிரோபோசோயிட்டுகளாக வளர்கின்றன. இதன் மையத்தில் தோன்றும் நுண்குமிழி, உட்கருவை ஓரத்திற்கு தள்ளி, மோதிர அமைப்பைப் பெறுகிறது. இதன் பின் சைசாண்டு நிலையில், சைசாண்டுகள் பலவாகப் பிளந்து பல்லாயிரக்கணக்கான மீரோசோயிட்டுகளாக மாறி சிவப்பணுக்களிலிருந்து வெளியேறி இரத்ததில் கலக்கின்றன. பல மீரோசோயிட்டுகள் இந்த சுழற்சியில் மேலும் பெருக்கின்றன. பல சுழற்சிக்குப்பின் சில மீரோசோயிட்டுகள் கேமிட்டோசைட்டுகளாக (gametocyte) உருப்பெறுகின்றன. இந்த கேமிட்டோசைட்டுகள் கொசுக்களால் உறிஞ்சப்படுகின்றன.
கேமிட்டோசைடுகள் கொசுக்களுள் கேமீட்டுகள் எனும் இனப்பெருக்கச் செல்களாகின்றன. இவை ஒருங்கிணைந்து சைகோட் (Zygote) என்னும் கருமுட்டை உருவாகின்றது. இவை நகரும் தன்மையுடையதால், நகரும் கருமுட்டை (ookinetes) எனப்படுகின்றன. இரைப்பையின் சுவரைத் துளைத்துக் வெளிவரும் கருமுட்டை, தொடருந்து பிளந்து பல நுண்ணிய கதிர்வடிவ ஸ்போரோயிட்டுகளாக உருமாறுகின்றி, கொசுவின் உமிழ் நீர் மூலம் மீண்டும் முதுகெலும்பியின் இரத்ததில் கலக்கின்றன.
மீரோசோயிட்டுகள் சிவப்பணுக்களிலிருந்து வெளியேறும் பொழுது இரத்ததில் கலக்கும் நச்சுப் பொருட்களே மலேரியா காய்ச்சலுக்குக் காரணமாகும்.
பிளாஸ்மோடியம் புரோட்டோசோவா தொகுதியைச் சேர்ந்த பேரினம் ஆகும். இந்த இனத்தைச் சார்ந்த ஒட்டுண்ணிகள் மலேரியா நோய்க்குக் காரணமானவை. இவை மனிதர்களைத்தவிர, பறவைகள், ஊர்வன மற்றும் எலிகளையும் பாதிக்கின்றன.
இவ்வுயிரி ஓர் அகச்செல் இரத்த ஒட்டுண்ணியாகும். இதன் வாழ்க்கைச் சுழற்சிக்கென ஓர் முதுகெலும்பியும், இரத்தம் உறிஞ்சும் கொசுக்களும் தேவைப்படுகின்றன.
1898ஆம் ஆண்டு ரொனால்ட் ராஸ் என்பவர் Culex கொசுக்களில் பிளாஸ்மோடியம் உள்ளதை நிரூபித்தார். இதற்காக அவருக்கு 1902ஆம் ஆண்டு நோபல் பரிசு வழங்கப்பட்டது. Giovanni Battista Grassi என்ற இத்தாலிய பேராசிரியர் அனபிலஸ் கொசுக்கள் மட்டுமே மனிதர்களிடையே மலேரியா நோயைப் பரப்பவல்லது என கண்டறிந்தார்.
Plasmodio (Plasmodium) estas genro de protistoj, vivante parazite en la sango de homoj, kie ĝi kaŭzas malarion. Ĝi estas transportita de homo al homo per specio de moskito.
Plasmodio estas migranta senforma maso de protoplasmo sensepta, multenuklea, kiel ĉe miksomicetoj.
Pli precize, malarion kaŭzas la sekvaj kvin specioj de plasmodio:
Plasmoodium (Plasmodium) on rakusiseste parasiitsete protistide perekond.
Plasmoodiumitega nakatumist nimetatakse malaariaks. Inimestele siirutavad malaariat kahetiivalised, kes on ise nakatunud plasmoodiumitest.
Perekonna kirjeldasid 1885. aastal esmakordselt Ettore Marchiafava ja Angelo Celli.
Klassikaliselt on neid käsitletud polüfüleetilises eosloomade rühmas.
Plasmoodiumi perekonda kuuluvad järgmised alamperekonnad: Asiamoeba Telford 1988
Bennettinia Valkiūnas 1997[1]
Carinamoeba Garnham 1966
Giovannolaia Corradetti, Garnham & Laird 1963[2]
Haemamoeba Grassi & Feletti 1890
Huffia Garnham & Laird 1963
Lacertaemoba Telford 1988
Laverania Bray 1958[3]
Novyella Corradetti, Garnham & Laird 1963
Nyssorhynchus Poinar 2005
Ophidiella Garnham 1966
Papernaia Landau et al 2010[4]
Paraplasmodium Telford 1988
Plasmodium (alamperekond) Bray 1963 emend. Garnham 1964
Sauramoeba Garnham 1966
Vinckeia Garnham 1964.
Tänapäeval on sellest perekonnast teada üle 200 liigi[viide?].
Madusid nakatavad, vektorite vahendusel, Plasmodium pessoai (näiteks Spilotes pullatus ja Lachesis muta), Plasmodium tomodoni (Tomodon dorsatus) Plasmodium wenyoni (Thamnodynastes pallidus).
Selles artiklis on kasutatud ingliskeelset artiklit en:Plasmodium seisuga 24.04.2015.
Plasmoodium (Plasmodium) on rakusiseste parasiitsete protistide perekond.
Plasmoodiumitega nakatumist nimetatakse malaariaks. Inimestele siirutavad malaariat kahetiivalised, kes on ise nakatunud plasmoodiumitest.
Perekonna kirjeldasid 1885. aastal esmakordselt Ettore Marchiafava ja Angelo Celli.
Klassikaliselt on neid käsitletud polüfüleetilises eosloomade rühmas.
Plasmoodiumi perekonda kuuluvad järgmised alamperekonnad: Asiamoeba Telford 1988
Bennettinia Valkiūnas 1997
Carinamoeba Garnham 1966
Giovannolaia Corradetti, Garnham & Laird 1963
Haemamoeba Grassi & Feletti 1890
Huffia Garnham & Laird 1963
Lacertaemoba Telford 1988
Laverania Bray 1958
Novyella Corradetti, Garnham & Laird 1963
Nyssorhynchus Poinar 2005
Ophidiella Garnham 1966
Papernaia Landau et al 2010
Paraplasmodium Telford 1988
Plasmodium (alamperekond) Bray 1963 emend. Garnham 1964
Sauramoeba Garnham 1966
Vinckeia Garnham 1964.
Tänapäeval on sellest perekonnast teada üle 200 liigi[viide?].
Madusid nakatavad, vektorite vahendusel, Plasmodium pessoai (näiteks Spilotes pullatus ja Lachesis muta), Plasmodium tomodoni (Tomodon dorsatus) Plasmodium wenyoni (Thamnodynastes pallidus).
Plasmodium protozoo parasito generoko bat da, gizakiengan malaria sortzen duena. Eltxo emeak transmititzen du. Tropiko honek kutsatzen duen malaria guztien artean arriskutsuena da, hilkortasun tasarik handienarekin eta konplikazio askorekin.
(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});Saghas prótasóin sheadánaigh, cuid acu a chuireann tús le maláire i ndaoine. Is casta a dtimthriall beatha, cuid de na pasanna in óstach idirmheánach, an mhuiscít, agus pasanna eile i bhfuil nó orgáin eile an óstaigh dheireanaigh veirteabraigh.
Plasmodium é un extenso xénero de protozoos parasitos apicomplexos. A infección en humanos por estes protozoos denomínase malaria, unha doenza moi estendida nos trópicos. Os parasitos teñen dous hóspedes no seu ciclo vital: un mosquito, que é o vector, e un vertebrado. Distintas especies de Plasmodium infectan o ser humano, outros mamíferos, aves e réptiles. As formas máis comúns de malaria humana están causadas por catro especies: Plasmodium falciparum (a máis perigosa), P. vivax, P. ovale, e P. malariae.
O xénero Plasmodium foi descrito inicialmente en 1885. Actualmente contén unhas 200 especies divididas en varios subxéneros, e especies que antes estaban incluídas noutros xéneros foron agora engadidas a Plasmodium. O parasito crese que se orixinou a partir de dinoflaxelados fotosintéticos.
O ciclo vital destes organismos é moi complexo, e comprende unha secuencia de diferentes estadios tanto no vector coma no hóspede. Alterna entre un mosquito, no que se instala no intestino e nas glándulas salivares, e un vertebrado, no que infecta as células sanguíneas e do fígado. O mosquito inxecta o protozoo coas súas secrecións salivares e recólleo ao zugar sangue do vertebrado. O protozoo durante o seu ciclo de vida no vertebrado presenta distintas morfoloxías, que reciben o nome de esporozoítos, hipnozoítos latentes, merosomas e merozoítos, trofozoítos, esquizontes, gametocitos masculinos e femininos, que son captados por outros mosquitos ao zugar sangue. No intestino do mosquito os gametocitos desenvólvense orixinando gametos, que se fecundan formando cigotos móbiles, que se escapan do intestino, e crecen formando novos esporozoítos que se instalan nas glándulas salivares do mosquito, desde onde o mosquito os inxectará no hóspede vertebrado, iniciándose un novo ciclo.
O xénero Plasmodium foi creado en 1885 por Marchiafava e Celli e comprende unhas 200 especies recoñecidas. Seguen a describirse novas especies.[1]
En 2006 o xénero precisaba unha reorganización, xa que parece que parasitos situados nos xéneros Haemocystis e Hepatocystis están moi relacionados con Plasmodium. Probablemente outras especies como Haemoproteus meleagridis poderían incluírse neste xénero cando se revise.
A gama de hóspedes utilizada por estes protozoos entre os ordes de mamíferos non é uniforme. Polo menos 29 especies infectan a primates non humanos; os roedores de fóra das zonas tropicais de África rara vez son afectados; unhas poucas especies infectan a morcegos, ourizos cacheiros e esquíos; pero non se coñecen carnívoros, insectívoros ou marsupiais que actúen como hóspedes. Tamén afectan a aves e réptiles.
En 1898 Ronald Ross demostrou a existencia de Plasmodium na parede do intestino e nas glándulas salivares do mosquito Culex (aínda que non é o transmisor normal en humanos). Por este descubrimento gañou o Premio Nobel en 1902. Porén, tamén foron moi importantes os traballos do profesor italiano Giovanni Battista Grassi, que demostrou que a malaria humana só podía transmitirse polos mosquitos do xénero Anopheles. Nalgunhas especies o vector pode non ser un mosquito.
Poden actuar como vectores os mosquitos dos xéneros Culex, Anopheles, Culiseta, Mansonia e Aedes. Porén, os vectores coñecidos para a malaria humana (máis de 100 especies) pertencen ao xénero Anopheles. A malaria das aves é normalmente transmitida por especies de mosquitos do xénero Culex. En todos os casos, só pican as femias dos mosquitos. Ademais de con sangue, os dous sexos poden alimentarse de néctar, pero a femia necesita alimentarse unha ou dúas veces de sangue para poñer os ovos, porque hai moi poucas proteínas no néctar.
O ciclo de vida de Plasmodium é moi complexo. Os esporozoítos da saliva vertida por un mosquito femia que pica transmítense ao sangue e sistema linfático[2] do receptor. Os esporozoítos migran ao fígado e invaden os hepatocitos. Este estado latente ou dormente dos esporozoítos no fígado denomínase hipnozoíto, onde poden permanecer latentes moitos anos.
O desenvolvemento desde os estadios hepáticos aos estadios eritrocíticos non foi claro durante moito tempo. En 2006[3] demostrouse que o parasito sae dos hepatocitos en forma de merosomas que conteñen centos ou miles de merozoítos. Estes merosomas seguidamente[4] se aloxan nos capilares pulmonares e desintégranse alí lentamente nunhas 48–72 horas liberando merozoítos. A invasión dos eritrocitos está potenciada cando o fluxo sanguíneo é lento e as células están moi estreitamente unidas, condicións ambas que se dan nos capilares alveolares.
Dentro dos eritrocitos o merozoíto crece primeiro para formar unha forma anular e despois un trofozoíto máis grande. No estadio de esquizonte, o parasito divídese varias veces para producir merozoítos, os cales abandonan os eritrocitos e viaxan polo sangue para invadir a máis eritrocitos. A maioría dos merozoítos continúan este ciclo replicativo, pero algúns merozoítos diferéncianse en formas sexuais masculinas e femininas chamadas gametocitos, o que ocorre tamén no sangue. Os gametocitos son absorbidos por mosquitos ao zugar sangue.
No intestino do mosquito, os gametocitos desenvólvense a gametos, que se fecundan, formando cigotos móbiles chamados oocinetos. Os oocinetos atravesan a parede do intestino e pasan ao exterior do mesmo, onde se incrustan no exterior da membrana intestinal. Alí, divídense moitas veces para producir un grande número de esporozoítos alongados diminutos. Estes esporozoítos migran ás glándulas salivares do mosquito, desde onde serán inxectados no sangue do seguinte hóspede cando o mosquito lle pique, e o ciclo comeza de novo.
O patrón de alternancia de reprodución sexual e asexual é común en especies parasitas, porque ten certas vantaxes evolutivas. Baixo condicións favorables, a reprodución asexual é superior á sexual, xa que o proxenitor está ben adaptado ao seu ambiente e os seus descendentes comparten todos os seus xenes. Ao haber transferencia a un novo hóspede ou en momentos de estrés, a reprodución sexual é xeralmente superior, xa que intercambia xenes dos dous proxenitores, producindo unha variabilidade nos individuos, algúns dos cales estarán mellor adaptados ao novo ambiente.
A reactivación dos hipnozoítos latentes pode tardar ata 30 anos despois da infección inicial en humanos. Os factores que causan esta reactivación son descoñecidos. Sábese que forman hipnozoítos as especies Plasmodium malariae, Plasmodium ovale e Plasmodium vivax. Ao contrario, a reactivación non ocorre en infeccións por Plasmodium falciparum. Non se sabe se a reactivación do hipnozoíto pode ocorrer con calquera das demais especies que ocasionalmente poden infectar aos humanos.
O ciclo vital dos Plasmodium compréndese mellor á luz da evolución do seu grupo.
Considérase que os Apicomplexa, o filo ao que pertence Plasmodium, se orixinaron a partir de dinoflaxelados, un grande grupo de protozoos fotosintéticos. Crese que os antepasados dos apicomplexos eran orixinalmente organismos depredadores nos que evolucionou a capacidade de invadir as células intestinais e seguidamente perderon a súa capacidade fotosintética. Porén, algúns dinoflaxelados extintos podían invadir os corpos de medusas e continuar fotosintetizando, o cal é posible debido a que o corpo das medusas é case transparente e deixa pasar a luz. Noutros organismos de corpos opacos esta capacidade probablemente se perdeu rapidamente.
Pénsase que Plasmodium evolucionou a partir dun parasito transmitido pola ruta fecal-oral que infectaba a parede intestinal. En certo momento, este parasito desenvolveu a capacidade de infectar o fígado. Este patrón vese no xénero Cryptosporidium co cal o Plasmodium está distantemente relacionado. Nun momento posterior, este antepasado desenvolveu a capacidade de infectar células sanguíneas e infectar e sobrevivir en mosquitos. Unha vez que a transmisión utilizando os mosquitos quedou firmemente establecida, a previa ruta fecal-oral de transmisión acabou perdéndose.
Unha teoría moderna (2007) suxire que os xéneros Plasmodium, Hepatocystis e Haemoproteus evolucionaron a partir de especies de Leukocytozoon. Os parasitos do xénero Leukocytozoan infectan as células brancas do sangue (leucocitos), e células do fígado e bazo e transmítense polas moscas Simulium, que é un amplo xénero de moscas relacionads cos mosquitos.
Os leucocitos, os hepatocitos e a maioría das células do bazo fagocitan activamente materia particulada facendo que a entrada dentro da célula sexa máis doada para o parasito. O mecanismo de entrada das especies de Plasmodium nos eritrocitos aínda non está moi claro tendo en conta que dura menos de 30 segundos. Non se sabe aínda se este mecanismo evolucionou antes de que os mosquitos se fixesen os principais vectores para a transmisión de Plasmodium.
Plasmodium evolucionou hai uns 130 millóns de anos. Este período coincidiu co rápido espallamento das anxiospermas (plantas con flor). Parece probable que o incremento no número de flores levase ao incremento no número de mosquitos e o seu contacto cos vertebrados.
Os mosquitos evolucionaron no que hoxe é Sudamérica hai uns 230 millóns de anos. Existen unhas 3500 especies recoñecidas pero ata agora a súa evolución non está ben resolta o que fai que haxa algunhas lagoas no noso coñecemento da evolución de Plasmodium. Parece probable que as aves foran o primeiro grupo infectado por Plasmodium, seguido dos réptiles, probablemente os lagartos. En determinado momento, os primates e os roedores foron infectados polo parasito. O resto das especies infectadas fóra destes grupos probablemente o foron como resultado de eventos relativamente recentes.
En 2007, dispoñiase de secuencias de ADN de case sesenta especies destes parasitos, e a maioría destas eran de especies que infectan hóspedes roedores ou primates. A evolución proposta aquí é en parte especulativa e debería revisarse conforme se obteñan novos datos.
Todas as especies examinadas ata agora teñen 14 cromosomas, unha mitocondria e un plastidio (un orgánulo similar a un cloroplasto). Os cormosomas varían desde un tamaño de 500 kb a 3,5 Mb. Crese que este é o patrón xeral do xénero. O plástidio, a diferenza do atopado nas algas, non é fotosintético. A súa función non se coñece pero hai algunhas evidencias que suxiren que pode estar implicado na reprodución.
A nivel molecular, o parasito produce danos nos glóbulos vermellos do sangue utilizando os seus encimas plasmepsinas, que son aspartato proteases que degradan a hemoglobina.
O xénero Plasmodium pertence á familia Plasmodiidae (Levine, 1988), da orde Haemosporidia, filo Apicomplexa. Neste orde hai 450 especies recoñecidas. A taxonomía de moitas das especies desta orde está sendo reexaminada por medio de análises de ADN. É probable que moitas das especies sexan reasignadas cando se completen estes estudos.[5][6] Indícanse a continuación os subxéneros en que se subdivide Plasmodium:
Os xéneros da orde Hemaesporidia Plasmodium, Fallisia e Saurocytozoon causan todos malaria en lagartos. Todos son transportados por dípteros. Os pigmentos están ausentes no hemosporidio Garnia. Os gametocitos non pigmentados son normalmente as únicas formas que se encontran en Saurocytozoon, pero poden atoparse formas pigmentadas nos leucocitos ocasionalmente. Fallisia produce formas non pigmentadas asexuais e formas de gametocitos en leucocitos e trombocitos.
As especies de Plasmodium que máis comunmente infectan aos humanos son:
Outras especies infecciosas para os humanos menos comúns son:
As primeiras catro especies da lista son as que máis comunmente infectan a humanos. Case todos os casos mortais de malaria en humanos son causados pola primeira especie, P. falciparum, principalmente na África subsahariana. Co uso da reacción en cadea da polimerase identificáronse novas especies que poden infectar a humanos.
Informouse dalgunhas posibles infeccións en humanos por Plasmodium eylesi e P. tenue, pero a identificación foi insegura.[7][8] P. tenue foi proposta no mesmo ano (1914) como especie atopada en aves.
O único hóspede coñecido de P. falciparum e P. malariae é o ser humano. Porén, P. vivax pode infectar chimpancés e orangutáns. A infección nestes simios tende a ser de baixo grao pero pode persistir e permanecer como unha fonte de parasitos para os humanos durante algún tempo.[9]
P. ovale pode ser transmitido a chimpancés. P. ovale ten unha distribución pouco común, xa que se atopa en África, as Filipinas e Nova Guinea. A pesar de que se admite unha pobre capacidade de transmisión a chimpancés, dada a súa descontinua distribución, sospéitase que P. ovale é unha zoonose con algún hóspede primate natural non identificado.
Plasmodium shortii e Plasmodium osmaniae son agora considerados sinónimos de Plasmodium inui
A taxonomía en parasitoloxía antes da aparición de métodos baseados no ADN foi sempre problemática, e as revisións son frecuentes, orixinando moitos nomes obsoletos de especies de Plasmodium que infectan a humanos.[10]
Libros estándar de referencia para a identificación de especies de Plasmodium:
Outras referencias útiles:
Historia da malaria:
Plasmodium é un extenso xénero de protozoos parasitos apicomplexos. A infección en humanos por estes protozoos denomínase malaria, unha doenza moi estendida nos trópicos. Os parasitos teñen dous hóspedes no seu ciclo vital: un mosquito, que é o vector, e un vertebrado. Distintas especies de Plasmodium infectan o ser humano, outros mamíferos, aves e réptiles. As formas máis comúns de malaria humana están causadas por catro especies: Plasmodium falciparum (a máis perigosa), P. vivax, P. ovale, e P. malariae.
O xénero Plasmodium foi descrito inicialmente en 1885. Actualmente contén unhas 200 especies divididas en varios subxéneros, e especies que antes estaban incluídas noutros xéneros foron agora engadidas a Plasmodium. O parasito crese que se orixinou a partir de dinoflaxelados fotosintéticos.
O ciclo vital destes organismos é moi complexo, e comprende unha secuencia de diferentes estadios tanto no vector coma no hóspede. Alterna entre un mosquito, no que se instala no intestino e nas glándulas salivares, e un vertebrado, no que infecta as células sanguíneas e do fígado. O mosquito inxecta o protozoo coas súas secrecións salivares e recólleo ao zugar sangue do vertebrado. O protozoo durante o seu ciclo de vida no vertebrado presenta distintas morfoloxías, que reciben o nome de esporozoítos, hipnozoítos latentes, merosomas e merozoítos, trofozoítos, esquizontes, gametocitos masculinos e femininos, que son captados por outros mosquitos ao zugar sangue. No intestino do mosquito os gametocitos desenvólvense orixinando gametos, que se fecundan formando cigotos móbiles, que se escapan do intestino, e crecen formando novos esporozoítos que se instalan nas glándulas salivares do mosquito, desde onde o mosquito os inxectará no hóspede vertebrado, iniciándose un novo ciclo.
Plasmodium je rod jednostaničnih eukariota. Infekcija ovom vrstom poznata je kao malarija. Bar desetak vrsta zarazno je za čovjeka. Ostale vrste zaražuju druge životinje, uključujući ptice, reptile i glodavce
1898. Ronald Ross je demonstrirao postojanje Plasmodiuma u stijenci trbuha i žlijezdama slinovnicama Culex komaraca. Za to je otkriće 1902. dobio Nobelovu nagradu za medicinu. Ipak, zasluge također idu talijanskom profesoru Giovanniju Battisti Grassiju koji je pokazao da se ljudska malarija može prenositi samo Anopheles komarcima.
Nedovršeni članak Plasmodium koji govori o biologiji treba dopuniti. Dopunite ga prema pravilima Wikipedije.
Plasmodium je rod jednostaničnih eukariota. Infekcija ovom vrstom poznata je kao malarija. Bar desetak vrsta zarazno je za čovjeka. Ostale vrste zaražuju druge životinje, uključujući ptice, reptile i glodavce
1898. Ronald Ross je demonstrirao postojanje Plasmodiuma u stijenci trbuha i žlijezdama slinovnicama Culex komaraca. Za to je otkriće 1902. dobio Nobelovu nagradu za medicinu. Ipak, zasluge također idu talijanskom profesoru Giovanniju Battisti Grassiju koji je pokazao da se ljudska malarija može prenositi samo Anopheles komarcima.
Plasmodium merupakan genus protozoa parasit. Penyakit yang disebabkan oleh genus ini dikenal sebagai malaria. Parasit ini sentiasa mempunyai dua inang dalam siklus hidupnya: vektor nyamuk dan inang vertebra. Sekurang-kurangnya sepuluh spesies menjangkiti manusia. Spesies lain menjangkiti hewan lain, termasuk burung, reptilia dan hewan pengerat.
Genus Plasmodium dinamakan pada tahun 1885 oleh Marchiafava dan Celli dan terdapat lebih dari 175 spesies yang diketahui berada dalam genus ini. Genus ini pada tahun 2006 perlu dirombak kembali karena terbukti parasit lain yang tergolong dalam genus Haemocystis dan Hepatocystis kelihatan terkait rapat dengan genus ini. Kemungkinan spesies lain seperti Haemoproteus meleagridis akan dimasukkan ke dalam genus ini setelah diperbaharui kembali.
Jenis inang pada urutan mamalia tidak seragam. Sekurang-kurangnya 25 spesies menjangkiti primata; hewan pengerat di luar kawasan tropis Afrika jarang dijangkiti; beberapa spesies diketahui menjangkiti kelelawar, landak dan tupai; karnivora, pemakan serangga dan marsupial tidak pernah diketahui bertindak sebagai inang.
Pada tahun 1898 Ronald Ross membuktikan keberadaan Plasmodium pada dinding perut tengah dan kelenjar liur nyamuk Culex. Atas penemuan ini ia memenangkan Hadiah Nobel Kedokteran pada tahun 1902, meskipun sebenarnya penghargaan itu perlu diberikan kepada profesor Italia Giovanni Battista Grassi, yang membuktikan bahwa mamalia manusia hanya bisa disebarkan oleh nyamuk Anopheles.
Siklus hidup Plasmodium. Sporozoit dari liur nyamuk betina yang mengigit disebarkan ke darah atau sistem limfa penerima[1]. Penting disadari bahwa bagi sebagian spesies vektornya mungkin bukan nyamuk.
Nyamuk dalam genus Culex, Anopheles, Culiceta, Mansonia dan Aedes mungkin bertindak sebagai vektor. Vektor yang diketahui kini bagi malaria manusia (>100 spesies) semuanya tergolong dalam genus Anopheles. Malaria burung biasanya dibawa oleh spesies genus Culex. Siklus hidup Plasmodium diketahui oleh Ross yang menyelidiki spesies dari genus Culex.
Sporozoit berpindah ke hati dan menembus hepatosit. Tahap dorman bagi sporozoit Plasmodium dalam hati dikenal sebagai hipnozoit. Dari hepatosit, parasit berkembang biak menjadi ribuan merozoit, yang kemudian menyerang sel darah merah.
Di sini parasit membesar dari bentuk cincin ke bentuk trofozoit dewasa. Pada tahap skizon, parasit membelah beberapa kali untuk membentuk merozoit baru, yang meninggalkan sel darah merah dan bergerak melalui saluran darah untuk menembus sel darah merah baru. Kebanyakan merozoit mengulangi siklus ini secara terus-menerus, tetapi sebagian merozoit berubah menjadi bentuk jantan atau betina (gametosit) (juga dalam darah), yang kemudiannya diambil oleh nyamuk betina.
Dalam perut tengah nyamuk, gametosit membentuk gamet dan menyuburkan satu sama lain, membentuk zigot motil yang dikenal sebagai ookinet. Ookinet menembus dan lepas dari perut tengah, kemudian membenamkan diri pada membran perut luar. Di sini mereka terbelah berkali-kali untuk menghasilkan sejumlah besar sporozoit halus memanjang. Sporozoit ini berpindah ke kelenjar liur nyamuk, di mana ia dicucuk masuk ke dalam darah inang kedua yang digigit nyamuk. Sporozoit bergerak ke hati di mana mereka mengulangi siklus ini.
Dalam beberapa spesies jaringan selain hati mungkin dijangkiti. Namun hal ini tidak berlaku pada spesies yang menyerang manusia.
Siklus hidup ini paling baik dipahami melalui segi evolusi. Dipercaya bahwa Plasmodium berubah dari parasit yang disebarkan melalui jalur tinja (orofekal) yang menjangkiti dinding usus halus. Pada satu tingkat parasit ini mengembangkan kemampuan untuk menjangkiti hati. Pola ini dapat dilihat pada genus Cryptosporidium yang terkait jauh dengan Plasmodium.
Pada satu tingkat leluhur Plasmodium mengembangkan kemampuan menjangkiti sel darah dan terselamat dan menjangkiti nyamuk. Bila jangkitan nyamuk telah mantap jangkitan melalui jalur tinja (orofekal) sebelumnya lenyap.
Plasmodium berkembang sekitar 130 juta tahun yang lalu. Masa ini bersamaan dengan perkembangan angiosperma (tumbuhan berbunga) yang cepat. Perkembangan ini pada angiosperma dipercaya disebabkan oleh sekurang-kurangnya satu kejadian penyalinan genom. Kemungkinan peningkatan dalam bunga mendorong kepada peningkatan jumlah nyamuk dan hubungan mereka dengan vertebra.
Selain darah, nyamuk hidup memakan madu. Hidangan darah hanya diperlukan oleh nyamuk betina sebelum bertelur karena kandungan protein dalam madu amat rendah.
Nyamuk berubah di Amerika Selatan sekitar 230 juta tahun yang lalu. Kini terdapat lebih dari 3.500 spesies nyamuk yang diketahui tetapi hingga kini evolusi mereka tidak banyak diketahui sehingga pengetahuan kita mengenai evolusi Plasmodium tetap kurang.
Pada masa kini dipercayai bahwa reptilia merupakan kelompok pertama yang dijangkiti oleh Plasmodium diikuti oleh burung. Pada satu ketika primata dan hewan pengerat turut dijangkiti kemungkinan dari spesies burung. Spesies lain yang dijangkiti selain kelompok ini kemungkinan kejadian yang baru berlaku.
Pada masa kini, sekuens DNA tersedia untuk kurang dari 60 spesies dan kebanyakan dari spesies yang menjangkiti inang pengerat atau primata. Pola jangkitan yang dicadangkan hanya bersifat spekulatif dan mungkin direvisi bila sekuens DNA lanjut dari spesies tambahan diperoleh.
Pola pembiakan berselang seksual dan aseksual yang mungkin tampak membingungkan pada awalnya merupakan pola biasa pada spesies parasit. Kelebihan evolusi kehidupan jenis ini diketahui oleh Gregor Mendel.
Dalam keadaan baik pembiakan aseksual lebih baik daripada seksual karena parentalnya beradaptasi dengan baik terhadap lingkungan dan keturunannya mewarisi gen ini. Berpindah kepada inang baru atau ketika masa sulit, pembiakan seksual biasanya lebih baik karena menghasilkan pengocokan gen yang rata-rata menghasilkan individu yang lebih menyesuaikan diri pada habitat baru. Faktor tekanan ini menyebabkan kebanyakan sel menjadi aktif.
Semua spesies yang dikaji hingga kini mempunyai 14 kromosom, satu mitokondria dan satu plastida. Kromosom berkisar antara 500 kilobasa hingga 3,5 megabasa panjang. Dipercaya bahwa pola inilah yang ada pada keseluruhan genus.
Plastida ini, berbeda dengan apa yang terdapat pada alga, tidaklah fotosintesis. Fungsinya tidak diketahui tetapi terdapat bukti cadangan bahwa ia mungkin menyebabkan pembiakan.
Pada tahap molekul, parasit merusak sel darah merah dengan menggunakan enzim plasmepsin - protease asam aspartat yang menguraikan hemoglobin.
Plasmodium (Asiamoeba) draconis
Plasmodium (Asiamoeba) vastator
Plasmodium (Bennettinia) juxtanucleare
Plasmodium (Carinamoeba) basilisci
Plasmodium (Carinamoeba) minasense
Plasmodium (Carinamoeba) rhadinurum
Plasmodium (Carinamoeba) volans
Plasmodium (Giovannolaia) anasum
Plasmodium (Giovannolaia) circumflexum
Plasmodium (Giovannolaia) dissanaikei
Plasmodium (Giovannolaia) durae
Plasmodium (Giovannolaia) fallax
Plasmodium (Giovannolaia) formosanum
Plasmodium (Giovannolaia) gabaldoni
Plasmodium (Giovannolaia) garnhami
Plasmodium (Giovannolaia) gundersi
Plasmodium (Giovannolaia) hegneri
Plasmodium (Giovannolaia) lophurae
Plasmodium (Giovannolaia) pedioecetii
Plasmodium (Giovannolaia) pinnotti
Plasmodium (Giovannolaia) polare
Plasmodium (Haemamoeba) cathemerium
Plasmodium (Haemamoeba) coggeshalli
Plasmodium (Haemamoeba) elongatum
Plasmodium (Haemamoeba) gallinaceum
Plasmodium (Haemamoeba) giovannolai
Plasmodium (Haemamoeba) lutzi
Plasmodium (Haemamoeba) matutinum
Plasmodium (Haemamoeba) paddae
Plasmodium (Haemamoeba) parvulum
Plasmodium (Haemamoeba) relictum
Plasmodium (Haemamoeba) tejera
Plasmodium (Huffia) elongatum
Plasmodium (Huffia) hermani
Plasmodium (Laverania) falciparum
Plasmodium (Laverania) reichenowi
Plasmodium (Novyella) ashfordi
Plasmodium (Novyella) bertii
Plasmodium (Novyella) bambusicolai
Plasmodium (Novyella) columbae
Plasmodium (Novyella) corradettii
Plasmodium (Novyella) dissanaikei
Plasmodium (Novyella) hexamerium
Plasmodium (Novyella) kempi
Plasmodium (Novyella) nucleophilum
Plasmodium (Novyella) papernai
Plasmodium (Novyella) paranucleophilum
Plasmodium (Novyella) rouxi
Plasmodium (Novyella) vaughani
Plasmodium (Paraplasmodium) chiricahuae
Plasmodium (Paraplasmodium) mexicanum
Plasmodium (Paraplasmodium) pifanoi
Plasmodium (Plasmodium) brasilianum
Plasmodium (Plasmodium) cynomolgi
Plasmodium (Plasmodium) eylesi
Plasmodium (Plasmodium) fieldi
Plasmodium (Plasmodium) fragile
Plasmodium (Plasmodium) georgesi
Plasmodium (Plasmodium) girardi
Plasmodium (Plasmodium) gonderi
Plasmodium (Plasmodium) inui
Plasmodium (Plasmodium) jefferyi
Plasmodium (Plasmodium) knowlei
Plasmodium (Plasmodium) hyobati
Plasmodium (Plasmodium) malariae
Plasmodium (Plasmodium) ovale
Plasmodium (Plasmodium) petersi
Plasmodium (Plasmodium) pitheci
Plasmodium (Plasmodium) rhodiani
Plasmodium (Plasmodium) schweitzi
Plasmodium (Plasmodium) semiovale
Plasmodium (Plasmodium) shortii
Plasmodium (Plasmodium) silvaticum
Plasmodium (Plasmodium) simium
Plasmodium (Plasmodium) vivax
Plasmodium (Plasmodium) youngi
Plasmodium (Sauramoeba) achiotense
Plasmodium (Sauramoeba) adunyinkai
Plasmodium (Sauramoeba) aeuminatum
Plasmodium (Sauramoeba) beltrani
Plasmodium (Sauramoeba) brumpti
Plasmodium (Sauramoeba) agamae
Plasmodium (Sauramoeba) giganteum
Plasmodium (Sauramoeba) heischi
Plasmodium (Sauramoeba) josephinae
Plasmodium (Sauramoeba) pelaezi
Plasmodium (Sauramoeba) tropiduri
Plasmodium (Vinckeia) aegyptensis
Plasmodium (Vinckeia) anomaluri
Plasmodium (Vinckeia) atheruri
Plasmodium (Vinckeia) berghei
Plasmodium (Vinckeia) booliati
Plasmodium (Vinckeia) brodeni
Plasmodium (Vinckeia) bubalis
Plasmodium (Vinckeia) bucki
Plasmodium (Vinckeia) cephalophi
Plasmodium (Vinckeia) chabaudi
Plasmodium (Vinckeia) coulangesi
Plasmodium (Vinckeia) cyclopsi
Plasmodium (Vinckeia) foleyi
Plasmodium (Vinckeia) girardi
Plasmodium (Vinckeia) inopinatum
Plasmodium (Vinckeia) lemuris
Plasmodium (Vinckeia) odocoilei
Plasmodium (Vinckeia) percygarnhami
Plasmodium (Vinckeia) sandoshami
Plasmodium (Vinckeia) traguli
Plasmodium (Vinckeia) uilenbergi
Plasmodium (Vinckeia) vassali
Plasmodium (Vinckeia) vinckei
Plasmodium (Vinckeia) watteni
Plasmodium (Vinckeia) yoelli
Spesies Plasmodium yang menyerang manusia termasuk:
Some history of malaria - http://muse.jhu.edu/journals/bulletin_of_the_history_of_medicine/v079/79.2slater.html
Plasmodium merupakan genus protozoa parasit. Penyakit yang disebabkan oleh genus ini dikenal sebagai malaria. Parasit ini sentiasa mempunyai dua inang dalam siklus hidupnya: vektor nyamuk dan inang vertebra. Sekurang-kurangnya sepuluh spesies menjangkiti manusia. Spesies lain menjangkiti hewan lain, termasuk burung, reptilia dan hewan pengerat.
Plasmodium potest esse:
Plasmodium (quod nomen fictum est anno 1885 a Marchiafava et Celli) est genus protozoorum parasitorum ex ordine haemosporidorum. Eucaryota sunt et nucleum habent, virguliforme et valde minuta sunt: oculis nudis videri non possunt. Quattuor species notae, Plasmodium vivax, P. malariae, P. ovale et P. falciparum sunt agentes morbifici (Malaria). Hi parasiti proxime affines Toxoplasmate gondii, agenti Toxoplasmosis, et Cryptosporidio. Semper habent duos hospites in cyclo vitae: culicem (Anopheles) quo vehuntur et interhospitem vertebratum.
Aliquod tempus iam clarum est, quod Apicomplexa (in quibus hi parasiti numerantur) algae sunt, quae facultatem photosynthesis amiserunt, ad vitam parasitarem agendam.
Parasiti generum Haemocystis & Hepatocystis proxime affines esse Plasmodio putantur. Verisimile alii species ut Haemoproteus meleagridis etiam includeantur in hoc genus.
Haec stipula ad biologiam spectat. Amplifica, si potes! 
Vide "Plasmodium" apud Vicispecies. 
Situs scientifici: • NCBI Plasmodium juga merupakan bentuk macroscopik protist luar biasa yang dikenali sebagai kulapuk lendir (slime mould).
Plasmodium merupakan genus protozoa parasit. Jangkitan yang disebabkan oleh genus ini dikenali sebagai malaria. Parasit ini sentiasa mempunyai dua hos dalam kitaran hidupnya: vektor nyamuk dan hos vertebra. Sekurang-kurangnya sepuluh spesies menjangkiti manusia. Spesies lain menjangkiti haiwan lain, termasuk burung, reptilia dan roden.
Genus Plasmodium dinamakan pada 1885 oleh Marchiafava dan Celli dan terdapat lebih 175 spesies yang dikenal pasti berada dalam genus ini. Genus ini pada (2006) perlu dirombak semula kerana terbukti bahawa parasit lain yang tergolong dalam genera Haemocystis dan Hepatocystis kelihatannya berkait rapat dengan genus ini. Kemungkinannya spesies lain seperti Haemoproteus meleagridis akan dimasukkan kedalam genus ini setelah dikemaskini kembali.
Jenis hos pada turutan mamalia tidak sekata. Sekurang-kurangnya 25 spesies menjangkiti primate; rodent di luar kawasan tropika Afrika jarang dijangkiti; beberapa spesies diketahui menjangkiti kelawar, landak dan tupai; karnivor, pemakan serangga dan marsupia tidak pernah diketahui bertindak sebagai hos.
Pada tahun 1898 Ronald Ross membuktikan kewujupan Plasmodium pada dinding perut tengah dan kelenjar liur bagi nyamuk Culex. Bagi jumpaan ini dia memenangi Hadian Nobel pada 1902. Bagaimanapun penghargaan perlu diberikan kepada profesor Itali Giovanni Battista Grassi, yang membuktikan bahawa mamalia manusia hanya boleh disebarkan oleh nyamuk Anopheles.
Kitaran hirup Plasmodium amat rumit. Sporozoite daipada liur nyamuk betina yang mengigit disebarkan samaada kepada darah atau sistem limfa[1] penerima. Ia penting menyedari bahawa bagi sesetengah spesies vektornya mungkin bukan nyamuk.
Nyamuk dalam genera Culex, Anopheles, Culiceta, Mansonia dan Aedes mungkin bertindak sebagai vector. Vektor yang diketahui kini bagi malaria manusia (> 100 spesies) kesemuanya tergolong dalam genus Anopheles. Malaria burung biasanya dibawa oleh spesies genus Culex. Kitaran hidup Plasmodium diketahui oleh Ross yang menyelidik spesies dari genus Culex.
Sporozoites berhijrah ke hati dan menceroboh hepatocyte. Tahap pendam bagi sporozoite Plasmodium dalam hati dikenali sebagai hypnozoite. Dari hepatocytes, parasit membiak kepada beribu-ribu merozoite, yang kemudiannya menyerang sel darah merah.
Di sini parasit membesar dari bentuk cecincin kepada bentuk trophozoite dewasa. Pada tahap schizont, parasit terbahagi beberapa kali untuk membentuk merozoites baru, yang meninggalkan sel darah merah dan bergerah melalui saluran darah bagi menceroboh sel darah merah baru. Kebanyakan merozoites mengulangi kitaran ini secara berterusan, tetapi sesetengah merozoites berubah menjadi bentuk jantan atau betina (gametocytes) (juga dalam darah), yang kemudiannya diambil oleh nyamuk betina.
Dalam perut tengah nyamuk, gametocyte membentuk gamete dan menyuburkan sesama sendiri, membentuk zygot motile yang dikenali sebagai ookinetes. Ookinetes menembusi dan lepas dari perut tengah, kemudian membenamkan diri mereka pada membran perut luar. Di sini mereka membahagi banyak kali bagi menghasilkan sejumlah besar sporozoite halus memanjang. Sporozoites ini berhijrah ke kelenjar liur nyamuk, di mana ia dicucuk masuk kedalam darah hos kedua yang digigit nyamuk. Sporozoites bergerak ke hati di mana mereka mengulangi kitaran ini.
Dalam beberapa spesies tisu selain hati mungkin dijajah. Bagaimanapun ini tidak berlaku pada spesies yang menyerang manusia.
Kitaran hidup ini paling baik difahami melalui segi evolusi. Ia dipercayai bahawa Plasmodium berubah dari parasite yang disebarkan melalui laluan tinja (orofaecal) yang menjangkiti dinding usus kecil. Pada satu peringkat parasit ini mengembang kebolehan menjangkiti hati. Pola ini dapat di lihat pada genus Cryptosporidium yang berkait jauh dengan Plasmodium.
Pada satu peringkat leluhur plasmodium mengembangkan kebolehan bagi menjangkiti sel darah dan terselamat dan menjangkiti nyamuk. Apabila jangkitan nyamuk telah mantap jangkitan melalui laluan tinja (orofecal) sebelumnya lesap.
Plasmodium berkembang sekitar 130 juta tahun dahulu. Tempoh ini bersamaan dengan perkembangan pantas angiosperms (tumbuhan berbunga). Perkembangan ini pada angiosperms dipercayai disebabkan oleh sekurang-kurangnya satu kejadian penyalinan genomik. Kemungkinannya peningkatan dalam bunga mendorong kepada peningkatan jumlah nyamuk dan hubungan mereka dengan vertebra.
Selain darah, nyamuk hidup memakan madu. Hidangan darah hanya diperlukan oleh nyamuk betina sebelum bertelur kerana kandungan protin dalam madu amat rendah.
Nyamuk berubah di Amerika Selatan sekitar 230 juta tahun dahulu. Kini terdapat lebih 3,500 spesies nyamuk yang diketahui tetapi sehingga kini evolusi mereka tidak banyak diketahui oleh itu pengetahuan kita mengenai evolusi Plasmodium kekal rendah.
Pada masa kini ia dipercayai bahawa reptilia merupakan kumpulan pertama yang dijangkiti oleh Plasmodium diikuti oleh burung. Pada satu ketika primate dan rodent turut dijangkiti kemungkinannya daripada spesies burung. Spesies lain yang dijangkiti selain kumpulan ini kemungkinannya kejadian yang baru berlaku.
Pada masa kini (2006), jujukan DNA tersedia bagi kurang dari enam puluh spesies dan kebanyakannya adalah dari spesies yang menjangkiti hos rodent atau primate. Pola jangkitan yang dicadangkan hanyalah hipotesis kerja dan mungkin ditolah apabila jujukan DNA lanjut dari spesies tambahan diperolehi.
Pola pembiakan berselang seksual dan aseksual yang mungkin kelihatan mengelirukan pada awalnya merupakan pola biasa pada spesies parasit. Kelebihan evolusi kehidupan jenis ini diketahui oleh Mendel.
Di bawah keadaan baik pembiakan aseksual lebih baik berbanding seksual kerana ibubapa bersesuaian dengan persekitaran dan keturunannya mewarisi gen ini. Berpindak kepada hos baru atau ketika tempoh sukar, pembiakan seksual kebiasaannya lebih baik kerana ia menghasilkan pengocakan gen yang secara purata menghasilkan individual yang lebih menyesuaikan diri pada persekitaran baru.Faktor tekanan ini menyebabkan kebanyakan sel menjadi aktif.
Kesemua spesies yang dikaji sehingga kini mempunyai 14 kromosome, satu mitochondrion dan satu plastid. Kromosome pelbagai antara 500 kilobase hingga 3.5 megabase panjang. Ia dipercayai bahawa pola ini benar bagi keseluruhan genus.
Plastid ini berbeza dengan apa yang terdapat pada alga bukannya fotosintesis. Fungsinya tidak diketahui tetapi terdapat bukti cadangan bahawa ia mungkin membabitkan pembiakan.
Pada tahap molekul, parasit merosakkan sel darah merah dengan menggunakan enzim plasmepsin - proteases asid aspartik yang menguraikan hemoglobin.
Plasmodium (Asiamoeba) draconis
Plasmodium (Asiamoeba) vastator
Plasmodium (Bennettinia) juxtanucleare
Plasmodium (Carinamoeba) basilisci
Plasmodium (Carinamoeba) minasense
Plasmodium (Carinamoeba) rhadinurum
Plasmodium (Carinamoeba) volans
Plasmodium (Giovannolaia) anasum
Plasmodium (Giovannolaia) circumflexum
Plasmodium (Giovannolaia) dissanaikei
Plasmodium (Giovannolaia) durae
Plasmodium (Giovannolaia) fallax
Plasmodium (Giovannolaia) formosanum
Plasmodium (Giovannolaia) gabaldoni
Plasmodium (Giovannolaia) garnhami
Plasmodium (Giovannolaia) gundersi
Plasmodium (Giovannolaia) hegneri
Plasmodium (Giovannolaia) lophurae
Plasmodium (Giovannolaia) pedioecetii
Plasmodium (Giovannolaia) pinnotti
Plasmodium (Giovannolaia) polare
Plasmodium (Haemamoeba) cathemerium
Plasmodium (Haemamoeba) coggeshalli
Plasmodium (Haemamoeba) elongatum
Plasmodium (Haemamoeba) gallinaceum
Plasmodium (Haemamoeba) giovannolai
Plasmodium (Haemamoeba) lutzi
Plasmodium (Haemamoeba) matutinum
Plasmodium (Haemamoeba) paddae
Plasmodium (Haemamoeba) parvulum
Plasmodium (Haemamoeba) relictum
Plasmodium (Haemamoeba) tejera
Plasmodium (Huffia) elongatum
Plasmodium (Huffia) hermani
Plasmodium (Laverania) falciparum
Plasmodium (Laverania) reichenowi
Plasmodium (Novyella) ashfordi
Plasmodium (Novyella) bertii
Plasmodium (Novyella) bambusicolai
Plasmodium (Novyella) columbae
Plasmodium (Novyella) corradettii
Plasmodium (Novyella) dissanaikei
Plasmodium (Novyella) hexamerium
Plasmodium (Novyella) kempi
Plasmodium (Novyella) nucleophilum
Plasmodium (Novyella) papernai
Plasmodium (Novyella) paranucleophilum
Plasmodium (Novyella) rouxi
Plasmodium (Novyella) vaughani
Plasmodium (Paraplasmodium) chiricahuae
Plasmodium (Paraplasmodium) mexicanum
Plasmodium (Paraplasmodium) pifanoi
Plasmodium (Plasmodium) brasilianum
Plasmodium (Plasmodium) cynomolgi
Plasmodium (Plasmodium) eylesi
Plasmodium (Plasmodium) fieldi
Plasmodium (Plasmodium) fragile
Plasmodium (Plasmodium) georgesi
Plasmodium (Plasmodium) girardi
Plasmodium (Plasmodium) gonderi
Plasmodium (Plasmodium) inui
Plasmodium (Plasmodium) jefferyi
Plasmodium (Plasmodium) knowlei
Plasmodium (Plasmodium) hyobati
Plasmodium (Plasmodium) malariae
Plasmodium (Plasmodium) ovale
Plasmodium (Plasmodium) petersi
Plasmodium (Plasmodium) pitheci
Plasmodium (Plasmodium) rhodiani
Plasmodium (Plasmodium) schweitzi
Plasmodium (Plasmodium) semiovale
Plasmodium (Plasmodium) shortii
Plasmodium (Plasmodium) silvaticum
Plasmodium (Plasmodium) simium
Plasmodium (Plasmodium) vivax
Plasmodium (Plasmodium) youngi
Plasmodium (Sauramoeba) achiotense
Plasmodium (Sauramoeba) adunyinkai
Plasmodium (Sauramoeba) aeuminatum
Plasmodium (Sauramoeba) beltrani
Plasmodium (Sauramoeba) brumpti
Plasmodium (Sauramoeba) agamae
Plasmodium (Sauramoeba) giganteum
Plasmodium (Sauramoeba) heischi
Plasmodium (Sauramoeba) josephinae
Plasmodium (Sauramoeba) pelaezi
Plasmodium (Sauramoeba) tropiduri
Plasmodium (Vinckeia) aegyptensis
Plasmodium (Vinckeia) anomaluri
Plasmodium (Vinckeia) atheruri
Plasmodium (Vinckeia) berghei
Plasmodium (Vinckeia) booliati
Plasmodium (Vinckeia) brodeni
Plasmodium (Vinckeia) bubalis
Plasmodium (Vinckeia) bucki
Plasmodium (Vinckeia) cephalophi
Plasmodium (Vinckeia) chabaudi
Plasmodium (Vinckeia) coulangesi
Plasmodium (Vinckeia) cyclopsi
Plasmodium (Vinckeia) foleyi
Plasmodium (Vinckeia) girardi
Plasmodium (Vinckeia) inopinatum
Plasmodium (Vinckeia) lemuris
Plasmodium (Vinckeia) odocoilei
Plasmodium (Vinckeia) percygarnhami
Plasmodium (Vinckeia) sandoshami
Plasmodium (Vinckeia) traguli
Plasmodium (Vinckeia) uilenbergi
Plasmodium (Vinckeia) vassali
Plasmodium (Vinckeia) vinckei
Plasmodium (Vinckeia) watteni
Plasmodium (Vinckeia) yoelli
Spesies Plasmodium yang menyerang manusia termasuk:
Some history of malaria - http://muse.jhu.edu/journals/bulletin_of_the_history_of_medicine/v079/79.2slater.html
Plasmodium juga merupakan bentuk macroscopik protist luar biasa yang dikenali sebagai kulapuk lendir (slime mould).
Plasmodium merupakan genus protozoa parasit. Jangkitan yang disebabkan oleh genus ini dikenali sebagai malaria. Parasit ini sentiasa mempunyai dua hos dalam kitaran hidupnya: vektor nyamuk dan hos vertebra. Sekurang-kurangnya sepuluh spesies menjangkiti manusia. Spesies lain menjangkiti haiwan lain, termasuk burung, reptilia dan roden.
Plasmodium är ett släkte protister som sprids med myggor till olika värddjur. Här återfinns bland annat de arter som hos människan ger upphov till malaria.
Plasmodierna sprids genom blodsugande myggor.
Plasmodium är ett släkte protister som sprids med myggor till olika värddjur. Här återfinns bland annat de arter som hos människan ger upphov till malaria.
Plasmodierna sprids genom blodsugande myggor.
Plasmodium也是某些原生生物的一種特殊型態，中文稱為變形體或原菌體，詳見「黏菌」。瘧原蟲屬（Plasmodium）是一類單細胞、寄生性的囊泡蟲。本屬生物通稱為瘧原蟲。本屬生物中有五種瘧原蟲會使人類感染瘧疾，包括惡性瘧原蟲（Plasmodium falciparum）、三日瘧原蟲（Plasmodium malariae）、卵形瘧原蟲（Plasmodium ovale）及間日瘧原蟲（Plasmodium vivax）、 諾氏瘧原蟲（Plasmodium knowlesi）。而其他種類的瘧原蟲會感染它種動物，包括其他靈長目動物、囓齒目動物、鳥類及爬蟲類。
瘧原蟲的發現者是法國人查爾斯·路易士·阿馮斯·拉韋朗（Charles Louis Alphonse Laveran）。1880年，當他在阿爾及利亞擔任外科醫生時，注意到瘧疾病人的紅血球裡有一種微生物存在，他堅信這個微生物（即瘧原蟲）就是引起瘧疾的病原；這是首次發現原生動物會引起人類疾病。他因此發現及其他關於原生動物致病的研究獲得1907年的諾貝爾生理學或醫學獎。
英國內科醫生羅納德·羅斯爵士（Sir Ronald Ross，1857-1932），在1897年擔任英國駐印度軍醫期間發現了寄生在瘧蚊胃中的瘧原蟲。因為他發現了瘧原蟲的傳染途徑，他獲得了1902年的諾貝爾生理學或醫學獎。而發現瘧蚊是唯一可傳播瘧原蟲的蚊子的人是義大利動物學家喬凡尼·巴蒂斯塔·格拉西（Giovanni Battista Grassi）。
瘧原蟲的基本構造和一般的原生生物一樣，爲細胞核、細胞質和細胞膜。環狀體（trophozoite，主要發育期第一階段）以後各期還含有瘧原蟲消化分解血紅蛋白後的産物，瘧色素（malarial pigment）。
使用姬姆薩染劑（Giemsa's Stain）或瑞氏染劑（Wright's stain）染色後，核呈紫紅色，胞質爲深藍色，瘧色素呈棕或黑褐色。這也是血液檢驗中檢驗瘧原蟲的方法之一。瘧原蟲寄生在紅血球內時，會造成紅血球變形。不同種類的瘧原蟲會使紅血球呈現不同的形狀（也是辨別瘧原蟲種類的重要方法之一）：
瘧原蟲的生活史非常複雜。各種類的生活史基本相同，都需要人和瘧蚊兩個宿主。大體來說，在人體內瘧原蟲行無性生殖；在蚊子體內行有性生殖。
必須經過兩個時期，在肝細胞內發育的紅血球外期及在紅血球內發育的紅血球內期。
瘧原蟲進入紅血球後的型態，主要的目的是生長及攝食。滋養體的瘧原蟲以血紅蛋白為食；牠們以半胱氨酸蛋白酶（plasmepsin enzymes）消化血红蛋白。滋養體早期細胞核小，細胞質少，蟲體多呈環狀，故又稱之為「環狀體」（ring form）。接著，隨著蟲體的成長細胞核增大，細胞質增多，有時還會伸出偽足，且細胞內開始出現瘧色素。
滋養體成熟後，瘧原蟲的細胞核開始不斷的分裂。此階段稱為裂殖體。分裂到最後，細胞質也會分裂，每個核形成一個單獨的小細胞，稱為裂殖子（merozoite）。
瘧原蟲經過數次裂殖體的階段後，一部分的裂殖子會侵入紅血球中發育。牠們的細胞核不再分裂，反而增大；細胞質增多，步伸出僞足。最後會發育成爲配子體。配子體的形狀從圓形到新月形不等，且有雌雄之分。雌體較大，雄體較小。
紅血球外期（exo-erythrocytic cycle），簡稱紅外期，指的是瘧原蟲尚未進入紅血球前的階段
紅血球內期（erythrocytic cycle），簡稱紅內期，指的是瘧原蟲已進入紅血球的階段
Plasmodium Falciparum的環狀體
Plasmodium Falciparum的裂殖子
Plasmodium Falciparum的配子體
目前紀錄種約100餘種。以下僅介紹較常見的種類：
