Resia es un género monotípico de plantas herbáceas perteneciente a la familia Gesneriaceae.[1] Su única especie: Resia ichthyoides, es originaria de América.
Son hierbas perennifolias o subarbustos, con tallo erecto (que llegan a ser independientes), ramificados con raíces fibrosas. Hojas obovadas alternas, subsésiles, membranosa o oblanceoladas, venas laterales numerosas. Las inflorescencias en cimas axilares, con largo pedúnculo, con o sin bractéolas, las flores formando una cabeza densa. Sépalos connados en la base. Corola de color blanco, anaranjado o amarillo, infundibuliforme; tubo ventral ventricoso. El fruto es cápsula seca ovoide o subglobosa, comprimido lateralmente.
Se distribuyen por Colombia y Venezuela, donde crecen en las rocas húmedas sombreadas en las montañas, en alturas de 1000 - 1350 metros.
Resia ichthyoides fue descrita por Anthonius Josephus Maria Leeuwenberg y publicado en Acta Botanica Neerlandica 17: 476. 1968.[2]
Resia: nombre genérico que está formado por las iniciales de Richard Evans Schultes (1915-2001), que descubrió el género en Colombia.[3]
Resia es un género monotípico de plantas herbáceas perteneciente a la familia Gesneriaceae. Su única especie: Resia ichthyoides, es originaria de América.
Resia ichthyoides là một loài thực vật có hoa trong họ Tai voi. Loài này được Leeuwenb. miêu tả khoa học đầu tiên năm 1968.[1]
Resia ichthyoides là một loài thực vật có hoa trong họ Tai voi. Loài này được Leeuwenb. miêu tả khoa học đầu tiên năm 1968.
